نقش بیومکانیک در ارگونومی

کاربرد نیرو در حمل بار٬ نشستن پشت فرمان بدون رخداد حستگی زودرس (زوایای بدن).

بیومکانیک زمانی مطرح می شود که عضوی از بدن باری را تحمل کرده یا به آن نیرویی وارد می شود. چگونگی وارد شدن این نیروها بحث بیوکانیک را تشکیل می دهد.

انسان در محیط کار در معرض دو نیرو قرار دارد. فشارهای ناشی از محیط فیزیکی و فشارهای بیومکانیکی ناشی از خود بدن

این فشارها اساسا در ارگونومی بوسیله قوانین مکانیک و قوانین بیولوژیکی شرح داده می شود.

فعالیتی را که کارگر به صورت نهفته می تواند تولید استرین روی سیستم فیزیولوژیک نماید به طور مثال روی سیستم اسکلتی-عضلانی

مفاهیم موجود در خصوص استرین- استرس از سه زاویه می تواند بررسی شود:

۱-فیزیولوژی

۲-روانشاناسی

۳- بیومکانیک

هر فعالیتی استرس را به بدن اعمال می کند که منجر به استرین می شود که در سیستم اسکلتی-عضلانی تاثیر خواهد گذاشت.

عوامل موثر بر بیماری های اسکلتی-عضلانی:

1. نوع کار
2. ریخت انسان ها
3. بحث روانشناسی
4. ژنتیک

تعاریف:

(contin and dillman)بیومکانیک را بصورت علمی که به بررسی نیروهای خارجی و داخلی که به بدن انسان در حین فعالیت یا استراحت وارد می شود٬ تعریف کرده اند.

(wintel) بیومکانیک را بصورت قاعدی که به شرح٬ آنالیز و دستیابی به حرکات سریع می پردازد تعریف می کند.

(woldin and  fron) بیومکانیک را به صورت عواقدی تریف کرد که از قوانین حاکم و اصول مهندسی برای تشریح حالات اعضای مختلف بدن تحت نیروهایی که در طی فعالیت های بدنی وارد می شود استفاده می کنند.

بیومکانیک به صورت عمومی قوانین و مقررات اساسی در اندام های بدن در حالت استراحت یا حرکت بیان می کند.

بیواستاتیک: بررسی موقعیت ها در حال استراحت کامل بدن

بیودینامیک – سیستماتیک: شرح حرکات بدن بدون ملاحظه نیروهای درگیر

بیومکانیک-سنتیک: بررسی نیروهای محرکه بدن

بیومکانیک حرفه ای یا کربردی: شاخه ای از بیومکانیک کاربردی است که با هدف بهبود فعالیت های  روزمره٬ خصوصل تشریح بدنی و محدودیت های اجرایی که در مشاغل مختلف وجود دارد به تدوین اصول می پردازد همچنین می تواند بعنوان مطالعه تاثیرات متقابل فیزیکی بین کارگر تعریف می شود به گونه ای که عملیات حداقل ریسک را بدنبال داشته باشند.

فلسفه مباحث ارگونومیکی و بیومکانیکی را مورد توجه قرار دهیم؟

بدین منظور برای بررسی اثرات نیروها و محاسبه نیروی وارده بر اندام برای بدن محورهایی تعیین می کنند که این عمل را برای هر اندام انجام می دهند.