کلاه ایمنی و اجزای تشکیل دهنده آن

کلاه ایمنی و اجزای تشکیل دهنده آن

کلاه ايمني در چه مواقعی باید براي کارکنان کلاه ايمني تهیه نمود؟

1. در مواقعي كه احتمال افتادن اشياء از بالا و برخورد آنها با سر وجود داشته باشد.
2. احتمال اين وجود داشته باشد كه سر با موانعي وجود داشته باشد.
3. آنها در نزديک قسمت هاي برق دار كار كنند. چه نوع كلاه هاي ايمنی وجود دارد؟

به طور كلي كلاه هاي ايمني به سه دسته تقسيم مي شوند:

دسته اول (G یا Class A): اين كلاه ها براي مصارف عمومی استفاده مي شوند محافظت در برابر ضربه خوبي دارند ولي در برابر ولتاژ برق ولتاژ برق محافظت محدودي دارند. اين كلاه ها عمدتاً در معادن، ساختمان سازی و … كارخانجات استفاده مي شوند.

دسته دوم (E یا Class B): اين كلاه ها براي كساني پيشنهاد مي شود كه در محيط هاي برقدار كار مي كنند . اين كلاه ها در برابر ضربات ناشي ناشي از سقوط اشيا ء ، شوك الكتريكي ولتاژ بالا و سوختگي مقاومند.

دسته سوم (Class C): كلاه هاي اين دسته وزن سبكي دارند و براي محافظت هاي محدود پيشنهاد مي شوند آنها سر كاركنان را در برابر ضربات ناشي از برخورد با اشياء ثابت محافظت مي كنند. ولي در برابر سقوط اشياء و يا شوك الكتريكي مقاومتي ندارند.

فاکتور انتخاب:

• توزیع فشار وارد بر جمجمه در سطح وسیع

شکل کروی و صاف: با تغییر جهت و برگرداندن اشياء

• جذب انرژی از طریق بند ها و تسمه های درونی آن

توجه: شکل صاف و کروی آن علاوه بر مورد بالا باعث مقاومت در برابر سوراخ شدن ، مقاومت در برابر تغییر شکل یافتن و پیشگیری از شکستگی می شود.

اجزاء تشکیل دهنده کلاه ایمنی :

1. کلاه hat یا سرپوش cap: نیم کره بودن کار حفاظت در برابر ضربات مکانیکی و الکتریکی را انجام می دهد.
2. پوسته shell: بخش خارجی کلاه بدون ضمائم داخلی آن را گویند که کار آن مقاومت در برابر نیروهای وارد بر سر می باشد.
3. لبه brim: برآمدگی دورادور کلاه ایمنی را گویند که برای محافظت ناحیه گردن ، شانه ها و صورت بکار می رود.
4. سوسپانسیون suspension: تسمه های داخلی و بند ها را گویند که کار جذب و مستهلک نمودن نیروهای وارد از پوست را انجام می دهند.
5. بند تاج crown straps: نوارها و بند های داخلی متقاطع در تماس با بخش فوقانی سر را گویند.
6. پیشانی بند head band: نوار جلوئی سر باعث نگه داشتن برروی سر می گردد.
7. بند چانه chin strap :بند قابل تنظیم برای فیکس کردن و جلوگیری از افتادن کلاه ایمنی در حین حرکت از سر.
8. نوار پشت گردن hope strap: تسمه قابل تنظیم در پشت کلاه ایمنی برای تغییر محیط سوسپانسیون جهت استفاده افراد.
9. آستری زمستان winter liner: پوشش اضافی برروی سوسپانسیون وظیفه گرم نگه داشتن ناحیه سر، گردن و گوش ها در محیط های سرد سال را دارد این آستری از پارچه پشم دار، غیر قابل نفوذ در برابر آب و غیر قابل اشتعال باید باشد.
10. نوار عرق گیر sweat band : این نوار باید قابل شستشو و قابل تعویض باشد.

