دستگاه تنفسی آتش نشانی
دستگاه تنفسی آتش نشانی
دستگاه تنفسی آتش نشانی
فرمت: PPT تعداد اسلاید: 34
دستگاه تنفسی :
مقدمه :
هر موجود زنده ای برای ادامه زندگی احتیاج به اکسیژن دارد و اکسیژن نیز در هوای معمولی موجود است و موجودات زنده نیز بوسیله عمل تنفس اکسیژن را از هوا دریافت می دارند و اگر بهر علتی اعم از کمبود اکسیژن و یا وجود گازهای سمی که جایگزین اکسیژن گردد و یا عوامل فیزیکی دیگر عمل تنفس متوقف گردد و یا اختلالی در آن ایجاد شود دیگر موجود زنده قادر به ادامه زندگی نیست و مرگ حتمی است و در مورد کار آتش نشانی و نجات که معمولاً افراد آتش نشانی با دود و بخارات حاصل از سوختن اجسام و مواد شیمیایی سر و کار دارند و بخصوص در مورد حریق هایی که در محیط های سر بسته ماند سالن های سینما و تاتر و زیرزمین ها و غیره رخ می دهد کار مبارزه با آتش سوزی بدون وسایلی که بتوان اکسیژن مورد نیاز را بوسیله آنها تأمین کرد فوق العاده دشوار و در مواردی غیرممکن است برای این منظور دستگاه هایی ساخته شده که بوسیله آنها یک آتش نشان می تواند در چنین محیط هایی بکار خود ادامه داده و خود را از خطر کمبود اکسیژن و وجود گازهای سمی و خطرناک محفوظ نماید و این وسایل را دستگاه های تنفسی می نامند و برای شناختن کامل این دستگاه ها و لزوم بکار بردن آنها لازم است ابتدا مطالبی در مورد ترکیبات هوا و چگونگی عمل تنفس و اینکه چه هوائی قابل تنفس و چه هوایی غیرقابل تنفس می باشد بدانیم .
ترکیبات هوا :
هوا ترکیبی است از اکسیژن و نیتروژن در حدود کمتر از 1% گازهای بی اثر دیگر مانند آرگون، نئون و غیره که در عمل و محاسبه آنها به حساب نمی آیند و معمولاً مقدار اکسیژن را در هوا 21% و مقدار نیتروژن را 79% در نظر می گیرند.
پس هوایی که ما تنفس می نمایم شامل دو گاز اصلی می باشد که از این دو اکسیژن برای ما جنبه حیاتی دارد زیرا باعث سوختن مواد موثر غذا در بدن و تولید انرژی می گردد و نیتروژن عمل رقیق کردن اکسیژن را انجام می دهد ولی به هیچ وجه در بدن مصرف نمی شود.
چگونگی عمل تنفس :
عمل تنفس دارای دو مرحله می باشد که عبارتند از :
دم (زمانیکه هوا را بداخل می کشیم) دیگری بازدم ( زمانیکه هوا را خارج می نماییم )
و این اعمال توسط باز و بسته شدن قفسه سینه انجام می گیرد. یک انسان در حالت عادی و بطور خودبخود (در دقیقه 15 الی 18 بار تنفس می نماید) و در حالت فعالیت های شدید مانند دویدن و از پله بالا رفتن این مقدار ممکن است تا 30 بار در دقیقه یا بیشتر نیز برسد زیرا در فعالیت های سنگین انرژی بیشتری مصرف می شود و این انرژی نیز بوسیله سوختن اکسیژن در بدن تأمین می گردد و در چنین مواقعی بدن به اکسیژن بیشتری نیاز دارد و همانطوری که قبلاً ذکر شد بدن ما از هوا فقط به اکسیژن آن نیاز دارد البته از مقدار هوایی که ما تنفس می نمائیم تمام اکسیژن آنرا به مصرف نمی رسانیم بلکه در هر بار تنفس بدن فقط به 4% از 21% اکسیژن موجود در هوا نیاز دارد پس وقتی هوا وارد ریه می شود 4% از آن توسط ششها جذب خون می گردد و توسط گردش خون به تمام قسمت های بدن می رسد و همانطوری که می دانیم عمل گردش خون توسط باز و بسته شدن قلب انجام می شود.
