شیوه های نوین آموزش کارکنان

شیوه های نوین آموزش کارکنان

شیوه های نوین آموزش کارکنان

فرمت: PDF   تعداد صفحات: 16

در این مقاله محقق بر اساس مطالعات صورت گرفته در مقالات و کتب مرتبط با موضوع و استفاده از اینترنت و سایتهای معتبر علمی سعی بر آن دارد تا ضمن بررسی موضوع روش های آموزش نوین و انواع آن و همچنین بیان روش های سنتی آموزش کارکنان، دلایل ضعف روش های در آموزش کارکنان را مطرح نموده و تعدادی از نرم افزارهای جدید در این زمینه را معرفی نماید.

مقدمه

با گسترده شدن فناوری اطلاعات و نفوذ وسایل ارتباط از راه دور به عمق جامعه ، ابزار ها و روش های آموزش نیز دچار تحول شده اند. تحول این ابزار ها و روش ها در جهتی است که هر فرد در هر زمان و هر مکان بتواند با امکانات مشخص و در بازه زمانی که خود، مشخص می کند مشغول یادگیری شود. در سال های نه چندان دور آموزش از راه دور مطرح شد. این نوع آموزش ویژگی های خودش را داشته و دارای مزایا و معایبی بوده است. ابتدا آموزش به صورت مکاتبه ای بوده و تنها راه ارتباط استفاده از نامه بود. با پیشرفت تکنولوژی و از همه مهمتر ارزان تر شدن هزینه استفاده از فناوری، استفاده از ابزار های جدید تر برای انتقال دانش مطرح شد. با به وجود آمدن و گسترش اینترنت این پدیده جدی تر دنبال و ابزار ها، روش ها و استاندارد هایی برای آموزش الکترونیکی مطرح شد و هر روز اصلاحات جدیدتری در این زمینه انجام پذیرفت. در واقع می توان گفت آموزش الکترونیکی استفاده از ابزار های انتقال اطلاعات به صورت الکترونیکی (مثل اینترنت) برای انتقال اطلاعات و دانش است.

آموزش الکترونیکی در ایران صنعتی نوپا در تکنولوژی آموزشی است، اما مراکز و مؤسسات آموزشی به ویژه دانشگاه ها در تلاش اند تا هرچه سریع تر الگویی مناسب با ساختار آموزشی و فرهنگی کشور در زمینه آموزش الکترونیکی ارائه نمایند. علاوه بر مزیت هایی که آموزش الکترونیکی ماهیتا از آن برخوردار است، یکی از مهم ترین دلایل ضرورت سازماندهی مراکز و مؤسسات آموزش الکترونیکی در ایران، تقاضای روزافزون آموزش به ویژه آموزش عالی در کشور است که با توجه به محدودیت منابع و ظرفیت آموزشی در نظام آموزشی فعلی به یک موضوع خاص اجتماعی تبدیل شده است. کارآمد ساختن آموزش الکترونیکی می تواند بخشی از این مشکلات را مرتفع سازد، لذا با توجه به اهداف تعریف شده برای آموزش و تحصیلات دانشگاهی در ایران، اهمیت پرداختن به ساختار مراکز و مؤسسات آموزش الکترونیکی به ویژه دانشگاه های مجازی در ایران به وضوح روشن می شود. شکی نیست که سیستم آموزشی سنتی در عصر حاضر نمی توانست نیازهای جامعه اطلاعاتی امروز را پاسخ گوید؛ پس لازم بود این نظام مستهلک، در درون پیکربندی خود دچار دگردیسی شود و فرآیند انطباق پذیری در راستای نیازهای جوامع امروز را شاهد باشد. این تحقیق به منظور شناسایی عوامل کلیدی موفقیت در یادگیری الکترونیکی در دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی کشور انجام پذیرفته است.

۲- اهمیت، ضرورت و اهداف تحقيق:

نیروی انسانی متخصص و کارآمد و همین طور مجهز به اطلاعات روز، سرمایه اصلی و قابل برنامه ریزی هر دولتی محسوب می شود. اما این موضوع لایه های فرعی دیگری هم دارد. همانطور که اشاره شد با گسترش جوامع، نیاز مردم به آموزش فزونی می یابد؛ نسلی تازه پا به عرصه می گذارد که نیاز به تربیت، تخصص و آموزش دارد، اما از طرفی توانایی های دولت ها برای تحت پوشش قرار دادن کل این پتانسیل کافی نخواهد بود. اینجاست که مشکل اصلی رخ می نماید؛ نیاز به جا، فضا و مکان، امکانات آموزشی و تسهیلات رفاهی برای پاسخگویی به این نیاز همزمان با افزایش تقاضا برای تحصیل در دانشگاه، بودجه اختصاصی برای این مسئله افزایش چشمگیری نداشته است . پس باید با تخصیص امکانات و اولویت ها و همینطور پیش بینی سازوکارهای جدید به سمتی برویم که بتوانیم مفهوم سنتی کلاسهای درس را تغییر دهیم.

