ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (مبحث 12 مقررات ملی ساختمان)
نویسنده: Sirvan Sheikhiدسته بندی: ایمنی صنعتیلینک کوتاه: https://acgih.ir/?p=584ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (مبحث 12 مقررات ملی ساختمان)
0 دیدگاه/در ایمنی صنعتی/توسط Sirvan Sheikhiایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (مبحث 12 مقررات ملی ساختمان)
ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (مبحث 12 مقررات ملی ساختمان)
این کتاب شامل حداقل ضوابط و مقررات به منظور تأمين ایمنی، بهداشت و حفظ محيط زيست در هنگام اجرای عمليات ساختمانی است و در یازده فصل به شرح زير مي باشد:
١- کليات
١- هدف
٢- دامنه کاربرد
٣- تعاریف کلی و واژه ها
۴- اجازه های مخصوص ( مجوزهای خاص ) و اقدامات قبل از اجرا
۵- مسئوليت ایمنی
٢- ایمنی عمومی
١- کليات
٢- ايمني عابرين و مجاورين کارگاه ساختماني
٣- جلوگيري از سقوط افراد
۴- جلوگيری از حریق، سوختگی و برق گرفتگی
۵- کمک های اوليه
٣- تسهيلات بهداشتی و رفاهی
١- کليات
٢- آب آشاميدنی
٣- سرویس های بهداشتی
۴- محلهای تعویض لباس (رختکن)
۵- غذاخوری، محل اقامت و استراحت کارگران
۶- نور و روشنایی
٧- تهویه
۴- وسایل حفاظت فردی
١- کليات
٢- کلاه ایمنی
٣- کمربند ایمنی و طناب مهار
۴- عينک و نقاب حفاظتی
۵- ماسک تنفسی حفاظتی
۶- کفش و پوتين ایمنی
٧- چکمه و نيم چکمه لاستيکی
٨- دستکش حفاظتی
٩- لباس کار
۵- وسايل و سازه های حفاظتی
١- نرده حفاظتی موقت در کارگاه ساختمانی
٢- پاخورهای چوبی
٣- راهرو سرپوشيده موقت
۴- سرپوش حفاظتی
۵- پوشش موقت فضاهای باز
۶- سقف موقت
٧- تورهای ایمنی
٨- حصار حفاظتي موقت
۶- وسايل، تجهيزات و ماشين آلات ساختمانی
١- کليات
٢- دستگاه ها و وسايل موتوری بالابر
٣- وسائل موتوری نقل و انتقال، خاکبرداری و جابجایی مصالح ساختمانی
٧- وسایل دسترسی
١- کليات
٢- داربست
٣- نردبان
۴- راه پله های موقت
۵- راه های شيبدار و معابر
٨- تخریب
١- کليات
٢- تخریب کف و سقف
٣- تخریب دیوارها
۴- تخریب اسکلت ساختمان
۵- تخریب دودکش های بلند صنعتی و سازه های مشابه
۶- مصالح و ضایعات
٩- عمليات خاکی
١- کليات
٢- گودبرداری و خاکبرداری (حفر طبقات زیرزمينی و پی کنی ساختمانها)
٣- حفاری چاه ها و مجاری آب و فاضلاب
١٠ – عمليات برپایی و نصب اسکلت ساختمان
١- آليات
٢- اجرای سازه های بتنی
١١ – سایر مقررات مربوط
١- کليات
٢- تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهويه مطبوع
٣- سيم کشی و نصب تأسيسات و تجهيزات برقی
۴- سيم کشی برای استفاده های موقت
۵- نصب قطعات پيش ساخته بتني
۶- کاربر روی بام ساختمانها، سقف های شيب دار و شکننده
٧- نقاشي و پوشش سطوح با مواد شيميايي و يا ديگر مواد قابل اشتعال
٨- انبار کردن مصالح
کاربران عزیز هر بخش به صورت کامل در زیر توضیح داده شده است و در انتها فایل pdf را در 49 صفحه می توانید دانلود کنید.
فصل اول: کلیات
1- هدف
هدف این مبحث تعيين حداقل ضوابط و مقررات به منظور تأمين ایمنی، بهداشت و حفظ محيط زیست هنگام اجرای عمليات ساختمانی است.
٢ دامنه کاربرد
رعایت مفاد این مبحث به همراه آیين نامه حفاظتی کارگاه های ساختمانی در انجام عمليات ساختمانی لازم الاجرا است.
٣ تعاریف کلی و واژه ها
در این بخش تعاریف زیر ارائه می شود . سایر اصطلاحاتی که جنبه عمومی ندارد، در جای خود تعریف خواهند شد. برای اصطلاحاتی که در این مبحث تعریف نشده اند، معنای متداول آنها مورد نظر است.
١ ایمنی
ایمنی عبارت است از:
الف: مصون و محفوظ بودن، سلامت و بهداشت کليه کارگران و افرادي که به نحوی در محيط کارگاه با عمليات ساختمانی ارتباط دارند.
ب: مصون و محفوظ بودن، سلامت و بهداشت کليه افرادی که در مجاورت یا نزدیکی (تا شعاع مؤثر ) کارگاه ساختمانی، عبور و مرور، فعاليت یا زندگی می کنند.
ج: حفاظت و مراقبت از ابنيه، خودروها، تأسيسات، تجهيزات و نظایر آن در داخل يا مجاورت کارگاه ساختماني.
د: حفاظت از محيط زیست در داخل و مجاور کارگاه ساختمانی.
٢ عمليات ساختمانی
عمليات ساختمانی عبارت است از:
تخریب، گودبرداری، حفاظت گودبرداری و پی سازی، احداث، توسعه، تعمير اساسی و تقویت بنا، خاکبرداری، خاکریزی، تسطيح زمين و ساخت قطعات پيش ساخته در محل کارگاه ساختمانی، حفر چاه ها و مجاری آب و فاضلاب و سایر تأسيسات زیربنایی.
٣ کارگاه ساختمانی
٣-١- کارگاه ساختمانی محلی است که یک یا تعدادی از عمليات ساختمانی مندرج در بند ١٢ انجام شود . در صورت استفاده از معابر مجاور کارگاه جهت انبار کردن مصالح؛ یا استقرار تجهيزات و ماشينآلات ، این محل ها نيز جزء کارگاه ساختمانی محسوب می شود.
۴ وسایل و تجهيزات
وسایل و تجهيزات عبارت است از ابزار، ماشين آلات، داربست ها، نردبان ها، جان پناه ها، سکوها، راهروها و تسهيلات مشابه و به طور کلی وسایل حفاظتی و حمایتی که در کارگاه ساختمانی به کار گرفته شوند.
۵ محل کار
محل کار محلي است در محدوده آارگاه ساختماني آه در اختيار کارفرما باشد و کارگران به درخواست و به حساب کارفرماي خود در آنجا مشغول کار باشند و براي انجام کار به آنجا وارد شوند.
۶ مرجع رسمی ساختمان
مرجع رسمی ساختمان مرجعی است که طبق قانون، مسئول صدور پروانه ساختمان و نظارت و کنترل بر امر ساختمان سازی در محدوده مورد عمل خود باشد.
٧ مرجع ذیصلاح
مرجع ذیصلاح مرجعی است که طبق قانون، صلاحيت تدوین، تصویب یا ابلاغ ضوابط و مقررات مشخصی را داشته باشد.
٨ شخص ذیصلاح
شخص ذیصلاح شخصی است که دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی یا کاردانی در رشته مربوطه از وزارت مسکن و شهرسازی، يا پروانه مهارت فنی از سازمان آموزش فنی و حرفه ای وزارت کار و امور اجتماعی در رشته مربوطه و یا گواهی ویژه تردد و کار با ماشين آلات ساختمانی از راهنمایی و رانندگی باشد.
٩ مهندس ناظر
مهندس ناظر شخصی حقيقی یا حقوقی دارای پروانه اشتغال به کار در یکی از رشته های موضوع قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان است که بر اجرای صحيح عمليات ساختمانی در حيطه صلاحيت مندرج در پروانه اشتغال خود نظارت می نماید.
١٠ مجری
مجری شخصی است حقيقی یا حقوقی که در زمينه اجرای ساختمان دارای پروانه اشتغال به کار از وزارت مسکن و شهرسازی است و به عنوان پيمانکار کل و مطابق با قراردادهای همسان که با صاحب کار منعقد می نماید، اجرای عمليات ساختمانی را بر اساس نقشه های مصوب و کليه مدارک منضم به قرارداد برعهده دارد . مجری ساختمان نماینده فنی صاحب کار در اجرای ساختمان بوده و پاسخگوی کليه مراحل اجرای کار به ناظر و دیگر مراجع کنترل ساختمان می باشد.
١١ صاحب کار
صاحب کار شخصی است حقيقی یا حقوقی که مالک یا قائم مقام قانونی مالک کارگاه ساختمانی بوده و انجام عمليات ساختمانی و مسئوليت ایمنی آن را بر طبق قرارداد کتبی به مجری واگذار می نماید . در صورتی که صاحب کار دارای پروانه اشتغال به کار در زمينه اجرا باشد و خود رأساً عمليات اجرایی را عهده دار شود، مجری نيز محسوب می شود.
١٢ پيمانکار
پيمانکار شخصی است حقيقی یا حقوقی که اجرای تمام یا قسمتی از عمليات ساختمانی را بر طبق قرارداد کتبی که مابين وی و مجری منعقد شده، عهده دار می شود .در صورتيكه پيمانكار اجراي تمام عمليات ساختماني را عهده دار شود طبق بند 3-12 مجري مي باشد.
١٣ خویش فرما
خویش فرما شخصی است ذیصلاح که در کارگاه ساختمانی بدون بکارگيری کارگران دیگر و بر طبق قرارداد کتبی پيمانکاری، مسئوليت انجام تمام یا قسمتی از عمليات ساختمانی را با وسایل و ابزار کار متعلق به خود بر عهده می گيرد. خویش فرما در کارگاه ساختمانی پيمانکار جزء محسوب می شود.
١۴ کارفرما
کارفرما شخصی است حقيقی یا حقوقی که یک یا چند نفر کارگر را در کارگاه ساختمانی به حساب خود و با پرداخت مزد به کار می گمارد، اعم از اینکه پيمانکار، مجری یا صاحب کار باشد.
١۵ کارگر
کارگر شخصی است که در کارگاه ساختمانی در مقابل دریافت مزد به درخواست و به حساب کارفرما کار کند.
١۶ حادثه
حادثه رخدادي غيرعمد است که به طور غير منتظره ای اتفاق افتد و باعث خسارت مالی و یا صدمه جانی شود.
١٧ کار در ساعت غير عادی
کار در ساعت غير عادی عبارت از کاری است که در خارج از وقت عادی (و یا از پيش تعيين شده ) انجام شود. کار نگهبانان و کارگران حفاظت و ایمنی، کار در ساعت غير عادی تلقی نمی شود.
١٨ حادثه ناشی از کار
حادثه ناشی از کار رخدادي است که در حين انجام وظيفه و به سبب آن برای شاغلين در کارگاه اتفاق افتد. همچنين حوادثی که هنگام کمک رسانی به افراد حادثه دیده نيز رخ دهد، حادثه ناشی از کار محسوب می گردد.
١٩ کار در شب
کار در شب عبارت از کاری است که بين ساعت ٢٢ لغایت ٦ بامداد روز بعد انجام می گيرد.
٢٠ سازه موقت
سازه موقت سازه ای است که برای تجهيز کارگاه و در جهت اجرای عمليات اصلی و حفاظتی به صورت موقت اجرا می شود.
اجازه های مخصوص (مجوزهای خاص) و اقدامات قبل از اجرا
١ قبل از شروع عمليات ساختمانی اقدامات زیر بایستی توسط مجری انجام شود:
الف: کليه پروانه ها و مجوزهای لازم به منظور اجرای عمليات ساختمانی، انبارکردن مصالح در پياده روها، خيابان ها و سایر فضاهای عمومی، استفاده از تسهيلات عمومی، تخليه مصالح و کار در شب از مراجع مجاز ذی ربط اخذ شود . مسدود و یا محدود نمودن پياده روها و معابر عمومی با رعایت بند 1-2-2-12 خواهد بود.
ب: طرح تجهيز کارگاه، نحوه حفاظت از درختان داخل و مجاور کارگاه و همچنين پلان و عمق گودبرداری و نحوه حفاظت و پایداری دیواره های گود به تأیيد مرجع رسمی ساختمان رسيده و یک نسخه از آن جهت نظارت در اختيار ناظر قرار گيرد.
ج: نقشه های اجرایی بررسی و در صورت مشاهده اشکال نظرات پيشنهادی برای اصلاح به طور کتبی به طراح اعلام شود.
د: برنامه زمان بندی کارهای اجرایی کتباً به اطلاع مهندس ناظر برسد.
ه: بيمه مسئوليت مدنی و شخص ثالث کارگاه برقرار گردد.
٢ مجری موظف است کليه نقشه ها و مشخصات فنی (از نظر ایستایی ) راهروهای سرپوشيده، گذرگاه ماشين آلات، جرثقيل ها، بالابرها، شمع ها و سپرها، پایه های پل ها، حصارها، حفاظ ها و دست اندازها و وسایل و تجهيزاتی از این قبيل را قبل از ساخت، نصب و بکارگيری به تأیيد شخص ذیصلاح دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی (در حدود صلاحيت مربوطه ) برساند و یک نسخه از آن را جهت نظارت در اختيار مهندس ناظر قرار دهد.
۵ مسئوليت ایمنی
١ در هر کارگاه ساختمانی مجری موظف است اقدامات لازم به منظور حفظ و تأمين ایمنی را به عمل آورد.
٢ هرگاه یک یا چند کارفرما یا افراد خویش فرما به طور همزمان، در یک کارگاه ساختمانی مشغول به کار باشند، هر کارفرما در محدوده پيمان خود مسئول اجرای مقررات ایمنی و حفاظت کار می باشد .
کارفرمایانی که به طور همزمان در یک کارگاه ساختمانی مشغول فعاليت هستند، باید در اجرای مقررات مذکور با یکدیگر همکاری نموده و مجری یا پيمانکار اصلی نيز مسئول ایجاد هماهنگی بين آنها می باشد . برقراری بيمه مسئوليت مدنی و شخص ثالث از مسئوليت های مجری، کارفرما و مسئولين مربوطه نمی کاهد.
3- کارفرمایان کارگاه های ساختمانی موظفند از شخص ذیصلاح دارای پروانه اشتغال یا مهارت فنی و یا گواهی ویژه(در حدود صلاحيت مربوطه) در عمليات ساختمانی استفاده نمایند.
۴ مجري و کارفرمایان کارگاه های ساختمانی موظفند برای تأمين سلامت و بهداشت کارگران در کارگاه ساختمانی، وسایل و تجهيزات لازم را بر اساس مقررات این مبحث تهيه و در اختيار آنها قرار داده، چگونگی کاربرد این وسایل را به کارگران آموخته و در مورد کاربرد وسایل و تجهيزات و رعایت مقررات مذکور نيز نظارت نمایند . کارگران نيز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل مذکور و اجرای دستور العمل های مربوطه خواهند بود.
۵ در کارگاه ساختمانی بناهای با زیربنای بيش از ٣٠٠٠ متر مربع و یا با ارتفاع بيش از ١٨ متر از روي پي و يا داشتن حداقل ٢٥ نفر کارگر و همچنين در گودبرداری بيش از ٣ متر از کف گذر، مجری موظف به تعيين مسئول ایمنی و معرفی وی به کارکنان و مهندس ناظر می باشد . تعيين و حضور مسئول ایمنی در کارگاه رافع مسئوليت های قانونی مجری و مسئولين مربوطه نمی باشد.
۶ در صورت احتمال وقوع حادثه، مجری موظف است تا تأمين ایمنی لازم از ادامه عمليات ساختمانی در موضع خطر خودداری نماید . در صورت وقوع حادثه منجر به خسارت، جرح یا فوت، مجری موظف است پس از انجام اقدامات فوری برای رفع خطر، مراتب را حسب مورد به مراجع ذیربط اعلام نماید.
٧ کارفرما نباید به هيچ کارگری اجازه دهد که خارج از ساعت عادی کار، به تنهایی مشغول به کار باشد. در صورت انجام کار در ساعت غير عادی، باید روشنایی کافی و امکان برقراری ارتباط و نيز تمام خدمات مورد نيازکارگران فراهم شود.
