اهمیت استفاده از دستکش های ایمنی در برخی مشاغل

اهمیت استفاده از دستکش های ایمنی در برخی مشاغل

موقعیت هایی در کار وجود دارند که به خطر افتادن ایمنی و سلامت افراد به دلیل تماس پوستی، در آن اجتناب ناپذیر است. در این صورت بکار بردن روش هایی غیر از استفاده از دستکش های ایمنی، برای کنترل خطرات عملاً معقول نیست. لذا کارفرما قانوناً مسؤول خواهد بود که به هر یک از کارکنانی که ممکن است در معرض خطر قرار گیرند دستکش محافظ ارایه نماید.

افراد و مشاغل کارکنان امور بهداشت، نظافت گران، کارکنان سردخانه، کارکنان آزمایشگاه، تکنسین های برق، کارکنان امور غذایی، جوشکاران، آرایشگران، داربست بندها، باطری سازها و افراد مشاغل در کارخانجات تولید باطری، پتروشیمی، صنایع نفت، واحدهای نقاشی، کارخانجات تولید رنگ و صنایع خودروسازی ملزم به استفاده از دستکش می باشند.

کارفرمایان و وظایف کارفرمایان محترم موظفند نسخه هایی از MSDS (برگه های اطلاعات ایمنی مواد) را برای هر یک از مواد خطرناکی که در محل کار وجود دارد به منظور نشان دادن تطابق دستکش ها با MSDS تهیه کنند. همچنین می بایست کارگران را از نحوه صحیح استفاده مطلع کرده و همینطور به عملکرد کارکنان جهت حصول اطمینان از استفاده صحیح از دستکش ها، نظارت داشته باشند. کارکنان و وظایف کارکنان می بایست طبق دستورالعمل از دستکش ها استفاده کنند. برای مثال دستکش ها را قبل و بعد از استفاده به منظور تشخیص ضعف ها و نقص ها بازبینی نمایند. همچنین قبل و بعد از استفاده دست ها را کاملاً شسته و خشک نمایند. به علاوه در صورت بریدگی و خراش دستکش از استفاده مجدد آن خودداری نمایند. در ضمن دستکش های آلوده شده را به طور صحیحی مرتب و تمیز کنند و قبل از لمس اشیای دیگر از دست خارج نمایند.

خرید صحیح دستکش می بایست با توجه به نیاز و متناسب با کار مورد نظر خریداری شود. فاکتور هایی نظیر میزان ظرافت مورد نیاز در کارهای دستی و مدل و سایز دستکش باید مد نظر قرار گیرد. استفاده در کنار ماشین آلات برخی دستکش ها برای کار کردن با ماشین آلات مناسب نیستند. به عنوان مثال در هنگام استفاده از دستکش مشبک (توری) در کنار ماشین اره باید دقت شود که دستکش کاملاً اندازه باشد تا خطر گیر کردن آن در قسمت های متحرک دستگاه کاهش یابد.

نکات مهم در صورتی که کیفیت دستکش تنزل یابد و یا تراوش مواد به داخل آن صورت گیرد، دستکش قادر به حفظ فرد در مقابل مواد خطرناک نخواهد بود. برخی نشانه های عمومی در رابطه با کیفیت نامناسب دستکش عبارتند از ساییده شدن بین انگشتان، باز شدن درزها، ترک خوردن و برآمده شدن یا سوراخ شدن نوک انگشتان، باد کردن و چروک شدن پس از استفاده، خارش پوست. در صورتی که داخل دستکش رطوبت ایجاد شود یا مواد مورد استفاده بداخل دستکش نفوذ کنند یا پوست نسبت به مواد سازنده دستکش حساسیت نشان دهد، استفاده از دستکش ممکن است باعث خارش یا سوزش شود. آماس پوست یکی از التهابات پوستی است که این التهاب در صورت تماس بعضی مواد با پوست ایجاد می شود. برخی دستکش ها در صورتی که یک مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرند باعث می شوند پوست واکنش از خود نشان دهد. برای مثال حساسیت لاتکس زمانی ایجاد می شود که پروتئین های موجود در لاتکس دستکش، واکنش آلرژیک در شخص ایجاد نماید.

سازندگان باید فهرست مواد بکار رفته در ساخت دستکش را روی بسته بندی آن درج کنند. کسانی که نسبت به لاتکس (لاستیک خام) حساسیت دارند، باید از تماس با محصولات ساخته شده از لاتکس خودداری کنند و دستکش های غیرلاتکس بپوشند. کارکنانی که هر گونه علامت یا نشانه التهاب نظیر خارش، قرمزی، پوسته شدن، ترک خوردن یا خونریزی پوست را در دست های خود مشاهده کنند، باید مسئله را فوراً به کارفرما اطلاع دهند. در برخی موارد درمان دارویی و در برخی دیگر تغییر در وظایف لازم می باشد.

حتما بخوانید:

⇐ استاندارد دستکش های عایق الکتریکی

⇐ پاورپوینت ایمنی دستکش های حفاظتی

⇐  دستکش های کار برای عملیات الکتریکی با حفاظت مکانیکی