توضیحات
پروپوزال بررسی درک خطر پاندمیک از بیماری کرونا ویروس (COVID-19) در بهار 1399 در ایران
بررسی درک خطر پاندمیک از بیماری کرونا ویروس (COVID-19) در بهار 1399 در ایران
فرمت: Word تعداد صفحات: 25
فهرست:
- چکیده فارسی و انگلیسی
- خلاصه طرح تحقیقاتی
- مقدمه و هدف
- روش ها
- نتایج (جدول و نمودارها)
- نتیجه گیری
- مراجع
- پرسشنامه های طرح تحقیقاتی
مقدمه و هدف:
COVID-19 اولین بار در دسامبر 2019 در شهر ووهان چین ظهور کرد [1] و با سرعت چشم گیری در بیش از 200 کشور جهان منتشر گردید و پاندمیک شده است. تا زمان انجام این مطالعه در کل جهان بالغ بر سه میلیون نفر به این بیماری مبتلا شدهاند. براساس شواهد بالینی کرونا ویروس از طریق تماس با قطرات تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه فرد آلوده، یا لمس اشیا و سطوحی که دارای قطرات سرفه یا عطسه یک فرد آلوده است منتقل می گردد [2, 3] با توجه به ناشناخته بودن COVID-19 و اینکه تاکنون درمان مشخصی برای این ویروس وجود نداشته است، بنابراین تنها راه مقابله و به نوعی موثرترین و کم هزینه ترین راه، پیشگیری است. یکی از راه های پیشگیری حفظ فاصله اجتماعی و ماندن در منزل است که تجربیات کشور چین در مهار موفق و کنترل ویروس موید این مسئله است[4]
مطالعات نشان داده مشارکت مردمی در کنترل موفق کرونا ویروس غیر قابل انکار است و نظارت بر ادراکات عمومی از ریسک، رفتارهای محافظتی و آمادگی، اعتماد عمومی و همچنین دانش و اطلاعات نادرست برای فعال کردن رسانه ها و آموزش بهداشت از اهمیت ویژه ای برخوردار است[5]. تاکنون اقدامات صورت گرفته برای به حداقل رساندن شیوع بیماری شامل: افزایش آگاهی، آموزش رفتارهای محافظتی مانند شستن دست ها و رعایت فاصله اجتماعی و ارائه مراقبت های پزشکی بوده است. اما هنوز مشخص نیست که افراد از خطرات مرتبط با این بیماری، چگونگی تغییر رفتار خود، عوامل مؤثر در گسترش ویروس به جمعیت آسیب پذیر، تا چه میزان آگاه هستند و تا چه میزان ریسک موجود را درک نموده اند. در حالی که کاملاً مشهور است که شیوع این بیماری تحت تأثیر تمایل مردم برای اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه بهداشت عمومی است که غالباً با درک خطرات عمومی همراه است[6].
نتایج مطالعات نشان داده در شرایط اورژانسی، واکنش و چگونگی رفتار افراد با توجه میزان درک آنها از مخاطرات و میزان آسیب ها تعیین می گردد[7] درک ریسک یک فرایند ارزیابی ذهنی از احتمال وقوع یک حادثه مشخص و چگونگی روبرو شدن با پیامد آن می باشد، درک ریسک در ایمنی و بهداشت از اهمیت بالایی برخوردار است و بسیاری از حوادث به علت اینکه افراد درک صحیحی از خطرات ندارند، رخ می دهند [8] بر اساس نظریه انگیزش محافظت، خطرات جدید، ناآشنا و غیرقابل کنترل تلقی می شوند. که انگیزه محافظت بیشتر و در نتیجه درک بالاتری را بدنبال دارد [9]. همچنین بروز پیامدهای منفی بلایا با درک خطر پایین ارتباط دارد [10]. نتایج مطالعه درک خطر Toby Wise و همکاران در آمریکا نشان داده گروهی از افراد عمدتاً مقید نبوده، بی اطلاع بودند و رفتارهای محافظتی را انجام نمی دادند [8]. مطالعات نشان داده ارزیابی به موقع روانشناختی و رفتاری جامعه برای آگاهی از مداخلات بعدی و راهبردهای ارتباط خطر با پیشرفت اپیدمی مفید است[11].
در مطالعه ی صمدی پور و قارداشی به بررسی عوامل موثر بر درک خطر ایرانیان پرداخته شده است و نتایج نشان داده عوامل مذهبی- فرهنگی، سیاسی، شناختی، اجتماعی و احساسی در درک خطر ایرانیان از بیماری کووید 19- موثر بودند[7]. در برخی کشورها از جمله چین، آمریکا و آلمان پژوهش هایی در زمینه درک ریسک کرونا انجام شده است و در این مطالعات درک خطر و مشارکت در اقدامات پیشگیرانه در همه گیری کرونا مشخص شده و چگونگی پیش بینی رفتارهای محافظتی را از طریق ادراک افراد از خطر، بررسی شده است. با توجه به نقش حیاتی مشارکت عموم مردم در کنترل بهتر و موثر بیماری کرونا و اهمیت درک خطر از سوی آنان که بر رفتار پیشگیرانه آنها موثر است. هدف از مطالعه حاضر درک خطر پاندمیک از بیماری کرونا ویروس (COVID-19) در پیک دوره بیماری در فصل بهار در ایران است.
پروپوزال را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
⇐ مروری بر مطالعات چالش های پیشگیری در همه گیری کووید 19
⇐ برآورد دوره کمون، نرخ ضریب انتشار و نرخ مرگ بیماری کوید 19
