ارگونومی در مدیریت و طراحی سازمانی

ارگونومی در مدیریت و طراحی سازمانی (Ergonomics in organizational design and management)

تقریبا دو دهه است که مدیریت و طراحی سازمانی به طور رسمی در ارگونومی مطرح شده است. البته این به دان معنا نیست که پیش از دهه ی ۱۹۸۰ عوامل مدیریت و طراحی سازمانی در مطالعات و عملیات ارگونومیک مورد توجه نبوده است؛ زیرا پیش از تاریخ یاد شده نیز٬ این گونه بررسی ها انجام شده بود. اما در آن زمان بسیاری از ارگونومیست ها باور داشتند که مدیریت و طراحی سازمانی بیرون از چهارچوب و حوزه عوامل انسانی / ارگونومی است.

برای نخستین بار٬ در سال ۱۹۸۰٬ در گزارشی از سوی کمیته ای ویژه از انجمن عوامل انسانی (HFS) درباره ی اینده عوامل انسانی ( در سال های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰) ارایه شده٬ مدیریت و طراحی سازمانی بعنوان زمینه ی فعالیتی بسیار با اهمیت در عوامل انسانی مطرح گردید. وظیفه ی کمیته یاد شده٬ که در سال ۱۹۷۸ از سوی انجمن عوامل انسانی تشکیل شد٬ بررسی دوباره همه جوانب اجتماعی بود٬ که می توانستند بر روی رشد و توسعه عوامل انسانی اثر گذارند. در این راستا٬ تغییرات سازمانی نیز برای یافتن کاربردهای جدید ارگونومی مورد بررسی قرار گرفت. بر پایه ی بررسی های انجام شده٬ تغییرات عمده ی زیر شناسایی شدند٬ که از دیدگاه ارگونومی اهمیت داشتند و در سال ۱۹۸۰٬ طی گزارشی ارایه گردیدند.

موضوعات:

فن اوری
تغییرات مردم شناسی
تغییر ارزش ها
رقابت جهانی
دعوی قضایی بر مبنای ارگونومی
دعوی موفقیت ارگونومی سنتی (ارگونومی خرد)
نیاز برای آمیختن ارگونومی و مدیریت و طراحی سازمانی
مفهوم ارگونومی کلان (چشم اندازهای تاریخی٬ ابعاد طراحی سازمانی٬ الگوی سامانه های اجتماعی – فنی)
توجیهات اجتماعی – فنی در طراحی سازمانی و نظام کار ( فن آوری٬ زیر مجموعه کارکنان٬ محیط)
ارتباط طراحی بر پایه ارگونومی با طراحی بر پایه ارگونومی خرد
ارگونومی کلان٬ نظریه سامانه ها و تشدید کنندگی
آینده ی ارگونومی کلان (افزایش نیاز به ارگونومی کلان٬ ارگونومی کلان٬ بعنوان یکی از راهبردهای مدیریت کیفیت فراگیر٬ ارگونومی کلان و کاهش اسیب های اسکلتی ماهیچه ای ناشی از کار٬ ارگونومی کلان نگرش انسان محور)
برخی مطالعات موردی در ارگونومی کلان (کفش های بال قرمز٬ ات اند تی گلوبال٬ شرکت پخش نفت٬ نتیجه گیری)