توضیحات
بررسی میزان رعایت سبک زندگی کرونایی پس از یکسال از دوره پاندمی در مردم کشور ایران
بررسی میزان رعایت سبک زندگی کرونایی پس از یکسال از دوره پاندمی در مردم کشور ایران
فرمت: WORD تعداد صفحات: 30
فهرست:
- اطلاعات مربوط به طرح پژوهشی
- مقدمه و بیان مسئله
- بررسی متون
- اهداف طرح تحقیقاتی
- فرضیه و پرسش های پژوهش
- روش اجرای طرح
- جامعه آماری و نمونه گیری و محاسبه آن
- روش تجزیه و تحلیل داده ها
- ملاحظات اخلاقی
- جدول متغیرها
- منابع
- اطلاعات مربوط به زمان اجرا و هزینهها
در حال حاضر بیماری همه گیر کووید-19 به یک چالش بزرگ بهداشت عمومی در جهان تبدیل شده است. در ژانویه 2019 سازمان بهداشت جهانی شیوع ویروس جدیدی به نام کووید-19 را اعلام کرد و اظهار داشت که وضعیت بهداشت عمومی افراد نگران کننده است، و خطر گسترش آن به سایر کشورهای جهان وجود دارد (1). این ویروس در فاصله نزدیک تا حدود 5.1 متر قابل انتقال است. از راه های انتقال ویروس می توان به تماس با سطوح و اشیاء آلوده و همچنین تماس با قطرات تنفسی آلوده که از طریق سرفه یا عطسه در هوا پراکنده شده است، اشاره کرد. دوره کمون بین 2 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض فرد آلوده، متغیر است. علائم شایع این بیماری شامل تب، سرفه و تنگی نفس است(2, 3). همچنین ممکن است یک فرد آلوده هیچ یک از این علائم را نشان ندهد. در بیشتر موارد (80٪)، عفونت خفیف خواهد بود و نیازی به درمان خاصی نیست (3).
از آنجا که به علت تنوع گسترده ویروس هیچ واکسنی برای این بیماری کشف نشده است تنها اقدامی که میتوان برای جلوگیری از ابتلا به ویروس انجام داد پیشگیری است. بهترین راه برای محافظت و پیشگیری در برابر ویروس کووید-19، عدم تماس با افراد مشکوک و تایید شده مبتلا به کووید-19 است (4).
بیماری کرونا ویروس اکنون به وضعیت پاندمی رسیده است. در حالی که این پاندمی به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است باعث ایجاد ترس و نگرانی در عموم مردم شده است (5). همچنین برخی از افراد معتقدند که این ویروس مدت زیادی در هوا باقی میماند، به همین دلیل از ترس آلوده شدن، از حضور در اجتماع اجتناب می کنند. هنگام شیوع یک بیماری همه گیر، قرنطینه میتواند یک اقدام موثر در پیشگیری باشد(6, 7). اجرای این سیاست بهداشتی علیرغم پیامدهای مثبت، موجب بروز اثرات منفی روان شناختی درسطح جامعه شده است. ترس از بیماری، ترس از مرگ، انتشار اخبار غلط و شایعات، تداخل در فعالیت های روزمره، مقررات منع یا محدودیت سفر و عبور و مرور، کاهش روابط اجتماعی (همکاران، دوستان، خانواده)، بروز مشکلات شغلی و مالی و دهها پیامد دیگر این شرایط، سلامت روان افراد جامعه را تهدید می نماید(8, 9).
شیوع بدون کنترل این ویروس، وضعیت نامطلوب بیماران مبتلا و عدم وجود درمان دارویی موثر از جمله فاکتورهای موثری هستند که سلامت روانی افراد را تحت تاثیر قرار داده و باعث ترس و نگرانی در جامعه شده اند(10). ترس، واکنش بدن در برابر هرگونه تهدید است هنگامی که افراد با تهدیدی روبرو می شوند برای کنترل آن دو انتخاب دارند: کنترل ترس، کنترل خطر. برای کنترل خطر افراد باید خطر را شناسایی کرده و آگاهانه روش های مقابله با آن را بداند و درک درستی از خطر داشته باشد. در کنترل ترس افراد باید بر نگرانی های داخلی مانند احساسات و واکنش های فیزیولوژیک غلبه کنند. لذا یکی از راه های کاهش ترس افراد، افزایش درک خطر و میزان آگاهی از ویروس کرونا است(11).
ترس از ابتلا به بیماری دو رویه مختلف دارد. اگر ترس و اضطراب در افراد به میزان کنترل شده وجود داشته باشد باعث بهبود رفتارهای ایمن در فرد می شود و خطر ابتلا به ویروس کاهش می یابد اما اگر شدید و طولانی باشد علاوه بر اثرات مخربی که در سطح زندگی فرد ایجاد می کند می تواند روی سیستم ایمنی تاثیر منفی داشته باشد و بدن را در برابر بیماری ها تضعیف کند. وقتی فرد برای مدت مشخصی نتواند با ترس مقابله کند، ترس طولانی مدت می تواند منجر به انواع پریشانی های روانی دیگر مانند افسردگی و اضطراب شود(11, 12).
فایل کامل پروپوزال را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.