8 مهندس ناظر نيز موظف به نظارت بر عمليات ساختمانی موضوع بند ١٢ -۵-١-١٢ می باشد هرگاه مهندس ناظر در ارتباط با عمليات ساختمانی، مواردی را خلاف این مبحث مشاهده نماید، باید ضمن تذکر کتبی به مجری، مراتب را به مرجع رسمی ساختمان اعلام نماید.
٩ شهرداری و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان و همچنين سازمان نظام مهندسی ساختمان موظف به نظارت بر عملکرد مجری و مهندس ناظر می باشند . در صورت بروز تخلف باید مراتب به شورای انتظامی نظام مهندسي ساختمان گزارش گردد.
کليه حقوق تهيه و تکثير لوح فشرده مجموعه مقررات ملی ساختمان متعلق به دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان می باشد و تخلف
از آن پيگرد قانونی دارد.
٢ ایمنی عمومی
١ کليات
١ کارگاه ساختمانی باید به طور مطمئن و ایمن محصور و از ورود افراد متفرقه و غير مسئول به داخل آن جلوگيری به عمل آید . همچنين در اطراف کارگاه ساختمانی نصب تابلوها و علایم هشدار دهنده، که در شب و روز قابل رویت باشد، ضروری است.
٢ ایمنی عابران و مجاوران کارگاه ساختمانی
١ مسدود یا محدود نمودن پياده روها و سایر معابر و فضاهای عمومی، برای انبار کردن مصالح یا انجام عمليات ساختمانی با رعایت مفاد بند های 12-1-4-1 و 12-1-4-2 موارد زیر امکان پذیر می باشد:
الف: وسایل، تجهيزات و مصالح ساختمانی باید در جایی قرار داده شوند که حوادثی برای عابران، خودروها، تأسيسات عمومی، ساختمان ها، ابنيه و درختان مجاور به وجود نياورند . مصالح و وسایل فوق شب ها نيز باید به وسيله علائم درخشان و چراغ های قرمز احتياط مشخص شوند.
ب: در مواردی که نياز به تخليه مصالح ساختمانی در معابر عمومی یا مجاور آن باشد، باید مراقبت کافی به منظور جلوگيری از لغزش، فرو ریختن یا ریزش احتمالی آنها به عمل آید.
ج: در مواردی که پایه های داربست (موضوع فصل 12-7) در معابر عمومی قرار گيرد، باید با استفاده از وسایل مؤثر از جا به جا شدن و حرکت پایه های آن جلوگيری شود.
٢ هنگامی که بر اثر انجام عمليات ساختمانی خطری متوجه رفت و آمد عابران و يا خودروها باشد باید با رعایت مفاد بند12-2-2-1 و با کسب نظر از مراجع ذیربط یک یا چند مورد از موارد زیر به کار گرفته شود:
الف: گماردن یک یا چند نگهبان با پرچم اعلام خطر در فاصله مناسب
ب: قرار دادن نرده های حفاظتی متحرک در فاصله مناسب از محوطه خطر و نصب چراغ های چشمک زن یا سایر علائم هشدار دهنده
ج: نصب علائم آگاهی دهنده و وسایل کنترل مسير در فاصله مناسب
د: روشنایی محوطه خطر در تمام طول شب
٣ در موارد زیر در تمام طول و عرض مجاور بنا، احداث راهروی سرپوشيده موقت در راه عبور عمومی با رعایت مفاد بخش 12-5-3 الزامی است:
الف: در صورتی که فاصله بنای در دست تخریب از معابر عمومی کمتر از ٤٠ درصد ارتفاع آن باشد.
ب: در صورتی که فاصله بنای در دست احداث یا تعمير و بازسازی از معابر عمومی کمتر از ٢٥ درصد ارتفاع آن باشد.
۴ در صورتی که راه عبور عمومی محدود یا مسدود شده باشد، باید راه عبور موقت در محل مناسبی که به تأیيد مراجع ذیربط برسد، ایجاد گردد.
۵ بر روی محلهای حفاری آه در معابر عمومی برای استفاده از تسهيلات عمومی یا نصب انشعابات مربوط صورت مي گيرد، باید یک پل موقت عبور عابر پياده با مقاومت و ایستایی لازم با عرض حداقل 1.5 متر یا عرض پياده رو و با نرده حفاظتی مناسب ایجاد شود . در صورتی که حفاری در خيابان صورت گرفته باشد، باید موقتاً پلی با مقاومت کافی و با عرض مناسب که به تأیيد مرجع رسمی ساختمان می رسد، براي عبور خودروها ایجاد شود.
۶ بيرون زدگی هریک از اجزاء سازه های موقت از قبيل حصار حفاظتی موقت کارگاه، سرپوش حفاظتی، داربست و … از محدوده بنای در دست ساخت ممنوع است مگر با رعایت مفاد بند های 12-2-2-1 و 12-2-2-2 و 12-2-2-3 شرایط زیر:
الف-فاصله عمودی بيرون زدگی از روی سطح پياده رو نباید کمتر از ٢٥٠ سانتی متر و از روی سطح سواره رو کمتر از ٤٥٠ سانتی متر باشد.
ب-درب ها و پنجره ها نباید از داخل کارگاه به سمت گذر عمومی باز شوند.
٣ جلوگيری از سقوط افراد
١ قسمت های مختلف کارگاه ساختمانی و محوطه اطراف آن از قبيل پلکان ها، سطوح شيبدار، دهانه های باز در کف طبقات، چاه های آسانسور، اطراف سقف ها و دیوارهای باز و نيمه تمام طبقات، محل های عبور لوله های عمودی تأسيسات، چاه های در دست حفاری آب و فاضلاب، کانال ها، اطراف گودبرداری ها، گودال ها، حوض ها، استخرها و غيره، که احتمال خطر سقوط افراد را در بر دارد، باید تا زمان پوشيده شدن و محصور شدن نهایی یا نصب حفاظ ها و نرده های دائم و اصلی، با رعایت مفاد بخش های 1-5-12 و 12-5-5 به وسيله پوشش ها یا نرده های حفاظتی محکم و مناسب و حسب مورد با استفاده از شبرنگ ها، چراغ ها و تابلوهای هشداردهنده مناسب و قابل رویت در طول روز و شب، به طور موقت حفاظت گردند . در کليه موارد فوق، چنانچه احتمال سقوط و ریزش ابزار کار یا مصالح ساختمانی وجود داشته باشد، باید موقتاً نسبت به نصب پاخورهای مناسب طبق شرایط مندرج در بخش 12-5-2 اقدام گردد.
٢ بارگذاری بيش از حد ایمنی بر روی هرگونه اسکلت، چوب بست، حفاظ، نرده، پوشش های موقتی، سرپوش دهانه ها و گذرگاه ها و نظایر آن مجاز نيست.
٣ برای جلوگيری از بروز خطرهایی که نمی توان به طرق دیگر ایمنی را تضمين نمود و همچنين برای جلوگيری از ورود افراد متفرقه به محوطه محصور شده یا منطقه خطر و نيز برای حفظ علائم نصب شده، باید مراقب یا مراقبينی در تمام طول روز و شب به کار گمارده شوند . به علاوه کارگاه ساختمانی یا قسمت های ساخته شده آن، در شرایطی که خطری ایمنی را تهدید کند، نباید به حال خود رها شود.
۴ جابجایی و حمل و نقل مصالح ساختمانی از قبيل تيرآهن و چوب و همچنين ضایعات ساختمانی باید با رعایت مفاد بند 12-6-3-4 صورت گيرد.
۴ جلوگيری از حریق، سوختگی و برق گرفتگی
١ کليات
الف: در کليه محل هایی که خطر آتش سوزی وجود دارد، کشيدن سيگار و روشن کردن آتش های روباز ممنوع است و در این محل ها باید تابلوهای هشداردهنده از قبيل «سيگار نکشيد», « آتش روشن نکنيد » ،« خطر آتش سوزی » و نظایر آن نصب شود.
ب: ضایعات مصالح قابل احتراق، باید در جای مناسبی جمع آوری و به طور روزانه از محل کار خارج و به محل های مجاز حمل شوند. سوزاندن این مواد در محل کارگاه ساختمانی مجاز نيست.
ج: جمع آوری و انبار نمودن روغن، گریس، پارچه های روغنی، نخاله های آلوده به روغن و مواد نفتی و نظایر آن بر روی وسایل و تجهيزات ساختمانی یا در مجاورت آنها مجاز نيست.
د: انبار کردن و نگهداری موقت مواد و مصالح قابل احتراق و اشتعال از قبيل مواد سوختی، روغن، رنگ، تينر، چسب، کاغذ دیواری، چوب، گونی و غيره باید با رعایت مقررات حفاظت ساختمان ها در برابر حریق (مبحث سوم مقررات ملی ساختمان ایران) صورت گيرد.
٢ مایعات قابل اشتعال
الف: قبل از سوختگيری باید موتور ماشين آلات ساختمانی خاموش شود و از ریختن مواد سوختی روی اگزوز و قسمت های داغ موتور جلوگيری گردد.
ب: کليه مایعاتی که نقطه شعله زنی آنها کمتر از ٧ درجه سانتيگراد می باشد، نباید روی سطح زمين نگهداری شوند، مگر اینکه به صورت محدود در ظرف های کمتر از ١٨ ليتر و داخل ظروف یا مخازن حفاظت شده نگهداري شوند.
ج: خروجی و سرریز مخازن سوخت نباید در جایی تعبيه شده باشد که مواد مذکور روی موتور، اگزوز، تابلو، کليد برق، باطری و سایر منابع ایجاد جرقه، ریخته شود.
د: در جایی که بخار مایعات قابل اشتعال وجود دارد، نباید از وسایلی که توليد جرقه یا شعله می کند، از قبيل کبریت، فندک، سيگار، پيلوت گاز، چراغ و سایر و سایل برقی جرقه زا استفاده شود.
ه: ظروف محتوی مایعات سریع الاشتعال باید از جنس نسوز و نشکن بوده و دارای درب کاملاً محکم و محفوظ باشند و بر روی آنها برچسبی باشد که محتویات داخل آنها را مشخص نماید.
و: جهت جلوگيری از آلودگی محيط زیست، آتش سوزی و انفجار، باید از ریختن و یا نشت مایعات قابل اشتعال در معابر و مجاری عمومی جلوگيری بعمل آید.
٣ وسایل گرم کننده موقت
الف: زمانی که در محل کار از بخاری یا هر وسيله گرم کننده روباز به طور موقت استفاده می شود، باید کليه ضوابط و مقررات مربوط از قبيل درجه حرارت، فاصله وسيله گرم کننده تا مواد قابل احتراق، خروج گازهای مضر و تهویه، رعایت گردد.
ب: وسایل گرم کننده موقت از قبيل بخاری های روباز و غيره، در موقع استفاده باید به نحو مطمئن روی کف قرار داده شوند، به طوری که امکان واژگون شدن آنها وجود نداشته باشد.
ج: وسايل گرم آننده برقي بايستي استاندارد باشد. استفاده از وسايل برقي دست ساز مجاز نمي باشد.
د: بخاری های نفتی روباز باید در فواصل زمانی کوتاه، سرویس و فتيله آنها تميز و تنظيم شود، به طوری که از سوخت ناقص آن و توليد گازهای سمی و خطرناک جلوگيری به عمل آید . همچنين بايد از ریختن نفت در بخاری های نفتی روباز، در هنگام روشن بودن آنها جلوگيری به عمل آید.
۴ پخت قير و آسفالت
الف: بشکه و دیگ های پخت قير و آسفالت در موقع استفاده باید در جای خود محکم شده باشند، به طوری که در حين کار هيچ خطری متوجه افراد نشود.
ب: بشکه و دیگ های پخت قير و آسفالت در موقع استفاده باید در خارج از ساختمان و در فضای باز قرار داده شوند . قراردادن آنها در معابر عمومی باید با رعایت کليه موارد ایمنی و کسب اجازه از مرجع رسمی ساختمان صورت پذیرد.
ج: در موقع کار با دیگ های پخت قير و آسفالت باید وسایل اطفاء حریق مناسب در دسترس باشد.
د: شيلنگ مشعل هایی که جهت پخت قير و آسفالت به کار می رود باید مورد بازدید قرار گرفته و محل اتصال آن به مخزن و مشعل با بست به طور محکم مهار شده باشد.
ه: ظروف محتوی قير داغ، نباید در محوطه بسته نگهداری شوند، مگر آنکه قسمتی از محوطه باز باشد و عمل تهویه به طور کامل و کافی انجام گيرد.
و: کارگرانی که به گرم کردن قير و پختن و حمل و پخش آسفالت اشتغال دارند باید به دستکش و ساعدبند حفاظتی مجهز باشند. بالا بردن آسفالت یا قير داغ توسط کارگران از نردبان ممنوع است.
ز: برای گرم کردن بشکه های محتوی قير جامد باید ترتيبی اتخاذ گردد که ابتدا قسمت فوقانی قير در ظرف ذوب شود و از حرارت دادن و تابش شعله به قسمتهای زیرین ظرف قير در ابتدای کار جلوگيری به عمل آید.
ح: هنگام حرارت دادن بشکه قير، بايد درب آن کاملاً باز باشد، اما درپوش کاملاً مناسب و محفوظ و دسته داری باید در دسترس باشد تا درصورت آتش گرفتن و شعله کشيدن قير بتوان فوراً با قرار دادن آن، نسبت به خفه کردن آتش اقدام نمود.
ط: سطل های مخصوص حمل قير و آسفالت داغ، علاوه بر دسته اصلی، باید دارای دسته کوچکی در قسمت تحتانی باشند تا عمل تخليه آنها به راحتی انجام شود.
ی: کارگران پخت قير و آسفالت پس از پایان کار، مجاز به پاکسازی لباسي آه بر تن دارند با مواد قابل اشتعال از قبيل بنزین نمی باشند . در اینگونه موارد باید ابتدا لباس را از تن خارج و سپس در محل مناسب نسبت به نظافت و پاکسازی آن با مواد مناسب اقدام نمایند.
۵ دیگ های بخار
کليه دیگهای بخار و آب گرم اعم از اینکه به صورت موقت یا دائم مورد استفاده قرار گيرند، باید توسط افراد ذیصلاح و با رعایت مقررات مبحث تأسيسات گرمايي، تعويض هوا وتهويه مطبوع (مبحث چهاردهم مقررات ملی ساختمانی ایران) نصب و راه اندازی شوند.
۶ برش و جوشکاری با گاز و برق
الف: قبل از شروع عمليات جوشکاری یا برش حرارتی، کليه وسایل و ابزارهای اندازه گيری فشار، شدت جریان و نظایر آن و همچنين شيلنگهای گاز و هوا باید کنترل شوند.
ب: کارگران جوشکار باید هنگام کار لباس کار مقاوم در برابر آتش و جرقه بر تن داشته و نيز مجهز به سایر وسایل حفاظت فردی از جمله عينک، نقاب و دستکش ساقه دار حفاظتی و همچنين کفش ایمنی مطابق شرایط مندرج در فصل 12-4 باشند. همچنين لباس کار جوشکاران باید عاری از مواد روغنی، نفتی و سایر مواد قابل احتراق و اشتعال باشد.
ج: در مکان هایی که مواد قابل احتراق و اشتعال نگهداری می شود و یا در نزدیکی مواد یا دستگاههایی که گرد و غبار، بخار و یا گازهای قابل اشتعال و قابل انفجار ایجاد می کنند، باید از عمليات جوشکاری و برش حرارتی جلوگيری به عمل آید.
تبصره: در مواردی که امکان دور کردن مواد قابل احتراق و اشتعال از محوطه جوشکاری و برش حرارتی وجود ندارد، جهت جلوگيری از خطرات احتمالی باید این مواد با صفحات و مواد مقاوم در برابر آتش محصور و پوشانده شده و ضمن فراهم آوردن وسایل اطفاء حریق مناسب و کافی، یک فرد کمکی نيز در محل حاضر باشد.
د: در مواقعی که جوشکاری روی فلزات دارای پوشش قلع، روی و نظایر آن صورت می گيرد، لازم است سریعا دود و گازهای ناشی از جوشکاری به طرق مناسب و موثر به خارج از محل کار هدایت شوند.
ه: جوشکاران نباید از ظروف و بشکه هایی که قبلاً محتوی مواد نفتی، روغنی و یا سایر مواد قابل اشتعال و انفجار بوده اند، به عنوان تکيه گاه و زیر پایی استفاده نمایند.
