ارزیابی آستانه شنوایی فردی

ارزیابی آستانه شنوایی فردی

پایش فردی با استفاده از دستگاه سنجش شنوایی

فرمت: Pdf تعداد صفحات: 8

اهداف آموزشی

پس از اتمام این بخش قادر خواهید بود:

• ابزارهای مورد استفاده برای پایش آستانه شنوایی را نام برده و شناسایی کنید.
• اصول پایش آستانه شنوایی انسان را به صورت مختصر شرح دهید.
• پایش آنی آستانه شنوایی انسان را با استفاده از دستگاه سنجش شنوائی (ادیومتر) انجام دهید.
• محاسبات کاربردی مربوط به تغییرات آستانه شنوایی نسبت به آستانه استاندارد شنوایی را انجام دهید.
• نتایج پایش های مربوطه را با استفاده از فرم های داده های پایش میدانی ثبت کنید.

مقدمه

واژه صدا به طور خیلی ساده عبارتست از صوت ناخواسته. صوت شکلی از ارتعاش است که می تواند از راه جامدات، مایعات و گازها انتقال پیدا کند. صوت شکلی از انرژی در هواست. سه ویژگی مهم صدا که می تواند در افت شنوایی مؤثر باشد عبارتند از شدت یا فشار، فرکانس و مدت زمان. هر قدر صدا بلندتر باشد، شدت آن بیشتر است. صداهای با فرکانس بالاتر )که اغلب تحت عنوان تن بالا (صدای زیر) مطرح می شود( صدمات بیشتری نسبت به صداهای با تن پائین تر دارند. هر چه مدت زمان مواجهه طولانی تر باشد احتمال آسیب دائمی بیشتر خواهد بود. براساس استاندارد اداره ایمنی و بهداشت حرفه ای (OSHA) زمانی شنوایی سنجی باید انجام شود که میانگین وزنی – زمانی مواجهه کارکنان با صدا بیشتر یا مساوی ۸۰ دسی بل باشد.

شنوایی سنجی عبارتست از اندازه گیری آستانه شنوایی فرد هنگام مواجهه با صداهای با تن خالص و فرکانس های خاص. شنوایی سنجی مسئولیت معمول متخصصان بهداشت صنعتی نیست. در همه موارد متخصصان بهداشت صنعتی و ایمنی در مورد شنوایی سنجی صلاحیت ندارند. سنجش شنوایی باید توسط یک متخصص شنوایی سنجی با صلاحیت انجام شود. همچنین شنوایی سنجی می تواند توسط یک متخصص حفاظت شنوایی شغلی که به وسیله انجمن اعتباردهی حفاظت شنوایی شغلی (CAOHC) مورد تأیید باشد و یا کسی که زیر نظر پزشک یا متخصص شنوایی سنجی فعالیت می کند، انجام شود. اگر چه متخصصان بهداشت صنعتی اغلب در مورد انجام تست شنوایی سنجی مسئولیتی ندارند ولی از آنها انتظار می رود تا با اصول کلی شنوایی سنجی آشنایی داشته باشند. چرا که آنها اغلب در برنامه حفاظت شنوایی مسئولیت داشته و یا به نوعی در آن مشارکت دارند. برای حصول اطمینان از جمع آوری داده های قابل اعتماد و معتبر، فقط کارکنان باصلاحیت باید برای انجام تست های شنوایی سنجی مسئولیت داشته باشند. به هر حال متخصصان بهداشت حرفه ای باید با پروتکل شنوایی سنجی و همچنین تفسیر نتایج شنوایی سنجی آشنایی داشته باشند.

پایش

شنوایی سنج ها (ادیومترها) دستگاه هایی هستند که در فرکانس های خاص صدایی با شدت مشخص ایجاد می کنند. صدای تولید شده از راه هدفونی که فرد مورد ارزیابی روی گوشش قرار می دهد، انتقال داده خواهد شد (شکل 1)

پروسه ادیومتری

شکل 1: ادیومتر که از طریق هدفون به فرد مورد ارزیابی وصل شده است.

