ساختارهای مدیریت و کاهش خطر بلایا در ایران
ساختارهای مدیریت و کاهش خطر بلایا در ایران
ساختارهای مدیریت و کاهش خطر بلایا در ایران
فرمت: PDF تعداد صفحات: 18
اهداف یادگیری پس از مطالعه این فصل، انتظار می رود فراگیر بتواند
- مفاهیم مرتبط با کاهش خطر بلایا را تشریح نماید.
- ارتباط توسعه پایدار انسانی و ساختار مدیریت بلایا را بیان کند.
- روند تغییرات ساختار مدیریت بلایا در کشور را تبیین نماید.
- ساختار فعلی مدیریت بلایا در کشور و جایگاه مدیریت و کاهش خطر در بخش سلامت را در این ساختار تشریح کند.
- اهم نقش بخش های مختلف بهداشت و درمان را در ساختار مدیریت سلامت در بلایا ذکر کند.
- چارت سازمانی مدیریت بخش سلامت از سطح ملی تا منطقه ای و محلی را ترسیم نماید.
- با ساختار و نقش سازمان پدافند غیر عامل به طور مختصر آشنا شود و جایگاه بهداشت و درمان در آن را تشریح نماید.
مقدمه
بلایا در هر شکل، خواه طبیعی و خواه ساخته دست بشر، در هر بار وقوع باعث کشته و مجروح شدن بسیاری از انسانها، وارد آمدن خسارات متعدد و ایجاد اختلال در خدمت رسانی بخش های مختلف جامعه می شوند و روند توسعه را به تأخیر می اندازد. بنابراین یکی از شاخص های مهم توسعه کشورها، آمادگی در برابر انواع مختلف بلایا می باشد.
توسعه پایدار به مفهوم گسترده شامل اداره و بهره برداری صحیح و کارا از منابع طبیعی، منابع مالی و نیروی انسانی برای نیل به الگوی مصرف مطلوب همراه با به کارگیری امکانات فنی و ساختار و تشکیلات مناسب برای رفع نیاز نسل های امروز به طور مستمر می باشد. پنج جزء اصلی توسعه پایدار عبارتند از سلامت، آموزش اشتغال، حاکمیت و امنیت در راستای توسعه پایدار انسانی، با مدیریت خطر و کاهش خطر بلایا می توان عواملی که روند توسعه را تحت تأثیر قرار می دهند کنترل کرد. بخش سلامت از طرفی از اجزای اصلی توسعه پایدار انسانی است و از طرف دیگر، به دلیل این که بسیاری از آثار مخاطرات تأثیر مستقیمی بر بهداشت دارند و بسیاری از علل آسیب پذیری را می توان از طریق برنامه های توسعه بخش سلامت مورد هدف قرار داد، از همکاران اصلی مدیریت خطر است. بنابراین وجود ساختار مدیریتی مناسب در بخش سلامت، از واجبات اولیه برنامه های توسعه محسوب می گردد.
مدیریت و کاهش خطر موضوعی است که مدیران بخش های مختلف جامعه باید به آن توجه داشته باشند تا بتوانند سلامت و امنیت عمومی را تضمین و از دستاوردهای توسعه محافظت نمایند. بنابراین یک ساختار مدیریتی لازم است تا به وسیله آن بتوان با فرایندی نظام یافته خطرات بالقوه را شناسایی و پیش بینی کرد و با تجزیه و تحلیل آنها در جستجوی یافتن ابزاری بود که به وسیله آن بتوان از بروز برخی از بلایا جلوگیری کرد و یا در غیر این صورت از اثرات آن کاست و همچنین برای پاسخ مؤثر و امدادرسانی سریع آماده شد و با عنایت به برنامه های توسعه دراز مدت، اقدام های لازم را در برگشت اوضاع فراهم نمود و بالاخره آن را به یک فرصت تبدیل کرده و حوادث و بلایا را به عنوان «آغازی دگر» ساخت.
ایران به عنوان کشوری در حال توسعه با موقعیت سیاسی و جغرافیایی خاص همواره در معرض بلایای طبیعی همچون سیل، زمین لرزه، خشکسالی و …) و حوادث انسان ساخت همچون جنگ، حمل و نقل زمینی و هوایی، حوادث صنعتی و غیره: است و همواره به منظور بهبود وضعیت موجود و تعیین راه کارهای کوتاه مدت تا درازمدت مقابله با این حوادث و حوادث غیرمترقبه اقدام های قانون گذاری سیاست گذاری و برنامه ریزی اجرایی جهت مدیریت خطر و مقابله با بلایا در برنامه های جمهوری اسلامی مورد توجه بوده است. بخش سلامت نیز در مجموعه ساختار مدیریت و کاهش خطر بلایا دارای نقش ویژه بوده است که در این بخش سعی بر توصیف مختصر ساختار آن خواهد شد.
تاریخچه
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به منظور حفاظت از جان و مال مردم، تأسیسات، منابع و ثروت های ملی در برابر حوادث طبیعی، سازمانی بنام سازمان دفاع غیرنظامی با مدیریت وزارت کشور انجام امر حوادث در کشور را به عهده داشت. در سال ۱۳۵۴ با هدف آمادگی بین اقشار مردم و دولت، سازمانی تحت عنوان سازمان آمادگی ملی و بسیج غیرنظامی زیر نظر نخست وزیری تشکیل و انجام امور حوادث را عهده دار بود.
پس از انقلاب اسلامی ستادی تحت عنوان ستاد حوادث غیرمترقبه زیر نظر ریاست جمهوری قرار گرفت و در سال ۱۳۷۰ کلیه امور آن به وزارت کشور محول و در حوزه عمرانی دفتری تحت عنوان دفتر مطالعات و هماهنگی امور ایمنی و بازسازی تشکیل و در استانداری های سراسر کشور دفتری تحت همین نام فعالیت می کرد. فعالیت این دفتر امور برنامه ریزی، مطالعات، نظارت و هماهنگی بین دستگاه های اجرایی در امور مربوط به حوادث غیر مترقبه و بلایا بود.
همزمان با فراخوان مجمع عمومی سازمان ملل متحد مبنی بر اعلام دهه ۹۰ میلادی به عنوان دهه کاهش بلایای طبیعی (۱۳۷۹-۱۳۶۹)، کمیته کاهش اثرات بلایای جمهوری اسلامی یکی از اولین کشورهایی بود که با تصویب ماده واحده تشکیل کمیته ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی در مجلس شورای اسلامی به این فراخوان پاسخ داد. هدف این کمیته طبق قانون، مبادله اطلاعات، مطالعه، تحقیقات علمی و پیدا کردن راهکارهای منطقی جهت پیشگیری و کاهش اثرات بلایای طبیعی می باشد. این کمیته ملی دارای ۹ کمیته تخصصی بود که یکی از این کمیته های ۹ گانه، کمیته تخصصی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و عضویت ۸ سازمان و نهاد دیگر از سال ۱۳۷۴ فعالیت خود را آغاز نمود.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ مدیریت بحران در سازمانهای دولتی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.