قوانین و مقررات مواد خطرناک

قوانین و مقررات مواد خطرناک

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 16

فهرست:

• مقدمه
• قوانین الزامات و راهنماهای بین المللی، منطقه ای و ملی
  • الزامات، توافقات و الگوهای بین المللی
  • الزامات و توافقات منطقه ای
  • قوانین ملی کشورها
  • مسئولیت های نهادهای کلیدی در آمریکا
• قانون حق دانستن جامعه و طرح ریزی شرایط اضطراری
  • تایتل چیست؟
  • نقش صنایع در پیشگیری از بروز حوادث شیمیایی
  • گزارش رهایش مواد بالاتر از کمیت قابل گزارش

1. مقدمه

الزامات، قوانین و مقررات متعددی در زمینه مدیریت مواد خطرناک در سطوح بین المللی منطقه ای و ملی وجود دارند برخی از این الزامات به صورت اختصاصی به مدیریت حوادث شیمیایی اختصاص داشته و سعی کرده اند که الزامات و چارچوب هایی را ایجاد نمایند که بر اساس آنها، دولت ها، سازمان ها و جوامع بتوانند شرایط اضطراری احتمالی را به شکلی مؤثر مدیریت نمایند گروهی از این الزامات هم به حمل و نقل مواد خطرناک مربوط شده و بخشی هم به مدیریت تأسیسات ثابت میپردازند. با توجه به تعدد قوانین و الزامات مرتبط به مواد شیمیایی، در این بخش سعی شده است که عمدتاً به قوانین و الزامات مرتبط با طرح ریزی شرایط اضطراری پرداخته شود. در سطوح ملی، بیشترین الزامات و قوانین به کشور آمریکا مربوط می شود که این الزامات به صورت جداگانه ای تشریح شده اند.  می توان از بسیاری از این الزامات الگوبرداری کرده و در سطوح ملی و حتی سازمانی نسبت به اجرای آنها اقدام نمود.

۲. قوانین، الزامات و راهنماهای بین المللی، منطقه ای و ملی

۱-۲- الزامات، توافقات و الگوهای بین المللی

a) سیستم هماهنگ شده جهانی طبقه بندی و برچسب زنی مواد شیمیایی Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) 

با توجه به جدیت خطرات شیمیایی و گستردگی تولید حمل و نقل، انبارش و استفاده از مواد شیمیایی در سطح دنیا، سازمان ملل در سال ۲۰۰۳ تصمیم گرفت که یک سیستم بین المللی یکنواخت در سطح بین المللی ایجاد کند که بر اساس آن همه کشورها در زمینه مواد شیمیایی خطرناک دارای زبان واحدی بشوند. این سیستم طبقه بندی مواد شیمیایی را بر اساس نوع خطرات انجام داده و یک الگوی بین المللی برای اطلاع رسانی خطرات ایجاد می نماید. تمرکز GHS بر روی طبقه بندی مواد بر اساس خطرات خطرات فیزیکی، بهداشتی و زیست محیطی ایجاد سیستم همگن برچسب زنی و ارائه یک فرمت واحد برای اطلاعات مواد خطرناک (SDS) است. اولین ویرایش GHS در سال ۲۰۰۳ منتشر شده و در حال حاضر ویرایش ۲۰۱۵ آن معتبر است.

b) توصیه های سازمان ملل برای حمل و نقل کالاهای خطرناک

کمیته متخصصان حمل و نقل جاده ای مواد خطرناک شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (ECOSOC– United Nations Economic and Social Council) راهنمایی برای حمل و نقل مواد خطرناک تدوین نموده است. این راهنما روشهای حمل و نقل مواد خطرناک را به استثنای حمل و نقل حجمی و توده ای مواد خطرناک پوشش میدهد. کمیته متخصصان حمل و نقل مواد خطرناک اعداد UN را که یک کد چهار رقمی برای شناسایی مواد شیمیایی مختلف است را از شماره UN0001 تا UN3518 برای مواد مختلف اختصاص داده است. این اعداد راهنما، بخشی از توصیه های حمل و نقل مواد و کالاهای خطرناک است که به کتاب نارنجی هم معروف است.

c) کد کالای خطرناک سازمان بین المللی دریانوردی (IMDG Code) 

