پاورپوینت بهداشت کشتارگاه ها

پاورپوینت بهداشت کشتارگاه ها

فرمت: PPT   تعداد صفحات: 19

کشتارگاه:

کشتارگاه‌ محوطه‌ ای‌ از عرصه‌ و اعیان‌ است‌ که‌ در آن‌ دام ها و طیوری‌ که‌ مصرف‌ غذائی‌ دارند کشتار می‌شوند و هرگونه‌ تاسیساتی‌ از قبیل‌ آزمایشگاه‌، سردخانه‌، دستگاه های‌ تهیه‌ فرآورده‌ های‌ گوشتی‌ تبدیل‌ لاشه‌ و مازاد کشتار به‌ مواد خوراکی‌ حیوان‌ و یا کود، اصطبل های‌ انتظار، میدان‌ خرید و فروش‌ دام‌ و سایر تاسیسات‌ و ساختمان های‌ ضروری‌ که‌ در محوطه‌ مزبور بنا شده‌ و یا خواهد شد از لحاظ‌ این‌ آئین‌ نامه‌ جزء کشتارگاه‌ محسوب‌ می‌شود.

دام‌ کشتاری‌: به‌ هر نوع‌ دام‌ و طیور که‌ برای‌ مصرف‌ غذایی انسان‌ کشتار می‌گردد دام‌ کشتاری‌ اطلاق‌ می‌شود.

 فرآورده‌ های‌ گوشتی‌: به‌ گوشت هایی که‌ برای‌ حفظ‌ و نگهداری‌ آنها موادی‌ اضافه‌ شده‌ و یا با روش های‌ صنعتی‌ تغییر شکل‌ داده‌اند از قبیل‌ گوشت های‌ نمک‌ سود، پخته‌ شده‌، انواع‌ کالباس‌ و سوسیس‌، کنسروها و محصولات‌ مشابه‌ آن‌ فرآورده‌ های‌ گوشتی‌ اطلاق‌ می‌شود.

بازرسی‌ و معاینه‌ بهداشتی‌ گوشت‌:

• هر نوع‌ دام‌ کشتاری‌ باید در کشتارگاه‌ ذبح‌ شود در غیر اینصورت‌ و همچنین‌ در صورتی‌ که‌ گوشت‌ کشف‌ شده‌ از دام‌ بیمار به دست‌ آمده‌ باشد مرتکبین‌ برابر قوانین‌ مربوط‌ تحت‌ تعقیب‌ قرار گرفته‌ و مجازات‌ خواهند شد.
• در خارج‌ از محدوده‌ شهرها و همچنین‌ در روستاهایی‌ که‌ فاقد کشتارگاه‌ می‌باشند در صورتی‌ که‌ به‌ تشخیص‌ سازمان‌ کشتارگاه های‌ مجاور نتوانند به‌ آن‌ محل ها گوشت‌ برسانند کشتار دام‌ با رعایت‌ دستورهای‌ بهداشتی‌ سازمان‌ برای‌ مصرف‌ اهالی‌ محل‌ مجاز است‌.
• در کشتارگاه هایی‌ که‌ دارای‌ اصطبل‌ انتظار هستند کلیه‌ دام های‌ کشتاری‌ باید قبل‌ از کشتار به‌ مدت‌ 24 ساعت‌ در اصطبل های‌ انتظار نگهداری‌ شوند.
• کلیه‌ دام های‌ کشتاری‌ باید قبل‌ و بعد از کشتار به وسیله‌ بازرسان‌ بهداشتی‌ مورد بازرسی‌ و معاینه‌ لازم‌، قرار گیرند.
• لاشه‌ و گوشت‌ و ضمائم‌ لاشه‌ ناسالم‌ که‌ به وسیله‌ بازرسان‌ بهداشتی‌ برای‌ خوراک‌ انسان‌ غیرقابل‌ استفاده‌ تشخیص‌ داده‌ شود زیر نظر بازرسان‌ مزبور ضبط‌ و از مصرف‌ خارج‌ و امحاء می‌گردد و در صورت‌ امکان‌ خوراک‌ دام‌ و طیور و کود و غیره‌ تبدیل‌ خواهد شد.
• دام هایی که‌ برای‌ فروش‌ یا کشتار در شهرها عرضه‌ می‌شوند، باید در میادین‌ دام‌ و اصطبل ها نگهداری‌ شوند، گردانیدن‌ دام ها در شهرها به‌ منظور فروش‌ و غیره‌ ممنوع‌ است‌.
• حمل‌ گوشت‌ از کشتارگاه‌ یا سردخانه‌ بدون‌ رعایت‌ دستورهای‌ بهداشتی‌ و بسته ‌بندی‌ و لفاف‌ به‌ مراکز توزیع‌ و فروش‌ ممنوع‌ است‌ مگر در مواردی‌ که‌ بنا به‌ اقتضاء حمل‌ گوشت‌ را سازمان‌ بدون‌ بسته‌ بندی‌ و لفاف‌ مجاز تشخیص‌ دهد.
• کارکنان‌ کشتارگاه‌ باید به وسیله‌ پزشک‌ معتمد کشتارگاه‌ یا بهداری‌ محل‌ در فواصلی که‌ از طرف‌ سازمان‌ تعیین‌ می‌شود معاینه‌ و برای‌ آنان‌ کارت‌ بهداشتی‌ صادر گردد. سازمان‌ مکلف‌ است‌ از ادامه‌ کار افراد بیمار در کشتارگاه‌ تا بهبودی‌ کامل‌ آنان‌ جلوگیری‌ نماید.
• دستورالعمل‌های‌ مربوط‌ به‌ امور بهداشتی‌ کشتارگاه ها از طرف‌ سازمان‌ تهیه‌ و به‌ کشتارگاه ها ابلاغ‌ می‌شود و صاحبان‌ و مسئولان‌ کشتارگاه ها موظف‌ به‌ رعایت‌ آنها می‌باشند.