و: از هر نوع عمليات جوشکاری یا برش حرارتی بر روی ظروف و مخازن محتوی مواد قابل انفجار و قابل اشتعال باید جلوگيری به عمل آید . همچنين عمليات جوشکاری یا برش حرارتی بر روی ظروف و مخازن خالی که قبلاً حاوی اینگونه مواد بوده و ممکن است در آن گازهای قابل انفجار ایجاد شود، باید با رعایت نکات ایمنی زیر انجام شود:
- داخل آن به طور کامل به وسيله بخار یا مواد مؤثر دیگر شستشو شده و دریچه های آن کاملاً باز باشد.
- قسمتی از حجم آن با آب پر شود.
ز: هيچ نوع ظرف بسته، حتی اگر عاری از مواد قابل اشتعال و انفجار باشد ، نباید مورد جوشکاری یا برش حرارتی قرار گيرد، مگر آنکه قبلاً منفذی در آن ایجاد شود.
ح: برای نشت یابی شيلنگ های برشکاری و جوشکاری و اتصالات آنها فقط باید از کف صابون استفاده شود.
ط: در هنگام تعویض مشعل برشکاری و جوشکاری، باید جریان گاز از طریق شير و رگلاتور قطع گردد . از روش های خطرناک و غير ایمن از قبيل خم کردن شيلنگ جهت انسداد آن باید اکيداً خودداری به عمل آید.
ی: برای روشن کردن مشعل برشکاری و جوشکاری باید از فندک یا شعله پيلوت (گيرانه) استفاده شود.
ک: در هنگام انجام عمليات جوشکاری برقی در فضاهای مسدود و مرطوب، دستگاه جوشکاری باید در خارج از محيط بسته قرار گيرد.
ل: بدنه دستگاه جوشکاری برقی باید دارای اتصال زمين مؤثر بوده و همچنين کابلهای آن دارای روکش عایق محکم و مقاوم و فاقد هرگونه خوردگی و زدگی باشد.
م: در پایان هرگونه عمليات جوشکاری و برشکاری، باید محل کار، بازرسی و پس از اطمينان از عدم وقوع آتش سوزی در اثر جرقه های ناشی از جوشکاری و برشکاری، محل ترک شود.
٧ مراقبت و نگهداری از سيلندرهای گاز تحت فشار
الف: شير سيلندرها باید با دست و بدون استفاده از چکش و آچار باز شود و در صورت لزوم از آچارهای مخصوص استفاده شود.
ب: سيلندرهایی که مورد استفاده نباشند، باید طوری در فضای آزاد خارج از بنا قرار داده شوند که از تابش مستقيم نور خورشيد یا درجه حرارت بالا و نيز وارد آمدن ضربه، محافظت شوند.
ج: سيلندرها نباید از هيچ ارتفاعی به پایين پرتاپ شوند . در ضمن براي بالا بردن و پایين آوردن آنها، لازم است از کلافهای مخصوص استفاده شود.
د: سيلندرها باید از محل جوشکاری و برش فاصله کافی داشته باشند به طوری که جرقه، براده یا شعله به آنها نرسد.
ه: به منظور پيشگيری از خطر انفجار سيلندرهای گاز اکسيژن، باید از آلودگی شيرآلات و اتصالات آن به روغن و گریس خوداری شود.
و: سيلندرهای مورد استفاده در حين جوشکاری یا برش و همچنين سيلندرهای خالی باید به طور قائم نگه داشته و مهار شوند و شير آنها حتماً بسته باشد.
ز: سيلندرهای اکسيژن به جز در هنگام جوشکاری یا برش حرارتی، باید جدا از سيلندرهای دیگر نگهداری شوند.
ح: چنانچه سيلندرها دارای نشت گاز باشند، باید بلافاصله از محل کار دور و در فضای باز و کاملاً دور از شعله یا جرقه یا منابع حرارت زا، به آهستگی و به تدریج تخليه شوند . همچنين باید از بکار بردن سيلندری که شير آن نسبت به بدنه تغيير وضعيت داشته باشد، خودداری شود.
ط: کلاهک سيلندرها جز در هنگام استفاده باید بر روی شير سيلندر قرار داشته باشد.
ی: شيلنگ های گاز باید سالم و بدون ترک باشند و همواره جهت اتصال شيلنگ به سيلندرها از بست استاندارد استفاده شده و از بکارگيری سيم به جای بست خوداری گردد.
ک: در صورتی که نياز به گرم کردن شير سيلندر استيلن باشد، این کار باید به وسيله آب گرم انجام شود و هرگز نباید از شعله مستقيم استفاده گردد.
٨ خطوط انتقال نيروی برق
الف: قبل از شروع عمليات ساختمانی مجری باید حریم خطوط برق عبوری از مجاور ملک را مورد بررسی قرارداده و پس از پيش بينی های لازم جهت اجرای عمليات ساختمانی و با کسب نظر مهندس ناظر، عمليات ساختمانی را شروع نماید.
ب: کليه هادی ها، خطوط و تأسيسات برقی در محوطه و حریم عمليات ساختمانی باید برقدار فرض شوند، مگر آنکه خلاف آن ثابت گردد.
ج: برای جلوگيری از خطر برق گرفتگی و کاهش آثار زیان آور ميدانهای الکترومغناطيسی ناشی از خطوط برق فشار قوی ، باید مقررات مربوط به حریم خطوط انتقال و توزیع نيروی برق در کليه عمليات ساختمانی و نيز در تعيين محل احداث بناها و تأسيسات، رعایت گردد.
د: کليه سيم کشی های موقت و دائم و نصب تجهيزات برقی باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث طرح و اجرای تأسيسات برقی ساختمانها (مبحث سيزدهم از مقررات ملی ساختمانی ایران) صورت گيرد.
ه: قبل از هر گونه گود برداری و حفاری، باید در مورد وجود کابلهای زیرزمينی انتقال و توزیع نيروی برق در منطقه عمليات بررسی لازم به عمل آمده و ضمن استعلام از مراجع ذیربط، حریم های قانونی رعایت و در صورت لزوم اقدامات احتياطی از قبيل قطع جریان، تغيير موقت یا دائم مسير، حفاظت و ایزوله کردن این خطوط توسط مراجع مذکور انجام شود.
و: قبل از شروع عمليات ساختمانی در مجاورت خطوط هوایی برق فشار ضعيف، باید مراتب به مسئولين و مراجع ذیربط اطلاع داده شود تا اقدامات احتياطی لازم از قبيل قطع جریان، تغيير موقت یا دائم مسير یا روکش کردن خطوط مجاور ساختمان با لوله های پلی اتيلن با شيلنگ های لاستيکی و نظایر آن انجام شود.
9 وسائل و تجهيزات اطفاء حریق
الف: سطل های آب و ماسه و کپسولهای خاموش کننده (متناسب با نوع حريق ) و سایر وسایل قابل حمل که به منظور اطفاء حریق به کار می روند، باید در قسمتهای مختلف کارگاه ساختمانی به نحوی که همواره در معرض دید و دسترس باشند، نصب و آماده استفاده گردند.
ب: در مواقعی که لوله ها و شيرهای آتش نشانی باید به صورت بخشی از تأسيسات دائمی ساختمان مورد استفاده قرار گيرند، لازم است با نظارت مراجع ذیصلاح نصب و آماده بهره برداری شوند . همچنين باید هميشه فاصله این لوله ها و شيرها تا خيابان مشخص و در شعاع دو متری از شيرهای برداشت (شير آتش نشانی ) یا فاصله بين آنها و خيابان، نباید هيچ گونه مصالح یا ضایعات ساختمانی ریخته شود.
۵ کمکهای اوليه
١ در کليه کارگاههای ساختمانی باید با توجه به نوع کار و متناسب با تعداد کارگران وسایل کمکهای اوليه و آموزش افراد در اين زمينه، تأمين شود و تمهيدات لازم برای انتقال فوری کارگران آسيب دیده یا کارگرانی که دچار بيماریهای ناگهانی شوند، به مراکز پزشکی به عمل آید.
٢ جعبه کمکهای اوليه که دارای وسایل ضروری اعلام شده از طریق مراجع ذیربط باشد، باید در جای مناسب نصب و از هر گونه آلودگی و گرد و غبار دور نگه داشته شود و هميشه در دسترس کارگران باشد.
٣ درکارگاه ساختمانی بناهای با زیر بنای بيش از ٣٠٠٠ مترمربع باید وسایل ارتباطی برای تماس فوری با مراکز اورژانس وآتش نشانی فراهم گردد.
تسهيلات بهداشتی و رفاهی
١ کليات
١ در هر کارگاه ساختمانی، بسته به محل، نوع کار، تعداد کارگران، زمان و ساعت کار، باید ضمن رعایت مقررات مربوط، تسهيلات رفاهی و بهداشتی زیر تأمين شود و در دسترس کارگران قرار گيرد.
٢ در عمليات ساختمانی، به کارگرانی که به طور مستمر با گچ، سيمان یا سایر مواد آلوده کننده تماس مستقيم دارند، باید یک بار برای هر شيفت کاری شير داده شود.
٢ آب آشاميدنی
١ در تمام محل های کار در کارگاه ساختمانی، باید آب آشاميدنی سالم و کافی در اختيار کارگران قرار گيرد.
٢ آب آشاميدنی باید از منابع بهداشتی تأیيد شده تهيه شود و کليه نکات بهداشتی از نظر سالم نگه داشتن مخازن و ظروف نگهداری آب رعایت گردد.
٣ چنانچه در کارگاه ساختمانی برای مصارف غير آشاميدنی، آب ذخيره و نگهداری شود، باید بر روی مخازن و شيرهای برداشت آب تابلوی « غير قابل شرب » نصب شود.
٣ سرویسهای بهداشتی
١ در هر کارگاه ساختمانی باید به ازای هر ٢٥ نفر کارگر، حداقل یک توالت و دستشویی بهداشتی و محصور، با آب و وسایل کافی شستشو ساخته و آماده شود . در هر کارگاه ساختمانی وجود حداقل یک توالت و دستشویی الزامی است.
۴ محلهای تعویض لباس (رختکن)
١ در هر کارگاه ساختمانی باید متناسب با فضای کارگاه فضای سرپوشيده و کاملاً بهداشتی، برای تعویض لباس کارگران فراهم شود.
۵ غذا خوری، محل اقامت و استراحت کارگران
١ در هر کارگاه ساختمانی باید محلهایی برای غذا خوری و همچنين محلهای مناسب کافی و مجزا برای اقامت و استراحت موقت کارگرانی که به دليل دوری محل کار از محل سکونت آنها یا درخواست کارفرما یا حسب وظيفه، مجبور به اقامت در کارگاه باشند، با وسایل و امکانات مورد نياز فراهم شود.
6 نور و روشنایی
١ در کليه کارگاههای ساختمانی، باید نور و روشنایی طبيعی و مصنوعی کافی و مناسب و در صورت لزوم وسيله روشنایی قابل حمل در محلهای کار، عبور و مرور، غذاخوری، اقامت و استراحت کارگران فراهم شود.
٧ تهویه
١ کليه محلهای کار، اقامت، استراحت و غذا خوری کارگران باید به طور طبيعی یا مصنوعی تهویه شوند. به گونه اي که هوای کافی و سالم برای محلهای فوق فراهم شود.
وسایل حفاظت فردی
1- کليات
« وسایل حفاظت فردی » وسایلی است از قبيل کلاه ایمنی، کفش و پوتين ایمنی، ماسک تنفسی، نقاب و عينک حفاظتی،کمربند ایمنی، طناب مهار، طناب نجات، دستکش ایمنی، ساعدبند، چکمه و نيم چکمه لاستيکی و لباس ایمنی که کارگران، افراد خویش فرما و سایر کسانی که در کارگاه ساختمانی فعاليت و یا به دليلی وارد کارگاه می شوند، باید متناسب با نوع کار خود، آنها را مورد استفاده قرار دهند.این وسایل توسط کارفرما تهيه و در اختيار آنها قرار می گيرد.
٢ کليه وسایل حفاظت فردی باید از نظر کيفيت مواد مورد استفاده و مشخصات فنی ساخت، مورد تأیيد مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ایران قرار گرفته و دارای مهر استاندارد مربوطه باشند.
٣ کليه وسایل حفاظت فردی باید به طور مستمر توسط اشخاص ذیصلاح بازرسی و کنترل شده و در صورت لزوم تعمير یا تعویض شوند تا همواره برای تأمين حفاظت کارگران آماده باشند.
۴ کليه وسایل حفاظت فردی که قبلاً مورد استفاده قرار نگرفته اند، باید قبل از اینکه در اختيار کارگران قرار گيرند، توسط اشخاص ذیصلاح کنترل و اجازه استفاده از آنها داده شود.
۵ در تهيه و کاربرد وسایل حفاظت فردی بایستی ضوابط مندرج در آیين نامه «وسایل حفاظت انفرادی» مصوب شورای عالی حفاظت فنی لحاظ گردد.
٢ کلاه ایمنی
١ در کليه کارگاههاي ساختمانی که در آنها احتمال وارد آمدن صدماتی به سر افراد در اثر سقوط فرد از ارتفاع یا سقوط وسایل، تجهيزات و مصالح و يا برخورد با موانع وجود دارد، باید از کلاه های ایمنی استاندارد استفاده شود.
٣ کمربند ایمنی و طناب مهار
١ برای کارهایی از قبيل جوشکاری و سيم کشی و یا هر نوع کار دیگر در ارتفاع ، مانند دیوارها و پایه های بلند و به طور کلی هر محلی که امکان تعبيه سازه های حفاظتی برای جلوگيری از سقوط کارگران وجود نداشته باشد، باید از کمربند ایمنی و طناب مهار از نوع استاندارد تهيه و در اختيار آنان قرار داده شود.
٢ قبل از هر بار استفاده از کمربند ایمنی و طناب مهار، کليه قسمتها و اجزاء آن باید از نظر داشتن خوردگی، بریدگی و یا هر گونه عيب و نقص دیگر توسط شخص ذیصلاح مورد بازدید و کنترل قرار گيرد.
٣ کارگران مقنی که در عمق چاه کار می کنند، باید مجهز به کمربند ایمنی و طناب مهار (طناب نجات) باشند. انتهای آزاد طناب مهار باید در بالای چاه در نقطه ثابتی محکم شود تا به محض احساس خطر، امکان بالا کشيدن و نجات کارگر وجود داشته باشد.
۴ عينک و نقاب حفاظتی
١ به هنگام جوشکاری، برشکاری، آهنگری، ماسه پاشی (سند بلاست )، بتن پاشي (شاتكریت) و نظایر آن که نوع کار باعث ایجاد خطرهایی برای صورت و چشم کارگران می شود، باید از عينک و نقاب حفاظتی استاندارد مناسب با نوع کار و خطرهاي مربوطه تهيه و در اختيار آنان قرار گيرد.
۵ ماسک تنفسی حفاظتی
١ در مواردی که جلوگيری از انتشار گرد و غبار، گازها و بخارهاي شيميایی زیان آور و یا تهویه محيط آلوده به مواد مزبور، از لحاظ فنی ممکن نباشد، باید ماسک تنفسی حفاظتی استاندارد مناسب با نوع کار، شرایط محيط و خطرهاي مربوطه تهيه و در اختيار کارگران قرار داده شود.
٢ ماسک تنفسی که مورد استفاده قرار گرفته است، قبل از اینکه در اختيار فرد دیگری قرار داده شود، باید با آب نيم گرم و صابون شسته و کاملاً ضدعفونی گردد.
٣ ماسک های تنفسی را در مواقعی که مورد استفاده نمی باشند، باید در محفظه های در بسته نگهداری نمود.
۶ کفش و پوتين ایمنی
١ برای کليه کارگرانی که هنگام کار پاهایشان در معرض خطر برخورد با اجسام داغ و برنده و یا سقوط اجسام قرار دارند، باید کفش و پوتين ایمنی استاندارد متناسب با نوع کار و خطرهاي مربوطه تهيه و در اختيار آنها قرار گيرد . همچنين کارگرانی که در معرض خطر برق گرفتگی قرار دارند، باید دارای کفش ایمنی مخصوص عایق الکتریسيته باشند.
٢ کفش ها و پوتين های ایمنی باید به راحتی قابل پوشيدن و درآوردن باشند و بند آنها به آسانی باز و بسته شود.
٧ چکمه و نيم چکمه لاستيکی
١ در عمليات بتن ریزی و در مواردی که کار ساختمانی الزاماً باید در آب انجام شود، به منظور حفاظت پای کارگران در مقابل بتن، رطوبت، آب، گل و … ، باید به تناسب نوع کار، چکمه یا نيم چکمه لاستيکی استاندارد تهيه و در اختيار آنان قرار گيرد.
