ارزیابی پوسچر به روش ACGIH-HAL

American Conference of governmental Industrial Hygienists Threshold Limit Value for Hand Activity Level -HAL

مقدمه و هدف:

روش HAL یک روش ارزیابی سطح فعالیت دست بوده که توسط لاتکو و همکارانش در دانشگاه میشیگان (1997) ارائه گردید. این روش جهت ارزیابی خطر MSDs در نواحی دست, مچ و ساعد در مواجهه با کارهای تکراری طراحی شده است. روش HAL بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیکی, سایکوفیزیکی و بیو مکانیکی بوده و جهت ارزیابی مشاغل تک وظیفه ای (مشاغلی که تنها یک وظیفه تکراری دارند) که به مدت 4 ساعت و یا بیشتر در روز انجام می شوند, ارائه گردیده است. TLV به طور مشخص, متوسط سطح فعالیت دست (HAL) و حداکثر نیروی دست را در نظر گرفته و شرایطی را که تقریبا تمام کارگران ممکن است بارها در معرض مواجهه بدون عوارض سوء بهداشتی شناسایی می کند.

کاربرد در مشاغل و محیط های کاری:

• روش HAL می تواند در هر محیط کاری مفید واقع شود. (به عنوان مثال: صنایع تولیدی مختلف و محیط های اداری)
• نوع مشاغلی که با این روش می توان مورد ارزیابی قرار داد شامل موارد ذیل می باشد:
• وظایف نشسته و ایستاده که دارای فعالیت دینامیک دست, مچ و ساعد می باشند.
• وظایفی که تک وظیفه ای بوده و حداقل به مدت 4 ساعت و حداکثر 8 ساعت در طول روز یا شیفت کاری انجام می شوند.

نقاط قوت:

• استفاده از این روش سریع و آسان می باشد.
• نیاز به ابزار و وسایل خاصی ندارد. نیروی حداکثر می تواند توسط مشاهده گر و یا نیروسنج براورد شود.
• ارزیابی می تواند به وسیله فیلم برداری نیز انجام گیرد.

محدودیت ها:

• روش HAL برای ارزیابی فعالیت های استاتیک دست کاربرد ندارد.
• محدود به ارزیابی استرس به روی دست می باشد.
• در این روش مواردی همچون پوسچر کاری, تنش های تماس, ارتعاش و درجه حرارت پایین در نظر گرفته نشده است.
• این روش تنها تکرار و نیروی اعمال شده در کار دستی یکنواختی که به مدت 8-4 ساعت انجام می شود را در نظر گرفته است.
• دوره بازگشت (ریکاوری) تنها به طور غیر مستقیم به عنوان یک اقدام چاه ساز در نظر گرفته شده است و در ارزیابی سطح خطر واقعی بکار نرفته است. به طوری که بیان شده که در هر ساعت حداقل از یک استراحت (دوره بازگشت) استفاده شود اما روش نمی گوید که چه مدت استراحت باید انجام شود.
• اگر نیروی حداکثر به وسیله مشاهده گر براورد شود, احتمال دارد که تغییرات وسیعی بخصوص در نیروهای بزرگ بوجود آید.
• مانند سایر روش های ارزیابی خطر, سطح خطر را به طور کلی ارائه می دهد, و عوامل خطر فردی مانند سن, جنس و تاریخچه بهداشتی نیز مد نظر قرار نگرفته است.

عوامل خطر اختلالات اسکلتی-عضلانی مد نظر:

• تکرار, نیرو, مدت زمان, استراحت و بازگشت (ریکاوری) و بارهای اعمال شده

بخش های بدنی مورد نظر جهت ارزیابی:

• دست, مچ دست, ساعد

روایی و پایایی:

• اعتبار درون مشاهده گر= خوب, اعتبار بین مشاهده گر = متوسط
• روایی= متوسط

روش کار:

ارزیابی در روش HAL بر اساس فعالیت و اعمال نیروی دست و چرخه کاری (مذت زمان کار و استراحت نسبی) بوده که توسط یک مقیاس از صفر (بدون فعالیت دست) تا 20 (بیشترین میزان فعالیت دست) طبق شکل 10-1 تعیین می گردد.

ارزیابی HAL برای دست راست و چپ باید به طور جداگانه انجام گیرد.

مرحله 1) در ابتدا باید سطح دست را بر روی یک مقیاس بین 0-10 تعیین نمایید. این ارزیابی سطح فعالیت دست را می توان با توجه به شکل 10-1 بر اساس تکرار فعالیت و مدت زمان استراحت بدست اورده و یا بهتر است با استفاده از جدول 10-1 آن را تعیین نمود. تعیین سطح فعالیت دست یک ارزیابی کیفی بشمار می آید.

Hand Activity Level – Hal

شکل 10-1: تعیین سطح فعالیت دست بر اساس مقیاس 10-0 به طور کیفی

مرحله2) تعیین نیروی حداکثر نرمال شده (NPF):

نیروی حداکثر نرمال شده (NPF), سطح نسبی تلاش بر اساس یک مقیاس 10-0 می باشد که یک فرد نیروی متوسط را در وضعیت یکسانی ازوظیفه اعمال می کند.

سه روش برای ارزیابی NPF پیشنهاد شده است که عبارتند از:

• درصدی ازحداکثر انقباض ارادی (MVC%): به وسیله الکترومیوگرافی انجام می شود.
• مقیاس ذهنی: گزارش ذهنی از درک اعمال نیرو توسط فرد
• مقیاس مور-گارگ (Moore-Garg): بر اساس گزارش مشاهده گر

ادامه مطلب به درخواست ناشر حذف شد