نکاتی مربوط به ارزیابی نتایج نمونه برداری های سطحی

در نمونه برداری سطحی همواره ممکن است مسائلی بوجود آیدکه به نوعی مانع از برداشتن سطحی صحیح و دقیق آلاینده مربوطه گردد و در نتیجه ارزیابی نتایج را با اشکال روبه رو کند. از جمله این مساپل می توان به عدم استفاده از حلال مناسب و یا نفوذ آلاینده در سطوح متخلخل اشاره کرد. همچنین چرب بودن و کثیف بودن سطوح هم می تواند عواملی برای نمونه برداری اخلال در ارزیابی نتایج و روش های تجزیه ای تلقی شود. بنابراین همواره باید شرایط محیطی را در ارزیابی کلی و نهایی مد نظر قرار دهیم. همچنین بعنوان یک قاعده کلی در نمونه برداری سطحی باید همواره خطر بالقوه جذب پوستی و جذب خوراکی آلاینده های سطحی را در نظر گرفت مثلا آلاینده های موجود در روی سطوح میزهای نهار خوری یا سیگار یا سایر سطوح می توانند راه های برای ورود مواد آلاینده به بدن از طریق خوراکی یا جذب پوستی باشند.

بطور کلی تماس با آلاینده ها به سه عامل وابسته است که عبارتند از میزان کلی ماده جذب شده؛ مقدار آلاینده موجود و میزان جذب. مکانیزم های بسیاری هستند که میزان جذب پوستی را تحت تاثیر قرار می دهند. مثلا در برخی موارد آلاینده روی پوست قبل از جذب شدن تبخیر می شود. همچنین موادی مثل تعریق پوستی؛ وجود درماتیت های پوستی؛ سایش پوست و از بین رفتن لایه های محافظ پوستی و در نهایت پوشیدن پوشش های آلوده می توانند تاثیرات متفاوتی در تفسیر نتایج نهایی داشته باشند.

علاوه بر این موارد وجود پیش آگهی های مناسب نیز می تواند تاثیر بسزایی در ارزیابی نمونه برداری داشته باشد مثلا اگر آلاینده تغییرات پوستی بوجود آوردو ا آلاینده دارای خواص تحریک کنندگی و یا خورندگی باشد بطور طبیعی تماس کارگر را با این مواد محدود می کند. در برخی موارد استفاده از پوشش ها موجب گیر افتادن ماده آلاینده بر روی پوست خواهد شد و از تبخیر شدن آلاینده جلوگیری می کند.

از انجا که بارگیری آفت کش ها؛ آنها را معمولا با یک حلال مخلوط میکنند باید توجه داشت که این حلال ها در برخی موارد موجب تسهیل جذب پوستی مواد آلاینده می شوند و عمل جذب را تسریع می کنند. مثلا حلالی مثل دی متیل سولفاید باعث می شود که موادی که در شرایط عادی جذب پوستی کمی دارند به سرعت از طریق پوست جذب شوند.