٨ دستکش حفاظتی
١ برای حفاظت دست کارگرانی که با اشياء داغ و برنده و یا مواد خورنده و تحریک کننده پوست، سر و کار دارند، باید دستکش های حفاظتی استاندارد و ساقه دار از جنس چرم، برزنت یا لاستيک (به تناسب نوع کار و خطرهاي مربوطه ) تهيه و در اختيار آنان قرارداده شود . کارگرانی که با دستگاه مته برقی و یا سایر وسایلی کار می کنند که قطعات گردنده آنها احتمال درگيری با دستکش آنان را دارد،نباید از هيچ نوع دستکشی استفاده نمایند.
٢ به منظور حفظ جان کارگران برق کار که به هنگام کار در معرض خطر برق گرفتگی قرار دارند، باید دستکش عایق الکتریسته استاندارد تهيه و در اختيار آنان قرار گيرد.
٩ لباس کار
١ در تمام محل های کار باید لباس کار تميز و متناسب با نوع کار و خطرهايي که کارگر با آن مواجه است، در اختيار وی قرار گيرد . به علاوه لباس کار باید طوری تهيه شود که موجب بروز حادثه نشود و کارگر بتواند با آن به راحتی وظایف خود را انجام دهد.
٢ لباس کار باید متناسب با بدن کارگر استفاده کننده بوده و هيچ قسمت آن آزاد نباشد . جيب های آن کوچک و تعداد آنها کم باشد. همچنين شلوار آن باید بدون دوبل باشد.
٣ برای جوشکاری و مشاغل مشابه آن که کارگران در معرض پرتاب جرقه و سوختگی قرار دارند، باید لباس کار مقاوم در برابر جرقه و آتش استاندارد[ ٤]، تهيه و در اختيار آنان قرار گيرد.
۴ برای کارگرانی که در هوای بارانی و محيط های بسيار مرطوب کار می کنند، باید لباس کار ضدآب و سرپوش مناسب تهيه و تحویل گردد.
[١] استاندارد شماره 1381 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران.
[٢] استاندارد شماره 1383 مؤسسه استاندارد و تحیقات صنعتی ایران.
[٣] استانداردهای شماره 1764 و 1645 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران.
[۴] استاندارد شماره 1377 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران.
وسایل و سازه های حفاظتی
١ نرده حفاظتی موقت در کارگاه ساختمانی
١ نرده حفاظتی موقت حفاظی است قائم که باید برای جلوگيری از سقوط افراد در موارد مندرج در بند 12-2-3-1 که ارتفاع سقوط بيش از ١٢٠ سانتيمتر باشد نصب گردد.
الف: ارتفاع نرده حفاظتی موقت از کف طبقه یا سکوی کار نباید از ٩٠ سانتيمتر کمتر و از ١١٠ سانتيمتر بيشتر باشد . همچنين ارتفاع نرده حفاظتی موقت راه پله و سطوح شيبدار نباید از ٧٥ سانتيمتر کمتر و از ٨٥ سانتيمتر بيشتر باشد.
ب: نرده حفاظتی باید در فواصل حداکثر ٢ متر، دارای پایه های عمودی بوده و ساختمان و اجزای سازه آن دارای چنان مقاومتی باشد که بتواند در مقابل حداقل صد کيلوگرم نيرو بر مترمربع و ضربه وارده در تمام جهات مقاومت نماید . به علاوه نرده باید مقاومت لازم را برای مواقعی که در معرض برخورد با وسایل نقليه و سایر وسایل متحرک قرار می گيرد، داشته باشد.
ج: در اجزای نرده حفاظتی نبایستی قسمت های تيز و برنده وجود داشته باشد.
٢ پاخورهای چوبی
١ پاخور چوبی حفاظی است قرنيز مانند که باید در طرف باز سکوهای کار و سایر موارد مندرج در بند 12-2-3-1 جهت جلوگيری از لغزش و ریزش ابزار کار و مصالح ساختمانی نصب گردد . پاخورها باید از چوب مناسب به ضخامت حداقل 2.5 سانتيمتر و به ارتفاع ١٥ سانتيمتر باشند . در صورت استفاده از ورق فلزی لبه های آن نباید تيز و برنده باشد.
٣ راهرو سرپوشيده موقت
١ راهرو سرپوشيده موقت سازه ای است حفاظتی که به صورت موقت در پياده روها یا سایر معابر عمومی برای جلوگيری از خطرهای ناشی از پرتاب شدن مصالح، وسایل و تجهيزات ساختمانی ایجاد می شود.
الف: ارتفاع راهروی سرپوشيده نباید کمتر از 2.5 متر و عرض آن نيز نباید کمتر از 1.5 متر باشد مگر آنکه عرض پياده روی موجود کمتر از آن باشد که در این صورت، هم عرض پياده رو خواهد بود.
ب: راهرو باید فاقد هرگونه مانع بوده و دارای نور کافی در تمام اوقات باشد.
ج: سقف راهرو باید توانایی تحمل هرگونه ریزش و سقوط احتمالی مصالح ساختمانی با حداقل مقاومت ٧٠٠ کيلوگرم بر مترمربع را داشته باشد . به علاوه سایر قسمتهای آن نيز باید تحمل بار مذکور و نيروي وارده را داشته باشد.
د: لبه های بيرونی سقف راهرو باید دارای دیواره شيب داری از چوب یا شبکه فلزی مقاوم به ارتفاع حداقل یک متر باشد. زاویه این حفاظ را نسبت به سقف می توان حداکثر ٤٥ درجه به طرف خارج اختيار کرد.
ه: در صورت استفاده از تخته چوبی در سقف راهرو باید ضخامت آنها حداقل ٥ سانتی متر بوده و به ترتيبی در کنار هم قرار گرفته باشند که از ریزش مصالح ساختمانی به داخل راهرو جلوگيری به عمل آید. به کار بردن مصالح غير مقاوم مانند توری سيمی، گونی و از این قبيل ممنوع می باشد . در هر صورت باید تدابيری اتخاذ شود تا از ریزش هرگونه مواد و مصالح، آب و ضایعات از سقف و دیواره بيرونی راهروی سرپوشيده جلوگيری به عمل آید.
و: اطراف راهروی سرپوشيده موقت که در مجاورت کارگاه ساختمانی قرار دارد، باید دارای حفاظ یا نرده ای به ارتفاع لازم مطابق مشخصات و ویژگيهای های مذکور در بخش 12-5-1 باشد.
۴ سرپوش حفاظتی
١ سرپوش حفاظتی، پوششی است حفاظتی، از قبيل توری فلزی یا تخته چوبي که برای جلوگيری از آسيب ناشی از اثر سقوط اشيا در دیواره اطراف ساختمان در حال احداث نصب می شود . سرپوش حفاظتی باید چنان طراحی و ساخته شود که در مقابل نيروهای وارده مقاوم بوده و در اثر ریزش مصالح یا ابزار بر روی آن خطری متوجه افراد، تجهيزات و مستحدثاتي که در زیر آن قرار دارند نگردد.
۵ پوشش موقت فضاهای باز
١ کليه پرتگاهها و دهانه های باز در قسمت های مختلف کارگاه ساختمانی و محوطه آن که احتمال خطر سقوط افراد را در بر دارند، باید تا زمان محصور شدن یا پوشيده شدن نهایی و یا نصب حفاظ ها، پوشش ها و نرده های دائمی و اصلی، به وسيله نرده ها یا پوشش های موقت به طور محکم و مناسب حفاظت گردند.
٢ پوشش حفاظتی موقت باید دارای شرایط زیر باشد:
الف: در مورد دهانه های باز با ابعاد کمتر از ٤٥ سانتيمتر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل 2.5 سانتيمتر
ب: در مورد دهانه های باز با ابعاد بيشتر از ٤٥ سانتيمترتا ٢٥٠ سانتيمتر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل ٥ سانتيمتر.
٣ برای جلوگيری از ریزش مصالح و ابزار و همچنين حفظ محيط زیست باید جداره خارجی ساختمان در دست احداث با استفاده از پرده های برزنتی یا پلاستيکی مقاوم پوشانده شود.
۶ سقف موقت
١ برای سقف های موقت که به صورت سکوهای کار مورد استفاده قرار می گيرند، باید از تخته های چوبی با ضخامت ٥ و عرض ٢٥ سانتيمتر که محکم به یکدیگر بسته شده باشند، استفاده شود. به علاوه فاصله تکيه گاه تخته ها نباید بيش از ٢٥٠ سانتيمتر باشد.
٧ تورهای ایمنی
١ در مواردی که نصب سکوهای کار و نرده های حفاظتی در ارتفاع بيش از 3.5 متر امکان پذیر نباشد، باید برای جلوگيری از سقوط افراد، از تورهای ایمنی با رعایت موارد زیر استفاده شود:
الف: تورهای ایمنی باید در فاصله ای که سازندگان آنها مشخص نموده اند، نصب شوند، به نحوی که ارتفاع سقوط احتمالی کارگران بيشتر از شش متر نباشد و در صورت سقوط، امکان اصابت آنها به اجسام سخت وجود نداشته باشد.
ب: برپایی و نصب تورهای ایمنی، همچنين جمع آوری و برچيدن آنها باید توسط شخص ذیصلاح و با استفاده از کمربند ایمنی و طناب مهار صورت گيرد . این تورها قبل از استفاده و در مدت بهره برداری باید به طور مستمر توسط شخص ذیصلاح بازرسی و کنترل شوند . استفاده از تورهای فرسوده و آسيب دیده به هيچ وجه مجاز نمی باشد.
٨ حصار حفاظتی موقت
١ حصار حفاظتی موقت سازه ای است موقتی که برای جلوگيری از ورود افراد متفرقه و غير مسئول به داخل محدوده کارگاه ساختمانی ساخته و بر پا مي گردد.
٢ ارتفاع حصار حفاظتی موقت نباید از کف معابر عمومی و یا فضای مجاور آن کمتر از ١٩٠ سانتيمتر باشد.
٣ حصار حفاظتی موقت باید در فواصل حداکثر ٢ متر دارای پایه های عمودی بوده و ساختمان و اجزای آن بایستی با توجه به شرایط زیر طراحی ، ساخته و برپا گردند.
الف :بار طراحی برای محل های عبور کم خطر ١٠٠ کيلوگرم بر متر مربع و یک بار متمرکز ١٠٠ کيلوگرمی در هر نقطه از اجزای افقی آن در نظر گرفته شود.
ب: بار طراحی برای محل های عبور پر خطر و دارای احتمال برخورد خودروهای عبوری با حصار باید با توجه به ضوابط و مقررات فصل هفتم آئين نامه بارگذاری پل ها (حفاظت از وسایل نقليه و تامين ایمنی عابران پياده ) نشریه شماره ١٣٩ دفتر تحقيقات و معيارهای فنی سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور انتخاب گردد.
ج: تخته چوبی و یا سایر مصالحی که برای ساخت حصار حفاظتی موقت بکار می روند باید فاقد اجزا و یا گوشه های تيز و برنده باشند ، تا در صورت تماس و یا برخورد عابرین با حصار برای آنها حادثه ای بوجود نياید.
وسایل، تجهيزات و ماشين آلات ساختمانی
١ کليات
١ وسایل، تجهيزات و ماشين آلات ساختمانی موضوع این فصل عبارتند از مواردی نظير:
الف: دستگاه ها و وسایل موتوري بالابر (از قبيل انواع جرثقيل ، پمپ هاي بتن ثابت و متحرك، ليفتراک و آسانسور موقت).
ب: ماشين آلات خاکبرداري و گودبرداری (بيلهاي مكانيكي، لودرها ، بولدوزرها و از این قبيل ) و وسایل نقليه موتوري ويژه حمل و نقل مصالح ساختماني (وانت ها، کاميونها، تراك ميكسرها و از این قبيل).
ج: وسایل و ماشين آلات الكتريكي و مكانيكي که در عمليات مختلف ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرند، از قبيل دستگاه هاي نجاري، بتن سازي، جوشكاري، تهيه هواي فشرده، انواع پمپ ها، تهويه آننده ها، الكتروموتورها، مولدهاي برق سيار، لرزاننده ها، دجبرها، وسایل و ابزارهاي دستي قابل حمل از قبيل مته، فرز، ساب و غيره.
٢ در صورت استقرار وسایل، تجهيزات و ماشين آلات ساختمانی در معابر عمومی، این وسایل نبایستی در فاصله کمتر از ١٥ متر از تقاطع، قرار گيرند و همچنين نبایستی مانع از دیده شدن علایم راهنمایی و رانندگی شده و یا باعث محدودیتی در انجام وظایف سازمان آتش نشانی و سایر واحدهای خدماتی شوند.
٣ وسایل، تجهيزات و ماشين آلات ساختماني بايد در موارد ذيل توسط اشخاص ذيصلاح بازديد و کنترل گرديده و سپس مورد بهره برداري قرار گيرند.
الف: قبل از استفاده براي اولين بار.
ب: پس از هر گونه جابجايي يا تغييرات و تعميرات اساسي.
ج: در فواصل زماني معين و مناسب، طبق دستورالعمل سازنده دستگاه.
۴ کليه رانندگان يا متصديان ماشين آلات و تجهيزات ساختماني بايد آموزش هاي لازم در مورد نحوه کار با اين وسایل را طبق قوانين و مقررات مربوطه فراگرفته و داراي پروانه مهارت فني يا گواهي نامه ويژه از مراجع ذيربط باشند.
۵ قسمتهاي انتقال دهنده نيروي ماشين آلات و تجهيزات ساختماني از قبيل تسمه ها، زنجيرها، چرخ دنده ها، محورهاي گردنده و به طور آلي آليه قسمتهاي متحرك ماشين آلات که امكان درگيري و ايجاد حادثه براي متصدي آن يا ساير افراد را داشته باشند، بايد داراي پوشش يا حفاظ مناسب با استقامت کافي باشند.
۶ قسمتهاي داغ ماشين آلات و تجهيزات از قبيل لوله ها و خطوط انتقال بخار و گازهاي خروجي و همچنين قسمتهاي تيز و برنده ماشين آلات و تجهيزات که امكان برخورد يا تماس متصدي مربوطه يا ساير افراد با آنها وجود داشته باشد، بايد محصور و يا با پوشش مناسب حفاظت گردند.
٧ نصب، راه اندازي، تعمير، آزمايش و تنظيم ماشين آلات و تجهيزات ساختماني بايد توسط اشخاص ذيصلاح انجام گيرد.
٨ براي جلوگيري از آلودگي محيط زيست بايد دستگاههاي مولد برق، تهيه هواي فشرده و از اين قبيل، مجهز به محافظ تعديل صدا و دود باشند.
٩ به کار گرفتن ماشين آلات و تجهيزات ساختماني در نزديكي خطوط برق فشار قوي بايد با رعايت مفاد بند 12-2-4-8 صورت گيرد.
١٠ قبل از شروع به تعمير، نظافت و روغنكاري ماشين آلات بايد آنها را خاموش نمود، ضمنا وسایل و ماشين آلاتی که با برق کار می کنند باید برق آنها نيز قطع گردد.
11 تعمير وسایل و تجهيزاتی آه حاوي بخار يا هواي فشرده باشند، تا زماني که بخار يا هواي فشرده آنها تخليه و بي اثر نشده باشد، ممنوع است.
١٢ وسایل و تجهيزات مكانيكي نبايد در نقاطي پارک، نصب و مورد استفاده قرار گيرند که خطر لغزش دستگاه، ريزش ديوار محل گودبرداری و يا انفجار گازها و مواد قابل انفجار وجود داشته باشد.
١٣ قبل از بكار گيري آن دسته از وسایل و تجهيزات فني که نياز به کنترل اتوماتيك فشار، درجه حرارت، ولتاژ، شدت جريان و غيره دارند، بايد مراقبت کافي به عمل آيد که ادوات کنترل در محل خود نصب و آماده کار باشند . به علاوه بر روي هر يك از وسایل و ادوات فوق بايد ظرفيت بار مجاز، فشار مجاز و نظاير آن مشخص بوده و روزانه کنترل گردند.
١۴ در محل هاي بسته اي که کارگران در آن مشغول به کار هستند، استفاده از ماشين آلات با موتورهاي احتراقي و يا ماشين آلات توليد آننده هر نوع گرد و غبار ممنوع است مگر اينكه تهويه کافي در نظر گرفته شود.
١۵ پوشش ها و زره کابلهاي برق، لوله ها، بست ها، حفاظ ها و ساير قسمت هاي فلزي وسایل، تجهيزات و ماشين آلات برقي که مستقيماً تحت فشار برق نيستند، بايد به منظور جلوگيري از بروز خطرات احتمالي، اتصال زمين مؤثري داشته باشند.