کنترل بهداشتی کشتارگاه

• اقدامات لازم برای مبارزه با جوندگان و حشرات به دقت مورد اجرا گذارده شود.
• کلیه پنجره هایی که به محوطه بیرونی کشتارگاه باز می شوند، ‌باید مجهز به توری بوده ، به گونه ای که از ورود پرندگان و حشرات جلوگیری شود.
• کلیه سالن های عملیات و نیز تجهیزات مربوط باید در پایان کشتار روزانه به دقت و به طور کامل شستشو و پاکیزه شده و با ماده ضد عفونی کننده مناسب گند زدایی گردند.
• کلیه آبروهای فاضلاب موجود در محوطه بیرونی کشتارگاه ها باید مجهز به سرپوش مناسب باشد ‌به نحوی که از تماس هرگونه پرنده با ان جلوگیری شود.
• کلیه پرسنل شاغل در کشتارگاه باید هنگام فعالیت از لباس کار مناسب اختصاصی جهت ایمنی فردی و جلوگیری از انتقال بیماری (‌شامل کفش، کلاه، روپوش، ماسک، دستکش و …) استفاده نمایند. لباس های کار باید در پایان هر نوبت کاری تعویض و پس از شستشو و ضدعفونی به روش مناسب برای استفاده در روز بعد آماده گردند.
• تعویض به موقع و نیز استفاده از ماده ضدعفونی کننده در حوضچه های ضدعفونی موجود در ورودی کشتارگاه باید مد نظر قرار گیرد.
• از ورود خودروهای متفرقه به کشتارگاه های طیور باید اکیدا جلوگیری شود.
• از نگهداری هر گونه طیور و سایر حیوانات در کشتارگاه های طیور باید خودداری گردد.
• ضایعات کشتارگاهی باید بلافاصله و با رعایت کلیه ضوابط بهداشتی به واحد تبدیل ضایعات کشتارگاه و یا با فراهم آوردن کلیه امکانات لازم (بدون هر گونه نشد در طول مدت حمل ) به کارخانه تبدیل ضایعات مستقل انتقال داده شود و در غیر این صورت به شیوه بهداشتی در محل کشتارگاه دفن گردد.

ویژگی های ظاهری گوشت قرمز:

• رنگ گوشت باید رنگ طبیعی گوشت دام باشد
• رنگ روشن آن نباید تیره شده باشد.
• تغییر رنگ قرمز به سبز، قهوه ای و خاکستری و یا ایجاد یک لایه لزج و چسبناک علائم فساد گوشت است.
• سطح خارجی باید بدون رطوبت باشد.
• هیچگونه بوی غیر طبیعی مثل بوی ترشیدگی یا متعفن نباید حس گردد.
• در محل اتصال گوشت به استخوان نباید بوی غیر طبیعی به مشام برسد (فساد عمقی)
• قارچ زدگی نباید داشته باشد.
• گوشت باید سفت و قوام خود را داشته باشد، نباید نرم و لزج باشد.
• گوشت باید کاملاً تمیز، عاری از خون مردگی، ضربه، بیماری و ذرات خارجی قابل رؤیت باشد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ بیماری های عفونی و انگلی ناشی از کار

⇐ آیین نامه ایمنی در کارگاه های دامپروری

⇐ دستورالعمل اجرایی بهداشتی مراکز طبخ و توزیع مواد غذایی