تجهیزات ایمنی کودک در وسایل نقلیه موتوری

تجهیزات ایمنی کودک در وسایل نقلیه موتوری

فرمت: PDF  تعداد صفحات: 6

فهرست:

• مرور ادبیات
• قوانین ایمنی کودک و پیشنهادها
• استاندارد استرالیا برای تجهیزات ایمنی کودک که در وسایل نقلیه موتوری استفاده می شود
• بهترین راهنمای عملی برای تجهیزات ایمنی کودک
• مسائل کلیدی در ارتباط با تجهیزات ایمنی کودک
• مرگ و میر جاده ای کودکان و بستری شدن در بیمارستان های ویکتوریا و استرالیا
• آسیب ناشی از پیاده روی با دوچرخه سواری کودک در ویکتوریا
• والدین باورها نگرش ها و رفتار

۱. مقدمه 

مسائل و موضوعات مرتبط با ایمنی جاده ای کودک بسیار گسترده هستند. این مهم مواردی مانند استفاده از صندلی خودرو کودک، کمربندهای ایمنی هنگام جابجایی، نحوه انتقال کودکان با وسایل نقلیه موتوری و شرایط محیطی جاده را پوشش میدهد جنبه های دیگر شامل استفاده از کلاه ایمنی هنگام دوچرخه سواری یا اسکوتر و مهارتهای ایمنی عابران پیاده است.

والدین نقش اصلی و حیاتی را در اطمینان از نصب صحیح و تنظیم وسایل ایمنی کودک در خودرو دارند و باید در مورد استفاده از صندلی خودرو کودک یا صندلی تقویتی یا کمکی نظارت داشته باشند آنها همچنین باید اطمینان حاصل کنند که کودک آنها به هنگام دوچرخه سواری اسکوتر یا دیگر اسباب بازیهای چرخ دار از کلاه ایمنی استفاده می کند والدین مسئولیت دارند تا کودکان خود را در خصوص فعالیت های امن و ایمن در پیادرو آموزش دهند.

در سال ۲۰۰۷ پژوهشی توسط باشگاه اتومبیل رانی سلطنتی استرالیا انجام شد و برخی از مسائل و موضوعات تأثیر گذار بر استفاده درست از تجهیزات ایمنی کودکان توسط والدین شناسایی و معرفی شدند. علی رغم اینکه والدین از قوانین آگاه بوده و آنها را در مورد کودکان زیر ۵ سال به خوبی در هنگام سفر رعایت می کردند زمانی که کودک به سن بین ۶ تا ۱۲ سال میرسید رعایت قانون ایمنی جاده ای کودک کم رنگ تر میشد؛ این مسئله ناشی از عوامل مختلفی مانند فقدان آموزش اطلاعات نادرست و توجه والدین در مورد اینکه صندلی خودروی کودک فقط برای نوزادان کارایی دارد بود.

این پژوهش همچنین دریافت که برخی از والدین تجهیزات ایمنی کودک را از دوستان خود به صورت دست دوم تهیه می کنند و یا بیشتر آنها صندلی نوزاد و صندلی کودک با حالت رو به عقب را خودشان نصب می کنند که همه این موارد می تواند بر ایمنی جاده ای کودک تأثیر گذارد از زمان این پژوهش در سال ۲۰۰۷ قوانین جدیدی در سال ۲۰۰۹ به تصویب رسید از جمله این که تمام کودکان کمتر از ۷ سال باید از صندلی خودرو کودک یا صندلی کمکی استفاده کنند تمام تجهیزات ایمنی و صندلی خودرو که در استرالیا به فروش میرسد باید دارای استاندارد شماره 1754 AS/NZS استرالیا یا نیوزینلد باشند.

