ویژگی و روش های آزمون کلاه های ایمنی
ویژگی و روش های آزمون کلاه های ایمنی
ویژگی و روش های آزمون کلاه های ایمنی
Industrial Safety Helmets – Specifications and Test Methods
فرمت: pdf تعداد صفحات: 33
فهرست:
- هدف و دامنه کاربرد
- مراجع الزامی
- تعاریف و اصطلاحات
- کلاه ایمنی صنعتی
- پوسته
- نقاب کلاه
- لبه کلاه
- کلاف کلاه
- لایه محافظ
- سوراخ های تهویه
- چانه بند
- قلاب چانه بند
- لوازم اضافی کلاه
- ارتفاع پوشش
- فاصله عمودی بیرونی
- فاصله عمودی داخلی
- فضای آزاد عمودی داخلی
فاصله افقی - الزامات فیزیکی
- مواد و ساختار
- تهویه
- لوازم اضافی ( جانبی)
- ویژگی های کاربردی
- ویژگی های الزامی
- الزامات انتخابی
- الزامات آزمون
- نمونه ها
- شرایط آزمون
- آزمون در دمای اتمسفر
- ماکت سر
- اندازه گیری میزان فضای آزاد، فاصله و ارتفاع پوشش
- جذب ضربه ناگهانی
- مقاومت در برابر نفوذ
- مقاومت در برابر شعله
- قلاب چانه بند
- ویژگی های الکتریکی
- تغییر شکل بیرونی
- پاشش فلز مذاب
- نشانه گذاری روی کلاه
- اطلاعات تکمیلی دیگر
- پیوست 1: (الزامی) – توصیه هایی برای مواد و نحوه ساخت کلاه های ایمنی صنعتی
- پیوست 2: (اطلاعاتی)- پیر سازی مصنوعی
- پیوست 3: (الزامی)- نتایج آزمون – عدم قطعیت اندازه گیری
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد ارایه مشخصات کاربردی و فیزیکی و نیز الزامات روش های آزمون و نحوه نشانه گذاری کلاه های ایمنی صنعتی می باشد. الزامات این استاندارد برای کلاه های ایمنی مورد مصرف در کاربردهای عمومی صنایع می باشد. در جایی که تولید کننده کلاه، ویژگی های خاصی برای کلاه ادعا نموده باشد باید الزامات موردی دیگری متناسب با موارد کاربردی مورد ادعای تولید کننده مد نظر قرار گیرد.
هدف اولیه کلاه های ایمنی ایجاد یک پوشش محافظت در برابر افتادن اجسام و جلوگیری از ایجاد صدمات مغزی مهم و شکستگی جمجمه می باشد.
مراجع الزامی
مدارک الزامی زیرحاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات جزیی از این استاندارد محسوب می شوند.
در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجديدنظرهای بعدی آن مدرک مورد نظر این استاندارد نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آن ها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی آنها مورد نظر است.
استفاده از مراجع زیر برای این استاندارد الزامی است
2-1 EN 373: Protective clothing- Assessment of resistance of materials to molten metal splash.
2-2 EN 960-1995: Headform for use in the testing of protective helmets.
2-3 ISO 472-1999: Plastics-Vocabulary.
2-4 ISO 1892-1981: Methods of exposure to laboratory light sources
تعاریف و اصطلاحات
در این استاندارد اصطلاحات و تعاریف زیر بکار می رود ( شکل 1 را ملاحظه فرمایید)
اجزای مختلف کلاه ایمنی
کلاه ایمنی صنعتی: یک پوشش روی سر (در سطور بعدی کلاه نامیده می شود) که هدف اولیه آن ایجاد محافظت از قسمت بالایی سر در برابر صدمات ناشی از افتادن اجسام می باشد.
پوسته: بخش بیرونی کلاه که از یک ماده سخت با کیفیت نهایی کاملا صاف ساخته شده است.
نقاب کلاه: یک قسمت جلوآمده از پوسته کلاه در بخش بالایی چشم ها۔
لبه کلاه: یک کناره در محیط اطراف پوسته کلاه
یاد آوری: لبه کلاه ممکن است دارای یک شیار (کانال باریک) برای جمع و هدایت کردن آب ریخته شده روی کلاه باشد
کلاف کلاه: وسیله ای کاملا متصل برای نگه داری کلاه در موقعیت ثابت برروی سر و نیز وسیله ای برای جذب نیروی جنبشی به هنگام برخورد یک ضربه
یاد آوری- کلاف کلاه شامل یک پیشانی بند و یک تسمه پشت گردنی است.
پیشانی بند: قسمتی از کلاف کلاه که به صورت کاملا متصل و یا به صورت جزیی متصل، بخش بالایی سر را (بالای چشم ها) احاطه کرده و بطور تقریبی شعاعی بزرگتر نسبت به محیط سر در حالت افقی دارد.
تسمه پشت گردن: یک تسمه قابل تنظیم که پشت سر را در جای مناسب و پایین تر از سطح پیشانی بند نگه می دارد.
یاد آوری – تسمه پشت گردن ممکن است با پیشانی بند یکپارچه باشد.
زین کلاه: بخشی از کلاف کلاه که در تماس با سر بوده و شامل پیشانی بند و تسمه پشت گردن نمی شود.
یاد آوری – زین کلاه ممکن است به صورت ثابت و یا قابل تنظیم باشد.
لایی کلاه: ماده ای که باعث بهبود و راحتی سر در کلاه می شود.
نوارهای ضد ضربه مغزی: تسمه های حمایتی که نیروی جنبشی ناشی از ضربه را جذب می نماید.
نوار عرقگیر: یک وسیله برای پوشش حداقل بخش داخلی جلوی پیشانی بند به منظور ایجاد شرایط مناسب و راحت تر به هنگام بر سر گذاشتن کلاه
لایه محافظ: ماده جذب کننده انرژی جنبشی به هنگام وارد شدن ضربه.
سوراخ های تهویه: سوراخ های تعبیه شده در پوسته کلاه که گردش هوا در داخل کلاه را امکانپذیر می کند.
چانه بند: تسمه ای که در زیر چانه قرار گرفته و به قرارگیری ایمن کلاه کمک می کند.
قلاب چانه بند: وسیله ای برای اتصال دادن چانه بند به کلاه که به عنوان مثال به صورت های زیر ساخته می شود:
الف- جزء یا اجزایی که در انتهای چانه بند قرار داده شده است
ب- بخشی از پوسته کلاه و یا پیشانی بند که به زیر چانه بند وصل می شود.
لوازم جانبی کلاه: هرگونه وسیله تکمیلی که برای کاربردهای ویژه، نظير: بستن چانه، محافظت از گردن، قرار دادن لامپ، کابل، محافظت از صورت و یا گوش مورد استفاده قرار می گیرد.
ارتفاع پوشش: فاصله عمودی میان لبه پایینی پیشانی بند کلاه تا بالاترین نقطه روی ماکت سر که روی کلاه تعبیه شده است اندازه گیری در تاحیه جلوی کلاه (به طوری که محل اندازه گیری دقیقا وسط دو بخش کناری ماکت سر باشد و در نواحی کناری کلاه (به طوری که محل اندازه گیری دقیقا وسط دو بخش جلویی و عقبی کلاه باشد) انجام می شود ( هر کدام که بیشتر باشد).
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
حتما بخوانید:
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.