اندازه گیری ظرفیت انجام کار

Measuring the capacity to do work

کار و انسان دو جز جدایی ناپذیر هستی اند که باید به گونه ای متناسب با یکدیگر برنامه ریزی شوند. نبود تطابق و تناسب میان توانمندی های انسان و نوع کاری که او انجام می دهد یا مسئولیتی که بر عهده ی وی نهاده می شود, سبب بروز مسائل و مشکلات بسیاری می شود که از ان جمله می توان به بروز اسیب های شغلی نظیر ناراحتی های استخوانی – عضلانی و پایین بودن بهره وری نیروی کار اشاره کرد.

بای جلوگیری از این گونه مسائل و تامین تندرستی نیروی کار, ارگونومی بعنوان راه کاری کار امد به یاری انسان می شتابد. ارگونومی ارتباط متقابل انسان, محیط, ماشین و ابزار را واکاوی می کند و در پی بهینه کردن تناسب انها با یکدیگر است. در ارگونومی ویژگی های انسانی که شامل ویژگی های کالبد شناختی, فیزیولوژیک و روانشناختی هستند, مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرند. به طور کلی می توان گفت که فشار های عصبی یا عامل زیان بار ارگونومی هنگامی وجود دارد که نیازمندی های شغلی از توانمندی ها و قابلیت های فردی تجاوز کند و از این رو بعنوان یک راهکار همیشه  باید تلاش کرد که توانایی ها و قابلیت ها از نیازمندی های شغلی پیشی گیرد و بر آن توفیق داشته باشند.

موضوعات:

• مقدمه

• روشهای اندازه گیری و تعیین بیشترین ظرفیت انجام کار ( رو ش مستقیم, روش غیر مستقیم, استفاده از نموگرام آستراند,محاسبه ظرفیت انجام کار با استفاده از VO2-max)

• پژوهش های انجام شده در ایران