دردسرهای یک مهندس بهداشت حرفه ای
دردسرهای یک مهندس بهداشت حرفه ای
دردسرهای یک مهندس بهداشت حرفه ای
تهیه و تنظیم: مهندس نسیم براتی
هر کاری در زندگی مشکلات خودش را دارد و شغل ما هم استثنا نیست. در این بخش به زبان طنز دردسرهای یک مهندس بهداشت حرفه ای بیان شده است.
قرار بود از دردسرهایی که یک مهندس بهداشت حرفه ای در طول دوران تحصیل، کارآموزی و کارش متحمل می شود و با آنها دست و پنج نرم می کند صحبت کنیم، اما همین که قلم به دست گرفتیم و کمی پر بال اندیشه سوار شدیم به این مورد بر خوردیم که اساسا مهندس بهداشت حرفه ای با دردسری روبه رو نیستا از همان بدو قبول شدن در دانشگاه وقتی فرد می خواهد رشته خود را به اقوام و آشنایان و فامیل معرفی کند آنقدر این رشته در بین تمامی افراد اپیدمی و شناخته شده است که اصلا لازم نیست به هر نفر که می رسد توضیح دهد که دقیقا چه رشته ای قبول شده است و همچنین اصلا لازم نیست مدام پشت سر هم تکرار کند لطفا لفظ مهندسی آن فراموش نشود. در دانشگاه هم که خدا را صد هزار مرتبه شکر همه چیز گل و بلبل است و از در و دیوار نقل و نبات می ریزد؛
دانشجویان در طول زمان تحصيل هیچ کلاسی را در آزمایشگاه به صورت تئوری طی نمی کنند و اصلا نداریم کلاسی عملی ای که در آن دانشجو برود در آزمایشگاه بنشیند و استاد مثل درس های تئوری از روی پاورپوینت، یا روی تخته شروع به درس دادن بکند و در آخر هم امتحان درس عملی را به صورت تئوری بگیرند یا به هیچ عنوان واحدهای آشنایی با صنعت ترم های اول که دانشجو با هیچ چیز آشنا نیست ارائه نمی شوند و همه بعد از آشنایی دانشجو با رشته و محیط کار ارائه می شوند و نیز درس هایی یک دانشجو موظف به پاس کردنشان هست همگی به طور صد درصدی برای آینده شغلی و حرفه ای دانشجو واجب و حتمی است و اساتید نیز تمامی دروس را عملی و قابل فهم تدریس می کنند آنچنان که دانشجو بعد از درس گرفتن قادر می باشد یک مقاله ISI و یک کنفرانس بین المللی از همان درس ارائه دهد.
حالا تصور کند یک همچین دانشجوی پر معلوماتی که تمامی نکات لازم برای اشتغال را آموخته است؛ قصد ورود به صنعت را دارد، با توجه به اینکه ارتباط صنایع با دانشگاه ها خوب و قوی است و هیچ حلقه مفقودی هم بین این دو بزرگوار وجود ندارد، در نتیجه به ترفه العینی دانشجو بعد از فارغ گشتن از مقعوله نه چندان پیچیده تحصیل، وارد محیط کار می شود و به راحتی می تواند طعم خوش حقوق گرفتن را بچشد.
از آنجایی که در محیط کار، مدیران و کارفرمایان محترم کاملا و دقیقا به ارزش نیروی انسانی واقف هستند و نیروی انسانی برای آنها حکم طلای زنده را دارد، اصلا لازم نیست مهندسین بهداشت حرفه ای حتی کوچکترین تلاشی به منظور متقاعد کردن کارفرمایان برای رعایت اصول ایمنی و بهداشت کار انجام دهد و نیز به هیچ وجه نیاز نیست از در بحث های مادی و اقتصادی وارد مذاکره با ایشان شد و هزار و صد دلیل برای انجام مثلا یک تست غربالگری برا آنها آورد چرا که در کشور مهم ترین دغدغه مدیران سلامت نیروی کار است. بنابراین مهندسین بهداشت حرفه ای با فراغ بال و بدون فکر کردن به بحث های اقتصادی و هزینه ها می توانند به وظایف خود که شامل استقرار سیستم های ایمنی، تهویه، اطفاء حریق و انجام ارزیابی ریسک (که البته اگر ریسکی موجود باشد) و ارزیابی پوسچرهای ارگونومی و … بپردازند. در برخورد با نیروی کار نیز به هیچ گونه مقاومت و سهل انگاری در خصوص رعایت اصول ایمنی و استفاده از وسایل حفاظت فردی دیده نمی شود و اگر در معاینات بدو استخدام نیز دقیق شویم نمی توانیم حتی یک مورد استخدامی پیدا کنیم که با وجود مواردی دال بر عدم توانایی ایشان برای اشتغال در آن پست کاری، فرد مذکور با استفاده از بند”پ” استخدام شده باشد. اصلا و ابدا همچین چیزی دیده نخواهد شد.
خدا را شکر من حيث المجموع مهندس بهداشت حرفه ای جزء بی دغدغه ترین مشاغل به حساب می آید. در واقع، آنچنان محیط کار safe و لاکچری می باشد که مهندس بهداشت حرفه ای اصلا نباید هر لحظه نگران حادثه ای باشد و و تنها وظیفه اش چک کردن خش نداشتن شیلدهای جوشکاری با سالم بودن سیم بکسل های جرثقیل های ثابت و متحرک در صنعت است که آن هم به یک در هزار ممکن است دچار خرابی یا زنگ زدگی باشند و البته تعویض به نوبت و منظم کاتریج های ماسک های فیلتردار است هم از جمله وظایف ایشان است! مبادا فکر کنید هر ۱۰ سال یک بار فیلترها تعویض می شوند!
