توضیحات
پایان نامه بررسی تاثیر برنامه مراقبت سالمند از سالمند بر رضایت از زندگی و کیفیت زندگی سالمندان و بار مراقبتی مراقبین
فرمت: Pdf تعداد صفحات: 152
تهیه و تنظیم: دکتر محسن سلمان نژاد
فصل اول
- 1-1 مقدمه
- 1-7 بیان مسئله
- 1-9 اهمیت و ضرورت
- 1-7 اهداف پژوهش
- 1-7 سوال های پژوهش
- 1-3 فرضیه پژوهش
- 1-1 تعریف مفاهیم
فصل دوم
- 7-1 مقدمه
- 7-7 نظریه نقش در سالمندی
- 7-9 چهارچوب نظری مطالعه
فصل سوم
- 9-1 مقدمه
- 9-7 نوع مطالعه
- 9-9 مراحل انجام “برنامه مراقبت سالمند از سالمند”
- 9-7 جامعه آماری
- 9-7 روش نمونه گیری
- 9-3 حجم نمونه
- 9-1 معیارهای انتخاب افراد مورد مطالعه
- 9-1 ابزار پژوهش
- 9-3 مرحله تکمیل پرسشنامه های پژوهش قبل از شروع فاز دوم یا فاز مداخله
- 9-16 اجرا و ارزیابی” برنامه مراقبت سالمند از سالمند” (فاز دوم)
- 9-11 فرآیند تدوین و استاندارد سازی، اجرا و ارزیابی نهایی”برنامه مراقبت سالمند از سالمند”
- 9-17 تجزیه و تحلیل داده ها
- 9-19 کدهای اخلاقی مربوط به مطالعه
فصل چهارم
- 7-1 مقدمه
- 7-7 اطلاعات مربوط به آمار توصیفی افراد شرکت کننده در مطالعه
- 7-9 مدیریت داده ها
- 7-7 ارزیابی پایایی داده ها
- 7-7 بررسی سوالات پژوهش
فصل پنجم
- 7-1 مقدمه
- 7-7 بحث و تفسیر پیرامون نتایج
- 7-9 نتیجه گیری
- 7-7 محصول مطالعه
- 7-7 محدودیت های مطالعه
- 7-3 پیشنهادات تحقیق
- فهرست مراجع
- پیوست
مقدمه
در سالهای اخیر سالمندی جمعیت تقریبا در همه کشورهای جهان اتفاق افتاده است. علت های اصلی وقوع این پدیده ناشی از کاهش مرگ و میر و مهمتر از آن کاهش باروری می باشد. سهم کلی جمعیت سالمند در جهان ( ۶۰ سال و بالاتر ) از ۹/۲ ٪ در سال ۱۹۹۰ به ۱۱/۷ ٪ در سال ۲۰۱۳ رسید و رشد این جمعیت همچنان ادامه خواهد یافت به طوری که در سال ۲۰۵۰ به ۲۱/۱ ٪ خواهد رسید (۱).
انتظار می رود که رشد جمعیت سالمندان جهان به طور کلی به دو برابر افزایش یابد که از ۸۴۸ میلیون نفر در سال ۲۰۱۳ به بیشتر از ۲ بیلیون نفر در سال ۲۰۵۰ برسد. از آنجایی که رشد جمعیت سالمند در کشورهای در حال توسعه بیشتر از کشورهای توسعه یافته می باشد و این افزایش نشان می دهد که بیشتر جمعیت سالمند در سراسر جهان در مناطق در حال توسعه متمرکز هستند، انتظار می رود که تا سال ۲۰۵۰ ، ۸۰٪ جمعیت سالمند در کشورهای در حال توسعه زندگی کنند(۱).
کشور ایران نیز اخیرا با پدیده سالمندی جمعیت روبرو شده است. اگر چه اکثریت جمعیت ایران هنوز جوان می باشد، در کمتر از ۲۰ سال آینده با سرعت زیادی، حتی سریعتر از سرعت رشد جمعیت سالمندی دنیا، تعداد جمعیت سالمندان ایران افزایش خواهد یافت. نسبت جمعیت ۶۰ سال و بالاتر در سال ۱۹۷۵، ۵/۴٪ درصد که به ۱۰/۵٪ درصد در سال ۲۰۲۵ و ۳۱ درصد در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید (۲). بر اساس آمارهای اعلام شده موسسه آمار جمعیت سالمند ایران در سال ۲۰۱۶ به ۹/۳ درصد یعنی حدود ۷/۵ میلیون نفر رسیده است (۳).
