مشاغل بیمارستانی و عوامل بیماریزا

مشاغل بیمارستانی و عوامل بیماریزا

تهیه و تنظیم: دکتر نیلوفر دادار

چکیده

عوامل بیماریزای منتقله از طریق خون میکروارگانیسم های عفونی در خون انسان هستند که می توانند منجر به بیماری جدی شوند. کارکنان مراقبت های بهداشتی و کارمندان پشتیبانی در معرض خطر قرار گرفتن در معرض این عوامل بیماری زا قرار دارند. استاندارد ایمنی و بهداشت شغلی پاتوژن های منتقله از طریق خون شامل قوانینی است که برای محافظت از کارکنان مراقبت های بهداشتی در معرض خطر طراحی شده است.

مقدمه

عوامل بیماریزای منتقله از طریق خون میکروارگانیسم هایی در خون انسان هستند که می توانند باعث بیماری های تهدید کننده حیات شوند و کارکنان مراقبت های بهداشتی را با خطر جدی مواجه کنند. تماس با خون یا مایعات دیگر، از جمله مایع منی، ترشحات واژن، بزاق و مایعات جدی – پلور، پریکارد، صفاقی و آمنیوتیک – شفاف یا آلوده به وضوح با پتانسیل خون برای انتقال عامل بیماری زا و ایجاد بیماری عفونی در محیط مراقبت های بهداشتی، عوامل بیماری زای منتقله از طریق خون معمولا با آسیب از طریق پوست، سوراخ شدن تصادفی، گزش انسان، بریدگی، سایش یا قرار گرفتن در معرض مخاط پوست به مایعات بیمار آلوده منتقل می شوند.

در محل کار، منبع اصلی عفونت های منتقله از طریق خون، آسیب های پوستی ناشی از سوزن یا سایر نوک تيزها است. به ویژه در معرض قرار گرفتن در معرض مشاغل پزشکی هستند که شامل اقدامات مکرر تهاجمی، حجم بالای خون و فوریت مراقبت هستند. کارکنان مراقبت های بهداشتی در بخش های جراحی، اورژانس پزشکی، مراقبت های ویژه، زایمان و دیالیز بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

سایر مشاغل با خطر مواجهه شامل خدمات مرده و تدفین، نگهداری بیمارستان و کارگران زباله دفع می شود. از ۲۰ عامل بیماری زای منتقله از طریق خون شناخته شده در ایجاد بیماری هایی مانند مالاریا، سفلیس و تب خونریزی دهنده، سه مورد وجود دارد.

هپاتیت ( B (HBV، ویروس هپاتیت ( C (HCV و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) که شایع ترین عوامل بیماری زا هستند. این سه ویروس بیشترین عفونت های ناشی از شغل را تشکیل می دهند و با مرگ و میر قابل توجهی همراه هستند.

اگرچه اکثریت قریب به اتفاق مواجهه های شغلی در بیماری آشکار نمی شود، اما خطر کلی انتقال به طور متغیری به عوامل مختلفی از جمله نوع و اندازه تلقيح، مدت زمان قرار گرفتن در معرض ، یک عنوان ویروس و شیوع آن بستگی دارد. عفونت فعال در جمعیت.

هپاتیت Bیک عفونت ویروسی است که قادر به ایجاد عفونت مداوم و مزمن است و می تواند منجر به بیماری حاد و مزمن شود. این یک ویروس هپاتوتروپیک است که از طریق خون یا مایع منی از افراد آلوده به افراد فاقد ایمنی منتقل می شود.

HBV یک مشکل بهداشتی جهانی و یک ریسک شغلی کاملا ثابت برای کارکنان مراقبت های بهداشتی است. بروز HBV در جمعیت به طور مداوم در حال افزایش است و شیوع عفونت HBV در کارکنان مراقبت های بهداشتی بسیار بیشتر از جمعیت عمومی است.

ویروس از نظر ساختاری پایدار است، برای مدت طولانی تا۱ هفته روی سطوح زنده و عفونی می ماند. HBV از طریق مواجهه از طریق پوست یا مخاط به خون عفونی یا مایعات بدن بسیار عفونی است و به طور موثر منتقل می شود. خطر ابتلا به عفونت از راه پوست HBV بسته به سرولوژی منبع از ۶ تا ۳۰ درصد متغیر است. واکسن های پیشگیری از HBV در سال ۱۹۸۱ در میان اقدامات ایمنی ذکر شده، استاندارد Bloodborne Pathogens استاندارد به کارفرمایان اطمینان می دهد که این واکسن در دسترس همه کارکنان در معرض شغل قرار دارد.

