راهنمای تخلیه و شلترینگ اضطراری

راهنمای تخلیه و شلترینگ اضطراری

فرمت: Pdf   تعداد صفحات: 18

۱. هدف: هدف از تدوین این راهنما ارائه چارچوب مشخص و یکپارچه برای طرح ریزی، اجرا و بهبود فرایند تخلیه و شلترینگ اضطراری است.

۲. دامنه کاربرد: دامنه کاربرد این راهنما مشتمل بر همه شرکت های پتروشیمی و شرکت های زیر مجموعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی است.

۳. مسئولیت ها: مسئولیت نظارت عالیه بر پیاده سازی و اجرای این سند بر عهده مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی صنایع پتروشیمی است. در شرکت های زیر مجموعه هلدینگ ها، مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این سند بر عهده HSE هلدینگ مربوطه است.

مسئولیت بازنگری و بروزرسانی این سند بر عهده مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی صنایع پتروشیمی است.

مسئولیت اجرا و پیاده سازی این سند در تمامی شرکت های ذکر شده در دامنه کاربرد، برعهده مدیریت ارشد آن شرکت است.

۴. منابع و مراجع:

• NFPA 1616: Standard on Mass Evacuation, Sheltering, and Re-entry Programs
• ISO 22315:2014, Societal security – Mass evacuation – Guidelines for planning
• Large-Scale Evacuation, The Analysis, Modeling, and Management of Emergen- cy Relocation from Hazardous Areas, Michael K. Lindell, Pamela Murray-Tuite, Brian Wolshon, and Earl J. Baker, 2019

۵. تعاریف:

• تخلیه اضطراری (Emergency Evacuation): تخلیه اضطراری به خارج سازی فوری یا فرار برنامه ریزی شده پرسنل و افراد در معرض ریسک بالقوه آسیب به منطقه امن یا بیرون از مرزهای تهدید آسیب گفته می شود که با هدف حفاظت از جان و سلامت افراد در برابر حوادث روی داده انجام می شود.
• تخلیه اولیه (Initial Evacuation): به نوعی از تخلیه اضطراری اطلاق می شود که بسته به ماهیت خطرات و شرایط اضطراری تخلیه بخشی از منطقه تحت تأثیر کافی بوده و نیاز به تخلیه اضطراری تمامی نفرات داخل مناطق یا ساختمان ها نیست. این تخلیه به تخلیه بخشی یا ابتدایی هم معروف است که این نوع تخلیه معمولا در یک شعاع اولیه مشخص انجام می شود.
• تخلیه سراسری (Full-scale vacuation): شکلی از تخلیه اضطراری است که در آن لازم است با توجه به سطح و شدت حادثه همه مناطق در معرض، تخلیه اضطراری شوند. تخلیه سراسری گسترده ترین نوع تخلیه اضطراری محسوب شده و تقریباً تمامی بخش های سازمان در آن درگیر می شوند.
• تخلیه اضطراری بیرونی (External Evacuation): نوعی از تخلیه اضطراری که به علت پتانسیل گسترش حادثه به خارج از مرزهای شرکت لازم است که محیط بیرون شرکت هم که در محدوده آسیب پذیر قرار دارند تخلیه شوند.
• شلتر (Shelter): شلتر به مکانی اطلاق می شود که امکان پذیرش افراد را در زمان حوادث و حفاظت از آنها را در برابر شرایط اضطراری داشته باشد.
• شلترینگ اضطراری (Emergency Sheltering): به پناه دادن افراد در معرض ریسک های بالقوه آسیب در شرایط اضطراری در مکان های از پیش طراحی و آماده اطلاق می شود شلترینگ اضطراری مکمل تخلیه اضطراری محسوب شده و در مواردی که امکان تخلیه اضطراری وجود نداشته یا ریسک بالایی در تخلیه اضطراری وجود داشته باشد به جای تخلیه اضطراری از شلترینگ اضطراری استفاده می شود.
• سرشماری (Head Accounting): فرایندی است که به منظور تعیین هویت افراد تخلیه شده در شرایط اضطراری و با هدف شناسایی افرادی که به هر دلیل قادر به خروج از منطقه خطر نبوده اند انجام می شود.
• محل تجمع (Meeting Point): نقاط یا اماکنی به دور از منابع خطر که برای پذیرش موقت افراد تخلیه شده و به منظور سرشماری آنها استفاده می شود و پس از حضور افراد تخلیه شده در این مناطق خروج از منطقه تهدید انجام می شود.
• اسکورت تخلیه (Evacuation Escort): به گروهی از افراد شاخه تخلیه اضطراری اطلاق می شود که مسئولیت هدایت و راهنمایی افراد تخلیه شونده به سمت مناطق تجمع را برعهده دارند. منظور از اسکورت گروه یا تیمی است که افراد تخلیه شونده را به شکلی ایمن از مناطق در معرض خطر خارج می کنند.
• شاخه تخلیه اضطراری (Emergency Evacuation Branch): شاخه ای از ساختار سیستم فرماندهی حادثه است که در ذیل بخش عملیات فعال شده و وظیفه آن اجرای عملیات تخلیه اضطراری در مناطق مورد نیاز است.
• هشدار موضعی (Local Alarm): هشداری است که در صورت بروز حادثه در یک واحد مشخص فعال شده و به معنای نیاز به تخلیه اضطراری کارکنان آن واحد است.
• هشدار سراسری (General Alarm): هشداری است که به صورت سراسری در سطح شرکت و در شرایط نیازمند به تخلیه اضطراری عمومی و سراسری فعال می شود.

