ریسک چیست انواع روش های ارزیابی و کنترل ریسک
ریسک چیست انواع روش های ارزیابی و کنترل ریسک
فرمت: Word تعداد صفحات: 12
مقدمه:
ایمنی کار یعنی تلاش برای جلوگیری از آنچه که باعث کاهش میزان محصول یا نتیجه کار و پایین آمدن کیفیت آن و هدر رفتن نیرو و تلاشهای صرف شده در انجام کار می گردد. امروزه ایمنی کار به صورتهای مختلفی چون پیشگیری از حوادث یا داشتن سطح قابل قبول ریسکهای مختلف موجود در انجـام کار تعریف شـده اسـت. یکـی از بهتـرین تعـاریف عبارتسـت از میـزان یا درجـه فرار از خطرات (Degree of freedom from hazards) قسمت اصلی در این تعریف، فرار از خطرات میباشد و کلمه میزان یا درجه برای تعیین محدوده و مرز بکار رفته است. به مثالی که در مورد بشر اولیه در مقدمه اشاره شد توجه کنید. بشر اولیه میتوانست برای جلوگیری یا کاهش میزان صدمه به دست یک یا چند برگ درخت را روی دسته سنگ بپیچد. طبیعی است که هرچه تعداد برگهای درخت پیچیده شده بیشتر باشد میزان صدمه به دست در حین انجام کار کمتر میشود.
از طرف دیگر زیاد شدن تعداد برگهای پیچیده شده مانعی در انجام راحت و درست کار به شمار میآید. بنابراین به خود آن انسان اولیه بستگی داشت که تصمیم گرفته و از یک یا چند برگ درخت استفاده نماید. اگر دستهایش بزرگ و قوی بود بخوبی از عهده گرفتن دسته سنگ با چند لایه برگ برمیآمد و برعکس. پس میتوان گفت که هر شخص، هر صنعت، هر کارخانه، هر سازمان و هر کشوری باید خود تصمیم بگیرد که میزان یا درجه فرار از خطرات یا ایمنی چقدر باشد. این بستگی درجه یا میزان ایمنی به خود هر سازمان و کشور یکی از عمده ترین دلایلی است که موجب شده تا امروزه ایمنی نتواند، همانند کیفیت و محیط زیست به صورت استانداردهای بین المللی مطرح شود. تصمیم گیری در مورد این میزان یا درجه ایمنی به عوامل مختلفی مربوط میشود که عبارتند از :
1) دانش و آگاهی: هرچه سطح دانش و آگاهی یک فرد، صنعت یا سازمان بالاتر باشد بیشتر تمایل خواهد داشت که میزان ایمنی را بالاتر ببرد. مثلا اگر در صنعتی میزان صدای موجود بالا باشد و افراد مشغول به کار و مسئولین صنعت، به موضوع آلودگی صدا و اثرات آن در سلامتی انسانها و حد مجاز قرار گیری در معرض صدا در طول ساعات کار، آگاهی داشته باشند طبیعی است که به فکر رفع و کنترل صدا خواهند بود. در غیر این صورت اصلا به وجود صدا پی نخواهند برد.
2) تواناییهای مختلف : اگر صنعت مورد نظر، امکانات مالی خوبی نداشته باشد با وجود تمایل مسئولین و افراد مشغول به کار در آن صنعت برای رفع و کنترل خطر آلودگی صوتی امکان انجام کار مهمی ممکن نخواهد بود. به همین ترتیب سایر امکانات نظیر امکانات فیزیکی، اجتماعی، سیاسی و تکنولوژیکی به صورت مانعی در بالا بردن درجه فرار از خطر خواهند بود. میزان یا درجه ایمنی، نشانگر آن است که ایمنی قابل اندازه گیری است. با تعیین مقدار آن هم میتوان وضعیت ایمنی یک صنعت یا سازمان را در یک زمان خاص معین ساخت و هم با مقایسه وضعیت ایمنی موجود در دو زمان مختلف در مورد برنامه های ایمن سازی و ارتقاء سطح یا درجه ایمنی صنعت یا سازمان در دوره محدود به دو زمان مزبور اظهار نظر نمود.
