رویکرد سلسله مراتبی TOPSIS جهت ارزیابی ریسک و پیاده سازی بر زنجیره تامین سازگار با محیط زیست

رویکرد سلسله مراتبی TOPSIS جهت ارزیابی ریسک و پیاده سازی بر زنجیره تامین سازگار با محیط زیست

فرمت: pdf  تعداد صفحات: 22

فهرست:

• مقدمه
• ارزیابی ریسک در پیاده سازی GSCM
• رویکرد سلسله مراتبی TOPSIS فازی
• نمونه کاربردی
• نتیجه گیری و منابع

مقدمه

در سال های اخیر مدیریت زنجیره تامین محصولات سازگار با محیط زیست (GSCM) به عنوان ایک فلسفه سازمانی پدید آمده است. GSCM به سازمانها جهت بهبود مزیت های رقابتی و سود در حیطه کسب و کارشان کمک می کند. با این وجود جهت معرفی ابتکار جدیدی در خصوص محصولات سبز نیازمند تکنولوژی جدید در عرضه و پروسه تولید و همچنین توسعه یک سیستم کیفیتی جدید هستیم. در یک خرید خردمندانه باید به تهیه مواد اولیه و تاثیرشان بر پروسه انتخاب تامین کنندگان توجه ویژه داشت. در صورتی که بخواهیم بر فرایند حمل و یا نگهداری محصولات، خردمندانه عمل شود نیازمند ورودی و خروجی های جدید و بسته بندی های جدید می باشیم. با توجه به تنظیمات بالقوه در عملیات داخلی و خارجی، اتخاذ شیوه های سبز نیز می تواند احتمال عوارض جانبی را در زنجیره تامین به طور قابل توجهی افزایش دهد و موجب تهدید کسب و کار نرمال گردد. در نتیجه، هر گونه سرمایه گذاری استراتژیک در طرح های سبز اگر به صورت ضعیف پایه گذاری گردد، نه تنها سودمند نیست که می تواند زیان آور هم باشد و موجب افزایش هزینه های کل و همچنین خطر شکست زنجیره تامین گردد.

بر این اساس، واضح است که هر گونه تغییر در سیاست های راهبردی و اجرای طرحهای سبز، در بر دارنده درجه خاصی از ریسک است. تصمیم جهت اتخاذ استراتژی های مناسب برای GSCM نیازمند تجاری کردن منافع و هزینه های مربوطه می باشد.

به دلیل فاکتورهای زیادی که در فرایند تصمیم گیری وجود دارد اتخاذ چنین تصمیمی کار آسانی نخواهد بود. این یک نمونه از مشکلات دارای تصمیم گیری های چند معیاره (MCDM) است، و همانطور که قبلا گفته شد در زمینه های تحقیقاتی به طور گسترده از MCDM استفاده میگردد. روشهای مختلفی از جمله فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) [۳۱] و تکنیک ترتیب اولویت بندی از طریق تشابه جهت دستیابی به راه حل ایده آل (TOPSIS) [۱۷]، توسط بسیاری از محققان پیشنهاد شده است. با این حال، هر دو روش در رابطه با ناتوانیشان در مواجهه با متغیرهای مبهم مورد انتقاد قرار گرفته اند. هنگام اجرای ارزیابی ریسک برای GSCM، عدم اطمینان ها و ابهامات نیز مورد ارزیابی قرار می گیرند. بدین منظور از تئوری مجموعه فازی برای رسیدگی به این موضوع و روش سلسله مراتبی فازی TOPSIS برای تصمیم گیری منطقی تر استفاده شده است. مطالب در ادامه بخش بدین شرح می باشند و در بخش ۲ به معرفی روش TOPSIS پرداخته می شود، در بخش ۳ به بررسی مطالعات انجام شده در این حیطه پرداخته می شود، در بخش ۴ چگونگی استفاده از روش سلسله مراتبی فازی TOPSIS در ارزیابی ریسک هنگام اجرای طرح های زنجیره تامین سازگار با محیط زیست ارائه می شود. همچنین کاربرد ملموسی از آن در بخش ۵ آورده شده و در نهایت، به اظهارات و نتیجه گیری در بخش ۶ پرداخته شده است.

TOPSIS:

TOPSIS تکنیکی است جهت ارزیابی عملکرد گزینه ها از طریق مشابهت با راه حل های ایده آل که توسط هوانگ و یون (۱۹۸۱) پیشنهاد شده است [۱۷]. مفهوم اصلی TOPSIS جهت تعریف راه حل های ایده آل مثبت و راه حل های ایده آل منفی می باشد. راه های حل ایده آل مثبت به منظور ارائه حداکثر معیارهای سودآور و حداقل رساندن معیارهای مربوط به هزینه است اما راه حل های ایده آل منفی کاملا برعکس است و ارائه دهنده حداکثر معیارهای مربوط به هزینه و حداقل معیارهای سودآور است. در همین راستا گزینه های انتخابی باید در کمترین فاصله از راه حل های ایده آل مثبت و بیشترین فاصله از راه حل های ایده آل منفی قرار داشته باشند. از این روش استاندارد شده در مطالعات مختلفی استفاده شده که در ادامه به خلاصه ای از مطالعات صورت گفته توسط رولینگ و کامپانهارو (۲۰۱۱) اشاره شده است: ماتریس تصمیم گیری D که شامل گزینه ها و معیارهاست و به شرح زیر است را در نظر بگیرید.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ بررسی امکان پیاده سازی طرح واکنش در شرایط اضطراری و ارائه یک برنامه ریزی استراتژیک در بخش سایت کلرزنی گازی

⇐ ارائه مدل سلسله مراتبی در تصمیم گیری

⇐ فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP