خطرات ناشی از شوک الکتریکی

خطرات ناشی از شوک الکتریکی

Risks of Electric Shock

شدت آسیب ناشی از شوک الکتریکی وابسته به میزان جریان الکتریکی و طول زمان عبور جریان از میان بدن می باشد. برای مثال عبوریک جریان یکدهم آمپری برق از بدن تنها برای مدت 2 ثانیه کافی است که موجب مرگ شود . میزان جریان داخلی که یک شخص می تواند در مقابلش مقاومت نموده و و توانائی عضلات بازو و دستش را کنترل نماید چیزی کمتر از 10 میلی آمپر است. جریان بالای 10 میلی آمپر می تواند موجب پارالیزی و سفت شدن عضلات شود. زمانی که فلج عضلات رخ دهد شخص توانایی خود را در رهایی از ابزار، سیم و دیگر اشیاء از دست می دهد. در حقیقت ممکن است اشیاء برقدار با شدت و قدرت بیشتری نگه داشته شوند و نتیجتا تماس طولانی تری با جریان شوک زا ایجاد می گردد .

به همین دلیل نگه داشتن ابزار برقدار شده توسط دست می تواند بسیار خطرناک باشد .اگر شما نتوانید ابزار برقدار را رها نمائید عبور جریان برق برای مدت زمان بیشتری در بدن شما ادامه یافته که خود موجب فلج تنفسی می شود (عضلات کنترل کننده تنفس قادر به حرکت نخواهند بود). تنفس شما برای مدت زمانی متوقف خواهد شد. در افرادیکه جریان ولتاژی در محدوده کمتر از 49 ولت موجب ایست تنفسی آنها می شود، معمولا جریانی در حدود ٣٠ میلی آمپر باعث فلج تنفسی می گردد.

جریان بالاتر از 75 میلی آمپر موجب فیبریلاسیون بطنی می شود (ضربان قلب خیلی تند و بی اثر). این وضعیت در مدت زمان بسیار کمی موجب مرگ خواهد شد مگر اینکه از دفیبریلاتور ( دستگاه الکترو شوک ) برای احیاء سریع قربانی استفاده شود. فلج قلبی در محدوده  شدت جریان 4 آمپر رخ می دهد که در این حالت قلب نمی تواند در همه حال پمپاژ نماید. سوختگی بافتها بر اثر جریانهایی بزرگتر از 5 آمپر رخ می دهد .

• آمپر: واحد اندازه گیری شدت جریان
• میلی آمپر (mA): یک هزارم آمپر
• جریان شوک دهنده: جریان الکتریکی که از بخشی از بدن عبور می کند
• در صورتی که نتوان ابزار شوک دهنده را رها کرد, صدمه وارد شده بیشتر خواهد شد.
• هر چه شوک بیشتر باشد, صدمه ناشی از آن شدیدتر خواهد بود.

جدول زیر نشان می دهد که معمولا در دامنه شدت جریانهای ولتاژ های خانگی ( در طول یک ثانیه ) چه رخ خواهد داد . تماس طولانی مدت موجب افزایش خطر تلفات شوک می شود . برای مثال یک جریان 100 میلی آمپری که برای 3 ثانیه بکار می رود خطرناکتر از جریان 900 میلی آمپری است که برای کسری از ثانیه ( 0.03 ثانیه ) استفاده می شود . ساختار عضلانی افراد نیز تفاوتهائی را ایجاد می نماید . افرادی با بافت عضلانی ضعیف نوعا در سطوح جریان پائینتر تاثیر پذیر هستند .حتی یک ولتاژ پائین می تواند بشدت خطرناک باشد بخاطر اینکه درجه آسیب نه تنها به میزان جریان عبوری بلکه به مدت زمان اتصال بدن با مسیر جریان الکتریکی وابسته است .

افراد با بافت عضلانی کمتر، قاعدتاً با جریان های کمتری تحت تأثیر قرار می گیرند. ولتاژهای پائین هم می توانند فوق العاده خطرناک باشند زیرا درجه آسیب رسانی نه تنها به مقدار جریان بلکه به طول مدتی که بدن در تماس با جریان قرار دارد، بستگی خواهد داشت.

برخی از ولتاژ های بالا آسیب های بیشتری را رهبری می کنند . ولتاژهای بالا می توانند موجب انقباضات عضلانی شدید شوند . شما ممکن است تعادل خود را از دست داده و بیافتید ، که این مسئله اگر با افتادن در داخل ماشین هائی که میتواند شما را خرد کند همراه شود موجب مرگ شما خواهد شد . همچنین ولتاژ بالا موجب سوختگی شدید نیز می شود .

در 600 ولت جریان عبوری از بدن ممکن است بیش از 4 آمپر بوده و موجب آسیب به ارگانهای داخلی همچون قلب شود . ولتاژ بالا همینطور باعث سوختگی می شود . بعلاوه ممکن است خون در داخل رگها لخته شود .امکان آسیب اعصاب در سطح نقطه برخورد وجود دارد . انقباض عضلات ممکن است موجب شکستگی استخوانها یه علت انقباض خود عضله یا بر اثر افتادن شود . یک شوک قوی می تواند موجب صدمات بسیار زیادی شود که بر روی بدن کاملا مشهود است . شخص ممکن است خونریزی داخلی ، تخریب بافتها ، اعصاب و عضلات را تحمل کند . گاهی اوقات آسیب های مخفی ناشی از شوک الکتریکی با یک دوره تاخیری می تواند موجب مرگ شود . شوک اغلب آغاز کننده یک سری رخدادها است . حتی اگر جریان الکتریکی کوچک نیز باشد می تواند موجب آسیب گردد ، عکس العمل شما نسبت به شوک ممکن است موجب لفتادن شما شود که نتیجه آن موجب کوفتگی ، شکستگی و یا حتی مرگ شود .

طول مدت شوک بمقدار زیادی بر روی میزان آسیب تاثیر می گذارد . اگر شوک در یک دوره کوتاه مدت ایجاد شود ممکن است تنها موجب درد شود . یک شوک طولانی مدت ( با دوام تا چند ثانیه ) اگر سطح جریان آن به اندازه کافی بالا باشد بطوریکه موجب شود قلب به سمت فیبریلاسیون بطنی پیش رود ،  میتواند مهلک باشد . وقتی که شما در هنگام استفاده از یک درل قدرتی شدت جریانی را که احساس می کنید بقدری زیاد نیست که کشنده باشد . در ارتباط با شدت جریانهای بالا اگر شوک به قدر کافی طولانی باشد مرگ مسلم است . بهرحال اگر شوک کوتاه مدت بوده و قلب در معرض خطر نباشد در صورت مرتفع نمودن اتصال با جریان الکتریکی ممکن است یک ضربان قلب نرمال حاصل گردد .

ولتاژ های زیادتر می توانند باعث جریان های بیشتر و شوک های شدیدتر شوند.

برخی از صدمات مربوط به شوک الکتریکی دیده نمی شود.

همچنین میزان شدت جریان عبوری از بدن بر روی شدت شوک الکتریکی تاثیر می گذارد . ولتاژ بالاتر شدت جریان بالاتری را تولید می کند . به این علت خطر بزرگتری در ولتاژهای بالاتر وجود دارد . مقاومت مانع جریان عبوری می شود . مقاومت های ضعیفتر ( یا امپدانس در حریان متناوب ) فلوی جریان الکتریکی بزگتری خواهد داشت. پوست خشک ممکن است دارای مقاومتی در حدود 100000 اهم یا بیشتر باشد . پوست تر ممکن است مقاومتی در حدود 1000 اهم داشته باشد. کارکردن در شرایط مرطوب و پوست آسیب دیدده قویا مقاومت را کاهش می دهد . مقاومت کم پوست مرطوب به جریان الکتریکی اجازه عبور آسان را از بدن داده ایجاد شوک الکتریکی بزرگتری می کند . وقتی که در نقطه تماس نیروی بیشتری بکار برده می شود و یا زمانی که سطح تماس بزرگتر است ، مقاومت کمتر بوده و موجب شوک قویتری می شود.

مسیر عبور جریان الکتریکی در بدن بر روی شدت شوک اثر می گذارد . جریان هائی که از قلب و سیستم عصبی عبور می کنند خطرناکتر هستند . اگر یک سیم حامل جریان را با سر خود تماس دهید سیستم عصبی شما ممکن است در خطر قرار بگیرد . تماس یک بخش الکتریکی حامل جریان با دستانتان – زمانی که سطح دیگر بدنتان با زمین در تماس است – موجب می شود تا جریان الکتریسیته از سرتاسر قفسه سینه شما عبور نموده و احتمالا به قلب و ششهای شما آسیب برساند .

مواردی وجود دارد که یک دست یا پا بوسیله جریان الکتریکی با ولتاژ بالا تا نقطه تماس سوخته و قربانی حادثه بر اثر برق گرفتگی کشته نشده است . در چنین مواردی جریان قبل از رها شدن از بدن فرد تنها از یک بخش از اندام وی عبور نموده و به رسانای دیگری منتقل شده است . بنابراین جریان از سطح قفسه سینه عبور ننموده و و ممکن است موجب مرگ نشود حتی اگر قربانی وضعیت ظاهری مناسبی نداشته باشد . اگر جریان از میان قفسه سینه عبور نماید شخص بطور یقین به علت برق گرفتگی خواهد مرد . بسیاری از آسیبهای جدی ناشی از الکتریسیته به علت عبور جریان برق از دستها به پاهاست . مسیر درگیر دوم قلب و ششهاست . این نوع از شوک اغلب کشنده است .

مقررات ملی برق (NEC), لیست جامعی از اقدامات برای حفاظت کارکنان و تجهیزات در برابر خطرات الکتریکی و برق گرفتگی می باشد

این مطلب بروزرسانی شد و اطلاعات زیر در رابطه با خطرات شوک الکتریکی پیوست شد.

عوارض و خطرات ناشی از شوک الکتریکی

وقتی با شوک الکتریکی مواجه می شوید چه اتفاقاتی در بدنتان خواهد افتاد ورد برق به بدن چه عوارض و پیامدهای خطرناکی به همراه دارد ایست ناگهانی ،کرختی و احساس مورمور شدن ،سوختگی و مشکلات ریوی و تنفسی می توانند با شوک الکتریکی در بدن ایجاد شوند کمک به این افراد چگونه باید صورت بگیرد. هر کسی ممکن است در هر جایی دچار شوک الکتریکی شود. زمانی که جریان برق طی یک شوک الکتریکی از بدن عبور می‌کند، اثراتی مانند کرختی و احساس مورمور شدن و حتی ایست قلبی ناگهانی (البته در موارد نادر) به همراه دارد.   هر کسی ممکن است در هر جایی دچار شوک الکتریکی شود. زمانی که جریان برق طی یک شوک الکتریکی از بدن عبور می‌کند، اثراتی مانند کرختی و احساس مورمور شدن و حتی ایست قلبی ناگهانی (البته در موارد نادر) به همراه دارد. از طرفی ممکن است در برخی نقاط به شکل موضعی منجر به سوختگی‌ها یا زخم‌های ناشی از برق شود. با این حال، در مواردی که با قدرت برق با شدت بالا همراه است، این جریان می‌تواند روی مغز و قلب هم تأثیر بگذارد. در قلب، این جریان منجر به آریتمی یا بی‌نظمی در ضربان قلب یا فیبریلاسیون دهلیزی شده که می‌تواند به ایست ناگهانی قلب و مرگ منتهی شود. زمانی که فردی دچار شوک الکتریکی می‌شود، بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید.

1. پیش از آنکه با شتاب به سمت او بروید، حواستان به محیط پیرامون و هر نوع جریان الکتریکی باشد. چرا که موادی مانند آب یا چیزهایی مثل آهن، رسانای برق هستند. بلافاصله به اورژانس برای امداد زنگ بزنید.
2. در قدم دوم سعی کنید فرد را از منبع الکتریکی جدا کنید. شما می‌توانید برق را قطع کرده یا از پریز بکشید. اگر نتوانستید چنین کاری انجام دهید، سعی کنید روی چیزی که رسانا نیست مانند سطحی چوبی بایستید تا بتوانید فرد را با استفاده از یک تکه چوب از منبع برق جدا کنید. هرگز با دست‌های خالی به فرد دست نزنید چرا که ممکن است خودتان هم دچار شوک شوید.
3. بعد از جدا کردن فرد از منبع برق، آن را در وضعیت بازیابی و ریکاوری قرار دهید. در این شرایط، او را به بغل قرار داده و دست‌هایش را پشت سرش بگذارید. زانوهایش را خم کرده و اگر نفس می‌کشد چانه‌اش را به سمت بالا بگیرید.
4. اگر فرد دچار سوختگی خفیفی شده اما هنوز نفس می‌کشد، بهتر است محل سوختگی را با آب شیر بشویید. هرگز او را در پتو نپیچید چرا که تار و پود نرم پتو به سوختگی می‌چسبد.
5. اگر فرد خونریزی داشت، با قرار دادن یک پارچه خشک و تمیز روی زخم، محل آن را ببندید و آن را فشار دهید تا بند بیاید.
6. اگر هیچ نوع علائم تنفسی، حرکتی یا سرفه در فرد مشاهده نشد، عملیات احیای قلبی ریوی و تنفسی را انجام دهید.