ارزیابی پوسچر به روش LUBA
ارزیابی پوسچر به روش LUBA
Postural Loading on the Upper-Body Assessment
مقدمه و هدف:
در ارزیابی استرس های ناشی از پوسچرهای بدنی, روش های مشاهده ای بیشترین کاربرد را در صنایع دارند که از آن جمله می توان به روش های OWAS, RULA و REBA اشاره نمود. در روش های مشاهده ای, پوسچرهای مفاصل براساس نمره ناراحتی امتیازدهی شده و پوسچرهایی که در آن ها مفاصل بیشترین انحراف از حالت طبیعی را دارند, بالاترین امتیاز را خواهند داشت.
با توجه به روش های گروه بندی برای حرکات مفاصل, گنایدی و همکارانش رویکردهای طبقه بندی پاسچرال را برای روش های ارزیابی مشاهده ای بصورت ذیل ارائه نمودند:
1- ماکرو پاسچرال (Macropostural): این روش بر اساس بررسی متون و شدت ناراحتی پاسچرال بدست امده از یافته های آزمایشگاهی در هر مفصل, توسعه یافته است. گروه ماکرو پاسچرال به بیش از یک پوسچر غیرطبیعی پیرامون هر مفصل اشاره دارد.
2- میکرو پاسچرال (Micropostural).
3- فعالیت کاری وضعیتی: پوسچرها و فعالیت های کاری را با هم ترکیب می کند.
روش LUBA یک تکنیک مشاهده ای و ماکروپاسچرال است که توسط کی و کارووسکی در سال 2001 ارائه گردید و هدف ان ارزیابی فشارهای ناشی از پوسچر در اندام های فوقانی بدن می باشد.
این روش براساس داده های تجربی نسبت به نارحتی های درک شده می باشد, که بعنوان نسبت عددی برای مجموعه ایاز حرکات مفاصل شامل دست, بازو, گردن و کمر بیان شده است.
درک ناراحتی از پنج مفصل بدن شامل مچ دست, آرنج, شانه, گردن و کمر در حالت ایستاده و نشسته جمع آوری شده که در جدول 12-2 ارائه شده است _حرکت مفاصل نیز به صورت تصویری در شکل 12-1 نشان داده شده است). دریافت ناراحتی نیز در 5 سطح صفر, 25, 50, 75, و 100 درصد از دامنه حرکت مفصل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش انحراف مفصل از وضعیت طبیعی اش مقدار امتیاز ناراحتی نیز افزایش یافته است.
طبق جدول 12-3 تا 12-7 نتایج نشان می دهد که:
- امتیاز ناراحتی برای یک مفصل در وضعیت ایستاده و نشسته تقریبا برابر است.
- در هر مفصل با نزدیک شدن حرکت مفصل به حد ROM میزان ناراحتی افزایش می یابد.
- نتایج نشان می دهد که حرکات کمر نسبت به حرکات سایر مفاصل تنش بیشتری را دارد.
کاربرد در مشاغل و محیط های کاری:
این روش در بیشتر محیط های کاری و در وظایف ایستاده و نشسته قابل استفاده است.
نقاط قوت:
- برخی تصورات پیرامون پوسچرهای کاری را به طور کلی نشان می دهد.
- انجام روش آسان می باشد.
- امتیاز دهی براساس داده های فیزیولوژیکی می باشد.
- خروجی عددی در این روش می تواند تصمیم گیری را نسبت به نتایج کیفی آسان تر کند.
- نیاز به تماس نزدیک با کارگران بوده تا مواجهه در ان ها تشخیص داده شود.
محدودیت های روش:
- ارزیابی هم زمان از سمت راست و چپ بدن امکان پذیر نیست (تنها سمت راست یا چپ بدن را در یک لحظه می توان ارزیابی نمود).
- نیرو, مدت زمان و تکرار و یا سایر فاکتورهای اصلاحی در این روش در نظر گرفته نشده است.
- این روش تنها پوسچرهای از پیش انتخاب شده در وظایف شغلی را ارزیابی می کند.
