حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور در آمریکا و ایتالیا
حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور در آمریکا و ایتالیا
حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور در آمریکا و ایتالیا
بخشی مهم از برنامه بهداشت مشاغل، عبارت است از سنجش میزان هر یک از خطرات موجود در مشاغل. عبارت است از سنجش میزان هر یک از خطرات موجود در مشاغل. برای این سنجش، معمولا به اندازه گیری عوامل فیزیکی یا شیمیایی با هر دو می پردازند و سپس، نتایج را با استانداردهای بهداشت شغلی، مقایسه می کنند. یکی از عوامل مزبور، مدت قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور است. صاحب نظران چند کشور، استانداردهایی را برای گازها، بخارات، ذرات غبار، الیاف و نیز دهه های معلق در هوا توصیه کرده اند. در مرجع صدور استاندارد (به زبان انگلیسی) از قرار زیر است:
بخش اجرایی بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) در بریتانیا، که حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور هر شغل را سالانه و در مواقع مقتضی، به انتشار می رساند. استانداردهای بریتانیا، اساسا بر دو بخش است که عبارتند از «حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور در هر شغل” (MELها) و نیز «میزان استاندارد قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل» (OESها).
همایش متخصصان دولتی بهداشت صنعتی در آمریکا (ACGIH)، که هر سال فهرست «میزان آستانه قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل” (TLVها) می پردازد. اداره بهداشت، ایمنی و محیط زیست شغلی آمریکا (OSHA) براساس توصیه های «مؤسسه ی ملی بهداشت، ایمنی و محیط زیست شغلی آمریکا» (NIOSH)، استانداردهای ملی را منتشر می کند.
MELها، و OESها (در بریتانیا) حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل (MEL)، عبارت است از میانگین حداکثر غلظت ماده ای معلق در هوا در مدت مشخص (مثلا هشت ساعت در بلند مدت) که ممکن است کارکنان ماده ای معلق در هوا در مدت مشخص (مثلا هشت ساعت در بلند مدت) که ممکن است کارکنان در شرایط مختلف، از طریق استنشاق، در معرض آن قرار گیرند. برخی از مواد، دارای MEL کوتاه مدت هستند (مثلا در مدتی معادل با 15 دقیقه، محاسبه می شوند). چنین موادی، تأثیراتی حاد دارند و از همین رو، هرگز نباید مقدارشان از MEL آنها فراتر رود.
میزان استاندارد قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل (OES) عبارت است از میانگین غلظت ماده ای معلق در هوا در مدتی مشخص، که بنابر شواهد فعلی، اگر کارکنان، هر روز و به مدت مشخص مزبور، آن ماده را استنشاق کنند، دچار مصدومیت می شوند. بهتر است مقدار هر ماده، از OES آن، فراتر نرود ولی اگر مقدارش بیشتر شود، باید به محض امکان، اقداماتی جهت کنترل مقدار آن، به عمل آورد. واحدهای بیان OESها، عبارتند از “تعداد ذرات موجود در یک میلیون ذره” (ppm) و نیز، میلی گرم در متر مکعب OES) .mm3) ها را برای دو مدت، محاسبه می کنند. یکی در بلندمدت (میانگین زماني (TWA) هشت ساعته قرار گرفتن در معرض ماده) و دیگری، در کوتاه مدت (TWA پانزده دقیقه ای قرار گرفتن در معرض ماده). موادی که از طریق پوست، جذب می شوند، برچسب “sk” دارند.
«دستورالعمل اجرایی بهداشت، ایمنی و محیط زیست» (EH40) هر سال، منتشر می شود و برطبق قوانین جاری، فهرستی از MELها و نیز، OESهای تأیید شده، به دست می دهد. ضرورت دارد همواره از آخرین نسخه این دستورالعمل استفاده کنیم. عددی که پس از EH40 می آید، سال انتشار دستورالعمل را نشان میدهد. دیگر موارد موجود در این دستورالعمل، عبارتند از آخرین فهرست مآخذ و فهرست مواد سرطان زا در مقررات بریتانیا.
میزان آستانه قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل میزان آستانه قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل (TLV) عبارت است از غلظت ماده ای معلق در هوا و شرایطی را نشان میدهد که تقریبا همه کارگران، به دفعات و هر روز، در معرض آن ماده قرار می گیرند ولی آسیبی به سلامتشان نمی رسد. TLV، انواع مختلفی دارد:
- میانگین زمانی میزان آستانه قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل ( TLV-TWA): عبارت است از مقدار قرار گرفتن مستمر در معرض ماده، به مدت هشت ساعت در روز و پنج روز در هفته، بدون هیچ محدودیتی در تعداد روزها.
- میزان آستانه قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل در کوتاه مدت (TLV-STEL): عبارت است از حداکثر غلظت مجاز یک آلاینده در هوا و هرگز نباید کارگران، بیش از 15 دقیقه مستمر، در معرض مقداری بیشتر از آن آلاینده، قرار گیرند.
- حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض مواد زیان آور ناشی از هر شغل (TLV-C ): از طریق این TLV، مقادیر حاصل از TLV – TWA را به مقادیری تبدیل می کنند که هرگز نباید غلظت مواد آلاینده هوا، از آن مقادیر، فراتر رود.
همه مقادیر ذکر شده، برای استنشاق است و به واحد میلی گرم در متر مکعب (mgm3) یا تعداد ذرات موجود در یک میلیون ذره هوا (ppm) بیان می شود. در این استانداردهای آمریکایی نیز، برچسب “sk” نشان می دهد که ماده مزبور، از راه پوست هم، جذب می شود. در عمل، هیچ تفاوتی بین TLVهای آمریکا و OESهای بریتانیا نیست.
باید به خاطر داشت که حداکثر میزان قرار گرفتن در معرض همه مواد زیان آور، مختص افرادی بالغ و سالم است که با سرعت معمولی و در شیفت های معمولی کار می کنند. شایسته است بکوشیم میزان مواد آلاینده را در عمل، بسیار پایین تر از حداکثر مجاز آنها بیاوریم و در خاطر، نگاه داریم که هدف مطلوبمان، کاهش تدریجی خطرات احتمالی در گذر زمان است.
مرور مطالب استانداردهای بریتانیا عبارتند از:
- OESها
- MELها
استانداردهای ایالات متحده آمریکا عبارتند از:
- TLV-TWA
- TLV-STEL
- TLV-C
حتما بخوانید:
⇐ استانداردهای مواد سمی و حداکثر تراکم مجاز
⇐ ضمیمه میزان های حدود مواجهه (TLV)
⇐ استاندارد های مواجهه با عوامل زیان آور شیمیایی در محیط کار
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)