١۶ سيم هاي اتصال زمين بايد داراي ضخامت کافي و در نتيجه مقاومت کم باشند تا جريان برق احتمالي را که بر اثر از بين رفتن يا خراب شدن روکش عايق سيم هاي داخلي دستگاه و ايجاد اتصال بدنه به وجود مي آيد، به خوبي به زمين هدايت نمايند . ضمناً در نقاطي که احتمال آسيب ديدن سيمهاي اتصال زمين وجود دارد، بايد آنها را با وسایل و پوشش هاي مطمئن حفاظت نمود.
١٧ تجهيزات و وسایل حفاظت و آنترل برق، از قبيل کليدهاي قطع و وصل، کليدهاي خودکار، فيوزها و همچنين تابلوهاي برق و تخته کليدها، بايد با رعايت مقررات مبحث طرح و اجراي تاسيسات برقي ساختمانها (مبحث سيزدهم مقررات ملي ساختماني ايران) نصب و مورد استفاده قرار گيرند.
١٨ در بکارگيری وسایل، تجهيزات و ماشين آلات ساختمانی، باید ضوابط مندرج در آیين نامه های زیر لحاظ گردد:
الف: آیين نامه « حفاظت در مقابل خطرات وسایل انتقال نيرو »
ب: آیين نامه « ایمنی تأسيسات الکتریکی با اتصال زمين »
ج: آیين نامه « حفاظتی صنايع چوب »
د: آیين نامه « حفاظتی ماشين سنگ سمباده »
ه: آیين نامه و مقررات « حفاظت در ریخته گری، آهنگری و جوشکاری »
و: آیين نامه « حفاظتي تأسيسات و وسايل الكتريكي در کارگاهها »
ز: آیين نامه « حفاظتي وسايل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشيا در کارگاهها »
٢ دستگاهها و وسایل موتوري بالابر
١ دستگاهها و وسایل موتوري بالابر، عبارتند از کليه وسایل و تجهيزات ثابت و متحرك موتوري که براي بالا بردن، پايين آوردن، جابجايي و نصب قطعات و مصالح، وسایل و تجهيزات ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرند، از قبيل انواع مختلف جرثقيل هاي ثابت و متحرك، آسانسورهاي موقت و نظاير آن.
٢ کليه قسمتهاي تشكيل دهنده دستگاهها و وسایل بالابر و اجزاء آنها (شامل قطعات اصلي، اتصالات، کابلها، زنجيرها، قلاب هاي بلندکننده، مهارها، پايه ها، پي ها، تكيه گاهها، ريلها، کابين ها و غيره) بايد با رعايت اصول و قواعد فني و دستورالعمل ها و توصيه هاي سازندگان آنها توسط اشخاص ذيصلاح نصب و آماده به کار شوند.
٣ هر وسيله بالابر داراي ظرفيت بار مجاز و همچنين سرعت کار مطمئن و مشخصي است که بايد اين مشخصات بر روي تابلويي درج و در محل مناسبي بر روي دستگاه نصب شود . باري که حمل مي شود و سرعت کار بالابر، به هيچ وجه نبايد از ظرفيت بار و سرعت کار مطمئن آن بيشتر باشد.
۴ کليه پيچ و مهره ها در دستگاه بالابر بايد به ترتيبي باشند که طول پيچ به اندازه کافي بوده و در صورت لزوم، بتوان مهره ها را آچارکشي و محكم نمود . همچنين پيچ و مهره هاي قطعات متحرك بايد داراي واشرهاي فنري باشند تا از شل شدن مهره ها جلوگيري به عمل آيد . همچنين اتصال قطعات بالابرهای معمول ساختمانی باید به طریقی باشد که از حرکت جانبی دستگاه جلوگيری شود . به علاوه لازم است کليه دستگاههای بالابر دارای سيستم قطع کننده برای مواقع اضطراری به خصوص سيستم قطع کننده خودکار برای متوقف نمودن قلاب در فاصله حداکثر ٢٠ سانتيمتری از قرقره وینچ باشد.
۵ متصدي دستگاهها و وسایل بالابر همزمان با کار بر روی دستگاه مورد نظر، حق انجام کار دیگری را ندارد . به علاوه آابين و محل آار متصدي دستگاهها و وسایل بالابر (به استثناي قرقره هاي برقي) بايد:
الف: داراي سقف محكم و مطمئن باشد تا متصدي از خطر احتمالي سقوط اجسام بر روي سقف محفوظ بماند.
ب: به ترتيبي باشد که متصدي ميدان ديد کافي در اطراف خود براي انجام عمليات داشته باشد.
ج: به وسيله ارتباط صوتي با خارج از کابين جهت دريافت پيام و همچنين وسيله اطفاء حريق مجهز باشد.
۶ قلاب دستگاه ها و وسایل بالابر بايد مجهز به شيطانك باشد تا مانع جدا شدن اتفاقي بار از آن گردد. همچنين حداکثر باري که مي توان به وسيله آن بلند نمود، به طور واضح بر روي آن حك شده باشد.
٧ ميزان حداکثر بار مجاز زنجيرها، کابلها و ساير وسایل بستن و بلند آردن بار بايد بر روي پلاك فلزي درج و در محل مناسبي بر روي دستگاه نصب و مفاد آن دقيقاً رعايت گردد.
٨ دستگاه هاي بالابر ثابت از قبيل جرثقيل هاي برجي (تاور کرين ها) و آسانسورهاي موقت بايد با رعایت بند 12-6-2-2 به طور مطمئن در محل نصب خود مهار گردند . در مورد تاورکرين ها، استحكام و مقاومت زمين محل استقرار دستگاه و همچنين پی آن، قبل از شروع عمليات نصب و مونتاژ بايد توسط شخص ذیصلاح مورد بررسي قرار گيرد. همچنين نحوه مهار اين دستگاه ها بايد به ترتيبي باشد که در مقابل حداکثر نيروي باد و طوفان در محل، مقاومت کافي داشته باشند.
٩ قسمت هاي مختلف دستگاهها و وسایل بالابر بايد طبق برنامه ذيل مورد بازديدهاي دوره اي يا معاينه فني و آزمايش قرار گيرند.
الف: بازديد روزانه قلابها، حلقه ها، اتصالات، چنگكها، کابلها، زنجيرها و به طور کلي تمام لوازمي که براي بستن و بلند کردن بار مورد استفاده قرار مي گيرند، از نظر فرسودگي، خوردگي، شكستگي، ترك خوردگي و هر نوع عيب و ايرادهاي ظاهري ديگر، توسط متصدي و مسئول دستگاه.
ب: بازديد فني کليه قسمتهاي دستگاه، هفته اي يك بار، توسط شخص ذيصلاح.
ج: معاينه فني و آزمايش کليه قسمتهاي دستگاه توسط شخص ذيصلاح و صدور گواهينامه اجازه کار، هر ۶ ماه يك بار و همچنين قبل از استفاده براي اولين بار و يا پس از هرگونه جابجايي و نصب در محل جديد.
١٠ کليه تعميرات اساسي و تعويض قطعات و لوازم اصلي که بر روي دستگاه بالابر انجام مي شود، بايد در دفتر ويژه اي ثبت و توسط شخص ذيصلاح امضاء گردد . اين دفتر همراه با گواهينامه هاي اجازه کار موضوع بند 12-6-2-9 ج، بايد حسب مورد نزد مالك و کارفرماي دستگاه بالابر نگهداري و در هنگام لزوم ارائه گردد.
١١ رانندگان يا متصديان دستگاهها و وسایل بالابر بايد داراي شرايط زير باشند:
الف: از لحاظ جسمي و رواني در سلامت کامل بوده و داراي گواهينامه بهداشتي از مراکز مورد تأييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باشند.
ب: دوره آموزشي لازم را طي نموده و داراي گواهينامه مربوطه و پروانه مهارت فني باشند.
ج: در مورد جرثقيل متحرك (نصب شده بر روي کاميون )، علاوه بر شرايط فوق، داشتن گواهينامه رانندگي مربوط، طبق ضوابط و مقررات راهنمايي و رانندگي نيز الزامي است.
١٢ هر دستگاه بالابر علاوه بر متصدي يا راننده، بايد داراي يك نفر کمك متصدي يا علامت دهنده نيز باشد . اين شخص بايد در مورد نحوه علامت دادن با دستها يا وسایل هشدار دهنده و نوع علائم مشخصه و يكنواخت، آموزش لازم را ديده باشد.
١٣ محل استقرار و مسير حرآت دستگاههاي بالابر بايد قبلاً به طور دقيق بازديد و بررسي شود تا در موقع حرکت و کار، خطري از طريق نشست زمين، برخورد با ساير جرثقيل ها و بالابرها، کابلهاي برق يا تأسيسات و بناهاي موجود و يا سقوط در محل هاي حفاري شده و غيره، پيش نيايد.
١۴ از روي معابر و فضاهاي عمومي مجاور کارگاه ساختماني نبايد هيچ باري به وسيله
دستگاه هاي بالابر عبور داده شود و چنانچه انجام اين آار اجتناب ناپذير باشد، بايد با رعايت مفاد بند 12-2-2-1 اين معابر و فضاها با استفاده از وسایل مناسب محصور، محدود و يا مسدود گرديده و همچنين علائم هشدار دهنده موثر از قبيل تابلوها، پرچم هاي مخصوص يا چراغ هاي چشمك زن به کار برده شود.
١۵ رانندگان يا متصديان دستگاهها و وسایل بالابر در مواقع کار کردن دستگاه ها و يا هنگام آويزان بودن بار، مجاز به انجام کار ديگر و رها کردن دستگاه نمي باشند.
١۶ جابجایی و حمل کارگران و افراد با وسایل بالابرنده بار ممنوع می باشد.
١٧ در حين انجام کار، راننده يا اپراتور دستگاه بالابر و افراد کمكي و علامت دهنده، مجاز به خوردن، آشاميدن و استعمال دخانيات نمي باشند.
١٨ در هنگام باد و طوفان شديد بايد از کار کردن با دستگاهها و وسایل بالابر خودداري نمود و نيز در چنين مواقعي بايد بازوي جرثقيلهاي برجي (تاور کرين ) در حالت آزاد قرار گيرد . افزایش ارتفاع تاورکرین بایستی در هواي مناسب و با رعایت ایمنی کامل و بدون توقف تا ارتفاع مورد نظر انجام شود.
١٩ بار بايد به طور آهسته و ملايم جابجا و بالا و پايين آورده شود، به طوري که در شروع بلند کردن يا در حين پايين آوردن و توقف، ضربه اي به دستگاه وارد نشود و کنترل آن نيز براي اپراتور به راحتي امكان پذير باشد.
٢٠ در زمان استقرار جرثقيل هاي متحرك، بايد از استحكام تكيه گاه جك و عدم احتمال وجود چاه با يك گردش آزمايشي دکل، اطمينان حاصل گردد.
٢١ جام (باکت)، سبد يا هر گونه وسيله حمل بار، بايد متناسب با نوع بار و ظرفيت بالابر انتخاب و داراي تعادل باشد.
٢٢ در بکارگيری دستگاهها و وسایل موتوری بالابر، باید ضوابط مندرج در آیين نامه «حفاظتی وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشياء در کارگاهها» رعايت شود.
٣ وسايل موتوري نقل و انتقال،گودبرداری، خاکبرداري و جابجايي مصالح ساختماني
١ اين وسايل شامل ماشين آلات و ديگر وسايل موتوري است که براي جابجايي مصالح، خاك و ضايعات ساختماني و همچنين در گودبرداري و تخريب در عمليات ساختماني، مورد استفاده قرار مي گيرند.
٢ در موقع کار با وسايل فوق الذکر، بايد قبل از شروع کار روزانه، ترمز، جعبه فرمان، لاستيك، چراغ، بوق، برف پاك آن و ساير قسمتهاي عمل کننده، مورد بازديد و بررسي قرار گيرند تا از سالم و آماده به کار بودن قسمتهاي مذکور اطمينان حاصل شود . ترمزها بايد به نحوي تعمير و نگهداري شوند که وسايل موتوري ياد شده با ظرفيت کامل بار، در کليه مسيرهاي ناهموار و شيبدار کارگاه ساختماني، قابل کنترل باشند.
٣ در کارگاههايي که از وسايل موتوري خاکبرداري و جابجايي مصالح ساختماني استفاده مي شود، بايد راههاي ورود و خروج مطمئن، بي خطر و مناسب براي آنها ايجاد گردد .همچنين براي مقابله با خطرهاي ناشي از حرکت وسايل ياد شده، لازم است علائم و وسايل هشدار دهنده مناسب، مخصوصاً در مواقع حرآت به سمت عقب فراهم شود.
۴ بارگيري بيش از ظرفيت مجاز وسايل موتوري ياد شده ممنوع است . کليه بارها بايد با وسايل ضروري از قبيل زنجير، کابل، طناب، توري، چادر برزنت و نظاير آن محكم به بدنه وسيله نقليه بسته شود، تا مانع از سقوط و ريزش احتمالي آنها گردد و نيز با نصب علائم هشدار دهنده و آگاه کننده نظير چراغ چشمك زن يا پرچم قرمز از بروز هرگونه حادثه جلوگيري شود.
۵ در موقع بارگيري وسايل نقليه موتوري به وسيله جراثقال و امثال آن بايد کليه سرنشينان، وسايل مذآور را ترك کنند، مگر اينكه آابين راننده با ورقهاي فلزي مقاوم تقويت و محافظت شده باشد.
۶ جهت جلوگيري از سقوط افراد به داخل قيف هاي تغذيه شونده مواد و مصالح ساختماني، بایستی تدابير لازم اتخاذ گردد.
٧ در موقع توقف (پارك) وسايل موتوري گودبرداری و خاکبرداري از قبيل بلدوزر، لودر، بيل مكانيكي و … بايد تيغه آنها روي زمين قرار داده شود.
٨ در شرايطي که به دليل سستي بستر يا ازدياد شيب آن احتمال به خطر افتادن تعادل وسيله موتوري وجود دارد بايد قبل از شروع عمليات اقدامات ايمني و حفاظتي به عمل آيد.
٩ در موقع تخليه يا بارگيري وسايل موتوري در محيط هاي بسته، بايد تهويه لازم و کافي صورت گيرد. در غير اين صورت بايد موتور آنها خاموش شود.
١٠ در مورد ماشين آلات و تجهيزات ساختمانی علاوه بر رعایت مقررات مندرج در فصل سوم آیين نامه حفاظتی کارگاههای ساختمانی، رعایت دستورالعملهای ایمنی سازنده دستگاه های مذکور نيز الزامی است
وسایل دسترسی
١ کليات
1 منظور از وسايل دسترسي، وسايلي است موقتي از قبيل داربست، نردبان، راه پله، راه شيب دار و غيره که براي دسترسي افراد به قسمتهاي مختلف بناي در دست احداث، تعمير، بازسازي و يا تخريب مورد استفاده قرار مي گيرد.
٢ داربست
١ داربست سازه اي است موقت شامل یک یا چند جايگاه، اجزاي نگهدارنده، اتصالات و تكيه گاهها که در هنگام اجراي عمليات ساختماني به منظور دسترسي به بنا و حفظ و نگهداري کار گران مورد استفاده قرار مي گيرد.
٢ کليه قسمتهاي داربست شامل جايگاه، اجزاي نگهدارنده، تكيه گاهها، اتصالات، راههاي عبور و پلكان داربست بايد با استفاده از مصالح مناسب و مرغوب مانند چوب، فولاد و امثال آن توسط شخص ذيصلاح طوري طراحي، ساخته و آماده به کار شود که داربست علاوه بر ايستايي و پايداري لازم، ظرفيت پذيرش چهار برابر بار مورد نظر را داشته باشد.
٣ قطعات و اجزاء چوبي بكار برده شده در داربست بايد بدون پوسيدگي، ترك خوردگي و ساير نواقصي باشد که استحكام آن را به خطر اندازد . همچنين از رنگ آردن اجزاء چوبي داربست که باعث پوشيده شدن عيوب و نواقص آن مي گردد، بايد خودداري شود.
۴ تخته هاي چوبي که براي جايگاه داربست مورد استفاده قرار مي گيرند، بايد صاف، بدون هرگونه زائده و برجستگي و عاري از مواد چسبنده و لغزنده باشند . کليه تخته ها بايد داراي ضخامت يكسان بوده و حداقل داراي ٢٥ سانتيمتر عرض و ٥ سانتيمتر ضخامت باشند و طوري در کنار يكديگر قرار داده و مهاربندي شوند که به هيچ وجه جابجا نشده و ابزار و مصالح از بين آنها به پایين سقوط ننمايد. همچنين عرض جایگاه باید حداقل ٥٠ سانتيمتر و فاصله تكيه گاههاي تخته ها حداکثر ٢٥٠ سانتيمتر باشد.