شناسایی خطرات (Hazard Identification)
پس از روشن شدن مفهوم میزان یا درجه در ابتدای تعریف ایمنی به قسمت اصلی آن یعنی فرار از خطرات یا دوری گزیدن از خطرات میپردازیم. برای آنکه بتوان از خطرات دوری کرد یا باصطلاح از آنها فرار کرد باید در وهله اول آنها را شناسایی نمود و قبل از هر چیز باید خود خطر را تعریف کرد :
تعریف خطر
شرایطی که دارای پتانسیل یا بالقوه گی وارد آوردن آسیب بدنی و خسارت مالی به انسان باشد را خط مینامند. خطر دارای انواع مختلفی است که از آن جمله میتوان به خطرات زیر اشاره نمود :
- خطرات فیزیکی (Physical hazards) مانند تغییر فاز، انتقال گرما، تبخیر و ایجاد سرما
- خطرات شیمیایی (Chemical hazards) مانند قابلیت اشتعال، قابلیت انفجار، ناپایداری و میل ترکیبی فراوان
- خطرات تهدید کننده سلامتی (Health hazards) هر ماده شیمیایی یا هر جسم دیگری که طبق مدارک علمی موجود میتواند در هنگام قرارگیری انسان در معرض آنها اثرات سوء آنی (Acute effects) یا درازمدتی (Chronic effects) در سلامتی انسان داشته باشد. از جمله مواد شیمیایی مزبور میتوان به انواع زیر اشاره کــرد: مـواد Carcinogen، مـواد سمـی (toxic agents) یا reproductive toxins، مواد تحریک کننده (irritants) مواد خورنده (Corrosives)، مواد حساسیت زا (Sensitizers)، مـوادی که بـه کبد صدمـه میزنند (hepatotoxins)، موادیکه به کلیه ها آسیب میرسانند (nephrotoxins)، موادی که روی سلولهای عصبی اثر دارند (neurotoxins)، موادی که در مکانیسم تولید خون اثر سوء دارند، مواد آسیب رسان به ریه ها، پوست و چشمها.
بنابراین شناسایی خطرات یعنی شناسایی و تشخیص شرایط موجود در محیط کار یا زندگی انسان. بعضا این شرایط به آسانی قابل تشخیص میباشند و متخصصین ایمنی، همانند یک پزشک به هنگام رویارویی با یک بیمار، با مشاهده دقیق یک فعالیت یا یک وضعیت یا محیط کار، بسیاری از خطرات را تشخیص میدهند. این نوع شناسایی خطر را اصطلاحا تحت عنـوانWalking, talking through method میخوانند که درست شبیه ویزیت و معاینه کردن بیمار توسط یک پزشک میباشد. بسیاری از شرایط هم هستند که به آسانی قابل تشخیص و شناسایی نبوده و نیاز به استفاده از روشهای پیچیده، پرهزینه و زمان بر دارند. درست نظیر پزشکی که برای تشخیص بیماری نیاز به نمونه برداری و انجام آزمایشهایی دارد، در شناسایی خطرات هم روشهای مشابهی وجود دارند. امروزه نزدیک به 127 روش یا تکنیک شناسایی خطرات وجود دارد که به تدریج و با گذشت زمان در جریان توسعه علم ایمنی ابداع و بکار برده شده اند. بعضی از این تکنیکها خطرات خاصی را مورد شناسایی قرار میدهند و بعضی دیگر برای شناسایی خطرات بالقوه یک فعالیت یا دستگاه خاص بوجود آمده اند. در جدول شماره 1 ـ اسامی تعدادی از این تکنیکها ارائه شده است.
جدول 1 ـ اسامی تعدادی از تکنیکهای شناسایی خطر
نام تكنيک |
شرح | موارد كاربرد |
تجزيه و تحليل خطاهاي كاري Action Error Analysis |
اين تكنيك، تداخل بين انسان و ماشين را بررسي ميكند و خطاهاي بالقوة انسان را در انجام وظايف، شناسايي مينمايد |
در مورد مشاغلي چون جراحان، خلبانان و كنترل كننده هاي اطاق فرمان صنايع، كاربرد دارد. |
رديابي انرژي و تجزيه و تحليل حفاظها و موانع |
جريان انرژيهاي مختلف را رديابي كرده و جريانهاي ناخواسته را مشخص ميسازد |
در كليه سيستمهايي كه داراي انرژي هستند كاربرد دارد. مانند فرايندهاي شيميايي |
تجزيه و تحليل علت ـ پيامد Cause Consequence Analysis |
تركيبي از روشهاي بالا به پايين و پايين به بالا ميباشد (Even Trace Fault Trace) |
در مواردي كه ريسک هاي تركيبي يك سيستم، ارزيابي ميشوند كاربرد دارد |
تجزيه و تحليل تغييرات Change Analysis |
اثرات اصلاحات و تغييرات را بررسي ميكند |
در همه سيستمها وقتي تغييري ايجاد شد و نكته اصلاحي انجام شد كاربرد دارد |
تكنيک وقايع بحراني Critical Incident Technique |
روشي جهت شناسايي شرايط ناامن و خطاهاي انساني ميباشد |
كادر بهره برداري وقتي اطلاعات كافي در مورد عمليات را جمع آوري كردند اين روش مورد استفاده قرار ميگيرد |
تجزيه و تحليل انواع نقصها و اثرات آنها در سيستم |
يک تجزيه و تحليل قابليت اعتماد سيستم ميباشد |
در مورد سيستمهاي الكتريكي، الكترونيكي هوا فضائی و سخت افزارهاي مختلف كاربرد دارد |
تجزيه و تحليل غفلتها و فراموشكاری هاي مديريتي |
روشي جهت تجزيه و تحليل حوادث به صورت سيستماتيك ميباشد |
در مورد همة حوادث، قابل اجرا است |
ارزیابی خطرات (Hazard Assessment)
پس از شناسایی خطرات برنامه کنترل خطرات اجراء میشود تا خطرات شناسایی شده به کلی از بین برده شده یا به نوعی تحت کنترل در آیند. اینکه برنامه کنترل خطر را باید از کدام خطر یا خطرات آغاز نمود نیاز به تعیین اولویتهای خطرات دارد. برای تعیین اولویت خطرات، اولین کار محاسبه ریسک آنها میباشد. ریسک هر خطر از حاصل ضرب احتمال تبدیل شدن آن خطر به حادثه (احتمال وقوع حادثه) در پی آمد حاصله یا شدت حادثه به دست میآید.
