نکاتی در مورد اطفاء حریق و امداد نجات در هواپیما

نکاتی در مورد اطفاء حریق و امداد نجات در هواپیما

Aircraft Rescue & Fire Fighting

تعريف:

اضافه و كم كردن سوخت در هواپيمايي كه داراي مسافر می باشد و يا در حال سوار و پياده كردن مسافر است ممنوع بوده مگر اينكه شرايط ذيل رعايت گردد:

• تذكرات لازم توسط خلبان و عوامل پروازي به مسافران نسبت به انجام عمليات سوختگيري داده شود
• راهنماي مسير خروجي و دربهاي اضطراري هواپيما به منظور واكنش و عكس العمل سريع نسبت به رويدادهاي احتمالي مشخص گردد.
• ارتباط راديویی دو طرفه توسط سيستم هاي راديویی هواپيما و يا سيستم مناسب ديگر بين خلبان يا عوامل پروازي و مسئول عمليات سوخت رساني يا عوامل ايمني خارج هواپيما برقرار باشد.

نحوه رعايت اصول ايمنی در عمليات سوختگيری هواپيمای دارای مسافر

الف) درخواست برای حفاظت سوختگيری

برای انجام يک عمليات حفاظت سوختگيری در مرحله نخست بايد درخواست از طريق نماينده آن ايرلاين انجام پذيرد. اين درخواست می تواند به مرکز ايمنی زمينی و يا مستقيماً به سرکشيک ايمنی زمينی ارائه شود در صورتی که درخواست به برج ايمنی ارائه شود اپراتور برج بايد نام فرد تماس گيرنده، شرکت مربوطه، نوع هواپيما و ساعت دقيق انجام عمليات سوخت رساني را گرفته و به سرکشيک ارائه نمايد. لازم به ذکر است که پاسخ گويی و تصميم برای افراد و انتخاب نفرات صرفاً به عهده سرکشيک می باشد. نماينده شرکت هواپيمايی بايد قبل از اداره سوختگيری به مرکز ايمنی زمينی اطلاع دهد
و از وضعيت مسافرين که در داخل هواپيما سوار شده اند يا در حال سوار شدن می باشند اطلاعات کافی ارائه نمايد.

عمليات سوختگيري به هيچ عنوان نبايد قبل از رسيدن و موقعيت گيري خودروهاي اطفائيه شروع شود.

ب) اعزام خودرو و نفرات

سرکشيک پس از دريافت اطلاعات و بررسی آنها با توجه به شرايط مناسب ترين خودرو و نفرات را (خودرو آماده و يا خودرو ديگر) به محل مورد نظر اعزام می کند. به هيچ عنوان قبل از رسيدن پرسنل ايمنی زمينی نبايد عمليات سوختگيری صورت پذيرد.

ج) موقعيت گيری

راننده خودرو موظف است بلافاصله پس از دريافت اطلاعات از جانب سرکشيک به همراه نفرات سريعاً به محل اعزام شوند و بهترين موقعيت را نسبت به هواپيما با توجه به موارد ذيل اتخاذ نمايد:

1. جهت وزش باد (در صورت امکان و ترجيحاً پشت به باد)
2. ديد کافی نسبت به عمليات سوختگيری (سه نازل و محل اتصال آن به باک هواپيما)
3. فاصله مناسب تا محل سوختگيری (به جهت تنظيم مانيتور و فرار به موقع در زمان حادثه)
4. شيب زمين

د) نظارت به انجام ارتينگ و باندينگ

قبل از شروع عمليات سوختگيری يا تخليه سوخت و پس از موقعيت گرفتن خودرو، فرمانده عمليات (سرکشيک، معاون و يا فرد ديگری که از طرف سرکشيک مشخص شده است) بايد موارد ذيل را به دقت کنترل نمايد:

الف) ارتينگ

1. اتصال سيم از وسيله سوخت رسان به زمين
2. اتصال سيم از هواپيما به زمين که توسط شرکت هواپيمايی بايد انجام گيرد.

ب) باندينگ:

1 . اتصال سيم از وسيله سوخت رسانی به هواپيما
2 . اتصال سيم از نازل سوخت رسان به هواپيما

تذکر: در نقاطی عمليات سوخت رسانی به وسيله هايدرانت انجام می گيرد نبايستی هايدرانت به عنوان اتصال زمينی مورد استفاده قرار گيرد.

نحوه آرايش و سرويس دهی شرکت ها

موارد ذيل جهت برقراری يک آرايش مناسب از سوی خودروهای سرويس دهنده به هواپيمابايد رعايت گردد :

1. امکان نزديک شدن وسايل و تجهيزات موتوری اطفاء حريق به هواپيما وجود داشته باشد.
2. امکان فرار سريع تجهيزات موتوری سوخت رسان در حالت اضطراری وجود داشته باشد.
3. در صورت بروز آتش سوزی مانع خروج مسافرين از هواپيما نباشند.
4. موتور ماشين سوخت رسان در زير بال هواپيما قرار نگيرد.
5. کليه خودروهای سرويس دهنده به هواپيما نبايد در موقع سوختگيری زير بال هواپيما پارک شده باشند.
6. اگزوز خودروهای سرويس دهنده به هواپيما بايد مجهز به جرقه گير باشند.
7. در حين عمليات سوختگيری موتور کمکی هواپيما APU نبايد روشن يا خاموش گردد.
8. در حين عمليات سوختگيری نبايد باطری و شارژ به هواپيما وصل گردد.
9. در حين عمليات سوختگيری نبايد دستگاه مولد نيرو به هواپيما وصل يا قطع گردد.
10. در حين عمليات سوختگيری نبايد از وسايل برقی مانند دريل و يا هر گونه وسايل جرقه زا استفاده نمود.

