تهیه طرح های پاسخ اضطراری (EAP)

تهیه طرح های پاسخ اضطراری (EAP)

هدف: هدف از تدوین این راهنما، ارائه چارچوب مشخص و یکپارچه برای تدوین طرح های پاسخ اضطراری به سناریوهای شناسایی شده در شرکت های پتروشیمی است.

دامنه کاربرد: دامنه کاربرد این راهنما مشتمل بر همه شرکت های پتروشیمی و شرکت های زیرمجموعه شرکت ملی صنایع پتروشیمی است.

مسئولیت ها: مسئولیت نظارت عالیه بر پیاده سازی و اجرای این سند بر عهده مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی صنایع پتروشیمی است. در شرکت های زیر مجموعه  هلدینگ ها، مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این سند بر عهده HSE هلدینگ مربوطه  است.

مسئولیت بازنگری و بروزرسانی این سند، بر عهده مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی صنایع پتروشیمی است.

مسئولیت اجرا و پیاده سازی این سند در تمامی شرکت های ذکر شده در دامنه کاربرد، برعهده مدیریت ارشد آن شرکت است.

منابع و مراجع:

• Guideline for Technical emergency Planning for onsite Emergencies, CCPS,  1995

• OSHA Evacuation Plans and Procedures

تعاریف:

طرح های اضطراری (Plans Emergency): طرح های اضطراری شامل طرح های پاسخ عمومی هستند که کاربرد عمومی و عام داشته و مبتنی بر سناریو نیستند. طرح هایی نظیر طرح ارتباطات، طرح بازیابی، طرح تخلیه از جمله طرح هایی هستند که برای سناریوی خاصی تعریف نشده و در همه سناریوهای شناسایی شده،  قابل استفاده هستند.

طرح های اقتضایی (Plans Contingency): طرح های اقتضایی به طرح هایی اطلاق می شود که برای یک سناریو خاص و مشخص طراحی شده و استفاده می شوند. برای مثال، طرح پاسخ به نشت سیانید هیدروژن.

طرح های اجرایی پاسخ اضطراری (Plan Action Emergency): طرح هایی که  برای کنترل مؤثر یک حادثه توسط بخش ها و دیسیپلین های مشخص برای پاسخ به یک سناریوی خاص استفاده می شوند. برای مثال طرح اجرایی پاسخ اضطراری آتشنشانی به آتشسوزی یک تجهیز خاص یا اکشن پلن بهره برداری در پاسخ به یک  سناریوی رویداد.

تهیه و تدوین طرح های پاسخ اضطراری:

کلیات: همه شرکت های پتروشیمی باید طرح ها و اسناد مقابله و پاسخ به شرایط اضطراری را مطابق با این سند تهیه و تدوین کنند. هر شرکت، بسته به نیازها، الزامات و ماهیت سناریوهای اضطراری خود، باید سطوح  مناسب طرح های پاسخ را تهیه و تدوین کند.

همه طرح ها، دستورالعمل ها و راهنمای پاسخ اضطراری تهیه شده باید در دسترس کاربران این اسناد قرار داشته و برای کار با این اسناد آموزش های لازم به آنها داده شده باشد. همه طرح های پاسخ باید متناسب با شرایط داخلی شرکت ها تهیه و تدوین شده و به صورت دوره ای بازنگری شوند.

کیفیت و تناسب طرح های پاسخ اضطراری باید به صورت دوره ای و در قالب برگزاری تمرین ها و مانورها یا پس از انجام پاسخ واقعی، توسط تیم فرماندهی حادثه/ تیم مدیریت شرایط اضطراری، بررسی شود.

طرحهای اضطراری (Plans Emergency): 

همه شرکت های پتروشیمی باید به منظور مدیریت شرایط اضطراری، طرح های پاسخ اضطراری عمومی را تهیه و تدوین کنند. این طرحها برخلاف طرح های اجرایی پاسخ  به شرایط اضطراری (Plan Action Emergency)، مبتنی بر سناریو نبوده و برای عموم سناریوهای اضطراری، قابل استفاده هستند.

