ارزیابی پوسچر به روش ART

Assessment of Repetitve Tasks of the upper limbs

مقدمه و هدف:

سازمان hse در ژانویه 2007 نمونه اولیه از یک ابزار را جهت ارزیابی خطر اندام فوقانی در وظایف تکراری ارائه نمود که ابزار به نام ART (ارزیابی وظایف تکراری) نام گذاری گردید. این ابزار جهت کمک به ارزیابی خطر وظایفی که نیازمند حرکات تکراری در اندام فوقانی بویژه دست و بازو می باشند طراحی شده است.

روش ART را می توان جهت اهداف زیر بکار برد:

غربالگری وظایف تکراری اندام فوقانی به جهت عوامل خطر فیزیکی که منجر به توسعه اختلالات اسکلتی-عضلانی می گردند.
افزایش درک و سطح اگاهی کارگران نسبت به خطرات ناشی از وظایف تکراری
به منظور نشان دادن وجود خطر برای کارگران
ارائه گسترده ای از سطح خطر در ارزیابی وظایف
توصیه زمینه هایی جهت بهبود کار

در ان روش 12 عامل خطر در چهار گروه زیر مورد بررسی قرار می گیرند:

فرکانس و تکرار حرکات
نیرو
پوسچرهای نامناسب (گردن, پشت, شانه/بازو, مچ و دست)
عوامل اضافی (شامل مدت زمان وظیفه, ریکاوری, ساعت کار و عوامل محیطی کار)

کاربرد در مشاغل و محیط های کاری:

روش ART بیشتر برای وظایف با ویژگی های ذیل مناسب است:

وظایفی که دارای فعالیت های اندام فوقانی بوده و هر چند دقیقه تکرار شوند.
وظایفی که به مدت حداقل 1-2 ساعت در روز یا شیفت کاری انجام شود.
این روش برای وظایفی با اعمال بار یا حمل بار سبک (کمتر از 8 کیلوگرم) مناسب است.
وظایفی که استفاده منظم از ابزار دستی در آن ها وجود دارد.
وظایفی همچون مونتاژ, تولیدی, بسته بندی و انبار کردن
روش ART جهت ارزیابی کار با تجهیزات صفحه نمایش مناسب نیست.

نقاط قوت:

روش ART علاوه بر در نظر گرفتن اثر کلیع عوامل خطر و ارایه امتیاز نهایی برای یک وظیفه, ارزیابی جداگانه ای برای هر یک از عوامل خطر نیز ارائه می کند. (سطح خطری که سه سطح رنگ سبز, زرد و قرمز برای هر امتیاز مشخص شده است.)

محدودیت ها: