بررسی نتایج توافق بین روش های ارزیابی حمل دستی بار (مک، نایوش، واشنگتون و TLV) MAC – NIOSH – WASHINGTON – TLV

بررسی نتایج توافق بین روش های ارزیابی حمل دستی بار (مک، نایوش، واشنگتون و TLV)

فرمت: Word  تعداد صفحات: 9

مقدمه:

عوامل زیان آور مختلفی در محیط کار وجود دارند که باعث خستگی، فرسودگی و تحلیل زودرس انسان و اتلاف وقت و هزینه می شوند بعضی از عوامل شغلی مسئول ایجاد مشکلات اسکلتی-عضلانی می باشند که از جمله می توان به حمل دستی بار ناایمن اشاره کرد (1). در اکثر صنایع ایران و حتی در امور غیرشغلی به دفعات جابجایی دستی و بلند کردن بار اتفاق می افتد و هر کدام از این وظایف نیاز های مختص به خود را دارند و این امر یکی از دلایل مهم برای بروز کمردرد می باشد از این رو عدم توجه به این مهم نه تنها از نظر سلامت و ایمنی شغلی کارگران باعث بروز مشکلات جسمانی می شود بلکه از دیدگاه اقتصادی نیز به بروز خسارت های مالی منجر می گردد با این حال محیط کار می تواند به گونه ای باشد که به کارگران جهت کار ایمن و راحت تر کمک کند (2).

در یک مطالعه پژوهشی در دانشگاه بروک، حمل دستی بار عامل بیشترین صدمات و آسیب های کمری ناشی از کار بوده است (3). حمل دستی ناایمن بار منجر به ایجاد آن دسته از اختلالات اسکلتی عضلانی شده است که شامل آسیب های فیزیکی حاد و نیز ایجاد استرین هایی در نواحی کمر، شانه ها و بازو ها می باشد. پس از سرما خوردگی، کمر درد دومین عاملی است که بیشترین مراجعین را به پزشکان در بر داشته است. جامعه جراحان ارتوپد آمریکا، مشکلات کمر را پر هزینه ترین مشکل پزشکی جامعه خواند. شواهد پزشکی حاکی از آن است که مداخلات موثر ارگونومیک باعث کاهش نیازهای فیزیکی حمل دستی بار در وظیفه و در نتیجه کاهش تعداد و شدت صدمات مربوطه شده است (3). علاوه بر این، اختلالات کمر جزء پر هزینه ترین آسیب های اسکلتی- عضلانی جامعه هستند (4). حداقل 80% از بزرگسالان یک بار در عمر خود کمر درد را تجربه کرده و حدود 4-5% از جمعیت در یک سال دچار کمر درد حاد شده اند. همانطور که گفته شد بیشتر این کمر دردها با شغل فرد در ارتباط بوده و میزان غرامت های کارگری را به طور قابل توجهی افزایش داده است برای مثال، 16-19% از کارگران خواستار غرامت هستند با این وجود 33-41% از کل غرامت ها را به خود اختصاص می دهد (5).

در سال 1985، سازمان نایوش یک کمیته ویژه از کارشناسان را گرد هم آورد تا تحقیق های انجام شده در خصوص بلند کردن اجسام را مورد بازنگری قرار دهند. نتیجه این بازنگری به روز کردن اطلاعات از جنبه های فیزیولوژیک، بیومکانیک، جسمی- روانی و همه گیر شناختی بلند کردن دستی بار و ارائه معادله بلند کردن بازنگری شده در سال 1991 بود (6) .در سال 1994 معادله ای از سوی سازمان نایوش با نام سیستم حمل بار با هدف کاهش میزان صدمه و عوارض ناشی از بلند کردن بار ارائه شد (7).

در مدل ارائه شده از سوی سازمان نایوش، متغیرهای مختلفی چون فاصله افقی، عمودی و جابجایی بار، زاویه چرخش تنه، بسامد و جفت شدن دست بر بار (دستگیره) در تعیین میزان وزن مجاز بار استفاده قرارمی شوند (8). در مطالعه انجام شده توسط ماراس در دانشگاه اُهایو در خصوص رابطه شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و فاکتورهای فیزیکی طبق نتایج حاصله محقق اذعان داشته است که بدون در نظر گرفتن فاکتورهای بیومکانیک شدت اثر هیچکدام از عوامل فیزیکی مورد بررسی مشخص نخواهد بود، لذا جداسازی فاکتورهای فیزیکی و بیومکانیکی امکان پذیر نیست (5).

در تمامی روش های ارزیابی ریسک مربوط به حمل دستی بار عوامل بیومکانیک از اهمیت بسزایی برخوردارند. متغیرهای بیومکانیک محیط کار از قبیل وزن بار، فواصل و موقعیت ایستگاه های کار در شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی موثر بوده و بر اساس مطالعات انجام شده شدت اثر هر کدام از این عوامل بر اساس دامنه تغییرات هر کدام در نیروی فشاری و برشی تحمیلی بر دیسک های بین مهره ای ناحیه کمر و در نهایت بروز و شیوع کمردرد کاملاً متغیر می باشند. در خصوص بررسی های مرتبط با حمل دستی بار روش سهای متعددی تدوین و ارائه شده است، هر کدام از روشهای ارزیابی نقاط قوت و ضعف مختص به خود را دارند. در این مطالعه بر آن شدیم تا 4 روش مک، نایوش، واشنگتون و TLV که جهت ارزیابی حمل دستی بار بکار می برند را در ارزیابی وظایف حمل دستی بار در شرکت مالیبل سایپا بکار بندیم و میزان توافق بین روش های مذکور را با یکدیگر بسنجیم.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ارزیابی حمل دستی بار به روش (NIOSH (1991

⇐ ارزیابی حمل دستی بار به روش MAC

⇐ ارزیابی حمل دستی بار به روش WISHA-Lifting Analysis