• طرح های عمومی پاسخ اضطراری هر شرکت شامل (و نه محدود به) موارد زیر می شود: طرح تخلیه و شلترینگ اضطراری
• طرح ارتباطات در شرایط اضطراری
• طرح بازیابی
• طرح امداد و نجات و اورژانس پزشکی
• طرح توافقات دوجانبه
• طرح مدیریت تمرینها و مانورهای اضطراری
• طرح حفاظت از خارج از سایت

راهنمای تهیه طرح های پاسخ اضطراری (EAP)

همه شرکت های پتروشیمی باید هر یک از این طرح ها را بر اساس اسناد ابلاغی از مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست شرکت ملی صنایع پتروشیمی تهیه و تدوین کنند.

تهیه طرحهای اقتضایی (Plans Contingency): 

شرکت هایی که خطرات خاص و منحصر به فرد دارند، باید برای پاسخ به آن سناریوهای  خاص، طرح های اقتضایی تهیه و تدوین نمایند. این طرح ممکن است سناریوهایی مثل طوفان های محلی، مواد خطرناک خاص، سناریوهای ویژه مانند قطع برق، رهایش یک ماده خطرناک ویژه را شامل شود.

طرح های اقتضایی باید بخش پاسخ و اقدامات عملیاتی در صحنه را در زمان بروز شرایط اضطراری تشریح کند. سایر فازهای سیستم مدیریت شرایط اضطراری مانند آمادگی، طرح ریزی و بازیابی را نیز می توان در این نوع از طرحها لحاظ کرد. طرح های اقتضایی باید جزئیات پاسخ اضطراری شامل مراحل اجرایی پاسخ، مجریان هر مرحله، نحوه اجرای اقدامات و منابع لازم را شرح دهند.

طرح های اقتضایی تهیه شده باید در اختیار گروه های مجری قرار داده شده و آموزش های لازم در این خصوص به آنها داده شود.

همه شرکت ها موظف هستند تیم های عملیاتی و منابع لازم را برای اجرای این طرح ها تأمین کنند (برای مثال، تیم و تجهیزات لازم برای پاسخ به حوادث شیمیایی خاص).

سند جامع مدیریت شرایط اضطراری (Plan Emergency Comprehensive): همه شرکت های پتروشیمی باید سند جامع مدیریت شرایط اضطراری را مطابق با الزامات ابلاغی تهیه و تدوین کنند

مسئولیت های کلی افراد و گروه های کلیدی سازمان در فازهای مختلف سیستم مدیریت شرایط اضطراری، شامل پیشگیری، طرح ریزی و آمادگی، پاسخ اضطراری و بازیابی باید در سند جامع تشریح شده باشد.

شرکت های پتروشیمی می توانند طرح های اقتضایی و طرح های پاسخ اضطراری را در سند جامع مدیریت شرایط اضطراری وارد کنند.

طرح های اجرایی پاسخ اضطراری (Plan Action Emergency): در کنار اسناد اشاره شده در بندهای بالا، شرکت های پتروشیمی باید طرح پاسخ  اضطراری را برای هریک از سناریوهای بحرانی شناسایی شده تدوین کند. این طرح های پاسخ باید اقدامات عملیاتی هریک از واحدها یا بخش های شرکت را در  پاسخ به هر سناریوی اضطراری به صورت اختصاصی تشریح کند.

طرح های پاسخ اضطراری باید اقدامات اجرایی، مسئولیت های اجرا، نحوه اجرا، استانداردهای حاکم، منابع ضروری و سازوکارهای جایگزین را تشریح کند. تدوین طرح های اجرایی پاسخ اضطراری باید بر اساس اطلاعات برگرفته از طرح های پیش از حادثه انجام شود.

همه واحدهای عملیاتی باید شرح وظایف و مسئولیت های خود را در هر سناریو دریافت کرده و در خصوص آن آموزش دیده باشند.

طرح های پاسخ اضطراری باید پس از هر حادثه یا تمرین، بررسی شده و در صورت لزوم بازبینی های لازم در خصوص آن انجام شود.

حتما بخوانید:

⇐ فرماندهی و مدیریت شرایط اضطراری با تمرکز بر سیستم فرماندهی حوادث

⇐ نمونه شرایط اضطراری ERP در صنعت نفت

⇐ مدیریت شرایط اضطراری در صنایع پتروشیمی

⇐ شناسایی و ارزیابی سناریوهای اضطراری