پس از اینکه اکسیژن به این ترتیب در قسمت های مختلف بدن سوخت و تولید انرژی نمود مواد حاصل از سوختن آن که گاز کربنیک نام دارد نیز مجدداً بوسیله گردش خون به ریه برگردانده می شود و از آنجا توسط عمل بازدم تنفس به خارج فرستاده می شود پس نتیجه می گیریم هوایی که ما تنفس می کنیم بصورت قبلی بیرون نمی دهیم بلکه در این دم و بازدم تنفس ترکیبات هوا بشرح زیر فرق می کند.
ترکیبات هوا در عمل دم :
- 21% اکسیژن و 79% نیتروژن (ازت)
ترکیبات هوا در عمل بازدم :
- 17% اکسیژن و 4% گاز کربنیک و 79% نیتروژن
هوای قابل تنفس :
هوایی قابل تنفس است که شامل حداقل 20% اکسیژن و عاری از هرگونه گاز سمی باشد و اگر هوایی را که تنفس می نمائیم اکسیژن آن حتی 1% کمتر از مقدار 20% باشد موجب سر درد می گردد و باز هم کمبود مقدار بیشتر اکسیژن باعث بیهوشی و سرانجام مرگ می گردد.
هوای غیرقابل تنفس :
هوایی غیرقابل تنفس است که دارای سه مورد زیر باشد :
- اکسیژن آن از حد معمول کمتر باشد .
- سمی باشد مانند گاز اکسید کربن
- تحریک کننده و سوزش آور باشد مانند گاز آمونیاک
وجود هوای غیرقابل تنفس در حریق ها:
در محل های آتش سوزی و مخصوصاً حریق هایی که در محیط های سربسته روی می دهد معمولاً عوامل بوجود آورنده هوای غیرقابل تنفس فراهم می شود که بشرح زیر است :
کمبود اکسیژن: در هر آتش سوزی اکسیژن هوا صرف سوختن اجسام شده و تولید گاز کربنیک می گردد.
وجود دود و ذرات اجسام: در محل های آتش سوزی دودهایی با غلظت های متفاوت همراه با ذرات اجسامی که می سوزد در هوا معلق می باشند و تنفس آنها باعث تحریک و ملتهب شدن نایژه ها و همچنین تشکیل خلط سینه می شود که بطور محسوسی روی تنفس اثر می گذارد .
وجود گازهای سمی و زیان آور: در اکثر حریق ها مخصوصاً حریق هایی که در محیط های سربسته روی می دهد معمولاً گاز اکسید کربن وجود دارد و این گاز نیز در اثر سوخت ناقص به علت کمبود اکسیژن بوجود می آید.
گاز اکسید کربن یکی از خطرناک ترین و کشنده ترین گازها می باشد زیرا این گاز بی رنگ و بی بو و بی طعم می باشد و شخص متوجه وجود آن در اطراف خود نخواهد شد و تنفس حتی 3/1% از آن به مدت 3 دقیقه کافیست که باعث مرگ شود. گاز دیگری که در هر حریقی بطور قطع وجود دارد گاز کربنیک است زیرا این گاز حاصل عمل سوختن می باشد از خطرات و زیانهای این گاز بالا بردن سرعت تنفس و در نتیجه استنشاق بیشتر هوای آلوده به گازهای سمی مختلف می باشد و همچنین باعث تحریکات شدید تنفس و ورم کردن مجاری تنفس و سرانجام خفگی می گردد.
ضمناً در حریق ها در اثر سوختن انواع مواد از قبیل پلاستیک و مواد شیمیایی ممکن است گازهای خطرناک دیگری نیز حاصل شود مانند اکسید گوگرد, آمونیاک و خطرناکتر از همه گاز هیدروژن سولفوره است که از سوختن موادی از قبیل گوگرد, مو, ابریشم و گوشت بدست می آید این گاز بویی شبیه تخم مرغ گندیده دارد و وجود حتی 1% از این گاز شدیداً خطرناک و کشنده است.
در ادامه فایل پاورپوینت را دانلود و مطالب زیر را مطالعه کنید:
-
اهمیت کار دستگاه های تنفسی
-
انواع وسایل تنفسی
-
بررسی تخصصی ساختمان دستگاه تنفسی با هوای فشرده
-
بررسی ماسک های صورت
- و …
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ راهنمای استفاده از فیلترهای هوای تنفسی
⇐ روش های تدوین برنامه زمانبندی تعویض کارتریج ماسک های تنفسی
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)