توضیحات
طراحی ارگونومی راه پله برای کودکان
فرمت: Word تعداد صفحات: 135
فهرست:
- مقدمه
- آسیب های مربوط به پلکان
- چالش های فیزیکی
- اصطلاحات کلیدی پلکان
- سه اصل اساسی برای کاربرد پذیری و ایمنی پلکان
- میدان دید
- هندسه پلکان
- ابعاد برخیزنده و کف پله
- هندسه مناسب پلکان برای کودکان
- هندسه مؤثر پله در پله های فرش شده
- یکنواختی هندسه پلکان
- نرده ها
- ارتفاع نرده دور پله ها:
- قابلیت گرفتن نرده دور پله ها:
- حفاظ ها
- اندازه دهانه حفاظ ها
- قابلیت بالا رفتن از حفاظ ها
- کنترل نمودن نحوه استفاده از پلکان
- الزامات طراحی در کدها و استانداردهای ساختمان
- دستورالعمل های بهبودسازی
- خلاصه
- چه کاری از دست طراحان و سازندگان برمی آید؟
- چه کاری از دست مسئولین بهداشت عمومی و مسئولین ایمنی ساختمان بر می آید؟
- مدارس چه می توانند بکنند؟
- اپراتور ساختمان های عمومی
- والدین چه می توانند بکنند؟
- پلکان: چالشی برای همه افراد (حتی پدربزرگ مادربزرگ ها)
- منابع و مآخذ
مقدمه
راه پله یکی از مهمترین چالش های فیزیکی است که در زندگی با آن مواجه می شویم. بالا رفتن و پایین آمدن از پله ها به ترکیبی از قدرت، تعادل و توازن، و زمان نیاز دارد. همچنین نیازمند تلاشی هماهنگ برای جلوگیری از قدم اشتباه، سقوط، و آسیب های بعدی می باشد.
کودکان استفاده از پله را به صورت یک تجربه مجزا و متفاوت از نحوه راه رفتن یاد می گیرند. برخلاف گام برداشتن های افقی که هنگام راه رفتن در کف اتاق و یا زمین کاربرد دارد، راه رفتن بر روی پله نیاز به گام های عمودی و افقی به طور همزمان می باشد. علاوه بر این، در هنگام استفاده از پله ها، هندسه پله تا حد زیادی بر راه رفتن تاثیر می گذارد. همزمان با این که کودکان بزرگ می شوند و هماهنگی شان بیشتر می شود، نحوه استفاده آنها از پله ها نیز به طور قابل توجهی تغییر می کند (شکل های 15.1 تا 15.3). برخی از این تغییرات بعدها زمانی که استفاده از پله به چالش خطرناک تری تبدیل می شود پدیدار می شوند.
این فصل بر روی عوامل طراحی که در سهولت استفاده و ایمنی پله ها برای کودکان و بزرگسالان نقش دارند تمرکز دارد. ملاحظات مهم عبارتند از: دید راه پله ها، ابعاد پله، و فراهم نمودن دستگیره. این مسائل به طراحان، سازندگان، والدین، معلمان، مسئولین مدرسه، و علی الخصوص به خود کودکان مربوط می شود.
کودکان برای اولین بار با حرکت سینه خیز (هر چهار اندام) از پله ها بالا می روند. دو کودکان نو پایی که در تصویر 1 مشاهده می کنید در هنگام بالا رفتن از پله ها برای بررسی چیزی در پاگرد پله مکث کرده اند در حالی که دختر بچه ای که در شکل 2 مشاهده می کنید به راحتی از پله هایی با ارتفاع باز بالا می رود.
در هنگام پایین آمدن از پله ها، کودکان خردسال اغلب “به صورت نشسته و به پشت” از پله ها پایین می آیند، با این حال زمانی که شروع به راه رفتن می کنند سعی می کنند ایستاده از پله ها پایین آیند. اولین تلاش آنها برای این کار نیاز به نظارت از جانب بزرگسالان دارد. همچنین نحوه استفاده از دستگیره ها را باید به آنها آموزش داد. بهتر است در هر دو طرف راه پله از دستگیره هایی که به راحتی هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان قابل استفاده می باشند استفاده کرد.
