مراحل

اداره واکنش

مر حله اول: تماس با ضربه

(در چند دقیقه اول پس از حادثه بروز می کند)

• اکثر افراد دچار ترس و وحشت می شوند.
• برخی افراد بهت زده می شوند.
• افراد گیج و درمانده هستند و قدرت انجام هیچ کاری را ندارند.
• این حالت معمولا گذرا و کوتاه مدت است

• در اغلب موارد قبل از رسیدن هر کمکی بطور خودبخود پایان می پذیرد.

مرحله دوم:

مرحله قهرمان گرایی

(در ساعات با روزهای اولیه وقوع حادثه بروز می کند)

• افراد احساس می کنند باید کاری انجام دهند، با دیگران ارتباط برقرار می کنند و به طور داوطلبانه در امداد رسانی کمک می کنند.
• همبستگی بین مردم ایجاد می شود
• مردم با گذشت و ایثار زیاد عمل می کنند و تا رسیدن نیروهای کمکی، بسیاری از کارها را خود انجام می دهند. به عنوان مثال پس از زلزله شروع به بیرون آوردن اجساد از زیر آوار می کنند.
• افراد گستاخانه عمل کرده و به موانع اداری اجرائی کاری ندارند و ممکن است عصبانی و تحریک پذیر شوند.

• رفتار آسیب دیدگان را باید به عنوان واکنش طبیعی آنها تلقی کرد.
• باید وضعیت و شرایط افراد را درک کرد.
• هدایت هوشمندانه: باید فعالیت های مردم را بصورت مناسبی هدایت کرد.
• به نقش خانواده افراد آسیب دیده و یا دوستان آنها اهمیت داده شود.

مرحله سوم: شادمانی با فراموشی غم

(یک هفته تا چند ماه بعد از حادثه بروز می کند)

• همزمان با رسیدن نیروهای کمکی و توزیع کمک ها، افراد امیدوار شده و به طور موقت به آنها حالت آرامش دست می دهد.

• کمک رسانی به افراد در این مرحله بسیار مهم و مفید بوده و نتایج زیر را در بردارد:
• سرعت در پیدایش تعادل روانی
• جلوگیری از اختلالات روانی عاطفی شدید بعدی
• جلوگیری از انتقام جویی و بدبینی نسبت به دیگران در مراحل بعدی

مرحله چهارم:

مرحله مواجهه یا واقعیت

(2 الی 3 ماه بعد از وقوع حادثه بروز می کند)

• افراد تازه متوجه وسعت خسارت و فقدان هایشان می شوند.
• افراد مجددا روحیه خود را از دست می دهند. نا آرام، خسته و در مانده می شوند
• ممکن است به این نتیجه برسند که کمک های رسیده برای آنها کفایت نمی کند و با شروع به مقایسه دریافتی های خود با دیگران کنند.
• مضطرب و حساس شده و احساس تنهائی شدیدی می کنند.

• از نظر روانی احتیاج به حمایت بیشتری دارند.
• ایجاد روحیه امید و اعتماد به نفس در آسیب دیدگان اهمیت زیادی دارد.
• امدادگران و مسئولین توزیع کمک ها باید حداکثر تلاش خود را در جهت توزیع عادلانه و توام با احترام امکانات بین مردم انجام دهند.