۵ اجزای فلزي داربست شامل لوله ها، بست ها، پايه ها، چفت ها و ساير قطعات آن بايد سالم و بدون خوردگي، ترك و عيب باشد و همچنين لوله هاي داربست بايد مستقيم و بدون خميدگي باشند.
۶ کليه عمليات مربوط به نصب، تغيير، تعمير يا پياده کردن داربست، بايد توسط اشخاص ذيصلاح انجام شود.
٧ داربست بايد در موارد ذيل توسط شخص ذيصلاح مورد بازديد، آنترل و تأييد قرار گيرد تا از پايداري، استحكام و ايمني آن اطمينان حاصل شود.
الف: قبل از شروع به استفاده از آن.
ب: حداقل هفته اي يك بار در حين استفاده.
ج: پس از هرگونه تغييرات يا ايجاد وقفه در استفاده از آن.
د: پس از وقوع باد، طوفان، زلزله و عوامل مشابه آه استحكام و پايداري داربست مورد ترديد قرار گيرد.
٨ براي جلوگيري از خطر سقوط کار گران، بايد در طرف باز جايگاه کار، نرده حفاظتي مطابق مفاد بخش 12-5-1 نصب گردد . همچنين براي پيشگيري از افتادن مصالح و ابزار کار از روي کف جايگاه، بايد در لبه هاي باز جايگاه پاخورهاي مناسب طبق شرايط مندرج در بخش 12-5-2 نصب شود.
٩ در فصل سرما هنگامي که بر روي جايگاه داربست برف يا يخ وجود داشته باشد، کارگران نبايد روي آن کار نند، مگر آنكه قبلاً برف و يخ از روي جايگاه برداشته شود.
١٠ از داربست نبايد براي انبار کردن مصالح ساختماني استفاده شود، مگر مصالحي که براي کوتاه مدت و براي انجام کار فوري مورد نياز باشد . در چنين حالتي نيز باید جهت تعادل داربست، بار روي جايگاه به طور يكنواخت توزيع گردد . در پايان کار روزانه، بايد کليه مصالح و ابزار کار از روي جايگاه داربست تخليه شود.
١١ براي تامين ايستايي داربست و جلوگيري از واژگون شدن آن رعايت موارد زير الزامي است.
الف: پايه هاي داربست به نحو مطمئني در محل تكيه گاه ها مستقر شود، به طوري که از جابجايي و لغزش آنها جلوگيري به عمل آيد.
ب: پايه هاي داربست در محل استقرار بر روي زمين، بايد روي صفحات مقاوم قرار گيرند، تا از فرو رفتن آنها در زمين و بر هم خوردن تعادل داربست پيشگيري شود.
ج: داربست بايد در فاصله هاي مناسب عمودي و افقي، به طور محكم به ساختمان متصل و مهار گردد تا از لرزش و نوسان آن در حين کار جلوگيري به عمل آيد.
د: در مواردي که داربست در دو ضلع مجاور قرار مي گيرد، بايد در محل تلاقي به طور کامل به يكديگر متصل و آلاف شوند.
ه: در موقع طوفان يا باد شديد باید از کار کردن کارگران بر روي داربست جلوگيري شود.
١٢ هنگامي که در مجاورت خطوط انتقال نيروي برق نياز به نصب داربست باشد، اين کار بايد با رعايت مفاد بند 12-2-4-8 صورت پذيرد.
١٣ هنگامي که مصالح از روي جايگاه داربست به طرف بالا کشيده مي شود، بايد به طريق مناسبي از برخورد آن با داربست جلوگيري به عمل آيد.
١۴ در موقع پياده کردن و برچيدن داربست چوبي، بايد کليه ميخ ها از قطعات داربست به طور کامل بيرون کشيده شوند.
٣ نردبان
١ نردبان وسيله اي ثابت يا متحرك است که به منظور دسترسي، بالا رفتن يا پايين آمدن به صورت شيب دار با زاويه بيش از ٥٠ درجه نسبت به افق، در عمليات ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرد و معمولاً شامل دو قطعه در کنار به نام پايه و قطعاتي غير لغزنده در وسط به نام پله مي باشد. به طور کلي بايد هر راه پله با زاويه شيب بيش از ٥٠ درجه، نردبان در نظر گرفته شود . (نردبان متحرك، ٥٠ تا ٧٥ درجه و نردبان ثابت، ٥٠ تا ٩٠ درجه)
٢ در صورت عدم دسترسي به وسايل مطمئن براي رسيدن به نقاط فوقاني ساختمان يا براي دسترسي موقت به طبقات، قبل از ايجاد راه پله دائم يا موقت، مي توان از انواع مختلف نردبان اعم از چوبي، فلزي، يك طرفه، دو طرفه، ثابت و متحرك با رعايت موارد زير استفاده نمود:
الف: از نردبانهايي که پله ها يا پايه هاي آن ترك خورده يا نقص ديگري داشته باشند، نبايد استفاده شود.
ب: پايه ها و تكيه گاه نردبان بايد در جايي ثابت قرار گيرد، به طوري که امكان هيچ لغزشي وجود نداشته باشد. همچنين پله ها و پايه هاي نردبانها نبايد به مواد روغني و لغزنده آلوده باشند . هنگام استفاده از نردبان، حمل بار با دست ممنوع مي باشد.
ج: پله هاي نردبان فلزي بايد کج دار باشند تا از لغزش پا بر روي آنها پيشگيري به عمل آيد.
د: نردبان را نبايد جلوي دربي که باز است يا قابل باز شدن است، قرارداد مگر آنكه درب به نحو مطمئن بسته يا قفل شده باشد.
ه: طول نردبان بايد حداقل يك متر از آفي که براي رسيدن به آن مورد استفاده قرار مي گيرد، بلندتر بوده و اين قسمت اضافي فاقد پله باشد.
٣ در مواردي که رفت و آمد زياد است و همچنين در ساختمانهاي بيش از دو طبقه، بايد از نردبانهاي جداگانه براي بالا رفتن و پايين آمدن استفاده شود و در هيچ حالتي نبايد از يك نردبان بيش از يك نفر به طور همزمان استفاده آنند.
۴ در نردبانهاي ثابت بايد حداکثر در هر ٩ متر يك پاگرد تعبيه شود و هر قطعه از نردبان که بين دو پاگرد قرار دارد، نبايد در امتداد قطعه قبلي باشد . همچنين نردبان و پاگرد آن بايد به وسيله نرده مطابق مفاد بخش 12-5-1 محافظت شود.
۵ افزودن ارتفاع نردبان با قراردادن اجسامي از قبيل جعبه يا بشكه در زير پايه هاي آن يا اتصال دو نردبان کوتاه به يكديگر مجاز نيست . به علاوه نبايد نردبان يك طرفه با طول بيش از ده متر مورد استفاده قرار گيرد.
۶ نردبان دو طرفه بايد مجهز به قيد يا ضامني باشد که از به هم خوردن شيب آن جلوگيري به عمل آيد. ضمناً در حالت باز نبايد ارتفاع آن از ٣ متر بيشتر باشد.
٧ چنانچه نردبان در محلي که احتمال لغزش دارد، قرار داده شود، بايد به وسيله گوه يا کفشك لاستيكي شياردار يا وسايل و موانع ديگر از لغزش و حرکت پايه ها جلوگيري شود . همچنين تكيه گاه بالا بايد داراي استحكام کافي باشد.
۴ راه پله هاي موقت
١ در زمان احداث ساختمان براي حمل مصالح، رفت و آمد کارگران و دسترسي به طبقات، بايد در اولين زمان ممكن حداقل يك راه پله موقت نصب شود و در تمام مدتي که عمليات ساختماني ادامه دارد، به دقت از آن محافظت و نگهداري گردد.
٢ پله هاي راه پله موقت بايد با رعايت ضوابط و مقررات مبحث الزامات عمومي ساختمان (مبحث چهارم مقررات ملي ساختماني ايران) و رعايت موارد زير نصب شود:
الف: پله هاي موقت بايد داراي ابعاد يكسان بوده و عرض آنها حداقل يك متر، پهناي کف آنها حداقل ٢٥سانتيمتر، ارتفاع آنها حداکثر ٢٢ سانتيمتر و اختلاف سطح بين دو پاگرد حداکثر چهار متر باشد.
ب: از چوب، فلز، بتن و نظاير آن طوري ساخته شود که ضمن جلوگيري از لغزش و سقوط افراد، واجد استحكام و مقاومت کافي بوده و داراي ضريب ايمني بارگذاري حداقل 2.5 نسبت به حداکثر بارهاي وارده باشد.
ج: در استفاده موقت از شيب راه پله هاي دائم، بايد پله هاي موقتي با رعايت مفاد بندهاي فوق ايجاد گردد.
د: اطراف باز راه پله هاي موقت بايد بلافاصله بعد از برپايي و نصب، با حفاظ مناسب مطابق مفاد بخش 12-5-1 محافظت شوند.
۵ راههاي شيب دار و معابر
1 راه شيب دار در کارگاه ساختماني راهي است که زاويه آن با سطح افق حداکثر 11.5 درجه (شيب ٢٠ درصد) بوده و براي عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل، تجهيزات و مصالح ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرد.
٢ معابر در کارگاه هاي ساختماني عبارتند از گذرگاه هاي افقي که بر روي زمين يا کف طبقات يا داربست ها و غيره براي عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل، تجهيزات و مصالح ساختماني مورد استفاده قرار مي گيرند.
٣ راههاي شيب دار و معابر باید واجد استحكام و مقاومت کافي بوده و داراي ضريب ايمني بارگذاري حداقل 2.5 نسبت به حداکثر بارهاي وارده باشند . ضمناً پوشش کف اين راهها و معابر بايد با استفاده از مصالح مقاوم و مناسب طوري طراحي و ساخته شود که موجب لغزش و سقوط افراد نشود و در صورت استفاده از تخته چوبي براي پوشش کف، ضخامت آنها نبايد از ٥ سانتيمتر کمتر باشد. همچنين اطراف باز راههاي شيب دار و معابر که احتمال سقوط افراد را در بر دارد، بايد با رعايت مفاد بخش 12-5-1
محافظت گردند.
۴ راههاي شيب دار و معابري که فقط براي عبور افراد ايجاد مي شوند، بايد داراي حداقل 60 سانتيمتر عرض باشند.
۵ راههاي شيب دار و معابري که علاوه بر افراد، براي عبور گاري، چرخ دستي و يا فرغون نيز مورد استفاده قرار مي گيرند، بايد دارای حداقل يك متر عرض و حداکثر ١٨ درصد شيب (زاويه حدود ١٠درجه) و سطح هموار باشند . فاصله عمودي بين پاگردهاي متوالي سطح شيب دار نبايد بيش از ٤ متر باشد.
6 عرض راههاي شيب دار و معابري که براي حمل و جابجايي وسايل سنگين يا وسایل نقليه استفاده مي شوند، نبايد کمتر از 3.5 متر باشد، به علاوه در طرفين آن بايد موانع محكم و مناسب نصب گردد.
٧ عرض راههاي شيب دار که در گودبرداريها ايجاد مي شود بايستي حداقل ٤ متر بوده و جداره هاي آن نيز به نحو مقتضي پايدار گردند.
تخریب
١ کليات
١ هر اقدامي که مستلزم جدا کردن مصالح از ساختمان به منظور حذف، نوسازي، تعمير، مرمت و بازسازي تمام يا قسمتي از بنا باشد، تخريب ناميده مي شود.
٢ قبل از شروع عمليات تخريب بايد با آسب نظر از مهندس ناظر برنامه ريزي و اقدامهاي زير انجام گيرد:
الف: مجوز لازم از مرجع رسمي ساختمان اخذ شود.
ب: با اطلاع و همكاري موسسات ذيربط جريان آب، برق، گاز و سرويس هاي مشابه قطع يا در صورت لزوم سالم سازي، محدود و نگهداري شود، به طوري که راههاي دسترسي به آنها و شير آتش نشاني محفوظ بماند.
ج: زمان و مدت قطع سرويسهاي فوق و شروع عمليات تخريب حداقل يك هفته قبل، به اطلاع ساآکنين ساختمانهاي مجاور رسانده شود . عدم رعايت محدوديت فوق، فقط هنگامي مجاز است که عدم تخريب فوري بنا، ايمني را به خطر اندازد . لزوم اين امر بايد قبلاً به تاييد مرجع رسمي ساختمان رسيده باشد.
د: اقدامات لازم، براي محافظت از پياده روها و معابر عمومي مجاور ساختمان مورد تخريب، انجام شود و در صورت نياز به محدود يا مسدود نمودن آنها با آسب اجازه از مراجع ذيربط با رعايت مفاد بندهاي 12-2-1-1 و 12-2-2-1 و 12-2-2-2، اقدام لازم به عمل آيد.
ه: وسایل و تجهيزات لازم متناسب با محل و نوع ساختمان و روش تخريب با رعايت ويژگيهاي بخش 12-6-3 تهيه شود.
و: اثرات ناشي از تخريب بنا در پايداري سازه هاي همجوار، توسط شخص ذيصلاح بررسي و تدابير لازم در جهت پايداري ابنيه مجاور اتخاذ گردد.
ز: برنامه ريزي براي جمع آوري و دفع مواد حاصل از تخريب و انتخاب محل مجاز براي انباشتن آنها انجام شود.
ح: در تخريب ساختمانهاي خاص نظير کارخانه ها، بيمارستانها، دودکشهاي صنعتي و ديگر اماکني که تاسيسات ويژه دارند، قسمتهاي مربوطه بايد تو سط افراد ذيصلاح مورد بازديد قرارگيرد و وسايل و تجهيزات لازم براي تخريب و مقابله با خطرهاي ناشي از آن فراهم شود.
ط: در صورتي که ساختمان مورد تخريب داراي برقگير باشد، ابتدا بايد برقگير از ساختمان جدا شود و در صورت لزوم مجدداً در نزديكترين فاصله نصب و آماده به کار گردد.
ي: کليه شيشه هاي ساختمان مورد تخريب بايد از محل نصب شده جدا و در مكان مناسبي انبار گردد.
ك: در عمليات تخريب بايد کارگران باتجربه بكار گرفته شده و اشخاص ذيصلاح بر کار آنان نظارت و دستورالعملها، روشها و مراحل مختلف اجراي کار را به آنان گوشزد نمايند . همچنين ساير افراد از جمله رانندگان و متصديان ماشين آلات و تجهيزات مربوطه، بايد از اشخاص ذيصلاح باشند.
٣ کليه راههاي ارتباطي ساختمان مورد تخريب به استثناي پلكانها، راهروها، نردبانها و درهايي که براي عبور کارگران استفاده مي شوند، بايد در تمام مدت تخريب مسدود گردند . به علاوه هيچ راه خروجي قبل از اينكه راه ديگر تأييد شده اي جايگزين شود نبايد تخريب گردد.
۴ در تخريب ساختمانهايي که بر اثر فرسودگي، سيل، آتش سوزي، زلزله، انفجار و نظاير آن آسيب ديده يا از بين رفته اند، براي جلوگيري از ريزش و خرابي ناگهاني بايد ديوارها قبل از تخريب زير نظر شخص ذيصلاح مهار و شمع بندي شوند.
۵ در صورتي که ارتفاع ساختمان مورد تخريب از ساختمانها و تاسيسات همجوار بيشتر باشد و امكان ريزش مصالح و ابزار کار به داخل يا روي بناها و تاسيسات مجاور وجود داشته باشد، بايد اقدامات لازم از قبيل نصب سرپوش حفاظتي با مقاومت کافي به عمل آيد.
۶ هر يك از اجزاي ساختمان مورد تخريب و تجهيزات مورد استفاده اعم از کف، کف موقت، چوب بست، پله های موقت، سقف و ساير اجزاي راهروهاي سرپوشيده و راهروهاي عبور و مرور کارگران، پلكانها و نردبانها نبايد بيش از دو سوم مقاومت خود، بارگذاري شوند.
٧ ميخ هاي موجود در تيرها يا تخته هاي ناشي از تخريب بايد بلافاصله به داخل چوب فرو کوبيده يا بيرون کشيده شوند.
