توضیحات
پایان نامه ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی به روش SHERPA
فهرست:
- چکیده
- مقدمه
- مواد و روش ها
- یافته ها
- بحث
- نتیجه گیری
- نمونه برگه کار آنالیز خطای انسانی (SHERPA)
Abstract
Background and aims: Industrial accident analyses revealed that human error played an important role in 50-80% of all accidents. Therefore, human element as one of the weakest links of the system chain should supported by more considerations. This paper aimed at human reliability assessment in blast furnace plant of an steel industry.
Methods: the study involved all steps of a human reliability assessment including: data gathering, defining the scope of HRA, Task analysis, human error identification, screening, human error quantification, impact assessment, and human error reduction analysis.
Results: of a whole 140 bottom task represented by HTA, 169 errors were identified. 22 of EPCS were effective conditions in the operation in case. Unreliability estimates for most critical tasks according to criticality criterion were implemented.
Discussion: each of the techniques worked well one by one and produced useful results. However, the techniques underpinned by a good validity, but the signs of immaturity were realized that lead to inability to suggest an unblock control measure approach.
Conclusion: while there are some weaknesses in existing HRA techniques, HRA currently offers a useful way in promotion of reliability in safety-critical operations such as in blast furnace.
Keywords: task analysis, human error, identification, quantification
ارزیابی قابلیت اطمینان انسان (HRA) یک چارچوب کلی برای بررسی نواحی پیچیده و بغرنج سیستم می باشد و نشان می دهد که چگونه خطای انسانی می تواند با رخنه در لایه های حفاظتی سیستم تاثیری سوء بر سطح ریسک داشته باشد. در تعریفی کاربردی تر می توان ارزیابی اطمینان پذیری انسان را بکارگیری مجموعه ای از آندسته تکنیک هایی دانست که به منظور ارزیابی کیفی و کمی ریسک ناشی از خطای انسانی در سیستم های کاری استفاده می شوند [1و2].
پس از سالها تحقیق برای شناسایی علل بروز حوادث و رخدادها و ارائه آمار و مدلهای مختلف اکنون دیگر تردیدی وجود ندارد که خطای انسانی سهم عمده ای در بروز حوادث و رخدادها دارد. آنالیز حوادث صنعتی نشان داده است که خطاهای انسانی به میزان 50-80 درصد در این حوادث نقش تعیین کننده ای داشته است [3]. “جیمز ریزن“ در سال 1990 با ارایه “مدل پنیر سویسی“[4] به خوبی نقش و جایگاه عامل انسان را در بروز رخدادها و حوادث نشان داد. وی همچنین نشان داد که اگرچه اپراتورهای جبهه کار در اغلب موارد مورد سرزنش اعمال ناایمن قرار می گیرند، اما حادثه حاصلی از چندین خطاهای نهفته در سطوح مختلف سیستم می باشند که در کنار خطای فعال خط سیر حادثه را کامل می کنند.
در کنار پیشرفت های چشمگیر در این زمینه استفاده از تکنیک های موجود و تاثیر آن بر بسیاری از صنایع به طور چشمگیری کمتر از حد انتظار بوده است. در مقایسه، حجم بیشتری از متون و کارهای انجام شده در این زمینه در قالب توسعه تکنیک ها بوده است [7]. در ایران هنوز تعداد صنایعی که از آنالیز اطمینان پذیری انسان بهره گرفته اند، در مقایسه با ظرفیت ها و نیازهای موجود بسیار اندک می باشد. هنوز بسیاری از صنایع بزرگ و کلیدی کشور با پتانسیل خطر بالا برای سالیان سال و در خارج از عمر برنامه ریزی شده خود درحال کار می باشند. مقادیر عظیم انرژی و حجم بالای عملیات راهبری در این تاسیسات توسط چند اپراتور کنترل می شود و این درحالی است که بسیاری از موانع و لایه های حفاظتی سیستم دستخوش فرسایش و تغییر ماهیت قرار گرفته است.
برای دستیابی به هدف نهایی و مهم یک مطالعه اطمینان پذیری انسان یعنی کاهش ریسک عامل انسان لازم است تا خطاهای محتمل شناسایی، کمی سازی و از نظر ماهیت ریسک مورد بررسی قرار گیرند. در این پروژه که یک مطالعه موردی می باشد، سعی بر آن است تا با توجه به عوامل محدود کننده مطالعه و قابلیت های تکنیکی موجود مناسب ترین تکنیک های HRA انتخاب شده و گوشه ای از عملیات راهبری سیستم در یک واحد کوره بلند در حال کار (existing) مورد ارزیابی قرار گیرد.
فایل کامل را بعد از پرداخت در حساب کاربری دانلود کنید.
حتما بخوانید:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.