اطلاع رسانی اولیه، طبقه بندی و بررسی رویدادهای ایمنی فرآیند
اطلاع رسانی اولیه، طبقه بندی و بررسی رویدادهای ایمنی فرآیند
اطلاع رسانی اولیه، طبقه بندی و بررسی رویدادهای ایمنی فرآیند
فرمت: Pdf تعداد صفحات: 16
فهرست:
- گزارش دهی درون سازمانی
- طبقه بندی رویدادها
- طبقه بندی بر اساس شدت
- حوزه قضایی محلی
- سایر گزینه برای تعیین معیارهای طبقه بندی
- اطلاع رسانی رویداد
- اطلاع رسانی شرکت
- اطلاع رسانی به سازمانها
- اطلاع رسانی به دیگر ذینفعان
- سایر اطلاع رسانی ها
- نوع بررسی
- از کدام سیستم بررسی باید استفاده کرد؟
- رویکرد بررسی
- خلاصه
- طبقه بندی رویدادها
گزارش به موقع رویدادها از جمله شبه حوادث، مدیریت را قادر می سازد تا سریعا اقدامات پیشگیرانه یا اصلاحی را جهت جلوگیری از رویدادهای دیگر به کار بگیرد. با توجه به شدت رویداد واقعی (و بالقوه) ممکن است لازم باشد که مدیریت به ذینفعان کلیدی اطلاع دهد تا منابع را به منظور کاهش اثرات ناخواسته رویداد، گزارش به موقع به سازمان های نظارتی و شروع بررسی رویداد آماده نمایند.
در این بخش ملاحظات مهمی در مورد گزارش درون سازمانی رویدادها و فرآیند طبقه بندی رویدادها شرح داده شده است و به کارکنان این امکان را میدهد تا تعیین کنند کدام یک از ذینفعان و چه نوع بررسی باید مد نظر قرار داده شود.
گزارش دهی درون سازمانی
اصطلاح گزارش می تواند چندین معنی داشته باشد. گاهی اوقات این اصطلاح می تواند به معنی یک هشدار اولیه یا اطلاع رسانی شفاهی به منظور هشدار به سازمان درباره وقوع یک رویداد باشد. این اصطلاح همچنین به سند مدون، نهایی و رسمی بررسی رویداد اشاره می کند. در این بخش گزارش دهی، به معنی اطلاع رسانی اولیه وقوع رویداد می باشد.
گزارش رویدادها از جمله شبه حوادث، به منظور بهبود ایمنی در محیط کار امری حیاتی است. اگر رویدادها گزارش نشوند، نمی توان آنها را بررسی کرد، بنابراین اقدامات اصلاحی نیز اعمال نخواهد شد. حتی اطلاع از رویدادهای جزئی به مدیریت این امکان را میدهد تا اقدامات و منابع اضافی به منظور جلوگیری از رویدادهای جدی تر در آینده را تعیین کند. وقتی رویدادهای زیادی (شامل شبه حوادث) گزارش می شوند، اطلاعات زیادی جهت تعیین روندهای منفی در سیستم مدیریت و عملکرد انسانی در دسترس خواهد بود.
بنابراین حیاتی است که همه رویدادها از جمله شبه حوادث به محض کشف توسط هر فرد سریعا به سرپرست گزارش شود. رهبری نقش کلیدی در ایجاد و محافظت از فرهنگ مثبت مشارکت نیروی کار بازی می کند. این فرهنگ فرآیند گزارش دهی رویداد را بهبود بخشیده و باعث بهبود عملکرد ایمنی می شود. اگر سرپرستان بی درنگ و به صورت موثر به گزارش های رویداد پاسخ دهند، نیروی کار درک خواهد کرد که نگرانی های آنها جدی گرفته می شوند. این موضوع باعث تشویق گزارش رویداد به صورت مستمر شده و فرهنگ ایمنی مثبتی ایجاد خواهد کرد.
سرپرست هنگامی که از یک رویداد مطلع می شود، به طور معمول مسئول اقدامات بعدی به منظور اطلاع به مدیریت، بررسی رویداد و سایر اقدامات لازم خواهد بود. اطلاع رسانی اولیه ممکن است نیازمند پیروی از پروتکل های سازمانی باشد تا جزئیات رویداد را به افراد خاص یا سازمان های داخلی یا خارجی شامل سازمانهای نظارتی گزارش دهد.
