ارزیابی ایمنی غیر سازه ای در بیمارستان

ارزیابی ایمنی غیر سازه ای در بیمارستان

National Training Course
Hospital Disaster Safety Assessment

• این بخش به بررسی ایمنی اجزاء غیرسازه ای بیمارستان می پردازد.
• از نظر تعریف، اجزای غیر سازه ای مواردی غیر از دیوار، سقف و ستون ها هستند که نقشی در تحمل وزن ساختمان ندارند و شامل اجزای معماری، تجهیزات و تأسیسات می باشند

در این بخش گروه های اصلی زیر درباره اجزای غیر سازه ای بررسی می شوند:

• 4.1 سیستم های حیاتی

• 4.1.1 سیستم الکتریکی

• 4.1.2 سیستم ارتباطی

• 4.1.3 سامانه ذخایر آب

• 4.1.4 ذخیره سوخت

• 4.1.5 گازهای پزشکی

• 4.2 سیستم های گرمایش و تهویه هوا در مناطق مهم بیمارستان

• 4.3 وسایل و تجهیزات اداری (ثابت و متحرک) شامل کامپیوتر، پرینتر و غیره

• 4.4 تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی و ذخایر مورد استفاده برای تشخیص ودرمان

• 4.5 اجزای معماری

راهنما:

• ارزیابی این بخش می بایست با راهنمایی و مشارکت فعال همکاران تأسیسات بیمارستان انجام شود.
• قبل از پاسخ به هر سوال راهنمای آن را مطالعه نمایید و در هر سوال، سطح ایمنی را بصورت “پایین، متوسط و بالا” ثبت نمایید.

4.1 . سیستم های حیاتی

62 ژنراتور ظرفیت تامین % 100 تقاضای موجود را دارد.
سطح ایمنی:

• پایین = ژنراتور تنها به صورت دستی شروع به کار می کند یا % 30 – 0 نیاز بیمارستان را تأمین میکند
• متوسط = ژنراتور به صورت اتوماتیک در مدت بیش از 10 ثانیه شروع به کار می کند یا %70 – 31 نیاز بیمارستان را تأمین می کند
• بالا = ژنراتور در کمتر از 10 ثانیه به صورت اتوماتیک شروع به کار می کند و % 100 – 71 نیاز بیمارستان را تأمین می کند

راهنما: ارزیابی کننده باید چک نماید که ژنراتور در فاصله چند ثانیه بعداز قطع برق آغاز به کار نموده و نیاز برق کل بیمارستان را تأمین می نماید. چنانچه ژنراتور قادر به تامین برق همه بیمارستان نیست، حداقل باید نیاز بخش های اورژانس، مراقبت های ویژه، استریلیزاسیون و اتاق های عمل را تأمین نماید. زیرا ادامه ارائه خدمات در این بخش ها ضروری است. ارزیابی کنندگان همچنین باید اطمینان حاصل نمایند که اپراتورهای ژنراتور برق آموزش کافی را دیده اند. محیط کار با ژنراتور نیز باید از لحاظ وجود امکاناتی همچون چراغ قوه و تجهیزات ارتباطی بررسی شود . باید اطمینان حاصل شود که ژنراتور به پمپ آب، سیستم روشنایی، اکسیژن ساز و دستگاه تهویه و گرمایش و سرمایش نیز متصل است.

عملکرد ژنراتور به صورت منظم در مناطق مهم آزمایش می شود

سطح ایمنی:

• پایین = آزمایش هر سه ماه یا بیشتر
• متوسط = آزمایش هر 1 تا 3 ماه یکبار
• بالا = آزمایش حداقل ماهی یکبار

راهنما: ارزیابی کنندگان باید دفعات آزمایشی را که ژنراتور صحیح عمل کرده است، چک نمایند. این کار امکان پیش بینی از کارافتادگی سیستم را ممکن می سازد و اقداماتی را که برای رفع اشکال لازم خواهند بود، تعیین می کند. ضمن اینکه می توان چگونگی ارتباط با مسئولین تاسیسات و پاسخگویی آنها را نیز بررسی کرد.

حفاظت از ژنراتور در برابر آسیب ناشی از مخاطرات طبیعی

سطح ایمنی:

• پایین = خیر
• متوسط = نسبی
• بالا = بلی

راهنما: ارزیابی کنندگان باید ژنراتورهایی را که در فضای باز هستند، شناسایی و محل آنها را مشخص نمایند و وجود هرگونه پوشش محافظ آن را بررسی کنند. بسته به محل قرار گیری، احتمال آسیب سیل باید بررسی شود. همچنین باید آسیب پذیری ژنراتورها در برابر باد و نیز مجاورت با وسایلی که سقوط آنان در اثر باد یا زلزله می توانند صدمه بزنند، ارزیابی شود.

امکان تخلیه آب در محل ژنراتور باید بررسی شود. مدیریت مواد زاید و وجود مسیر تخلیه آب یا دریچه
خروجی باید چک شود. می بایست اطمینان حاصل کرد که ژنراتور در محل خود با بست ثابت شده است و سقوط یا جابجایی پیدا نمی کند. این بررسی شامل بازبینی ساپورت های ژنراتور در سقف یا کف و وضعیت یا نوع اتصالات آن (کنترل از لحاظ خوردگی یا تخریب) می باشد. در صورتی که از فنر برای اجتناب از ارتعاش یا صدا استفاده شده باشد، باید کاملا محکم شده باشند، زیرا خود می توانند ارتعاشات زلزله را افزایش دهند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ارزیابی ریسک به روش JSA در بیمارستان

⇐ شناسایی خطرات در بیمارستان و ارزیابی ریسک به روش FMEA

⇐ مدیریت ریسک بیمارستان

⇐ کنترل عوامل شیمیایی بیمارستان

⇐ استاندارد سیستم روشنایی در بیمارستان