مولیبدن در محیط زیست و سلامت انسان

فهرست مطالب :
1- مقدمه و تاریخچه مولیبدن
2- جایگاه مولیبدن در جدول تناوبی
3- مشخصات عنصری مولیبدن
4- ایزوتوپ های مولیبدن
5- مشخصات عمومی وکلی مولیبدن
6- کاني های مولیبدن
7- موارد استفاده از مولیبدن در صنایع
8- بیولوژی و تأثیرات زیست محیطی
9- بیماري هاي ناشي از قرار گیري در معرض مولیبدنیم
10- عوارض مولیبدن در پساب ، گازهاي متصاعد شده، مواد زائد جامد
11- مسمومیت زایي

12- تغذیه انسان
13- مسمومیت زایی در انسان
14- مسمومیت در جانوران
15- بهداشت حرفه ای مولیبدن
16- مولیبدن و تغذیه
17- کمبود مولیبدن
18- مقدار توصیه شده روزانه مولیبدن
19- منابع غذایي مولیبدن
20- مسمومیت مولیبدن
21- اثرات مولیبدن بر سلامت و محیط زیست
22- شدت آلودگي مواد معدنی و تأثیرات زیست محیطی آنها
23- نقش و جایگاه مولیبدن در خاک و گیاه
24- اهمیت مولیبدن در تغذیه گیاهان زراعی و باغی
25- مكانیسم های جذب و انتقال مولیبدن در گیاهان
26- نقش فیزیولوزیکی مولیبدن
27- نقش عناصر معدنی در گیاهان
28- مروری بر گیاه پالایی خاک های آلوده به فلزات سنگین
29- پراكندگی جغرافیایی مولیبدن در جهان
30- نقش مولیبدن در تغذیه انسان و دام
31- بر هم کنش مواد مغذی(گوگرد مس مولیبدن) در بدن انسان
32- سم شناسی شغلی مولیبدن – Mo
33- هشدارهای ایمنی و بهداشتی مولیبدن
34- بازیافت مولیبدن در صنعت
35- توزیع منابع و تولید مولیبدن
36- انجمن های صنعت و شرکت های معروف مولیبدن
37- استانداردهای صنعت مولیبدن
38- اصول استخراج مولیبدن به چه شکلی است ؟
39- مولیبدن در صنعت
41- ذخایر و پتانسیلهاي عمده مولیبدن در ایران وجهان
42- نتیجه گیری نهایی
43- MSDS مولیبدن ، مولیبدنوم و آمونیوم سولفامات
44- منابع

مقدمه و تاریخچه مولیبدن (Mo)

مشخصات عمومي و كلي مولیبدن

این عنصر در سال 1778 توسط Carl Wilhelm Scheele دانشمند سوئدي كشف شد اما تا چند سال پس از آن، مولیبدنیت تنها در حد آزمایشگاهي کار مي شد. نخستین كاربرد اصلي مولیبدن در جنگ جهاني اول بود. در آن زمان مولیبدن به فولاد افزوده مي شد و نتیجه آن تولید فولادهاي مقاوم در حرارت هاي بالا بود كه در زره پوش ها و موتور هواپیماها استفاده مي شد.
اصلي ترین منبع مولیبدنیت در قرن 19 معدن knaben در نروژ بود. در این معدن مولیبدنیت بطور دستي تغلیظ مي شد. هم زمان با جنگ جهاني اول تقاضاي مولیبدن افزایش یافت و رشد سریع معدن كلیماكس نمي توانست به تنهایي نیاز جنگ را برآورده سازد. در آن زمان فرایند فلوتاسیون كفي جهت تغلیظ كانه ها جایگزین روشهاي دستي شده بود.

اگر چه بعلتي ناگهان معدن كلیماكس پس از جنگ جهاني اول بسته شد اما این معدن در سال 1924 پس از توسعه كاربردهاي زمان صلح مولیبدن، بویژه در صنعت خودرو، بازگشایي شد. تقاضا جهت مولیبدن با توسعه كاربردهاي جدید شیمیایي و متالورژیك این عنصر، كه بیشتر توسط تحقیقات شركت مولیبدن كلیماكس انجام مي شد، بطور پیوسته رشد نمود.
در سال 1933 شركت آناكوندا Anaconda در شعبه cananea در مكزیكو فرآیندي را جهت فلوتاسیون انتخابي مولیبدنیت از كانه هاي پورفیري مس توسعه داد. شركت مس kennecott بلافاصله در معدن یوتا از این روش استفاده نمود. این تكنولوژي سپس تا شیلي گسترش یافت و در معادن ال تنینته (El Teniente) مربوط به شركت kennecott و چوكي كوماتا متعلق به شركت آناكوندا استفاده گردید. بدین ترتیب عصر تولید مولیبدن بعنوان محصول فرعي مس آغاز گردید.

در طول جنگ جهاني دوم ایالات متحده در حدود 91 درصد مولیبدن مصرفي دنیا را تأمین مي نمود. بیشتر مولیبدن در حین این سالها از معدن كلیماكس در توازن یا معادن یوتا (شركت kennecott) و كواستا (شركت molycorp) بدست مي آید. سایر كشورهاي بزرگ تولید كننده مولیبدن شیلي، مكزیك و نروژ بودند.

شركت مولیبدن كلیماكس با گشایش معدن هندرسون (نزدیك امپایر در كلرادو) در سال 1976 ظرفیت خود را دو برابر كرده و در دهه 1981 به بزرگترین تولید كننده جهان غرب بدل گشت. تولید مكزیك و نروژ همچنان ناچیز بود، اما تولید جانبي ارزان تر مولیبدن در شیلي و ایالات متحده رشد یافت و معدن Endako و سایر معادن كانادا شروع به تولید مولیبدن نمودند. در سال 1977 تولید جهاني مولیبدن از مرز 116 × 211 گذشت. در طول سالهاي پایاني دهه 1971 قیمت بالاي مولیبدن شركت ها را به گشایش معادن جدید و توسعه فناوري هاي تولید جانبي مولیبدن ترغیب نمود.

تولید جانبي مولیبدن تنها توان اقتصادي در تجارت مولیبدن بود. در این سالها شركت مولیبدن كلیماكس معادن زیرزمیني خود را در كلیماكس تعطیل نمود اما این شركت همچنان به همراه معدن هندرسون و معدن روباز كانه كلیماكس قبرس و چهار معدن دیگر بزرگترین تولید كنندگان مولیبدن بودند. سایر تولیدكننده هاي مهم از جهان غرب
عبارت بودند از چوکي كوماتاي شیلي (متعلق به شركت codelco)، معدن انداكو (متعلق به placer) در كانادا، معدن لاكاریداد در مكزیكو و معادن cuajone و Toquepala در پرو. در طول سالهاي انتهایي دهه 81 متوسط سالانه تولید و مصرف جهاني مولیبدن 116 × 211 – 181 پوند بود  (81111 تا 91111 تن).

اما مواد مركب آن مي توانستند به صورت آزاد درطبیعت یافت شوند، تا این كه در اواخر قرن 18 با مواد مركب سایر عناصر مانند كربن و یا سرب بهم مي ریزند.

در سال 1778 ، Carl Wilhelm Scheele قادر به تشخیص و جداسازي مولیبدن از گرانیت و سرب و بالاخره جدا سازي اکسیژن از مولیبدنیت Mno2 شد.

در سال 1782 ، Hjelm قادر به جداسازي و استخراج ناخالص فلز به وسیله احیاي اكسید با كربن شد