شنوایی سنج ها را می توان طوری کنترل کرد که برای هر گوش به طور جداگانه، صدا تولید کنند. انواع مختلفی از دستگاه های سنجش شنوایی وجود دارد. تست های شنوایی سنجی عبارتند از: انتقال هوایی، شنوایی سنجی تن خالص و اندازه گیری آستانه شنوایی شنوایی سنجی تن خالص یک شنوایی سنجی دستی است که در محیط های شغلی استفاده می شوند. فرکانس، شدت و تن صدا به وسیله فرد شنوایی سنج و یا تکنسین آموزش دیده کنترل می شود. اگر چه ممکن است امکانات دیگری نیز در این دستگاه ها وجود داشته باشد، ولی این امکانات در اصل برای تست های تشخیصی به کار رفته و هنگام ارزیابی افت شنوایی شغلی اغلب کاربردی ندارند.

در حالت ایده آل ارزیابی های شنوایی سنجی باید در اتاقک های ادیومتری کنترل شده انجام شود. گرچه این تست را در اتاق های باز نیز می توان انجام داد، در این صورت محل اتاق و نزدیکی آن به صدای بلند از فاکتورهای مهمی هستند که باید در نظر گرفته شوند. به علاوه افرادی که آزمایش می شوند باید حداقل ۱۲ ساعت قبل از تهیه ادیوگرام مبنا در مواجهه با صدای مساوی یا بیشتر از dBA ۸۵ نباشند. تهیه ادیوگرام مبنا برای کارگران یکی از اجزای اصلی برنامه های معاینات قبل از استخدام است. تست های شنوایی سنجی همچنین ممکن است هنگام تغییر شغل کارگر یا پایان اشتغال فرد انجام شوند. نتیجه تست شنوایی سنجی، ادیوگرام نامیده میشود. ادیوگرام ها چارت ها یا گراف های استانداردی اند که در آن کمترین شدت یا حد آستانه صوتی که به وسیله دستگاه شنوایی سنج تولید شده و فرد مورد ارزیابی آنرا می شنود، نشان داده می شود. تراز صدایی که به وسیله فرد تشخیص داده می شود آستانه شنوایی فرد بوده که در یک محدوده فرکانسی خاص اندازه گیری می شود.

ردیف های افقی در بالای ادیوگرام، فرکانس اند که بر حسب هرتز (Hz) نشان داده شده اند. برای اهداف پایش شغلی، فرکانس های مورد ارزیابی عبارتند از: 250، 500، 1000، 2000، 3000، 4000، 5000، 6000 و 8000 و اعداد محور عمودی در سمت چپ ادیوگرام نشان دهنده بلندی یا شدت صوت بر حسب دسی بل است. ادیوگرام ها باید به شکل گرافیکی و طوری رسم شوند که اطمینان حاصل شود فواصل ستون و ردیف برابر dB ۲۰ بوده و تشکیل یک مربع را می دهد (شکل 2).

مقادير آستانه برای هر فرکانس با گذاشتن علامت «X» برای گوش چپ (یا استفاده از کد آبی) و علامت «O» برای گوش راست (یا استفاده از کد قرمز) در روی ادیوگرام نشان داده می شود.

ادیوگرام هر فرد با ادیوگرام هایی که قبل از این برای همان فرد تهیه شده، مقایسه می شود برای مثال با ادیوگرام مبنا که در بدو استخدام تهیه شده است). با داشتن میزان آستانه شنوایی در سه فرکانس 2000، 3000 و 4000 هرتز می توان تغییر آستانه استاندارد (STS) را در این سه فرکانس محاسبه کرد. STS برای هر گوش محاسبه می شود. چنانچه STS محاسبه شده برای هر گوش بیشتر از 15 دسی بل باشد، می تواند نشانه مهمی برای افت شنوایی باشد.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

• فرم ادیوگرام
• مفاهیم اساسی پایش فردی
• مراحل انجام صحیح ادیومتری
• فرم داده های پایش شنوایی سنجی
• نمونه محاسبه STS

حتما بخوانید:

⇐ پاورپوینت آموزشی ادیومتری

⇐ فیلم اموزشی شنوایی سنجی یا ادیومتری

⇐ دستورالعمل جدید معاینات سلامت شغلی

⇐ پاورپوینت عوامل زیان آور صدا در محیط کار