اگر هم که مهندسین بهداشت به عنوان کارمند یا بازرس وارد مراکز بهداشت و درمان شوند نیز باز هم هیچ جای دردسر یا نگرانی نیست! خوش بختانه در این کشور، شایسته سالاری و متخصص گزینی رایج و شایع است و از پزشک سالاری هیچ خبر نیست بنابراین در این مراکز بسیار به تیم بهداشت اهمیت می دهند و اصل کار خود را بر پیشگیری از خطرات می گذارند! اگر مهندس بهداشت حرفه ای یک بازرس شود، خیلی راحت و بی درد سر به بازرسی می پردازد اصلا با پیشنهادهای زیرمیزی و اطراف میز روبرو نمی شود در ارئه یا عدم ارائه کارت بازرسی دچار مشکل نمی شود و هیچ وقت برای بازرسی از کارخانه یا توجیه اشخاص حقیقی یا حقوقی برای رعایت نکته ای خاص دچار درگیرهای کلامی یا حتی فیزیکی نمی شود؛ چرا که جای بازرس، همیشه روی سر مدیران و صاحبان مشاغل است!
اما برسیم به بخش شیرین مهندسان بهداشت حرفه ای در دادگستری ها در این بخش شما با یک شغل کاملا بدون تنش و استرس روبرو هستید چرا که همواره مردم به مهندسین بهداشت ایمان داشته و حرف آنان را حجت می دادنند مهندسین بهداشت هیچ زمان با تهدید قاصرین مواجه نمی شوند و هر حکمی از طرف ایشان پذیرفتنی است. در بیشتر مواقع نیز تشخیص مقصر به راحتی آب خوردن است تا جایی که مهندس بدون هیچ استرس و بازدید و پیگری های چند باره در همان پیگیری اولی خاطی را تشخیص میدهد.
در ضمن مهندسین بهداشت حرفه ای در پیش مدیران و کارفرمایان آنچنان ارج و قرب داشته، که در هنگام بروز حوادث، چنان چه مهندس بهداشت حرفه ای صنعت به عنوان مقصر شناخته شود خود مدیر و کارفرما جرم ایشان را به گردن گرفته که مبادا این مهندسین دچار ضرر و زیان شوند! با توجه به موارد ذکر شده، می توان نتیجه گرفت که مهندس بهداشت حرفه ای بودن، نه تنها هیچ دردسری ندارد بلکه یک شغل بسیار آسان و بی استرس است که به راحتی از آن می شود پول در آورد و یک شبه راه صد ساله را طی کرد. در واقع، وجود یک چنین سیستمی که بیشتر به آرمان شهر رویایی شبیه است، مهندس بهداشت حرفه ای شدن را به یک رویا برای دانش آموزان دبیرستانی تبدیل کرده است به صورتی که دیده شده فرد در دوران جوانی با آرزوی مهندس بهداشت حرفه ای شدن شب را صبح می کند و تمام تلاش خود را بکار می بندد تا در کنکور بتواند رشته مهندسی بهداشت حرفه ای قبول شود!
پی نوشت: در این مقاله قصد داشتیم با زبانی طنز به مشکلاتی که یک مهندس بهداشت حرفه ای در طول دوران تحصیل و کار خود با آن ها رو برو است بپردازیم موارد ذکر شده شاید کاملا حقیق و واقعی نباشند اما هر کدام به نوبه خود به یکی از مشکلات موجود اشاره می کنند. مهندسین بهداشت حرفه ای، جزء جدایی ناپذیر صنعت هستند که با از خود گذشتگی و تلاش های فراوان سعی در حفظ و صیانت از نیروی کار و افزایش بهروری شغلی دارند پس شایسته است با کمترین دغدغه و استرسی به انجام وظایف خود بپردازند چرا که ایشان حافظ با ارزش ترین دارایی هر کشور، یعنی نیروی کار هستند. به امید رسیدن به چنین آرمان شهری!
منبع: نشریه علمی فرهنگی بهداشت حرفه ای علوم پزشکی اصفهان (ره آورد)
سلام خدمت شما بنده دانشجوی ترم 2 علوم آزمایشگاهیم و ععلاقه ای به رشته ام ندارم و از همان اوا هم زیاد مایل به ورود به این رشته نبودم ولی اشتباه کردم حال قصد تغییر رشته دارم بنده رادیولوژی شهرکرد و بیهوشی شهرکرد حسابداری شیراز اقتصاد اضفهان مدیریت بازرگانی و صنعتی اضفهان شیمی محض و کاربردی اصفهان را آورده ام و الان بین این ها مانده ام کدام را انتخاب کنم خودم هم ساکن اصفهان هستم دنبال رشته ای هستم که تمیز باشد درامد خوب و بازار کار خوبی هم داشته باشد خیلی ممنون میشم راهنماییم کنید
سلام. اگر هدفتون بازار کار هست که اول رادیولوژی، دوم بیهوشی و سوم علوم آزمایشگاهی رو بزنید. سایر رشته ها بازار کار خوبی نداره و توصیه نمیکنم ولی این سه تا رشته بازارشون خوبه.