٨ تخريب بايد از بالاترين قسمت يا طبقه شروع شود و به پايين ترين قسمت يا طبقه ختم گردد، مگر در موارد خاص که تخريب به طور يكجا، با استفاده از مواد منفجره در پي و طبقات از راه دور با رعايت کليه احتياط ها و مقررات ايمني مربوط و آسب مجوزهاي لازم انجام و یا از طريق کشيدن با کابل و واژگون کردن و يا از طريق ضربه زدن با وزنه هاي در حال نوسان انجام شود.
٩ در پايان کار روزانه، قسمتهاي در دست تخريب نبايد در شرايط ناپايداري که در برابر فشار باد يا ارتعاشات آسيب پذير باشند، رها گردند و همچنين بايد با بررسي لازم اطمينان حاصل شود که کليه قسمتهاي باقيمانده از عمليات تخريب و همچنين چوب بست ها، شمع ها، سپرها، حائل ها و ساير وسايل حفاظتي، پايداري و ايمني لازم را دارند.
١٠ انباشتن مصالح و ضايعات جدا شده از ساختمان مورد تخريب در پياده رو و ديگر معابر و فضاهاي عمومي بدون آسب مجوز از مرجع رسمي ساختمان ممنوع است . در صورتي که در محل مورد تخريب زمين و فضاي کافي براي انباشتن مصالح و ضايعات وجود نداشته باشد، بايد هر روز مواد جدا شده به مكان مجاز ديگر منتقل گردد.
2 تخريب کف و سقف
١ قبل از تخريب سقفها بايد راههاي ورودي به طبقه زير آن طوري مسدود گردد، که هيچ کس نتواند از آن رفت و آمد کند.
٢ در طاقهاي ضربي، چه هنگامي که دهانه اي در آن ايجاد مي شود و چه در هنگام تخريب کلي آن، بايد آجرها و مصالح بين دو تير آهن تا تكيه گاههاي طاق به طور کامل برداشته شود.
٣ در تخريب سقف هايي که از بتن پيش یا پس تنيده تشكيل يافته اند، بايد توجه کافي به انرژي ذخيره شده در بتن و خطرهاي ناشي از آزاد شدن آن به عمل آيد.
۴ هنگام تخريب سقف، پس از برداشتن قسمتي از آن، بايد روي تيرآهن ها يا تيرچه ها تخته هاي چوبي به عرض ٢٥ سانتيمتر و ضخامت ٥ سانتيمتر به طور عرضي و به تعداد کافي قرار داده شود تا کارگران مربوطه بتوانند در روي آنها به طور مطمئن مستقر شده و به کار خود ادامه دهند.
۵ در تخريب طاقهاي شيرواني يا چوبي، ابتدا بايد قسمتهاي پوششي سقف برداشته شود، سپس نسبت به برچيدن خرپا يا اسكلت سقف اقدام گردد.
٣ تخريب ديوارها
١ هيچ يك از تكيه گاهها نبايد در طبقه اي برداشته شود، مگر آنكه کليه قسمتهاي طبقه بالاي آن قبلاً تخريب و برداشته شده باشد.
٢ تمام يا قسمتي از ديواري که ارتفاع آن بيش از ٢٢ برابر ضخامت آن باشد، نبايد بدون مهاربندي جانبي آزاد بماند، مگر اينكه اساساً براي ارتفاع بيشتر محاسبه و ساخته شده باشد.
٣ قبل از تخريب هر يك از ديوارها، بايد تا فاصله ٣ متري از آنها کليه سوراخ هايي که در کف قرار دارند با پوشش موقت مناسب پوشانده شوند.
۴ تخريب ديوارهايي که براي نگهداري خاك زمين يا ساختمان مجاور ساخته شده اند، بايد پس از اجراي سازه هاي نگهبان انجام شود.
۴ تخريب اسكلت ساختمان
١ در صورتي که براي تخريب اسكلت ساختمان از جرثقيل يا وسايل مشابه استفاده شود، بايد براي حفظ تعادل و جلوگيري از لنگر بار وصدمه به اشخاص، ساختمانها، تاسيسات و تجهيزات يا اسكلت ساختمان مورد تخريب، از طناب هدايت کننده استفاده شود.
٢ قبل از بريدن تيرآهن بايد اقدامات لازم به منظور جلوگيري از سقوط آزاد تيرآهن بعد از برش به عمل آيد.
۵ تخريب دودکش هاي بلند صنعتي و سازه هاي مشابه
١ قبل از تخريب دودکش هاي بلند صنعتي و سازه هاي مشابه، از طريق انفجار يا واژگوني، بايد محدوده اي محافظت شده و مطمئن با وسعت کافي در اطراف آن در نظر گرفته شود.
٢ در صورتي که قرار باشد سازه هاي فوق الذکر به طريق دستي تخريب گردند، بايد از داربست استفاده شده و به تناسب تخريب سازه از بالا به پايين، سكوي داربست نيز به تدريج پايين آورده شود، به ترتيبي که همواره محل استقرار کارگران مربوطه پايين تر از نقطه بالایي سازه بوده و اين اختلاف ارتفاع حداقل ٥٠ سانتيمتر و حداکثر ١٥٠ سانتيمتر باشد.
٣ مصالح و ضايعات حاصل از تخريب سازه هاي مورد بحث بايد از داخل آنها به پايين ريخته شود و براي جلوگيري از انباشته شدن و تراکم مصالح و ضايعات، بايد قبلاً دريچه اي در قسمت تحتاني سازه براي تخليه آنها ايجاد شود. تخليه مواد مذکور بايستي پس از توقف کار تخريب، انجام شود.
۶ مصالح و ضايعات
١ مصالح ساختماني و ضايعات حاصل از تخريب نبايد به طور سقوط آزاد به خارج پرتاب شوند، مگر اينكه تخليه از داخل کانالهاي مخصوص پيش بيني شده انجام گيرد.
٢ در صورتي که مصالح قابل اشتعال جدا شده از ساختمان مورد تخريب، در همان محل، انبار و نگهداري شود، بايد وسايل اطفاي حريق مناسب به تعداد و مقدار کافي فراهم شود.
٣ ضايعات به دست آمده از مواد راديواکتيو، آزبست، مواد سمي يا مواد آلوده کننده، بايد جدا از بقيه ضايعات به دقت نگهداري و بسته بندي شوند و سپس به محل مجاز حمل گردند.
۴ مصالح و ضايعات ناشي از تخريب نبايد روي کف طبقات به صورتي انباشته شوند که از ظرفيت باربري مجاز کف طبقه مربوط بيشتر باشد . به علاوه بايد از وارد شدن فشارهاي افقي ناشي از انبار شدن مصالح و ضايعات به ديوارها نيز جلوگيري شود.
۵ مصالح و ضايعات ناشي از تخريب نبايد به نحوي انباشته شوند که براي ساختمانهاي مجاور و يا معابر عمومي توليد اشكال نمايند . اين مواد بايد در فواصل مناسب بارگيري و به محل هاي مجاز حمل گردند.
عمليات خاکی
١ کليات
١ منظور از عمليات خاکي عبارت است از : خاکبرداري، خاکريزي، تسطيح زمين، گودبرداري، پي کني ساختمانها، حفر شيارها، کانالها و مجاري آب و فاضلاب و حفر چاه هاي آب و فاضلاب با وسایل دستي يا مكانيكي.
٢ قبل از شروع عمليات خاکي باید اقدامات زير انجام شود:
الف: توسط شخص و يا اشخاص ذيصلاح زمين مورد نظر از لحاظ استحكام و جنس خاك و همچنين پايداري ابنيه مجاور به دقت مورد بررسي قرار گيرد . به علاوه نقشه گودبرداري و پايدارسازي جداره هاي گود و برنامه گودبرداري تهيه شده توسط اين اشخاص بايد به تأييد مرجع رسمي ساختمان برسد.
ب: روش، برنامه گودبرداري و همچنين زمان شروع آن به همراه مجوز صادره توسط مرجع رسمي ساختمان در اختيار مهندس ناظر قرار گيرد.
ج: موقعيت تأسيسات زيرزميني از قبيل کانالهاي فاضلاب، قنوات قديمي، لوله کشي آب و گاز، کابلهاي برق، تلفن و غيره که ممكن است در حين عمليات گودبرداري و خاك برداري موجب بروز خطر و حادثه گردند و يا خود دچار خسارت شوند، مورد بررسي و شناسايي قرار گرفته و با همكاري سازمانهاي ذيربط، نسبت به تغيير مسير دائم يا موقت و يا قطع جريان آنها اقدام گردد.
د: در صورتي که تغيير مسير يا قطع جريان برخي از تاسيسات مندرج در بند “ج” فوق امكان پذير نباشد، بايد با همكاري سازمانهاي مربوطه و به طرق مقتضي نسبت به حفاظت آنها اقدام شود.
ه: چنانچه محل گودبرداري در نزديكي و يا مجاورت يكي از ايستگاههاي خدمات عمومي از قبيل آتش نشاني، اورژانس و غيره بوده و يا در مسير اتومبيل هاي مربوطه باشد، بايد قبلاً مراتب به اطلاع مسئولين ذيربط رسانده شود تا احياناً در سرويس رساني عمومي وقفه اي ايجاد نشود.
و: کليه اشياء زائد از قبيل تخته سنگ، ضايعات ساختماني و يا بقاياي درخت که ممكن است مانع از انجام کار شده و يا موجب بروز حوادث شوند، از زمين مورد نظر خارج گردند.
٣ در صورتي که در عمليات خاکي از دستگاه هاي برقي مانند الكتروموتور براي هوادهي، تخليه آب و نظاير آن استفاده شود، اين گونه دستگاهها بايد با رعايت مفاد بخش 12-6-1 به کار گرفته شده و به وسايل حفاظتي مناسب مجهز باشند.
۴ چنانچه محل مورد نظر براي عمليات خاکي نظير حفر چاه در معابر عمومي يا محلهایي باشد که احتمال رفت و آمد افراد متفرقه وجود داشته باشد، بايد با اقدامات احتياطي از قبيل محصور کردن محوطه حفاري، نصب علائم هشدار دهنده و وسایل کنترل مسير، از ورود افراد به نزديكي منطقه حفاري جلوگيري به عمل آمده و دهانه اين گونه محل ها در پايان کار روزانه مسدود گردند.
٢ گودبرداري و خاکبرداري (حفر طبقات زيرزمين و پي آني ساختمانها)
١ در صورتي که در عمليات گودبرداري و خاکبرداري احتمال خطري براي پايداري جداره هاي گود، ديوارها، ساختمانهاي مجاور و يا مهارها وجود داشته باشد، بايد با استفاده از روشهايي نظير نصب شمع، سپر و مهارهاي مناسب و رعايت فاصله مناسب و ايمن گودبرداري و در صورت لزوم با اجراي سازه هاي نگهبان قبل از شروع عمليات، ايمني و پايداري آنها تأمين گردد.
٢ در خاکبرداري هاي با عمق بيش از ١٢٠ سانتيمتر که احتمال ريزش يا لغزش ديواره ها وجود داشته باشد، بايد با نصب شمع، سپر و مهارهاي محكم و مناسب نسبت به حفاظت ديوارهها اقدام گردد، مگر آنكه با توجه به مطالعات ژئوتكنيك شيب ديواره از زاويه ايستايي شيب طبيعي خاك کمتر باشد.
٣ در مواردي که عمليات گودبرداري در مجاورت بزرگراه ها، خطوط راه آهن يا مراکز و تاسيسات داراي ارتعاش انجام مي شود، بايد اقدامات لازم براي جلوگيري از لغزش يا ريزش ديواره ها صورت گيرد.
۴ در موارد زير بايد ديواره هاي محل گودبرداري، همچنين ديواره ها و ساختمانهاي مجاور دقيقاً توسط شخص ذيصلاح مورد بررسي و بازديد قرار گرفته و در نقاطي که خطر ريزش يا لغزش ديواره ها به وجود آمده است، مهارها و وسایل ايمني لازم از قبيل شمع، سپر و غيره نصب و يا مهارهاي موجود تقويت گردند.
الف: قبل از پايدارسازي کامل به صورت روزانه و بعد از پايدارسازي، حداقل هفته اي يك بار
ب: بعد از وقوع بارندگي، طوفان، سيل، زلزله و يخبندان
ج: بعد از هرگونه عمليات انفجاري
د: بعد از ريزش هاي ناگهاني
ه: بعد از وارد آمدن صدمات اساسي به مهارها
۵ براي جلوگيري از بروز خطرهايي نظير پرتاب سنگ، سقوط افراد، حيوانات، مصالح ساختماني و ماشين آلات و سرازير شدن آب به داخل گود و نيز برخورد افراد و وسایل نقليه با کارگران و وسايل و ماشين آلات حفاري و خاکبرداري، بايد اطراف محل حفاري و خاکبرداري با رعايت مفاد بخش 12-5-1 به نحو مناسب محصور و محافظت شود . در صورتي که حفاري و گودبرداري در مجاورت معابر و فضاهاي عمومي صورت گيرد، بايد فاصله حصارکارگاه تا لبه گود حداقل ١٥٠ سانتيمتر بوده و با علائم هشدار دهنده که در شب و روز و از فاصله دور قابل رؤيت باشند، مجهز گردد.
۶ در گودبرداري هايي که عمليات اجرايي به علت محدوديت ابعاد آن با مشكل نور و تهويه هوا مواجه مي گردد، لازم است نسبت به تأمين وسايل روشنايي و تهويه هوا اقدام لازم به عمل آيد.
٧ مواد حاصل از گودبرداري نبايد به فاصله کمتر از يك متراز لبه گود ريخته شوند. همچنين اين مواد نبايد در پياده روها و معابر عمومي به نحوي انباشته شوند که مانع عبور و مرور گرديده يا موجب بروز حادثه شوند.
٨ فاصله مناسب استقرار ماشين آلات و وسايل مكانيكي از قبيل جرثقيل، بيل مكانيكي، لودر، کاميون يا انباشتن خاکهاي حاصل از گودبرداري و يا مصالح ساختماني در مجاورت گود، که توسط شخص ذيصلاح بررسي و تعيين مي گردد، بايد دقيقاً از لبه گود رعايت گردد.
٩ در گودهایي که عمق آنها بيش از يك متر مي باشد، نبايد کارگر در محل کار به تنهايي به کار گمارده شود.
١٠ در گودبرداريها، عرض معابر و راههاي شيب دار (رمپ) احداثي ويژه وسائط نقليه نبايد کمتر از ٤ متر باشد.
١١ در محل گودبرداري هاي عميق و وسيع، بايد يك نفر نگهبان مسئوليت نظارت بر ورود و خروج کاميونها و ماشين آلات سنگين را عهده دار باشد . براي آگاهي کارگران و ساير افراد، باید علائم هشدار دهنده در معبر و محل ورود و خروج کاميونها و ماشين آلات مذکور نصب گردد.
٣ حفاري چاهها و مجاري آب و فاضلاب
١ قبل از آغاز عمليات حفاري چاه ها و مجاري آب و فاضلاب به ويژه در حفاري دستي چاهها، بايد بررسي هاي لازم در خصوص وجود و کيفيت موانعي از قبيل قنوات قديمي، فاضلابها، پي ها، جنس خاك لايه هاي زمين و تأسيسات مربوط به آب، برق، گاز، تلفن و نظاير آن به عمل آيد و در صورت لزوم با سازمانهاي ذيربط تماس برقرار گردد . محل حفاري نيز بايد طوري تعيين شود که به هنگام کار، خطر ريزش يا نشت قنات و فاضلاب مجاور يا برخورد با تأسيسات ياد شده وجود نداشته باشد.
٢ به منظور ايجاد تهويه کافي در عمليات حفاري چاهها و مجاري آب و فاضلاب، بايد هر نوع گاز، گرد و غبار و مواد آلوده کننده ديگر که براي سلامتي افراد مضر است، به طرق مقتضي از محل کار خارج شود و در صورت لزوم بايد کارگران به ماسك و دستگاههاي تنفسي مناسب مجهز شوند تا همواره هواي سالم به آنها برسد.
3- کليه افرادي که فعاليت آنها با عمليات حفاري چاهها و مجاري آب و فاضلاب مرتبط است، بايد متناسب با نوع کار به وسايل حفاظت فردي، مطابق با ويژگيهاي فصل ٤ مجهز شوند.
۴ مقني قبل از ورود به چاه براي عمليات چاه کني، بايد طناب نجات و کمربند ايمني را به خود بسته و انتهاي آزاد طناب را در بالاي چاه در نقطه ثابتي محكم نموده و همكار وي بر سر چاه حاضر باشد.
