توضیحات
جزوه کنترل پرتوهای یونساز و غیر یونساز دکتر نصیری + هرمان سمبر
جزوه کنترل پرتوهای یونساز و غیر یونساز دکتر نصیری + هرمان سمبر
فرمت: WORD تعداد صفحات: 105
فهرست:
- حفاظت در برابر تابش داخلی
- اصل کنترل
- حد آلودگی های سطحی
- پسماند گردانی
- پسماندهای مایع سطح بالا
- پسماندهای هوابرد
- ملاحظات هواشناختی
- پراکندگی گاز از چشمه پیوسته
- پسماندهای جامد مواد پرتوزا + مثال
- میزان کارایی تدابیر حفاظتی در برابر خطرات تابشی
- مراقبت های پزشکی در مواجهه با مواد پرتوزا
- تعیین پرتوزایی مواد واردشده به بدن
- بازدید و بررسی تابش و آلودگی
- آلودگی سطحی
- آزمون نشت از چشمه های سربسته
- نمونه برداری هوا
- اندازه گیری تراکم ذرات معلق هوابرد
- پرتوزای ذرات هوابرد طبیعی
- اثر گرمایی ماکرویو MW
- اثر زیستی پرتوهای غیریونساز
- اندازه گیری های میکروموج
- راهنما و استاندارد حفاظت
خطر تابش داخلی
تابش داخلی زمانی ایجاد می شود که بدن از داخل یا از خارج با یک ماده ایزوتوپ پرتو زا آغشته شده باشد. از این رو، حفاظت در برابر تابش داخلی با جلوگیری از آلودگی یا آغشتگی مواد پرتو زا یا کمینه سازی آن ، در تماس با سطح بدن و یا در داخل بدن افراد سروکار دارد. این مسئله را می توان با طرح برنامه ای در جهت کنترل آلودگی محیط زیست در حد مجاز و در پایین ترین سطح ممکن حل کرد. نگه داشتن آلودگی محیط زیست در پایین ترین سطح ممکن از لحاظ حفاظت در برابر تابش داخلی بسیار مهم است.
پرتو گیری از تابش خارجی ناشی از تابشی است که از چشمه های بیرون از بدن گسیل می شود. در این مورد هیچ گونه تماس مستقیمی با چشمه تابش وجود ندارد و هنگامی که شخص ناحیه تابش را ترک می کند با چشمه تابش از آن ناحیه دور می شود ، پرتو گیری نیز متوقف می شود. از آنجا که تابش خارجی ممکن است نسبتاً با سهولت و دقت اندازه گیری شود، خطرات واقعی یا احتمالی را می توان با اطمینان بسیار زیادی تخمین زد.
از سوی دیگر، در مورد آلودگی چون مواد پرتوزا روی بدن یا داخل بدن رسوب می کند ، شخص آلوده حتی بعد از ترک ناحیه آلوده نیز همچنان در معرض پرتوگیری خواهد بود به علاوه، ایزوتوپ های پرتوزا ممکن است در داخل بدن به طور سیستماتیک تثبیت شوند در این صورت خارج کردن فوری آنها (در موارد ممکن) نسبتاً با اشکال توام است. در این موارد ، برای تعیین دز تابش جذب شده از ایزوتوپهای داخل بدن می توان از آهنگ تحولات زیست شناختی، که ممکن است خیلی هم متغیر باشند، استفاده کرد. به همین دلیل ارزیابی خطرات ناشی از گسیلنده های داخلی نسبتاً مشکل است و بنابراین جلوگیری از آلودگی پرتوزایی کارکنان بسیار اهمیت پیدا می کند.
اصل کنترل
مواد پرتوزا، همچون دیگر عوامل مسموم کننده ، از سه طریق ممکن است وارد بدن شوند :
- تنفس: با استنشاق گرد و غبار و گازهای پرتوزا
- بلع: با نوشیدن آب آلوده، خوردن غذای آلوده، یا ورود مواد پرتوزا به داخل دهان.
- جذب: از طریق پوست سالم و یا از راه زخم.
بنابراین اقدامات حفاظتی برای مقابله با تابش داخلی اساساً یا با مسدود کردن راه هایی ورود مواد پرتوزا به درون بدن و یا با جلوگیری از انتقال مواد پرتوزا از چشمه به بدن انسان طراحی می شوند. از سه طریق می توان از انتقال مواد پرتوزا از چشمه به طرف انسان جلوگیری کرد:
- با قرار دادن چشمه در یک محفظه و محصور کردن آن.
- با کنترل محیط از طریق تهویه و مراقبت های مناسب .
- با تامین پوشاک حفاظتی و دستگاه های حفاظتی تنفسی مناسب برای انسان .
لازم به تذکر است که این اقدامات کنترلی با اقداماتی که متخصصان بهداشت صنعتی برای حفظ کارکنان از اثرات مواد ناپرتوزای زیان آور بکار می برند متفاوت نیست. اما میزان کنترل لازم برای ایمنی پرتو شناختی تقریباً همیشه از میزان مقرر برای ایمنی شیمیایی بیشتر است. این نکته را ، مقادیر جدول 1011 به وضوح نشان می دهند. در این جدول ، مقادیر بیشینه تراکم جوی مجاز مربوط به چندین ماده سمی ناپرتوزا با بیشینه تراکم انواع پرتوزای همان عناصر ، طبق توصیه های ICRP، مقایسه شده است.
جروه کامل را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
⇐ کنترل تابش پرتوهای یونساز و غیریونساز