کد کالای خطرناک سازمان بین المللی دریانوردی یا IMDG Code یک راهنمای بین المللی پذیرفته شده برای حمل و نقل و بارگیری ایمن مواد خطرناک از طریق دریا است. این راهنما با هدف حفاظت از ایمنی و سلامت خدمه کشتی ها و پیشگیری از آلودگی های دریایی توسط سازمان بین المللی دریانوردی تدوین شده است. سازمان ملل هم توصیه هایی را جهت حمل و نقل ایمن مواد خطرناک ارائه نموده است (توصیه های سازمان ملل در خصوص حمل و نقل مواد خطرناک ) کنوانسیون MARLPOL هم یک توافقنامه بین المللی در خصوص پیشگیری از آلودگی دریا در اثر مواد خطرناک است.

d) قوانین بین المللی مربوط به حمل و نقل مواد ریلی (RID)

این مجموعه قوانین پیوست سوم کنوانسیون بین المللی حمل و نقل ریلی (COTIFT) بوده و مجموعه الزاماتی را برای حمل و نقل ایمن مواد خطرناک از طریق راه آهن و خطوط ریلی ارائه میدهد.

e) راهنمای پیشگیری از حوادث بزرگ صنعتی 

سازمان بین المللی کار (ILO) معاهدات و راهنماهایی را در زمینه ایمنی و بهداشت حرفه ای در سطح بین المللی منتشر می نماید کنوانسیون ها برای کشورهای عضو لازم الاجرا بوده و راهنماها هم روش اجرای الزامات را شرح میدهند یکی از راهنمای سازمان جهانی کار راهنمای پیشگیری از بروز حوادث جدی صنعتی است که در قالب یک پروژه بین المللی و توسط یک کمیته متخصصان هفت نفره در سال ۱۹۹۱ منتشر شد. هدف این کنوانسیون پیشگیری از بروز حوادث بزرگ صنعتی در کارخانه ها و صنایع بزرگ دارنده مواد خطرناک و محدود سازی اثرات چنین حوادثی است. این کنوانسیون کارفرمایان را ملزم به ایجاد یک سیستم مدون جهت کنترل خطرات جدی نموده و تدوین طرحهای پاسخ اضطراری و روشهای اجرایی را الزام می نماید کنوانسیون های دیگری مثل کنوانسیون روتردام و کنوانسیون بازل هم انتقال مواد خطرناک به کشورهایی که روشهایی جهت کار و مدیریت این مواد را ندارند ممنوع ساخته اند.

f) برنامه آگاهی و آمادگی در برابر شرایط اضطراری در سطوح محلی APELL

برنامه APELL توسط برنامه زیست محیطی سازمان ملل (UNEP) و با همکاری دولتها و صنایع و با هدف کاهش اثرات منفی حوادث تکنولوژیک و شرایط اضطراری زیست محیطی تهیه شده است. استراتژی APELL بر شناسایی و ایجاد آگاهی از ریسک ها در جوامع صنعتی کاهش و محدود سازی اثرات ریسک ها و شرایط اضطراری و استقرار برنامه های همکاری های مشترک بین صنعت دولت و جوامع محلی تمرکز دارد برای استفاده های تخصصی مثل بندرها، معادن و بخش حمل و نقل راهنماهای جداگانه ای تولید شده است. برای مثال TransAPELL راهنمایی است برای طرح ریزی حمل و نقل مواد خطرناک در سطوح محلی ابزار دیگر UNEP چارچوبی برای پیشگیری از حوادث شیمیایی نام دارد این چارچوب راهنمایی را به دولت ها پیشنهاد میدهد که در آن از دولت ها خواسته می شود برنامه پیشگیری از حوادث شیمیایی را تهیه کرده، توسعه داده و بازنگری نمایند برای دریافت اطلاعات بیشتر در این زمینه می توان به Guidance for Government (http://www.unep.fr/scp/sp) مراجعه کرد. علاوه بر سازمان ملل سازمان همکاری و توسعه اقتصادی هم (OECD) راهنمایی را تحت عنوان اصول پیشگیری از حوادث شیمیایی آمادگی و پاسخ به حوادث شیمیایی تهیه و تدوین نموده است. این راهنما را می توان از این آدرس (OECD guiding principles (http://www2.oecd.org/guidingprinciples/index.asp دریافت نمود در این راهنما برای هر گروه از مخاطبان شامل صنایع مدیریت و کارگران سازمانهای اجتماعی و دولتی، جوامع و دیگر طرف های ذینفع ، راهنماهای خاصی بر اساس چرخه عمر فاجعه تهیه شده اند.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ مقدمه ای بر مواد خطرناک

⇐ بررسی مشکلات حمل و نقل مواد خطرناک و راهکارهای کاهش خطرات آن

⇐ برچسب و علامت گذاری در حمل و نقل مواد خطرناک