چگونه ارگونومی باعث افزایش کارایی می شود؟

چگونه ارگونومی باعث افزایش کارایی می شود؟

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 17

ابزارها و بینش های ارگونومی می توانند از راه های مختلف به حذف فعالیت های زاید کمک کنند. در واقع به افزایش بازدهی و حذف فعالیت های زائد کمک می کند. آسیب های اسکلتی عضلانی، هزینه های پرداختی جهت غرامت آسیب های کارگران و غیبت ها همگی جزو فعالیت های زاید محسوب می شوند. حذف و کاهش آنها باعث افزایش بازدهی کار خواهد شد. اما مطالب زیادی وجود دارد که باید گفته شود برای کمک به این موضوع که چرا سازمانها نیاز به فرایند ارگونومی دارند لازم است بر منافع و بازدهی آن تاکید داشته باشیم.

نکات اساسی عطف به ارتباط ارگونومی و بازدهی کار چندین نکته اساسی مطرح می باشد که هر کدام از نکات به تفضیل در این بخش توضیح داده می شود.

1. اصول و مبانی ارگونومی به همان میزان که می توانند بهره وری را افزایش دهند می توانند از آسیب ها نیز پیشگیری کنند. در واقع ما باید عوامل خطر اختلالات اسکلتی عضلانی را به عنوان عوامل خطر عدم بهره وری در نظر بگیریم.
2. فعالیت هایی که انجام آن برای افراد سخت است به عنوان فعالیت های اضافی و بی ارزش تلقی می شوند از قبيل خم شدن، دسترسی، بلند کردن بار، هل دادن کشیدن، حمل کردن، تمرکز بر یک نقطه و غیره.
3. در ارگونومی، آنالیز شغلی، گام به گام در عملیاتی که صورت می گیرد نفوذ می کند، خیلی شبیه به آنالیز حرکت که در زمان قدیم صورت می گرفت. بوسیله ارزشیابی عناصری مانند خستگی، حرکات و اعمال نیرو از طریق آنالیز قدم به قدم وظیفه می توان فعالیت های اضافی و زاید احتمالی را مشخص ساخت.
4. ارگونومی بخشی اساسی از روش هایی است که برای اصلاح اقدامات در محیط کار صورت می گیرد از قبیل تولید ناب با طراحی برای مونتاژ. شما نمی توانید این فرایندها را بدون توجه به ارگونومی به خوبی بکار بگیرید.
5. وقتی که مفاهیم بهره وری و بازدهی به درستی درک شد دیگر نیازی به نزاع بر سر سلامتی کارگر نیست.

مشکل در دسترسی و چرخش بدن در حین کار (خم شدن، حرکات تکراری، اعمال نیروی زیاد و غیره) باعث خستگی و کاهش کارایی و همچنین آسیب می گردد.

* نکات مشترک انسان-سیستم

به نظر بنیانگذاران رشته ارگونومی در دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ بدون شک تنها نیاز به مبحث ارگونومی می توانسته این موضوع باشد که به عنوان یک ابزار برای ارتقاء بهره وری باشد. این موضوع تنها هدف کوشش های آنها بوده است.

* هواپیماهای نظامی

واژه ی ارگونومی بوسیله طراحان هواپیما در نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در جنگ جهانی دوم ابداع گردید.

هدف آنها ساختن کابینی برای هواپیما بود که با انسان سازگارتر باشد به نحوی که خلبان ها بتوانند به طور فیزیکی به همه کلیدها و اهرم ها دسترسی داشته باشند و همچنین چیدمان رو به فزونی نشانگرها و عقربه ها را درک پیشگیری از آسیب های کمری و نشانه های تونل کارپال از اهداف آنها نبود. تمام هدف آنها بهره وری بود و با استفاده از تمرکز خاص بر روی مطالعه نکات مشترک انسان و سیستم صورت می گرفت (یا استفاده از اصطلاح کوتاه شده، سیستم های انسان ماشین) در روزهای ابتدایی ارگونومی، تمرکز آن بر بازدهی بود. اخيرا افراد دریافته اند که همین مفهوم می تواند به کاهش خطر اختلالات اسکلتی عضلانی کمک کند.

* به حداکثر رساندن کارکرد انسان

اخيرا انسان کشف کرده است که اصول ارگونومی در محیط کار برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی عضلانی ابزار ارزشمندی است. اما از لحاظ تاریخی صحبت از این موضوع به عنوان یک اثر جانبی می باشد.

به عقیده من، کاهش آسیب ها به تنهایی دلیل کافی است که تمامی کارکنان در زمان کاری روزمره خود با ارگونومی هماهنگ کردند، اما ارگونومی می تواند ارزش های بیشتری فراهم کند که فقط پیشگیری از آسیب ها یکی از آن ارزش ها است، تاکید ارگونومی بر افزایش عملکرد انسان از طریق کاهش آسیب ها یا از طریق افزایش توانایی های وی با استفاده از طراحی های بهتر است. خیلی سخت است که این هدف بزرگتر را دست کم بگیریم.

* عوامل خطر عدم کارایی

کسانی که درگیر پیشگیری از اختلالات اسکلتی عضلانی هستند در سال های اخیر یاد گرفته اند که به حرکات تکراری، اعمال زیاد نیرو، وضعیت بدنی نامناسب و غیره به عنوان عوامل خطر آسیب فکر کنند. این عوامل ممکن است سبب آسیبها در همه موارد نشوند اما می توانند سبب افزایش خطر این آسیب ها گردند. همین عوامل را می توان معادل عواملی دانست که به طور بالقوه منابع عدم کارایی می باشند.

در واقع، وام گرفتن واژه پزشکی “عامل خطر” ممکن است راه بدی برای تفکر در باره این موضوع نباشد برای مثال، هنگامی که شما کارگری را در وضعیت بدنی نامناسب کاری در نظر میگیرید بایستی چیزی نادرست باشد و در آنجا احتمال یا ریسکی وجود دارد که موقعیت را نا کارآمد می کند.

همانطور که خواهیم دید، بخشی از وظیفه فرایند ارزشیابی، مطالعه حالات مختلف از جمله خم شدن و دسترسی است و بررسی این که آیا سبب مشکلات جسمی کارکنان می گردد؟ و پس از آن بارش افکار برای یافتن راه های اصلاحی است. حالاتی از قبیل – خم شدن، دسترسی، حرکات تکراری، چنگش، کار ایستا و غیره به عنوان علایم خطر برای تحقیقات بعدی هستند. علایم باید نشان دهد که یک عامل خطر به آسیبهای از نوع کشیدگی و آسیب با عدم کارایی یا هر دو منجر می شود.

* وضعیت بدنی نامناسب

کار کردن در وضعیت های بدنی نامناسب می توانند مستقیما باعث کاهش کارایی از سه طریق گردد ۱- کاهش قدرت: تصور کنید که در حالی که در ناحیه کمر خم شده اید و برای بلند کردن یک بار بزرگ می خواهید اعمال نیرو کنید در این حالت قدرت شما کم است و یا قادر به بلند کردن بار نیستید در نتیجه زمان زیادی طول خواهد کشید تا وظیفه شغلی خود را انجام دهید ولی اگر کار در وضعیت مناسبی انجام بگیرد این زمان کوتاه تر خواهد بود.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ مطالعه کار و ارگونومی

⇐ ارگونومی خوب با اقتصاد خوب

⇐ ارگونومی هم راه پیشگیری و هم راهی برای درمان است