اصول ایمنی در نصب دودکشها
اصول ایمنی در نصب دودکشها
اصول ایمنی در نصب دودکشها
- بهترین نوع دودکش جهت وسایل گازسوز خانگی، دودکش های فلزی می باشند
- قبل از استفاده از دودکش، باید آنها را کنترل کرد تا دارای درز یا سوراخ نباشد.
- قبل از استفاده از وسایل گازسوز، از محکم بودن دودکش ها به یکدیگر، اطمینان حاصل کنید و دائماً آنها را کنترل کنید.
- محل اتصال دودکش ها به وسیله گازسوز و دریچه دیوار، باید کاملاً محکم و بدون درز باشد، تا گازهای سمی به داخل اتاق نشت نکند.
- تعداد زانوهای مورد استفاده باید فقط دو عدد باشد
- مسیر داخلی دودکش ها (داخل دیوار) باید دقیقاً بررسی شود تا از عدم وجود هر گونه اشیاء اضافه، از قبیل سنگ و سیمانی در داخل لوله دودکش نباشد
- عبور دادن لوله دودکش از پنجره صحیح نبوده. این کار علاوه بر احتمال برخورد پرده با دودکش و ایجاد حریق، عواقب دیگری دارد از جمله اینکه، باز و بسته شدن پنجره باعث شل شدن اتصالات می گردد. ترک برداشتن شیشه بر اثر گرما و احتمال ریختن آن نیز باعث حادثه می گردد.
- مسیر داخلی دودکش ها (داخل دیوار) باید بدون زانویی بوده و کاملاً عمودی تا پشت بام ادامه داشته باشد. وجود هر گونه زانویی باعث ایجاد مشکل در امر تخلیه دود می گردد.
- دو وسیله گاز سوز از یک دودکش استفاده نکنند،
- هر وسیله گازسوز احتیاج به دودکش متناسب با مصرف آن دارد. قطر دودکش هر وسیله، متناسب با سوخت آن و تولید گازهای سمی که در کارخانه طراحی گردیده است. نباید با استفاده از وسایل موجود (تبدیل دودکش) قطر آن را کم کرد
- در بعضی دودکش ها، به جای استفاده از کلاهک، از زانویی استفاده شده است که این امر باعث هدایت باد به داخل دودکش خواهد شد.
- عبور لوله دودکش از داخل دیوار تا پشت بام بسیار بهتر است تا اینکه لوله ای در فضای باز مسافتی طولانی را طی کند تا به پشت بام یا فضای باز برسد.
- عبور دودکش از فضای داخلی و سقف کاذب حمام مجاز نمی باشد
- . این بهتر است در زمستان دریچه کانال کولر را بسته واز روش های دیگری جهت تامین هوای اتاق استفاده کرد
- در بعضی جاها مشاهده می شود که افراد لوله دوکش بخاری را داخل یک سطل آب قرار داده و عقیده دارند گازهای سمی جذب آب می شوند، آیا این عقیده صحیح است؟!
این عقیده کاملاً غیرمنطقی و این عمل کاملاً خطاست زیرا گازهای سمی نه تنها جذب آب نمی شوند (یا به اصطلاح تصفیه نمی شوند) بلکه برگشت خورده از طریق بخاری به محیط برمی گردند و یا پس از گذشتن از آب وارد محیط می گردند. دلیل تیره شدن آب هم جذب گازهای سمی نیست، بلکهذرات معلق و چربی موجود در دود باعث تیره شدن آب می گردند. بنابراین توصیه می گردد هرگز از این روش استفاده نشود.
تست باز بودن لوله ها
با استفاده از شعله یک شمع
1- در صورتی که شعله به سمت داخل دودکش کشیده شود، یعنی مکش دود مناسب بوده و دود به راحتی از طریق دودکش تخلیه خواهد گردید.
2- در صورتی که شعله بدون حرکت و تغییر جهت به سوختن ادامه دهد، یعنی مسیر دودکش مسدود است که این امر بسیار خطرناک بوده و باید علت مسدود بودن مسیر باید بررسی شود.
3-در صورتی که شعله شمع به جهتی مخالف دودکش متمایل شود، یعنی جهت مکش دود در دودکش منفی است. این امر بسیار مهم است و مفهوم آن این است که نه تنها هیچ دودی از طریق دودکش به بیرون هدایت نمی شود، بلکه این دودها به داخل اتاق برگشت می کند. سرد بودن لوله دودکش ورقص غیر طبیعی شعله، از علائم این اتفاق است
*بخاری های بدون دودکش (معروف به بدون دود)
مصرف این بخاری ها در داخل اتاق خواب بر طبق استاندارد ایران مجاز نسیت.
منو اکسید کرین
علايم مسموميت با مونواكسيد كربن چيست؟
مونواكسيد كربن را گاهي مقلد بزرگ مي نامند زيرا علايم مسموميت آن شبيه آنفولانزاي خفيف است. گاهي تشخيص بين آنفولانزا و مسموميت با Co بسيار سخت است.
علايم شديد علايم متوسط علايم خفيف
علايم متوسط به علاوه علايم خفيف به علاوه سردرد
افزايش سرعت تپش قلب خواب آلودگي تهوع
عدم توان تكلم احساس ضعف استفراغ
آسيب مغزي مداوم سرگيجه تحريك پذيري
گرما بي حالي درد قفسه سينه و قلب
تشنج سردرد شديد تاري ديد
مرگ مشكل در فكر كردن
معمولاً شخص مسموم متوجه علايم ضعيف نمي گردد و به سرعت به سمت علايم شديد و حتي مرگ، پيش مي رود. به همين دليل نشانگر مونواكسيد كربن در منزل حتماً بايد وجود داشته باشد.
کمک های اولیه جهت مسمومیت با CO:
پس از خروج فرد از محل آلوده،. جهت امداد وی باید او را به محیط باز و هوای آزاد انتقال داده و در مسمومیت های شدید از اکسیژن 100% استفاده نمود. ضمناًنیروهای امدادی(آتش نشانی و اورژانس) راحتماً مطلع کنید.
چنانچه مشکوک به مسمومیت با گاز مونواکسید کربن هستیم برای نجات فرد چه باید کنیم؟
مصدوم را سريعاً به هواي آزاد انتقال دهيم.
سريعاً به اورژانس تلفن بزنيم و كمك بخواهيم.
براي بيمار بيهوش سريعاً بايد استفاده از اكسيژن ۱۰۰% را شروع كرد.
اگر بيمار دچار قطع تنفس شده سريعاً بايد عمليات احياء قلبي عروقي شروع شود.
هميشه بايد اين نكته را مد نظر داشته باشيم كه كمك كننده ها خود نبايد در معرض گاز مونواكسيد بصورت طولاني مدت باقي بمانند زيرا خودشان مصدوم خواهند شد و ديگر نمي توانند كمك كنند.
حتما بخوانید:
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.