۵ پس از خاتمه کار روزانه و یا در مواقعی که حفاری انجام نمی شود، دهانه چاه بايد با صفحات مشبك مقاوم و مناسب به نحو مطمئن پوشانده شود.
۶ در حفاری چاهها و مجاری آب و فاضلاب باید ضوابط مندرج در آیين نامه و مقررات « چاههای دستی حفاظتی » لحاظ گردد.
عمليات برپایی و نصب اسکلت ساختمان
١ کليات
١ عمليات ساخت و نصب اسكلت فلزي و همچنين اجراي سازه هاي بتنی از قبيل قالب بندي، آرماتوربندي، ساختن و ريختن بتن در قالب ها بايد توسط اشخاص ذيصلاح انجام شود.
٢- اجرای سازه های فولادی
١ در موقع نصب و برپايي اعضاي فلزي سازه از قبيل ستونها، تيرها يا خرپاها، بايد قبل از جدا کردن نگهدارنده ها و رها کردن آنها حداقل نيمي از پيچ و مهره ها بسته شده يا حداقل نيمي از جوشكاري لازم انجام گرفته باشد . همچنين قبل از نصب هر عضو سازه بر روي سازه ديگر، عضو زيرين سازه بايد صددرصد پيچ و مهره يا جوشكاري شده باشد.
٢ در موقع نصب ستونها، براي جلوگيري از سقوط ستونهاي نصب شده بايد اين ستونها به وسيله تيرهاي واسط با ساير ستونها مهار شوند . چنانچه اتصال ستونها به وسيله تيرهاي واسط امكان پذير نباشد، بايد با نظر شخص ذيصلاح موقتاً با مهارهاي جانبي پايدار گردند . در هر حال هيچ ستوني نبايد قبل از ايجاد اتصال با ستونهاي مجاور و تأمين پایداری آن رها شود.
٣ براي بالا بردن تيرآهن و ساير اجزاي فلزي بايد از کابلها و طنابهاي مخصوص استفاده شود . همچنين براي جلوگيري از صدمه ديدن کابل فلزي در اثر خمش بيش از حد، بايد قطعات چوب و يا مواد مشابه بين تيرآهن و کابل قرار داده شود . استفاده از زنجير براي بستن تيرآهن و ساير اجزاي فلزي مجاز نمي باشد.
۴ استفاده از دستگاههاي جوشكاري و برش براي نصب و برپايي اعضاي فلزي سازه بايد با رعايت مفاد بند 12-2-4-6 صورت گيرد . وسايل بالابر و ساير وسايل و تجهيزاتي که در برپايي و نصب اجزاي سازه هاي فلزي مورد استفاده قرار مي گيرند بايد مطابق با مفاد بخش 12-6-2 باشند.
۵ در شرايط نامساعد جوي از قبيل باد، طوفان و بارندگي و يا در صورت ناکافي بودن روشنايي و محدود بودن ميدان ديد، بايد از ادامه کار بر روي اسكلت فلزي جلوگيري به عمل آيد . همچنين تيرآهنها و ساير قطعات فولادي نبايد در هنگام نصب، آغشته به برف، يخ و يا ساير مواد لغزنده باشند.
۶ در عمليات برپا نمودن و نصب اعضای فلزي سازه بايد وسايل حفاظت فردي از قبيل کلاه ايمني، کفش ايمني، آمربند ايمني، طناب مهار، عينك و دستكش حفاظتي با رعايت مفاد فصل 12-4 مورد استفاده قرار گيرد . همچنين کارگراني که سطح تيرآهنها و قطعات فولادي را با مواد شيميايي زيان آور و یا با روش سندبلاست تميز مي کنند، بايد از ماسكهاي تنفسي استفاده نمايند.
٧ در هنگام نصب و برپا نمودن اسكلت هاي فلزي، محوطه زير و اطراف کار بايد محصور گردیده و از ورود افراد به داخل محوطه مذکور جلوگيري به عمل آيد.
٨ قبل از بالا کشيدن تيرآهن ها و قطعات فولادي، اشياء و قطعات واقع بر روي اسكلت که در معرض سقوط باشند، بايد برداشته شوند.
٩ در قسمتهاي مناسبي از قطعات فولادي و اجزاي تشكيل دهنده اسكلت هاي فلزي بايد نقاط اتصال مناسبي براي قلاب طناب مهار و داربست هاي معلق پيش بيني شود.
١٠ قطعات فولادي مرکب که بايد در ارتفاع نصب گردند، بايد روي زمين مونتاژ و متصل گردند.
١١ تخليه آهن آلات از تريلر، کاميون و کاميونت بايد با استفاده از وسايل بالابر و جرثقيل صورت گيرد.
٣ اجراي سازه هاي بتني
١ کليه اجزای قالبها از قبيل الوارها، تخته ها، شمعهاي چوبي، پانلها، پايه هاي فلزي و ساير قطعات مربوط که براي قالب و شمع بندي و مهار کردن در کارهاي بتني، طراحي و استفاده مي شوند، بايد توسط اشخاص ذيصلاح با ضريب اطمينان حداقل 2.5 نسبت به بارهاي وارده طراحي و ساخته شوند . در صورتي آه از قالب فلزي براي قالب بندي استفاده شود، بايد استانداردهاي مربوطه نيز رعايت گردد.
٢ قالب بتن باید قبل از بتن ریزی توسط شخص ذیصلاح بازدید و نسبت به استحکام و پایداری کليه اجزای قالب، مهارها و غيره اطمينان حاصل شود تا در موقع بتن ریزی از فرو ریختن قالب پيشگيری به عمل آید.
٣ در موقع برداشتن قالب بتن باید از گرفتن کامل بتن اطمينان حاصل گردد و در بازکردن و نگهداری قالب ها احتياط های لازم به منظور حفاظت کارگران از خطر احتمالی سقوط لغزش و یا واژگونی قالب ها به عمل آید.
۴ هيچ گونه بار گذاري اضافه بر آنچه که در طراحي منظور شده است، مجاز نيست، مگر اينكه اجزاي قالبها، شمعها، پايه ها و مهارهاي آن متناسب با بار اضافي تقويت شوند، به طوري که ضريب اطمينان بارگذاري کمتر از 2.5 نشود.
۵ کارگراني که در امر ساختن، حمل و ريختن بتن اشتغال دارند، بايد طبق مفاد فصل 12-4 به کفش، کلاه و دستكش حفاظتي مجهز باشند . همچنين کارگراني که در ارتفاع به کار بستن آرماتور و قالب يا ريختن بتن مي پردازند و در معرض خطر سقوط قرار دارند، بايد مجهز به کمربند ايمني و طناب مهار بوده و براي جلوگيري از سقوط آنها و نيز افتادن ابزار و وسايل کار از محل بتن ريزي موانعي نصب گردد.
۶ کارگراني که به طور مداوم با سيمان کار مي آنند و يا در اندود، بتن پاشي (شاتكريت ) يا چكشي آردن بتن فعاليت دارند، بايد با رعايت مفاد فصل 12-4 به دستكش، عينك و ماسك تنفسي حفاظتي مجهز باشند.
٧ ميخ های موجود در تخته ها و سایر اجزای قالب های چوبی باید بلافاصله بعد از باز شدن قالب به داخل چوب فرو کوبيده یا کشيده شود.
سایر مقررات مربوط
١ کليات
١ هرگونه تغييرات و جابجایی در کنتورهای برق، گاز، آب و اتصالات قبل از کنتور، فقط بایستی توسط مأموران سازمانها و مسئولان ذیربط صورت گيرد.
٢ نصب قطعات مصالح ساختمانی از جمله پلاک سنگی روی نمای ساختمان باید به وسيله عناصر نگهدارنده و مهار کننده به طرق اطمينان بخش انجام گيرد تا امکان سقوط آن منتفی گردد.
٣ نصب قطعات الحاقي و همچنين مواردي که در اين آيين نامه به آنها اشاره نشده است، بايد با رعايت آيين نامه هاي معتبر صورت گيرد.
٢ تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهويه مطبوع
١ کليه عمليات اجرایی مربوط به تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهويه مطبوع باید با رعایت ضوابط و مقررات تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهويه مطبوع (مبحث چهاردهم مقررات ملی ساختمانی ایران) توسط اشخاص ذیصلاح صورت گيرد.
٢ در مواردی که برای عمليات اجرایی مربوط به تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهويه مطبوع نياز به جوشکاری یا برش حرارتی باشد، رعایت مفاد بندهای12-2-4-6 و 12-2-4-7 الزامی است.
٣ لوله کشی گاز و نصب تأسيسات و تجهيزات مربوط به آن باید با رعایت مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمانی ایران انجام شود.
۴ در نصب و راه اندازی مولدهای بخار و دیگهای آب گرم باید ضوابط مندرج در آیين نامه « حفاظتی مولد بخار و دیگهای آب گرم» لحاظ گردد.
٣ سيم کشی و نصب تأسيسات و تجهيزات برقی
١ سيم کشی، نصب کليدها، پریزها، تابلوها و وسایل و تجهيزات برقی باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث طرح و اجرای تأسيسات برقی ساختمانه (مبحث سيزدهم مقررات ملی ساختمانی ایران) توسط اشخاص ذیصلاح انجام شود.
۴ سيم کشی برای استفاده های موقت
١ کليه سيم کشی هایی که برای استفاده های موقت انجام می شود، باید با رعایت مفاد بخش 12-11-3
و موارد زیر انجام شود.
الف: برای جلوگيری از ازدیاد و پراکندگی سيم های آزاد متحرک، باید در نقاط مختلف کارگاه به تعداد کافی پریز در محل های مناسب نصب شود.
ب: سيم کشی برای استفاده های موقت در صورت امکان باید در ارتفاع حداقل 2.5 متری از کف انجام شود. در غير این صورت باید سيم ها طوری نصب شوند که از آسيب های احتمالی محفوظ بمانند.
ج: تابلوهاي برق موقت بايستي به وسيله محفظه هايي با درپوش قفل دار مسدود گردند و پيرامون آنها
روي زمين یا کف، فرش و يا سكوي عايق ایجاد شود.
۵ نصب قطعات پيش ساخته بتنی
١ قطعات پيش ساخته بتنی باید طوری طراحی و ساخته شوند که عمليات نقل و انتقال، جابجایی و نصب و برپا کردن آنها به راحتی و با ایمنی کامل انجام شود و وزن تقریبی قطعات نيز بر روی آنها نوشته یا حک گردد.
٢ قلاب ها یا سایر وسایلی که در قطعات پيش ساخته بتنی به منظور سهولت جابجایی و بلند کردن آنها پيش بينی و تعبيه می گردند، باید از نظر فرم، ابعاد و موقعيت نصب به ترتيبی باشند که:
الف: در برابر نيرو هايي که بر آنها وارد می شود، مقاومت کافی داشته باشند.
ب: در داخل خود قطعه و در اسکلت ساختمان باعث ایجاد نيروهای مخربی نگردند.
ج: پس از استقرار قطعات در محل نصب خود، به راحتی از وسایل و ادوات بالابرها و جرثقيل ها جدا گردند.
د: قلاب ها و ادوات مذکور در قطعات پيش ساخته بتنی مربوط به سقف ها و پلکان ها به نحوی تعبيه شده باشند که پس از نصب قطعه، بالاتر از سطح کار قرار نگيرند.
٣ هنگام نصب قطعات پيش ساخته بتنی، محوطه اطراف ساختمان که امکان سقوط قطعات به داخل آنها وجود دارد، باید مورد مراقبت دقيق قرار گرفته و محصور گردد.
۶ کار بر روی بام ساختمان ها، سقف های شيب دار و شکننده
١ کارگرانی که بر روی سقف های شيب دار به کار گمارده می شوند، باید دارای تجربه کافی و توانایی جسمی لازم باشند.
٢ از کار کردن بر روی بام ساختمان ها در هنگام باد، طوفان و بارندگی شدید و یا هنگامی که سطح بام پوشيده از برف و یخ باشد، باید جلوگيری به عمل آید.
٣ هنگام کار بر روی سقف های پوشيده از صفحات شکننده از قبيل صفحات موج دار نورگير یا ورق های آزبست سيمان، باید از نردبان ها یا صفحات چوبی با عرض حداقل ٢٥ سانتيمتر استفاده شود. این نردبان ها و صفحات باید به طور محکم و مطمئن نصب گردند تا از لغزش آنها در زیر پای کارگر جلوگيری به عمل آید.
۴ تعداد نردبان ها یا صفحات چوبی باید حداقل دو عدد باشد تا هنگام نياز به جابجا کردن یکی از آنها، کارگر مجبور به ایستادن بر روی ورق های شکننده نباشد.
۵ در لبه سطوح شيب دار باید موانع مناسب و کافی جهت جلوگيری از سقوط کارگر و یا ابزار کار نصب شود.
۶ کارگرانی که بر روی بام های شيب دار کار می کنند، باید مجهز به کمربند ایمنی و طناب مهار باشند.
٧ نقاشی و پوشش سطوح با مواد شيميایی و یا دیگر مواد قابل اشتعال
١ هنگام نقاشی و پوشش سطوح با مواد شيميایی و یا سایر مواد قابل اشتعال، باید محل کار به طور طبيعی تهویه گردد . چنانچه از تهویه مصنوعی استفاده شود، باید دستگاه در خارج از فضای کار قرار داده شده و قبل از شروع کار روشن گردد.
٢ در هنگام چسباندن موکت و یا پوشش های پلاستيکی و نظایر آن، استعمال دخانيات و یا استفاده از کبریت، فندک و غيره باید اکيداً ممنوع گردد . همچنين باید از عملياتی از قبيل جوشکاری یا برش حرارتی در مجاورت محل کار جلوگيری به عمل آید.
٣ وسایل اطفاء حریق، مناسب با نوع آن باید آماده و در دسترس باشد.
٨ انبار کردن مصالح
١ از انبار کردن و انباشتن مصالح ساختمانی در نزدیکی لبه های گودبرداری، دهانه چاه ها، گودال ها و غيره باید جلوگيری به عمل آید.
٢ برداشتن مصالح انبار شده توسط کارگر باید از بالاترین قسمت شروع گردد و از کشيدن و برداشتن آنها از قسمت های تحتانی که باعث ریزش و ایجاد حادثه شود، باید خودداری گردد.
٣ برای انبار کردن تخته هاي چوبي باید آنها را روی چوب های عرضی قرار داد، به طوری که کاملاً روی زمين قرار نگيرند و بين هر چند ردیف، چوبهاي عرضی قرار داده شود.
۴ کليه تأسيسات و تجهيزات کارگاهی که به منظور انبار کردن مصالح به کار می روند، بایستی دارای پایداری لازم در مقابل نيروهای وارده (ثقلی و جانبی) باشند.
۵ کيسه های سيمان، گچ، آهک و غيره نباید بيش از ده ردیف روی هم چيده شوند و برداشتن آنها باید به صورت ردیف های افقی انجام شود.
۶ از انباشتن مصالح ساختمانی بيش از حد مجاز طراحی روی سقف های اجرا شده و همچنين در مجاورت تيغه ها و دیوارهای کم عرض باید جلوگيری به عمل آید.
٧ آهن آلات (تير آهن، نبشی، ميلگرد و …) باید به ارتفاع کم طوری روی هم انباشته شوند که خطر غلطيدن ناگهانی آنها وجود نداشته باشد.
٨ طرفين لوله های فلزی که انبار می شوند، باید با موانع مناسب مهار گردد تا از غلطيدن آنها بر روی هم و ایجاد حادثه جلوگيری شود.
٩ از انباشتن مصالحی از قبيل شن، ماسه، خاک و غيره در کنار دیوارها و تيغه ها تا حد امكان باید جلوگيری به عمل آید . در صورتی که این کار اجتناب ناپذیر باشد، باید این مصالح طوری انباشته شوند که فشار بيش از حد به دیوار یا تيغه وارد نشود.
١٠ در انبار کردن مصالح و نگهداری مواد قابل انفجار و مایعات قابل اشتعال، ضوابط مندرج در آیين نامه های زیر بایستی لحاظ گردد:
الف: آیين نامه « پيشگيری و مبارزه با آتش سوزی در کارگاهها »
ب: آیين نامه « حفاظتی مواد خطرناک و مواد قابل اشتعال و مواد قابل انفجار »
هرگونه سوالی در رابطه با ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا (مبحث 12 مقررات ملی ساختمان) داشتید در نظرات ثبت کنید تا بررسی شود.
هر مطلبی لازم داشتید, کافیه سفارش دهید تا در سایت قرار گیرد.
حتما بخوانید:
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)