آشکارسازهای گازهای قابل اشتعال

آشکارسازهای گازهای قابل اشتعال

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 321

این پست شامل 4 بخش است که موضوعات آن به صورت زیر است:

اصطلاحات و تعاریف

در این استاندارد، علاوه بر اصطلاحات و تعاریف ارائه شده در استاندارد 0-60079 IEC، اصطلاحات و تعاریف زیر نیز به کار می رود. تعاریف تکمیلی کاربردی برای محیط های قابل انفجار در استاندارد 426-60050 IEC در دسترس می باشد:

خواص گاز

هوای محیط ambient air: جو معمولی احاطه کننده تجهیزات.

هوای پاک clean air: هوایی عاری از گازها و بخارهایی که حسگر به آنها حساس می باشد یا عملکرد حسگر را تحت تأثیر قرار می دهد.

گاز قابل اشتعال flammable gas: گاز یا بخاری که وقتی با هوا با نسبت معین مخلوط می شود، یک فضای قابل انفجار را ایجاد می کند.

یادآوری 1: در این استاندارد اصطلاح «گاز قابل اشتعال» شامل بخارهای قابل اشتعال نیز می باشد.

یادآوری 2: در این استاندارد اصطلاح های «گاز قابل احتراق» و «گاز قابل اشتعال» معادل هستند.

حد پایینی اشتعال پذیری lower flammable liinit LFL: غلظتی از گاز یا بخار قابل اشتعال در هوا، که در مقادیر پایین تر از آن فضای گازی قابل انفجار بوجود نمی آید.

یادآوری 1: این تعریف به عنوان حد پایینی انفجار (LEL) نیز شناخته می شود.

یادآوری 2: غلظت ممکن است به صورت کسر حجمی یا جرم بر واحد حجم بیان شود.

سموم poisons: برای المان های حسگر موادی که باعث تغییر دائمی یا موقت عملکرد، بخصوص از دست رفتن حساسیت المان های حس کننده می شوند.

حد بالایی اشتعال پذیری upper flaminable limit UFL: غلظتی از گاز یا بخار قابل اشتعال در هوا، که در مقادیر بالاتر از آن، فضای بازی قابل اشتعال بوجود نمی آید.

یاد آوری 1: این مقدار به نام حد بالایی انفجار نیز شناخته می شود (UEL)

یاد آوری 2: غلظت ممکن است به صورت کسر حجمی یا جرم بر واحد حجم بیان شود.

کسر حجمی volume fraction: خارج قسمت حجم عنصر خاص بر حاصل جمع حجم تمام عناصر مخلوط گاز قبل از مخلوط شدن را کسر حجمی می نامند، همه حجم ها در فشار و دمای مخلوط گاز مشخص می شوند.

یاد آوری: اگر در شرایط یکسان، مجموع حجم مناصر قبل از مخلوط شدن و حجم مخلوط با هم برابر باشند، کسر حجمی و غلظت حجمی مقادیر یکسانی دارند. هر چند به دلیل مخلوط کردن دو یا چند گاز در شرایط یکسان، این مخلوط معمولا با کمی انقباض و به ندرت با کمی انبساط همراه خواهد بود که عمدتا در نظر گرفته نمی شود.

گاز صفر zero gas: گاز توصیه شده توسط سازنده که عاری از گازهای قابل اشتعال و عناصر مزاحم و آلوده کننده است که هدف از آن کالیبراسیون تنظیم تجهیزات می باشد.

گاز آزمون استاندارد standard test gas: گاز آزمون با یک ترکیب مشخص برای هر جزء تجهيزات و گاز و ایا بخاری که باید برای همه آزمون ها استفاده شود، مگر به نحو دیگری بیان شده باشد.

انواع تجهیزات

تجهیزات فقط اعلام کننده aların-only equipment: تجهیزاتی که دارای اعلام کننده می باشند ولی وسیله نشانده ی مقادیر اندازه گیری شده را ندارند.

تجهیزات دارای مکنده aspirated equipinent: تجهیزاتی که با مکش گاز به درون حس گر از آن نمونه برداری می کنند. یاد آوری اغلب از پمپ دستی یا پمپ الکتریکی برای مکش گاز به درون حس گر استفاده می شود.