دسترسی و تسلط بر تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات و بهره گیری از آن در امر استراتژیک و مهم آموزش و تربیت نیروی انسانی، خود یکی از مؤلفه های مهم قدرت در عصر حاضر محسوب می شود که نباید از آن چشم پوشید. از سوی دیگر، گسترش بی وقفه و کم هزینه سیستم آموزشی الکترونیکی در سراسر دنیا ، ضرورت استفاده از این روش آموزشی را اثبات می کند. امروزه ساختار آموزش و فرهنگ طوری تغییر پیدا کرده است که تمامی مردم از سراسر دنیا با هر سن و سال، تفکر، قشربندی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می توانند تحت آموزش قرار بگیرند. این نیز نیازمند مشارکت و سرمایه گذاری بخش خصوصی و دولتی است و همینطور باید در این زمینه فرهنگ سازی مناسب و در خور توجهی انجام شود. این امر ضمن تبیین اهمیت و ضرورت پرداختن به یادگیری الکترونیکی در عصر حاضر، اهداف این تحقیق را به خوبی توجیه می نماید.

کشور ایران با داشتن ترکیب جمعیتی جوان و مشتاق به تحصیل در مراکز آموزش عالی، همواره با دغدغه ی کمبود فضاهای آموزشی، تمرکز امکانات در کلان شهرها و عدم توزیع عادلانه ی امکانات، کمبود اساتید مجرب و مسائلی از این دست مواجه بوده است. آنچه مسلم است، دانشگاه های مجازی محل مناسبی برای ظهور و بروز استعدادها، خلاقیت و نوآوری ها خواهند بود؛ همینطور فناوری اطلاعات موجب افزایش کارایی فرایند آموزش می گردد. با رویکردی متفاوت در برخورد با مقوله آموزش از راه دور و به دنبال آن ایجاد دانشگاه های مجازی، در خواهیم یافت که بروز چنین شکلی از آموزش در قرن ۲۱ آن هم با نگاهی به جامعه اطلاعاتی امری اجتناب ناپذیر می نماید؛ ضرورتی انکارناپذیر که از بطن شبکه جهانی و پیکربندی جامعه اطلاعاتی بیرون می آید.

آموزش از راه دور در کشورمان به جز تجربه کوتاه دانشگاه آزاد قبل از انقلاب و دانشگاه پیام نور، مبتنی بر استفاده از شیوه ارتباط از راه دور، دارای سابقه طولانی نیست. در پایان دهه ۷۰، آموزش مجازی در دستور کار دانشگاه تهران قرار گرفت و پروژه هایی تحت این عنوان آغاز شد. در سال ۱۳۸۰ سایت آموزش مجازی دانشگاه تهران با ارائه ۹ درس برای دانشجویان روزانه دانشگاه راه اندازی شد و از نیم سال اول تحصیلی همان سال، بهره برداری از آن آغاز شد. در همان سال وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از تأسیس دانشگاه اینترنتی خبر داد که تحت نظر آن وزارت ولی به صورت مؤسسه غیر انتفاعی نوع اول در سراسر کشور خدمات آموزشی ارائه خواهد داد. به دنبال آن تعدادی از دانشگاه ها اعلام کردند که راه اندازی آموزش الکترونیکی را جزو برنامه های خود قرار داده اند و در حال حاضر تعدادی از آنها دروسی را به صورت تک درس برای دانشجویان حضوری خود ارائه کرده اند و اکنون نیز مراکز آموزش مجازی در همین دانشگاه ها تاسیس شده که اقدام به پذیرش و آموزش الکترونیکی داوطلبان می کنند.

این نکته در خور توجه است که باید با پشتیبانی فرهنگی و فرهنگ سازی افراد را قبل از دانشجو شدن با فضای دانشگاه مجازی آشنا کنیم تا بدنبال پذیرش مسوولیت در فرآیند آموزشی باشند. لذا پشتیبانی های فرهنگی نیز در آموزش مجازی ضروری است. شکی نیست که در راه رفتن به سمت جامعه اطلاعاتی به ناچار بسیاری از زوایای پنهان و آشکار صورت بندی جوامع دستخوش تغییرات ساختاری خواهند شد. مقوله آموزش نیز از این تغییرات در امان نیست. اطلاعات ابزار قدرتمندی در دست صاحبان قدرت است که از طریق آن هژمونی خود را به طور خزنده در لایه های مختلف فرهنگی – اجتماعی جوامع می گسترانند.

از سویی با فراهم آمدن امکانات نرم افزاری و سخت افزاری، این فرصت فراهم شده است تا با توجه بیشتر به فعالیت های مبتنی بر فناوری اطلاعات، زمینه ی رشد، پرورش و باروری استعدادها فراهم شود. از این رو نویسندگان این مقاله به دنبال شناسایی عوامل کلیدی موفقیت در یادگیری الکترونیکی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی عالی کشور از نقطه نظر دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی بوده اند. همچنین این مطالعه در طبقه بندی عوامل حیاتی در پیشبرد یادگیری الکترونیکی و تعیین عوامل اصلی درون هر طبقه، شاخص هایی را به کار می گیرد.

٣- فرضیات تحقیق:

۱- استاد در توفیق یادگیری الکترونیکی تاثیر گذار است.

۲- نقش دانشجو در توفیق یادگیری الکترونیکی اثر گذار است.

٣- فناوری اطلاعات عاملی حیاتی و بنیادین در موفقیت آموزش الکترونیکی است.

۴- سیستم پشتیبانی دانشگاه از عواملی است که در پیشبرد و تداوم آموزش الکترونیکی موثر است.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ آموزش ایمنی

⇐ آموزش علمی ایمنی و بهداشت

⇐ آموزش عمومی HSE