۶. اقدامات:

۱-۶ طرح ریزی تخلیه و شلترینگ اضطراری:

• هر یک از شرکت های پتروشیمی باید برنامه مدونی در خصوص مدیریت فرایند تخلیه و شلترینگ اضطراری داشته باشند این برنامه می تواند در قالب یک سند یا طرح جداگانه طراحی شده یا اینکه بخشی از سند جامع مدیریت شرایط اضطراری شرکت باشد.
• هر یک از شرکت های پتروشیمی باید کارگروه مشخصی را برای طرح ریزی فرایند تخلیه و شلترینگ اضطراری ایجاد کنند پیشنهاد می شود این تیم از کارشناسان واحدهای HSE حراست امور اداری حمل و نقل بهره برداری و سایر واحدها، بسته به نیاز تشکیل شود.
• کارگروه طرح ریزی تخلیه اضطراری باید همه سناریوهای نیازمند تخلیه و شلترینگ اضطراری را شناسایی و ارزیابی کند به همین منظور باید از نتایج مطالعات تحلیل ریسک و مدل سازی حوادث استفاده شود.
• نواحی تأثیر پذیر از هر یک از حوادث شامل مسیرهای تخلیه اضطراری، نقاط تجمع و سایر عناصر سیستم تخلیه اضطراری باید در ارزیابی ها بررسی شوند.
• در صورت تأثیر پذیری هر یک از هم مسیرهای تخلیه اضطراری یا نقاط تجمع باید از نقاط و مسیرهای جایگزین استفاده شده یا اینکه حفاظت های لازم ایجاد شود.
• برای هر یک از سناریوهای نیازمند تخلیه اضطراری باید شعاع منطقه تخلیه اضطراری مشخص شود. این منطقه باید با لحاظ کردن جهت بادهای غالب و بادهای جاری و در نظر گرفتن امکان تغییر جهت باد مشخص شود.
• هر شرکت باید افراد صاحب اختیار جهت صدور دستور تخلیه اضطراری اولیه، سراسری و بیرونی را مشخص کند توصیه می شود صدور دستور تخلیه اضطراری اولیه بر عهده فرمانده اولیه یا فرمانده حادثه بوده و در صورت نیاز به تخلیه اضطراری یا تخلیه محیط پیرامونی شرکت، این دستور باید توسط تیم مدیریت شرایط اضطراری شرکت صادر شود.

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ راهنمای تشکیل تیم مدیریت شرایط اضطراری

⇐ تهیه طرح های پاسخ اضطراری (EAP)

⇐ مدیریت لایه های حفاظتی در سناریوهای اضطراری

⇐ شناسایی و ارزیابی سناریوهای اضطراری