تجهیزات دارای مکنده خودکار automatically aspirated equipment: تجهیزات دارای مکنده با پمپ یکپارچه یا مجزا که به طور مستقیم به تجهیزات متصل شده است.

تجهیزات دائم کار continuous duty equipment: تجهیزاتی که برای دوره های زمانی طولانی روشن می باشند، اما ممکن است گاز را به صورت مداوم و یا متناوب حس کنند.

یادآوری: در این استاندارد همه تجهیزات، دائم کار در نظر گرفته شده اند.

تجهیزات انتشاری diffusion equipment: تجهیزاتی که در آنها انتقال گاز از فضا به حسگر بدون مکش انجام می شود.

تجهیزات ثابت equipment, fixed: تجهیزاتی که به یک تکیه گاه بسته می شوند، یا در غیر این صورت در زمان برق دار شدن، در یک موقعیت خاص حفظ می شوند.

تجهیزات گروه 1 group I equipment: تجهیزاتی که برای معادن مستعد گاز قابل اشتعال می باشند.

تجهیزات گروه 2 group II equipment: تجهیزاتی که برای مکان های با فضای قابل انفجار به غیر از معادن مستعد گاز قابل اشتعال می باشند.

تجهیزات قابل حمل equipment, portable: تجهیزاتی که جهت حمل توسط یک شخص در زمان بهره برداری در نظر گرفته شده اند.

یادآوری: تجهیزات قابل حمل با باتری تغذیه می شوند و شامل موارد زیر بوده ولی محدود به آنها نمی باشند.

الف) تجهیزات دستی، به طور معمول کمتر از یک کیلوگرم که برای کار کردن فقط به یک دست نیاز دارند.

ب) نمایشگرهای شخصی، که در اندازه و وزن شبیه تجهیزات دستی می باشند و زمانی که همراه کاربر می باشند، به طور دانم کار می کنند (اما الزاما به طور دائم حس نمی کنند).

پ) تجهیزات بزرگتر که با دست با یک پندی که روی شانه قرار می گیرند، حمل شده و توسط کاربر بهره برداری می شوند. این تجهیزات ممکن است یک پروب دستی داشته یا نداشته باشند.

تجهیزات قابل انتقال equipment, transportable: تجهیزاتی که جهت حمل توسط یک شخص در زمان بهره برداری در نظر گرفته نشده اند و جهت نصب ثابت نیز نمی باشند، ولی می توان آنها را به سادگی از مکانی به مکان دیگر جا به جا کرد.

فرستنده آشکارساز گاز gas detection transmitter: تجهیزات ثابت آشکارساز گاز که سیگنال الکترونیکی مناسب با خروجی نشاندهی را مطابق با استانداردهای پذیرفته شده صنعتی فراهم می کنند (4 تا 20 mA)، این تجهیزات برای استفاده با واحدهای کنترل مستقل با پردازش سیگنال داده های جمع آوری شده، پایش مرکزی و سیستم های مشابه در نظر گرفته شده اند. عموما این سیستم های اطلاعات را از مکان ها و منابع مختلف پردازش می کنند و محدود به تجهیزات آشکارساز گاز نمی باشند.

واحد کنترل آشکارساز گاز gas detection control unit: تجهیزاتی که در زمان کار با حس گرهای راه دور، صفحه نشاندهی، کارکردهای اعلام، اتصالات خروجی و ایا خروجی های سیگنال اعلام یا هر ترکیبی از آنها را فراهم می کنند.

واحد کنترل آشکارساز گاز مستقل separate gas detection control unit: تجهیزاتی که در زمان بهره برداری با فرستنده های آشکارساز گاز، صفحه نشاندهی، کارکردهای اعلام، اتصالات خروجی یا خروجی های سیگنال اعلام یا هر ترکیبی از آنها را فراهم می کنند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل های پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ مدل سازی پیامد اشتعال مواد

⇐ مدل سازی پیامد انفجار مواد

⇐ آشنایی با طبقه بندی مواد خطرناک

⇐ سیستم های طبقه بندی مواد شیمیایی