گزارش رویداد نه تنها به مدیریت اجازه می دهد تا اقدامات اصلاحی را شروع کند بلکه می تواند به ایجاد احساس آسیب پذیری در کارگران نسبت به خطرات احتمالی و مدیریت صحیح آنها کمک کند. علاوه بر این، درس های آموخته شده از رویدادها می تواند به صورت گسترده ای داخل سازمان و در صورت مناسب بودن در خارج سازمان منتشر شوند.
تمامی رویدادها و شبه حوادث باید در سیستم گزارش دهی رویداد سازمان (مانند پایگاه داده یا فرم وارد شوند. به عنوان یک حداقل باید در فرم یا پایگاه داده نوع رویداد، تاریخ / زمان، شرح رویداد و شرایط وقوع آن ثبت گردد. سایر اطلاعات می تواند شامل ذینفعان درگیر و نوع رویداد باشد. سایر قسمت ها در صورت در دسترس نبودن اطلاعات می توانند خالی باقی بمانند. نمونه هایی از انواع رویدادهایی که ثبت می شوند شامل موارد زیر بوده ولی محدود به آنها نیست:
- منجر به آسیب (شامل کمکهای اولیه، غیر ناتوان کننده و ناتوان کننده و …)
- منجر به فوت
- بیماری های شغلی
- انتشار مواد خطرناک از مخازن مثلا انتشار بخار، نشت مایعات، نشت مواد جامد (شامل گرد و غبار)
- آتش سوزی
- انفجار
- اختلال در فرآیند (مثلا شعله ور شدن، عدم برآورده شدن مشخصات محصول /پساب و…)
- صدمه به اموال (در یک سطح خاص یا بالاتر)
- آسیب زیست محیطی
- امنیتی (تخلف، سرقت، تهدید به بمب گذاری و…)
- شکایت جامعه (بو، سر و صدا و …)
- شبه حوادث
- چالش هایی برای سیستم ایمنی (مانند ایجاد مشکل در سوپاپ اطمینان)
طبقه بندی رویدادها
طبقه بندی رویدادها می تواند به تصمیم گیری در مورد مدیریت و بررسی آنها کمک کند. سیستم های طبقه بندی با توجه به شرکت و سازمان سایت می تواند متفاوت باشد. هیچ سیستم طبقه بندی کاملی برای همه رویدادها وجود ندارد. به طور سنتی سیستم های طبقه بندی بر اساس نوع رویداد و شدت واقعی یا بالقوه آن، یک طبقه را به یک رویداد خاص اختصاص می دهند. در برخی موارد ممکن است اختصاص یک طبقه بر اساس ماهیت یا پیچیدگی رویداد (علاوه بر شدت آن)، به انتخاب رهبر و اعضای تیم بررسی با مجموعه مهارت های مناسب کمک کند. گاهی حوزه قضایی محلی ممکن است رویکرد خاصی برای طبقه بندی رویداد و همچنین سطح بررسی رویداد الزام کند. جدول ۱ الگوهای مختلفی از طبقه بندی رویداد را نشان میدهد.
سیستم طبقه بندی رویداد ترجیحا باید:
- به آسانی درک شود؛
- مثال های واضحی داشته باشد؛
- جزئیات مکانیسم های دریافت مجوز بررسی و اینکه چه کسی می تواند آن را انجام دهد را داشته باشد؛
- به شناسایی رویکرد یا روش بررسی کمک کند؛
- به تعیین ترکیب تیم بررسی رویداد کمک نماید.
در عمل از هر روشی که استفاده شود، ممکن است موارد نامشخصی در هر سیستم وجود داشته باشد. کشف اطلاعات جدید یا تغییر در دیدگاه در مراحل اولیه بررسی ممکن است تیم بررسی یا مدیریت را به تغییر طبقه بندی رویداد در طول دوره بررسی سوق دهد. برای مثال، تیم بررسی رویداد ممکن است تعیین کند که یک پیامد واقعی (یا بالقوه) از آن چه که قبلا مشخص شده بود، شدیدتر است. سیستم مدیریت باید راهنمایی هایی برای چگونگی انجام تغییرات در طبقه بندی رویدادها در صورت نیاز را تعیین کند.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ طراحی سیستم مدیریت بررسی رویداد
⇐ مروری بر روش های بررسی رویداد
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)