هم احتمال وقوع و هم پی آمد حادثه هر دو به صورت عدد بیان میشوند و معمولا با توجه به گذشته و تاریخچه وقوع حوادث محاسبه میگردند. چنانچه در صنعتی حوادث اتفاق افتاده به طور دقیق ثبت نشده و در نتیجه محاسبه احتمال وقوع و پیآمد از حوادث امکان پذیر نباشد میتوان با توجه به آمار صنایع مشابه در نقاط مختلف کشور یا حتی جهان این ارقام را محاسبه کرد. به همین دلیل است که ثبت حوادث و نگهداری اطلاعات مربوطه حائز اهمیت فراوان میباشد. آنچه که در محاسبه ارقام مورد بحث مهم است این است که اگر احتمال وقوع در مورد یک حادثه خاص یا در مورد یکی از خطرات شناسایی شده بر حسب مثلا درصد بیان شود باید در مورد بقیه خطرات نیز بر حسب درصد معین شود. پی آمد هم به همین ترتیب است یعنی اگر در مورد یکی از خطرات بر حسب مقدار کل خسارت وارده یا بر حسب تعداد کل روزهای از دست رفته محاسبه شود باید در مورد کلیه خطرات به همین ترتیب عمل شود. در غیر این صورت، ریسک هر خطر به صورت مجزا و یک عدد بیان میشود و قابل مقایسه با سایر ریسکها نخواهد بود.
با محاسبه ریسک مربوط به کلّیه خطرات شناسایی شده لیستی تهیه میشود که در آن ریسکهای بزرگتر یا بیشتر در اول و ریسکهای کوچکتر یا کمتر در آخر لیست قرار میگیرند و بدین ترتیب اهمیت و اولویت خطرها نسبت به همدیگر تعیین می گردد. پس از آماده شدن این لیست با توجه به خط مشی ایمنی (Safety policy) صنعت یا سازمان مورد مطالعه به خطرات مختلف ضرایبی داده میشود. مثلا اگر خطرات مربوط به یک دستگاه خاص که با ارز خارجی خریداری شده و به دلیل کمبود منابع ارزی از اهمیت خاصی برخوردار است به آنها ضریبی بیشتر از یک (در مقایسه با سایر خطرات و اهمیت آنها) تعلق میگیرد. این نوع اهمیت دادنها در خط مشی ایمنی مشخص میشود. حالا اگر خطری ضریب 2 داشته باشد ریسک مربوط به آن در 2 ضرب میگردد. پس از دادن ضرایب مربوط به تک تک خطرات لیست دقیق اولویتی آنها با توجه به ریسک ضرب شده در ضریب تهیه میگردد.
امروزه سعی میشود که پس از تدوین خط مشی ایمنی، ماتریس ریسک (Risk matrix) نیز تهیه گردد. در ماتریس ریسک که نمونه ای از آن در شکل 1 نشانداده شده احتمال وقوع در محور X ها و پی آمد حادثه در محور y ها برده میشود. از جمله نقاط لازم در خط مشی ایمنی تعیین سطح یا میزان ریسک پذیری یا ریسک قابل قبول صنعت یا سازمان میباشد که به صورت خطی در ماتریس ریسک مشخص میگردد. وقتی لیست ریسکهای خطرات شناسایی شده تهیه شد همه آن ریسکها را به ماتریس ریسک منتقل میکنند. آندسته از ریسکهایی که در پایین خط سطح ریسک پذیری قرار دارند خودبخود از لیست خطرات قابل کنترل حذف میشوند و ریسکهای قرار گرفته در بالای سطح ریسک پذیری، مورد توجه قرار گرفته و بین خود به همان ترتیب فوق الذکر (با در نظر گرفتن ضرایب اهمیت آنها) تعیین اولویت شده و برای اجرای برنامه کنترل خطرات آماده میشوند.
شکل 1 ـ ماتریس ریسک (Risk Assessment Matrix)
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ مفهوم ریسک و بررسی تحلیلی ارزیابی ریسک به روشهای FMEA و JSA ،HAZOP
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)