موارد احتياطی

1. سوختگيری بايد در هوای آزاد انجام گيرد.
2. واحد سوختگيری بايد حداقل 3 متر از هواپيما فاصله داشته باشد و حرکت مستقلاً از جلو به قسمت دماغه هواپيما انجام شود.
3. کليه عمليات برقی از جمله آزمايشات راديويی يا رادار و ساير دستگاه های برقی هواپيما در حين سوختگيری بايد متوقف گردد. در اين مواقع می توان از دستگاه برق اضطراري استفاده نمود.
4. مواقعی که دستگاه رادار هواپيما آزمايش می شود عمليات سوختگيری نبايد انجام شود.
5. قبل از شروع عمليات سوخت گيری، يا کشيدن سوخت از هواپيما بار الکتريسته ساکن هوايی تخليه گردد.
6. پس از شروع عمليات سوختگيری، راننده ماشين سوخت رسان بايد به عمليات سوختگيری توجه کامل داشته و محل را ترک ننمايد تا در صورت وقوع حادثه بتواند بی درنگ ماشين سوختگيری را از هواپيما دور نمايد.
7. هرگونه تخليه و بارگيری ممنوع می باشد.
8. در مسير مسافرين نبايد مانعی قرار گيرد تا در صورت وقوع آتش سوزی از خروج آنها جلوگيری نمايد.
9. تحت هيچ شرايطی فاصله ماشين GPU که در حال کار هست نبايد با واحد سوختگيری کمتر از 5 متر باشد.
10. کارکنان سوختگيری هنگام خدمات نبايد با خود فندک يا کبريت داشته باشند.
11. هنگام سوختگيری کشيدن سيگار تا شعاع 15 متری ممنوع می باشد (با توجه به مقررات محلی کشيدن سيگار در محوطه پارکينگ ممنوع می باشد).
12. هيچ گاه نبايد عمليات سوختگيری يا کشيدن سوخت از هواپيما در آشيانه يا در محل سرپوشيده صورت گيرد.
13. در هنگام سوختگيری در جلوی چرخ های واحد سوختگيری چاکسی گذاشته شود (با توجه به وجود اشتراک در واحد سوخت گيری به چاکس نيازی نيست ولی جهت اطمينان بيشتر اين کار صورت می پذيرد).
14. خلبان پرواز موظف است به مسافرين ابلاغ نمايد که هواپيما در حال سوختگيری می باشد و هيچ کدام از مسافرين نبايد کمربند ايمنی را بسته باشند.
15. در هنگام وقوع رعد و برق و طوفان سوختگيری مجاز نمی باشد.
16. در طول مدت عمليات سوخت رسانی، تعمير هواپيما نبايد صورت گيرد زيرا می تواند باعث ايجاد منبع جرقه زا برای بخارات سوخت شود.
17. استفاده از تلفن همراه در محوطه سوختگيری و در طول عمليات سوخت رسانی به شدت ممنوع می باشد. اگر به دلايل عملياتی استفاده از موبايل ضرورت پيدا کرد شخص بايد در داخل کابين واحد سوخت رسان باقی مانده و در تمام مدت درهای آن بسته نگهداشته شود. در صورتی موبايل شخص سوخت رسان زنگ زده و مجبور شود به آن جواب دهد در اين صورت عمليات سوخت رسانی بايد متوقف گردد.
18. سوخت رسانی به هواپيما در حالی که يکی از موتورهای آن روشن می باشد نبايد انجام گيرد مگر در صورتی که نمايند تام الاختيار شرکت هوايی به صورت کتبی و به عهده گرفتن مسئوليت عمليات، اين نوع سوخت گيری را درخواست کند.
19. هواپيما بايد در موقع سوختگيری حداقل 50 متر از ترمينال مسافران، ساختمان ها و يا هر هواپيمای ديگری فاصله داشته باشد.
20. در موقعيت پلهاي ارتباطي در صورتی که هواپيما از نوع ايرباس باشد علاوه برپل ارتباطي بايد يک پله در انتهای هواپيما متصل شده و درب نيز باز شود و در صورتی که هواپيما B747 باشد علاوه بر پل ارتباطي 3 پلکان نيز به هواپيما متصل می شود.
21. خودروی سوخت رسان باید مجهز به سیلندر اطفائیه باشد.

حتما بخوانید:

⇐ ایمنی هواپیما

⇐ حمل و نقل ایمن کالای خطرناک در هوا