بهداشت، ایمنی و محیط زیست در کشاورزی

بهداشت، ایمنی و محیط زیست در کشاورزی

بهداشت، ایمنی و محیط زیست در کشاورزی

فرمت: Pdf تعداد صفحات: 64

تهیه و تنظیم: مهندس جهانگیر عابدی کوپایی

فهرست:

• تجهیزات حفاظتی شخصی

• بیماریهای ناشی از کار کشاورزی

• ایمنی و راحتی در محیط کار

• آفت کش ها

• عوامل ارگونومیكی ناشی از کار در کشاورزی

• آبیاری با پساب

• آلودگی صوتی

• سیلوها، انبارها و مخازن کودها

• علائم خطر موجود در محل کار و طبقه بندی آنها

کشاورزی به عنوان یكی از ارکان توسعه و امنیت غذایی ایران از اهمیت بسزایی برخوردار است. رویكرد جهانی کشاورزی استفاده بهینه از زمین، آب و نیروی انسانی و کاهش مصرف سموم و کودهای شیمیایی در جهت تولید محصول سالم و حفظ محیط زیست می باشد که در مسیر رسیدن به این اهداف نیروی انسانی سالم و پویا نقش کلیدی را ایفا می کنند.

در گذشته کشاورزی سنتی بدون تجهیزات و امكانات کنونی انجام می گرفته و دواری های خاص خود را داشته است. تكنولوژی امروز اگرچه سختی کار را کاهش داده اما به دنبال خود عوامل زیان آوری را به ارمغان آورده که عدم توجه به آنها سلامت کشاورزان را تهدید می نماید. بر اساس آمار مرگ و میر به دست آمده از کشورهای مختلف، کشاورزی یكی از پرخطرترین صنایع شناخته شده است.

افرادی که در مزارع کار می کنند شامل صاحبان مزارع، کارگران و خانواده آنها پنج برابر بیشتر از سایر نیروهای کار حتی کارگران معادن در معرض خطرات جانی قرار دارند. به همین دلیل از میان مهارت های فراوان مورد نیاز در انجام فعالیت های کشاورزی، توانایی انجام کار در نهایت ایمنی و سلامت از اساسی ترین آنها می باشد.

علائم خطر موجود در محل کار و طبقه بندی آنها

طبقه A: گازهای متراکم شامل گازهای فشرده، گازهای محلول و گازهایی که در اثر تراکم و یا سرد شدن تبدیل به مایع می شوند.
طبقه B: مواد قابل اشتعال و آتش گیر شامل مواد جامد، مایعات و گازهایی که در اثر جرقه و در شرایط کاری به راحتی آتش می گیرند.
طبقه C: مواد اکسنده شامل موادی که خطر آتش گیری را در اثر تماس با مواد قابل اشتعال افزایش می دهند.
طبقه D: مواد سمی و عفونی

دسته 1: شامل موادی که بلافاصله اثرات سمی شدیدی ایجاد می کنند. تماس ناچیز افراد با این مواد می تواند به سرعت منجر به مرگ و یا جراحت شود. مانند: سیانید سدیم و سولفات هیدروژن

دسته 2 : موادی که شامل سایر اثرات مسمومیت می شوند. تماس ناچیز و مداوم افراد با این مواد می تواند سبب ایجاد مشكلات طولانی مدت برای سلامتی افراد شود، همچنین می تواند صدماتی فوری ولی با شدت کمتر را در فرد ایجاد کند.

دسته 3 : مواد عفونی زیستی: این مواد شامل میكرواورگانیسم های خطرناکی هستند که مطابق با سازمان بهداشت جهانی (WHO) و شورای
تحقیقات دارویی کانادا از نظر درجه خطر در طبقه 2 ، 3 و 4 قرار دارند.

طبقه E: مواد خورنده: شامل مواد اسیدی و بازی که می تواند سبب خرابی پوست و خوردگی فلزت شود. مانند: هیدروکسید سدیم، اسید هیدروکلوریک و اسید نیتریک

طبقه F: مواد خطرناک رادیواکتیو: این مواد ممكن است به خودی خود و یا در اثر شوک فیزیكی و یا افزایش فشار و دما و در شرایط ساکن وارد واکنش شوند (مثلاً ممكن است منفجر شوند) و یا در اثر تماس با آب گازهای سمی ساطع کنند.

برچسب محصولات مصرفی که حاوی مواد خطرناکی هستند

علائم هشدار دهنده ایمنی

انفجار: با گرم شدن و یا سوراخ شدن ظرف، احتمال انفجار وجود دارد. خروج تكه های فلز و یا پلاستیک از درون ظرف می تواند خسارت جدی به خصوص برای چشم به بار آورد.

خوردگی: محصول می تواند سبب سوختگی پوست و یا چشم شود. در صورت بلعیدن، سبب ضایعات گلو و شكم خواهد شد.

قابل اشتعال: در حضور گرما، شعله یا جرقه محصول و یا گاز آن می تواند به سرعت آتش بگیرد. تكه پارچه های استفاده شده در این محصول می تواند به خودی خود آتش بگیرد.

سمی: بلعیدن، لیس زدن و یا استنشاق این محصول، خطر مسمومیت شدید و یا مرگ را به دنبال دارد.

چارچوب هشت ضلعی: این چارچوب نشان می دهد که محتویات درون ظرف، خطرناک می باشد.

چارچوب مثلثی: این چارچوب نشان می دهد که خود ظرف خطرناک می باشد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ بهداشت کشاورزی و حفاظت از محیط زیست

⇐ کشاورزی از دیدگاه بهداشت حرفه ای

⇐ آیین نامه ایمنی ماشین ها و ادوات کشاورزی