براساس آمار سازمان بهزیستی در سال ۲۰۱۶ تعداد ۲۹۹ مرکز نگهداری شبانه روزی در سطح کشور فعالیت دارند که این مراکز ظرفیت پذیرش حدود ۱۸۰۰۰ سالمند را دارد، تعداد خدمت گیرنده در این مراکز ۱۴۲۲۳ نفر می باشد. همچنین تعداد مراکز مراقبت در منزل نیز ۱۰۱ مرکز می باشد که تعداد ۷۲۰۰ نفر خدمت گیرنده برای مراقبت در منزل وجود دارد. تعداد مراکز روزانه سالمندی ۱۴۹ مرکز بوده که تعداد ۶۲۹۹ نفر خدمت گیرنده دارد (۴).
با توجه به افزایش طول عمر در دهه های گذشته، سالمندان بخش قابل توجهی از جمعیت را به خود اختصاص داده اند. بیماری های مزمن مرتبط با سن مانند آلزایمر، اختلالات بینایی، بیماریهای قلبی- عروقی و بیماری های اسکلتی- عضلانی تعداد زیادی از افراد سالمند را تحت تاثیر قرار داده است و تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد سالمند دارد. ایجاد ناتوانی در افراد مسن اغلب پیچیده می باشد و چندین عامل در آن دخیل می باشد. بسیاری معتقدند که بیماری های مزمن همانند عوامل خطر تاثیر قابل توجهی در ایجاد ناتوانی در سالمندان دارند. در طول ۲۰ سال گذشته، شیوع بیماری های مزمن افزایش یافته است و تعداد زیادی از افراد بالای ۶۵ سال از بیماری های مزمن رنج می برند(۵).
شیوع بیماری های مزمن در دوران سالمندی می تواند بر استقلال سالمند در انجام فعالیت های روزمره زندگی تاثیر چشمگیری داشته باشد. به عنوان مثال در بیماران مبتلا به آلزایمر که در مرحله سوم بیماری خود قرار دارند، کلیه فعالیت های روزمره فرد مختل می شود به طوری که این افراد توانایی کنترل ادرار و مدفوع خود را هم از دست می دهند. بنابراین اینگونه افراد نیازمند مراقبت های شبانه روزی می باشند که بخش اعظمی از مسئولیت انجام بار مراقبتی بر عهده مراقبین غيررسمی (خانواده) بوده، که به طبع انجام وظایف سنگین مراقبتی برای خانواده ها مسائل
مهمی را به همراه دارد. مراقبين اغلب وقت کمتری برای خود و سایر اعضای خانواده دارند، آنها اغلب زمان زیادی را صرف انجام وظیفه مراقبتی خود می کند در نتیجه فعالیت هایی را که از آن لذت می برند (سرگرمی، تفریحات) را فدای انجام وظيفه مراقبتی خود می کند و یا اینکه آنها نمی توانند بین برنامه کاری و مراقبتی خود تعادل ایجاد کنند. بیست و دو درصد از مراقبين گزارش کرده اند که به دلیل انجام وظیفه مراقبتی به سلامتی آنها آسیب رسیده است.
مراقبت از سالمندانی که به بیماری های مزمن مانند دمانس یا آلزایمر مبتلا هستند بیشترین فشار روانی را برای آنها به وجود آورده است. انجام فعالیت مراقبتی مثل بلند کردن یا حرکت دادن سالمند نیز عواقب خطرناکی را برای مراقب به همراه داشته است. مراقبين غير رسمی اغلب بیان می دارند که هنگامی که از عزیزان خود در منزل مراقبت می کنند مخصوصا در فضای فیزیکی کوچک، تعیین حد و مرزها در ارتباطات یا تعاملات مداوم کاملا دشوار می باشد (۶).
فایل کامل پایان نامه را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.