استاندارد سیستم روشنایی در بیمارستان
استاندارد سیستم روشنایی در بیمارستان
استاندارد سیستم روشنایی در بیمارستان
کلیات
- سیستم روشنایی بیمارستان به لحاظ تنوع و دامنه وسیع فعالیت های آن باید باتوجه به نیاز استفاده کننده ، نوع کار چشمی، شرایط ظاهری محیط، محدودیت های مصرف انرژی و جنبه های اقتصادی آن طراحی و اجرا شود.
- طراحی روشنایی فضاها و امکانات مختلف بیمارستان باید توجه به نیازهای بینایی بهینه برای پزشکان، پرستاران، تکنیسین ها، بیماران و عوامل تعمیر و نگهداری صورت گیرد.
- انتخاب منابع نوری برای مناطق مختلف بیمارستان باید باتوجه به خاصیت رنگ نموداری 1 که از نظر تشخیص درست و روحیه بیماران حائز اهمیت است، صورت گیرد.
- سیستم روشنایی بیمارستان شامل تامین نور عمومی (عادی و اضطراری) برای کلیه بخش ها و قسمت ه ا، و نور موضعی برای بالای تخت های عمل، زایمان، گچ گیری، معاینه، تزریقات، مراقبت های بحرانی (قلبی و ویژه ) و همچنین، بالای صندلی های دندانپزشکی، پزشکی گوش و حلق و بینی ، و غیره، به اضافه چراغ شب برای اتاق های خواب بیماران، چراغ های راهنمایی (خروج، یا ورود ممنوع، و غیره) و نیز، روشنایی محوطه و خیابان ها می باشد.
شدت روشنایی های تعیین شده در این بخش برای فضاهای مختلف بیمارستان با استفاده از کتاب مرجع آی – ای – اس ارایه شده است. و همچنین باتوجه به استاندارد DIN 5035-1988 مندرج در جدول 1-7 ارایه شده است.
طراحی روشنایی
روشنایی موضعی
طراحی روشنایی موضعی و انتخاب شدت روشنایی لازم باید باتوجه به موارد زیر انجام شود :
الف– اهمیت و ظرافت کار چشمی مورد نظر باتوجه به سرعت و دقت مورد لزوم بدون ایجاد خستگی برای چشم.
ب– فردی که کار چشمی را انجام می دهد.
پ– زمینه کاری که جزییات باید بر روی آن دیده شود.
روشنایی اتاق عمل
- روشنایی اتاق عمل باتوجه به نوع کاری که در آن صورت می گیرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در طراحی روشنایی اتاق عمل علاوه بر ضوابط معمول در طراحی روشنایی، موارد زیر نیز باید در نظر گرفته شده و رعایت شود :
- روشنایی عمومی اتاق عمل باید یکنواخت بوده و باتوجه به تنوع اعمال جراحی، سطوح روشنایی قابل کنترل باشد به گونه ای که نیازهای مختلف جراح و تیم جراحی را در شرایط مختلف تامین نماید . این گونه چراغ ها باید مجهز به لوازم توزیع نور بوده و مانع از ایجاد خیرگی شود.
- نظر به این که تجهیزاتی همچون دستگاه های عکسبرداری اشعه ایکس، بیهوشی، تهویه و غیره نیز با سیستم روشنایی در اشغال فضای محدود سقف اتاق عمل مشترک خواهد بود، بنابراین به منظور تامین اهداف سیستم روشنایی لازم است ترتیب و محل استقرار تجهیزات روشنایی هماهنگ با سایر لوازم و دستگا هها با دقت تعیین و مشخص شود.
- باتوجه به سطح بالای روشنایی عمومی اتاق عمل، موازنه درخشندگی اهمیت قابل ملاحظه ای دارد، بنابراین نسبت درخشندگی بین مناطق مختلفی که در دید جراح و اعضای تیم وی واقع می شود نباید از مقادیر زیر تجاوز نماید :
– نسبت درخشندگی محل جراحی و دایره جراحی از یک به سه
– نسبت درخشندگی دایره جراحی و میز جراحی از پنج به یک
– نسبت درخشندگی دایره جراحی و سطوح روشن تر اتاق از پنج به یک - وضعیت ظاهری بیمار نباید در زیر نور چراغ عمل با روشنایی عمومی اتاق عمل تغییر کند . بهترین روش برای انجام این امر آن است که حرارت رنگ و رنگ نموداری روشنایی هر دو نوع چراغ مطابقت داده شود . به طور مثال اگر حرارت رنگ چراغ اصلی جراحی 4000 درجه کلوین باشد، روشنایی عمومی اتاق ممکن است با استفاده از لامپ های فلورسنت با حرارت رنگ مشابه تامین شود – که در این حالت باید لا مپ های فلورسنت دولوکس سفید مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی چراغ های فلورسنت در کلیه موارد دارای قا بلیت رنگ نموداری بسیار عالی است، لیکن این گونه چراغ ها باید چنان طراحی شود که اثرات الکترومغناطیسی آن در کار دستگاه های حساس الکترونیکی ایجاد اختلال نکند.
- سیستم چراغ های ویژه جراحی باید حداقل 27 کیلولوکس نور در مرکز یک سطح کار 500 سانتی متر مربعی بر روی میز جراحی بوجود آورد . بدیهی است که این مقدار روشنایی برای جراحی های عمومی قابل استفاده خواهد بود و در موارد تخصصی به روشنایی بیشتری تا حدود 100000 لوکس نیز خواهد بود.
- روشنایی اتاق عمل باید به گونه ای طراحی شود که سایه های سر و دستان جراح یا تجهیزات مورد استفاده وی مانع از رویت او نشده و بافت ها، اندام ها و خون به رنگ واقعی دیده شود.
- حرارت ناشی از چراغ های جراحی نباید باعث ایجاد سوزش بر روی سر یا گردن جراح ی ا تیم جراح شود . همچنین یکنواختی روشنایی سطح کار باید به گونه ای باشد که برانداز کردن محدوده آن نیاز به صرف وقت برای تطابق چشم ها نداشته باشد. جراح باید در صورت لزوم به سهولت بتواند بدون ناراحتی ساعت ها به کارش ادامه دهد.
- همچنین حرارت چراغ ها نباید به گونه ای باشد که ایمنی بیمار را به مخاطره اندازد . بافت های مورد جراحی نباید در معرض حرارت زیاد، خشک شدن یا انرژی ماورای بنفش قرار گیرد.
- در اتاق های عمل و زایمان سطوح داخلی اتاق و همچنین رنگ پوش شهای پارچه ای و روپوش های بیمارستانی باید به قرار زیر انتخاب شود :
– سقف ها به رنگ مایل به سفید با انعکاس 90 درصد یا بیشتر
– دیوارها با سطوح غیربراق (مات) و به رنگ روشن با انعکاس 60 درصد
– کف ها با انعکاس ترجیحاً 20 تا 30 درصد و ممکن است بر حسب امکانات موجود تا انعکاس 8 درصد نیز انتخاب شود.
حتما بخوانید:
⇐ ضوابط بهداشت محیط و حرفه ای در طراحی, ساخت, تجهیز و بهره برداری بیمارستان ها
⇐ ایمنی گازهای طبی در بیمارستان
⇐ ارزیابی ریسک به روش JSA در بیمارستان
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)