هپاتیت C، ویروس هپاتوتروپیک دیگر، شایع ترین عفونت منتقل شده از طریق خون در ایالات متحده و یک مشکل جدی بهداشت عمومی است. در دسترس قرار گرفتند و همچنان پایه اصلی پیشگیری از هپاتیت B بودند.

HCV در درجه اول از طریق قرار گرفتن در معرض تزریق تزریقی، معمولا سوزن های آلوده، منتقل می شود. شیوع HCV در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی از جمعیت عمومی فراتر نمی رود. با این حال، در معرض خطر قرار گرفتن در محیط مراقبت های بهداشتی افزایش می یابد.

خطر انتقال در معرض خون HCV مثبت ۱۱۸، است ، بطور قابل توجهی کمتر از HBV درمان ها با توسعه درمان های جدید و هدفمند در حال پیشرفت هستند. در حال حاضر، هیچ واکسن یا پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) برای عفونت HCV وجود ندارد. ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) سیستم ایمنی بدن را که باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می شود، هدف قرار می دهد. HIV از طریق تماس مستقیم با خون ، منی، مایعات مقعدی، مایعات واژن یا شیر مادر از فردی با بار ویروسی قابل تشخیص منتقل می شود. در محل کار ، انتقال شغلی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله حجم خون، نوع روش، نوع آسیب یا نفوذ از طریق پوست است.

در مقایسه با HBV و HCV، خطر از راه پوست انتقال HIV کمترین است که حدود ۰.۳٪ تخمین زده می شود. در حالی که هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، داروهای ضد ویروسی وجود دارند که روند پیشرفت را کند می کنند. در موارد مواجهه، اگر طی ۷۲ ساعت مصرف شود، تجویز داروهای پیشگیری کننده (PEP) پس از مواجهه در جلوگیری از HIV بسیار موثر است.

در مجموع، عوامل بیماری زای منتقله از خون تهدیدی برای زندگی انسان ها محسوب می شوند و همچنان به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی باقی مانده اند. تخمین زده می شود که سالانه تقریبا سه میلیون تماس با عوامل بیماری زای خون منتقل شود.

در بیشتر محیط های کاری یا آزمایشگاهی ، عفونت های منتقله از طریق خون اغلب به دلیل سوراخ شدن تصادفی است. در ایالات متحده تخمین زده می شود که سالانه ۴۰۰۰۰۰ آسیب دیدگی شدید در محیط بیمارستان وجود دارد.

در سال ۱۹۹۱ ، اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) در پاسخ به نگرانی جهانی، استاندارد پاتوژن های منتقله از طریق خون را صادر کرد. این استاندارد ایمنی کارکنان مراقبت های بهداشتی را که در معرض شغل قرار دارند تضمین می کند. مقررات مقرر شده برای کارفرمایان در عنوان ۲۹ قانون مقررات فدرال در ۲۹ 1910.1030 CFR آمده است. رعایت دقیق این مقررات و دستورالعمل ها باعث کاهش خطر، قرار گرفتن در معرض حداقل و جلوگیری از انتقال عوامل بیماری زا از طریق خون می شود. به طور خاص، کارفرمایان با استاندارد استاندارد فدرال موارد زیر را انجام می دهند:

• برنامه کنترل نوردهی را ایجاد و به روز کنید.
• ارائه آموزش و آموزش اولیه و سالانه به کارکنان.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

• طرح کنترل قرار گرفتن در معرض
• آموزش
• اقدامات احتیاطی جهانی
• مهندسی و کنترل های عملی کار
• ارزیابی پس از مواجهه
• مسائل مربوط به نگرانی
• اهمیت بالینی
• ارتقاء عملکرد تیم سلامت
• منابع

حتما بخوانید:

⇐ کنترل خطرات در بیمارستان

⇐ شاخص ایمنی بیمارستان

⇐ ایمنی و بهداشت و خطرات کار در بیمارستان

⇐ توسعه برنامه های ایمنی و بهداشت در بیمارستان

منبع: مجله سلامت شغلی / 1400