در شکل 3، مادر بزرگ صوفیه به او کمک می کند از پله ها پایین آید. توجه داشته باشید که پله ها یکسان نیستند؛ ارتفاع پله دومی به طور قابل توجهی کمتر است. خوشبختانه، مادر بزرگ صوفیه به پهلو چرخیده است تا جای پای بهتری برای گام برداشتن فراهم کند.
آسیب های مربوط به پله
افتادن یکی از علل اصلی آسیب در اکثر کشورهای توسعه یافته است. برای آسیب های سقوط مربوط به پله، روند آسیب های تحت درمان در بیمارستان در ایالات متحده حدود دو برابر نرخ رشد جمعیت افزایش داشته است. از هر 3 میلیون مورد استفاده از پله، تقریباً یک مورد آسیبِ تحت درمان در بیمارستان، به پله مربوط می شود (پائول، 2001). این نرخ برای جمعیت های در معرض خطر بالاتر، مانند کودکانِ بسیارخردسال بیشتر می باشد (جدول 15.1).
|
جدول 15.1 آسیب های مربوط به افتادن در ایالات متحده (الف) |
||
|
سن |
افتادن (کوئینلان و همکاران، 1999) | آسیب های مربوط به پله (CPSC/NEISS, 1998) |
| 0 تا 4 سالگی | 850,000 |
103,000 |
|
تمامی گروه های سنی |
7,000,000 |
915,000 |
(الف) داده های ارائه شده در جدول 15.1 بر اساس داده های قبل و بعد از سال 1998 می باشند.
آسیب های مربوط به پله در میان کودکان 0-9 ساله و بزرگسالان 35 سال به بالا بسیار شایع است. این گونه افتادن ها خطرناک بوده و صرفاً پیچ خوردن مچ پا یا رگ به رگ شدن نیستند. صدمه دیدن سر و گردن به خصوص در میان کودکان زیر 4 سال بسیار شایع است (جوفه و لود ویگ، 1988).
هنگامی که بزرگسالان، کودکان را با خود در پله ها می برند خطر افزایش می یابد. در حقیقت این دومین سناریو رایج در آسیب های مربوط به پله است که حدود 11٪ از 100٪ را شکل می دهد (آلسی و همکاران، 1978) (شکل 15.4 و شکل 15.5).
زنان بزرگسالی که کودکان، مواد غذایی، و یا اشیاء دیگر را با خود به پایین پله ها حمل می کنند شاید تصورشان این است کف پله ها مسدود شده و یا سعی دارند در تاریکی از پله ها پایین آیند. قربانیان پای خود را فراتر از لبهگرد پله می گذارند و می افتند و اغلب بازو ، پشت، جمجمه، و یا مچ پای شان می شکند. تلاش آنها برای نجات و حفظ آنچه که با خود حمل می کنند (به خصوص کودکان) اغلب شدت جراحات را افزایش می دهد. (ALESSI و همکاران، 1978)
بسیاری از آسیب های ناشی از افتادن بر اثر استفاده نوزادان از برخی واکرهای متحرک خطرناک است که اگر گِیت یا دربی نباشد که از سقوط آنها جلوگیری کند از پله ها می افتند. با توجه به اینکه اکثر قریب به اتفاق آسیب های کودکان به دلیل لغزیدن واکر از پله ها می باشد، این امر باعث شده تا آکادمی اطفال آمریکا (AAP) استفاده از این نوع واکرهای نوزاد را ممنوع اعلام کند.
روش دیگر، اطمینان پیدا کردن از مطابقت واکر با استاندارد (ASTM F977-96 (AAP, 2001 می با شد واکرهایی که از این استاندارد پیروی می کنند در هنگام مواجهه با پله ها از حرکت باز می ایستند.
برخی گزارشات از آسیب های افتادن از پله ها نادرست می باشد. برخی مراقبان آسیب های وارده به کودک را به افتادن از پله نسبت می دهند تا به کودک آزاری خود اعتراف نکنند. مدل سازی بیومکانیکی کمک می کند تعداد پله ها، شیب، اصطکاک سطح، و مسیر سقوط ادعا شده، با آسیب های وارد شده به کودک مطابقت داده شود (بِرتوسی و همکاران، 2001). برای کمک به پزشکان، مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سینسیناتی یک “جعبه ابزار تخصصی” دارد که شامل بررسی پیشینه و راهنمایی برای ارزیابی آسیب سقوط کودکان می باشد.
فایل کامل را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.