بخش های بدنی مورد نظر جهت ارزیابی:
مچ دست, آرنج, شانه, گردن و کمر
روایی و پایایی:
اعتبار درون مشاهده گر = نامشخص, اعتبار بین مشاهده گر= نامشخص
روایی=نامشخص
روش کار:
استفاده از روش LUBA شامل 5 مرحله زیر می باشد:
مرحله 1: از دوربین فیلم برداری جهت ثبت پوسچرهای کاری در طول جندین چرخه کاری استفاده نمایید. این کار جهت انتخاب وظایف و پوسچرهای کاری جهت ارزیابی در مرحله بعد صورت می گیرد. دوربین باید در زاویه ای از کارگر قرار گیرد که پوسچرهای کاری به طور سه بعدی در طول بازبینی فیلم مشخص شوند. چندین چرخه کاری باید ثبت شود زیرا پوسچرها بسته به ماهیت و نیازهای شغلی از یک چرخه به چرخه دیگر متفاوت هستند. از طرفی سیاری از شرایط غیر معمول که ممکن است خطرات اصلی را تشکیل دهند نیز بای در طی نمونه برداری کنجانده شوند.
مرحله 2: انتخاب پوسچرها جهت ارزیابی, می تواند پوسچرهایی باشند که در بیشترین میزان چرخه کاری جای گرفته اند و یا پوسچرهایی که به گفته کارگر (یا مشاهده گر) بعنون پوسچرهای آسیب رسان به سیستم اسکلتی-عضلانی تعیین می گردند.
مرحله 3: در پوسچرهای انتخاب شده, حرکات هر مفصل مشاهده گردیده و طبق جداول مربوطه (جداول 12-3 الی 12-7) امتیاز ناراحتی به آن ها داده می شود. توصیه می شود که در یک لحظه تنها یک سمت بدن (چپ یا راست) که به نظر بیشتر تحت اترس می باشد مورد ارزیابی قرار گیرد. در نهایت امتیاز تمامی مفاصل را با یکدیگر جمع می کنیم تا بار وضعیتی (Postural Load) حاصل شود.
مرحله 4: در پوسچرهای انتخاب شده, معادله زیر جهت محاسبه شاخص بار وضعیتی (Postural Load Index) برای حرکات مفصل منحرف شده از وضعیت طبیعی, بکار برده می شود. این شاخص برای حرکاتی از مفصل که امتیاز 2 و بیشتر دارند محاسبه می گردد.
شاخص بار پاسچرال برای بازو/دست سمت چپ و راست, گردن و حرکات کمر محاسبه می گردد. باید توجه داشت که در هنگام محاسبه این شاخص برای بازو/دست, تنها سمت راست یا چپ بدن مورد ارزیابی قرار گیرد.
i, i امین حرکت مفصل
j, j امین مفصل است و n تعداد مفاصلی که به آنها امتیاز تعلق گرفته است.
mj تعداد حرکات مورد مطالعه در مفصل jام.
Sij امتیاز ناراحتی i امین حرکت از j امین مفصل ( اگر امتیاز نسبی ناراحتی برابر یک باشد Sij=0 خواهد بود).
مرحله 5: ( تعیین اقدام اصلاحی مورد نظر). پس از محاسبه شاخص بار وضعیتی,طبق گروه بندی در جدول 12-1 اقدام اصلاحی مورد نیاز را تعیین می کنیم.
جدول 12-1: گروه اقدام اصلاحی در روش LUBA با توجه به شخص با وضعیتی
اقدام اصلاحی |
گروه |
پوسچرهایی با شاخص بار وضعیتی 5 یا کمتر. این پوسچر ها قابل قبول هستند. بجز در شرایط خاص مانند تکرار و محتمل شدن آنها برای مدت زمان طولانی و موارد مشابه نیازی به اقدام اصلاحی نمی باشد. |
گروه1 |
پوسچرهایی با شاخص بار وضعیتی 5 تا 10. این پوسچرها به بررسی بیشتر و تغییرات اصلاحی در خلال بررسی های بعدی نیاز داشته, اما نیاز به مداخله فوری نمی باشد. |
گروه2 |
پوسچرهایی با شاخص بار وضعیتی 10 تا 15. این پوسچرها نیاز دارند تا اقدام اصلاحی از طریق طراحی مجدد محیط کار یا روش های کاری به زودی صورت گیرد. |
گروه3 |
پوسچرهایی با شاخص بار وضعیتی 15 و بیشتر. این گروه از پوسچرها نیازمند ملاحظه و اقدام اصلاحی فوری هستند. |
گروه 4 |
ادامه مطلب به درخواست ناشر حذف شد
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)