هدف و حوزه پژوهش 

اهداف ویژه این پژوهش عبارتند از:

• تعیین سطح آگاهی رایج در بین والدین در مورد ایمنی جاده ای کودک و تعیین اینکه کدام موضوعات و مسائل به خوبی درک شده اند.
• شناخت از میزان آگاهی والدین یا گروه بندیها از مسائل پیرامون انتخاب و نصب تجهیزات ایمنی مناسب کودکان در وسایل نقلیه
• شناسایی استفاده از تجهیزات ایمنی کودک، از بدو تولد تا ۱۲ سالگی و فرآیند تصمیم گیری والدین برای استفاده از کمربند ایمنی در سنین بالاتر.
• تبیین اینکه کودکان در چه سنی می توانند پیاده روی مستقل را آغاز کنند و مسائل پیرامون این موضوع
• شناسایی و تبیین هر نوع وسیله و تجهیزات که ممکن است برای گروه های با تنوع فرهنگی و زبانی در ارتباط با ایمنی جاده ای کودک مورد نیاز باشد (بیشتر در ارتباط با سازمانها تا با افراد)
• تعیین اینکه چگونه والدین یا گروه ها تمایل دارند اطلاعات ایمنی جاده ای کودک را دریافت کنند.

مرور ادبیات 

این بخش مسائل کلیدی شناسایی شده از ادبیات پژوهش را به صورت مختصر ارائه میدهد خلاصه ای از تارنماهای مرتبط منابع برای والدین، پژوهش مرتبط گذشته منابع را می توان در ضمیمه های ، B و C مشاهده کرد. هدف این مرور ادبیات، بیان مختصر مسائل ایمنی جاده ای کودک در استرالیا از سال ۲۰۱۰ با موضوعات زیر است:

• شناسایی مسائل جدید و نوظهور در ایمنی جاده ای کودک
• شناسایی مسائل موجود که باید در گروه های کانونی و پژوهش مورد بررسی قرار گیرند.

قوانین ایمنی کودک و پیشنهادها

قوانین مربوط به نوع ایمنی و نگهداری از کودکان متناسب با سن مشخص که در سفر به هنگام رانندگی لازم و ضروری است، عبارتند از:

• از بدو تولد تا ۶ ماهگی برای کودک باید از صندلی نوزاد با وضعیت رو به عقب استفاده شود.
• از ۶ ماهگی تا ۴ سالگی، باید از صندلی کودک با وضعیت رو به عقب یا رو به جلو استفاده شود.
• از ۴ سالگی تا ۷ سالگی، از صندلی کودک با حالت یا وضعیت رو به جلو یا صندلی کمکی استفاده شود.
• از ۷ سالگی به بالا باید از صندلی تقویتی یا کمکی و یا کمربند ایمنی بزرگسالان استفاده شود.

با این که قانون حداقل تصریح را دارد توصیه می کند تا زمان برداشتن محدودیت کنونی کودک به نوع دیگر ایمن شود.

قوانین و مقرراتی نیز وجود دارند که مکان نشستن کودکان در خودرو را مشخص می کنند :

• کودکان از بدو تولد تا ۴ سال باید در صندلی عقب خودرو حتی خودروهایی که دو یا سه ردیف دارد بنشینند
• از ۴ تا ۷ سالگی فقط زمانی می توانند در صندلی جلو خودرو نشسته و سفر کنند که همه صندلی عقب از کودکان کوچک تر پر شده باشند.

کودکان ۷ ساله و بالاتر می توانند به صورت قانونی در صندلی جلوی خودرو بشینند با این که قانون حداقل تصریح را دارد توصیه می کند فقط زمانی به کودکان اجازه نشستن در صندلی جلو خودرو داده شود که آنها سن ۱۲ سال به بالا باشد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ایمنی و ارگونومی کودکان در داخل اتومبیل

⇐ کتاب کودک ایمن ویژه کودکان 4 الی 7 سال

⇐ ایمنی و بهداشت در محیط های بازی و کار با اسباب بازی

⇐ آسیب ها و حوادث تهدیدکننده کودکان