انتخاب کلاه ایمنی و باید دارای چه شرایطی باشد:

• در برابر برخورد با اشياء مقاوم باشد .
• راحتی استفاده
• پوسته مقاوم با جنس پلاستیکی با ضخامت 2mm
• دارای یراق داخلی با فاصله 4mm از سطح داخل پوسته
• نوار چانه برای محکم نگه داشتن کلاه ایمنی
• بهترین جنس مقاوم در برابر سوراخ شدگی مواد ترموپلاستیک (پلی کربنات، ABS یا اکریلو نیتریل بوتادین استیرن، پلی اتیلن، پلی کربنات فیبرگلاس)، کلاه های پلی اتیلن، پلی پروپلین یا ABS توانایی مکانیکی خود را در گرما و سرما از دست می دهند.
• عمر مفید کلاه ایمنی 3 سال است.
• برای کار در مقابل نور خورشید کلاه با جنس پلی استر ، پلی کربنات یا پلی کربنات فایبر گلاس
• هلمت هایی که فقط در بخش جلویی دارای لبه هستند برای محیط های که خطر پوشش فلزات مذاب وجود دارد در این محیط باید از هملت بدون روزنه تهویه، از جنس مواد ترموپلاستیک و بدون اجزاء فلزی استفاده می شود.
• توانايي جذب ضربات را داشته باشد و آنها را به سر فرد انتقال ندهد.
• ضد آب و كند سوز باشد.
• وزن کلاه ایمنی نباید بیش از 400gr باشد.
• یراق ها از جنس پارچه باشد ارجحیت دارد.
• استفاده از بند چانه با پهنای حداقل 20 mm در صنایع ساختمانی.
• در محیط های گرم هلمت های پلی کربناته ، پلی کربنات فایبرگلاس و یا پلی استر – فایبر گلاس مناسب است.
• دارای بند ها و تسمه هايي در داخل كلاه باشند كه فاصله اين بند ها از جدار داخلي كلاه از 1 تا 4/1 1 اينچ ( 18/3 تا 54/2 سانتي متر) باشد.  همچنین کلاه ايمني باید دارای كاتالوگي باشد كه در آن نام كارخانه سازنده و دسته اي (‍Class)كه كلاه در آن قرار مي گيرد و استاندارد تاييد كننده آن آمده باشد .در آمريكا سال 1994 به بعد تمام كلاه هاي ايمني بايد داراي استاندارد ANSI باشند.

بهداشت و نگه داری کلاه ایمنی :

1. آموزش های دوره ای کاربران.
2. گرد گیری و تمیز کاری روزانه کلاه ایمنی
3. بازدید و بازرسی دور ه ای کلیه اجزاء کلاه ها و تعویض قسمت های معیوب آن.
4. برای جلوگیری از استحکام پوسته کلاه و قدرت عایق آنها از تماس مواد شوینده ، رنگ ها ، تینر رنگها و حلال ها باید جلو گیری کرد.
5. از سائیدگی ، خراشیدگی ، ترک خوردگی و شکستگی کلاه ها مخصوصاً کلاه ایمنی در برابر برق باید محافظت کرد.
6. تمیز کردن و ضد عفونی کلاه های ایمنی با استفاده از محلول های مناسب شستشوی پوسته کلاه در آب 60 درجه محتوی شستشوی مناسب آبکشی با آب گرم بدون شوینده و خشک کردن آنها در سبد های سیمی و بازرسی کلاه پس از خشک شدن (محلول های ضد عفونی می توانند فرمالین 5 درصد و محلول سدیم هیپوکلرایت باشد.)
7. از قرار دادن کلاه ایمنی در برابر نور خورشید (اشعه ماوراء بنفش) حتی برروی قفسه عقب اتومبیل و مجاورت عقب شیشه خودداری نمائید.
8. در هنگام جابجائی برای جلوگیری از آسیب به کلاه ها از جای کلاه های مخصوص استفاده شود.
9. کندن کلاه ، خراش کلاه ، رنگ زدن کلاه برای علامت گذاری ممنوع است برای این کار فقط باید از نوار چسب یا عکس بر گردان استفاده گردد.

حتما بخوانید:

⇐ ویژگی و روش های آزمون کلاه های ایمنی