مواجهه شغلی با هپاتیت B و C و HIV

مواجهه شغلی با هپاتیت B و C و HIV

فرمت: Pdf  تعداد صفحات: 23

شبکه جهانی تزریق ایمن تخمین می زند که تقریبا شانزده میلیارد تزریق سالیانه در دنیا انجام می شود. خیلی از این تزریق ها غیر ضروری است بخصوص وقتی که داروهای خوراکی بهتر اثر می کنند.

در سال ۲۰۰۰ تخمین زده می شود که تزریق آلوده موجب ۲۱ میلیون عفونت HBV، دو میلیون عفونت HCV، و 260000 عفونت HIV که به ترتیب ۳۲، ۴۰٪، ۵٪ از عفونت های جدید را شامل می شود، شده است.

اقدامات لازم در مواجهه های شغلی کارکنان برای عفونت های HIV, HC, HB

پرسنل حرف پزشکی بطور روزمره از طرق مختلف در معرض ابتلا به عفونت های ویروسی از جمله هپاتیت B هپاتیت C و HIV قرار می گیرند. اجتناب از تماس شغلی با خون، اولین راه جلوگیری از انتقال ویروس های فوق در پرسنل می باشد. همچنین واکسیناسیون هپاتیت B جزء مهمی از برنامه پیشگیری از عفونت HB در پرسنل می باشد.

در آمریکا سالانه ۳۰۰ مورد مرگ ناشی از هپاتیت B و عوارض آن گزارش می شود. بنابراین پیشگیری از انتقال HB و سایر ویروس های منتقله از خون با بکار گیری راهکارهای مناسب، نقش مهمی در ایجاد امنیت شغلی و آرامش فکری در پرسنلی که روزانه در معرض تماس با مبتلایان به این عفونت ها می باشند خواهد داشت.

تعریف تماس شغلی:

تماس از هر یک از راه های زیر:

• آسیب پرکوتانئوس (نیدل استیک، بریدگی با اجسام تیز و برنده)
• مخاط ها (مانند چشم و دهان)
• پوست غیر سالم

خطر انتقال شغلی ویروس های هپاتیت B

عفونت هپاتیت B یک خطر شغلی کاملا شناخته شده برای پرسنل می باشد، خطر این انتقال اساسا به وضعیت HBeAg در فرد منبع و همچنین شدت تماس بستگی دارد. در صورت فرو رفتن سرسوزن آلوده به دست فردی که علاوه بر HBeAg ،HBSAg وی نیز مثبت است، خطر انتقال هپاتیت B ٪۴۰ – ۲۲ و در صورتی که فقط HBSAg مثبت باشد ٪۶ – ۱ خواهد بود. شانس انتقال هپاتیت B از طریق مخاطات بسیار کمتر می باشد. اگر چه آسیب پر کوتانئوس از جمله مؤثرترین راه های انتقال هپاتیت B می باشد اما این راه تماس مسئول فقط در صد کمی از موارد عفونت هپاتیت B در پرسنل می باشد.

در مطالعات اپیدمیولوژیک روی هپاتیت B بیمارستانی، سابقه آسیب پرکوتانئوس را بیشتر پرسنل مبتلا شده به یاد نداشته اند. ویروس هپاتیت B در خون خشک شده در دمای اتاق برای بیشتر از یک هفته زنده می ماند، بنابراین انتقال هپاتیت B در پرسنلی که آسیب پرکوتانئوس را به یاد ندارند ممکن است از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با خون و یا سایر مایعات بدن از جمله از طریق خراش ها و بریدگی های سوختگی و سایر ضایعات پوستی و مخاطی رخ داده باشد.

منابع آلودگی در محیط بیمارستان:

خون حاوی بالاترین تیتر ویروس هپاتیت B نسبت به سایر مایعات بدن می باشد و مهم ترین وسیله انتقال در مراکز مراقبت از بیماران از جمله بیمارستان ها می باشد. در سایر مایعات بدن شامل، صفرا، CSF، مدفوع، ترشحات نازوفارنکس، بزاق، مایع منی، ادرار و مایع سینوویال نیز وجود دارد. امام علیرغم وجود HBSAg در بسیاری از مایعات بدن به دلیل وجود تیتر کم پارتیکل ویروسی عفونی کننده، بیشتر مایعات بدن وسیله مناسبی برای انتقال نیستند. در محیط بیمارستان، خون و هر مایع آلوده به خون در انتقال ویروس مهم خواهد بود.

هپاتیت C: خطر انتقال هپاتیت C بدنبال تماس پرکوتانئوس ۱/۸ ٪ (۷٪ – .) می باشد و انتقال از طریق تماس مخاطات نادر است. انتقال از طریق پوست سالم و یا غیرسالم با خون رخ نمی دهد. برخلاف هپاتیت B، اطلاعات محدودی در مورد مدت زنده ماندن ویروس در محیط وجود دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که آلودگی محیط به خون حاوی ویروس هپاتیت C خطر جدی برای انتقال HC در HCWS نمی باشد. به جز محیط بخش همودیالیز که آلودگی محیطی در انتقال ویروس می تواند نقش داشته باشد.

ادامه مطلب زیر را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ایمنی و سلامت شغلی در شیوع بیماری های واگیردار

⇐ مقابله با ویروس کرونا در محیط های صنعتی و شغلی

⇐ نقش عوامل زیان آور محیط کار در بیماری های شغلی