تله های چسبان، آری یا نه؟

تله های چسبان، آری یا نه؟

ترجمه و تنظیم: پری باقری

استفاده از تله های چسبان حداقل به سال 1832 میلادی بر می گردد. یعنی زمانیکه یک وسیله چسبناک برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار گرفت. از آن پس، تله های چسبنده برای بدام انداختن انواع حیوانات استفاده شده‏ اند و در حال حاضر یکی از روش های رایج کنترل موش و جوندگان محسوب می شوند. تله های چسبان باعث می شوند حیوانات شدیداً آسیب دیده و دچار جراحات مرگبار شوند. البته روش های مهربان کنترل جوندگان هم موجود است.

تله چسبان چیست؟ تله چسبان شامل یک قطعه مقوا، فیبر یا پلاستیک است که با یک ماده چسبناک قوی پوشیده شده است. تله های چسبان برای مصارف داخل اماکن طراحی شده اند. تله ها می توانند از بیرون با مواد دور ریختنی و دیگر مواد بی ارزش پر شوند. سازندگان تله های چسبان معتقدند که حیوانات به دام افتاده بهتر است که خیلی دورتر از تله دور انداخته شوند، این یعنی حیوانات آسیب دیده تا روزها در تله زنده می مانند.

مهربان یا مخوف؟ آزمایشی که در سال 1983 برای ارزیابی اثربخشی تله های چسبان صورت گرفت نشان داد که موش های بدام افتاده، در حال تلاش برای آزادی خودشان، موهای خود را می کشند، بدنشان ظاهر لخت پیدا میکند، و بخشهایی از پوستشان زخمی می شود. موشها پاهای خودشان را می شکنند یا حتی گاز می گیرند :(

همچنین چسب باعث سوزش شدید و زخمی شدن چشمهای موشها می شود. بعد از سه تا پنج ساعت در تله های چسبان، موشها بدلیل ترس و استرس بشدت مواد دفعی خود را تخلیه می کنند، و بسرعت با فضله های خودشان پوشیده می شوند. حیواناتی که به تله چسبیده اند، در چسب به آرامی خفه می شوند و همه حیوانات بدام افتاده در معرض گرسنگی و بی آبی هستند.بدلیل ظالمانه بودن تله های چسبان، بسیاری از دامپزشکان استشهادهای منتشرشده ای در مخالفت با استفاده از آنها دارند.

در یکی از این سندها، دکتر رابرت ام لین معتقد است: “طبق تخمین من، رنج زیادی برای حیوانات بدام افتاده وجود دارد، این یک مرگ ناگهانی یا مهربان نیست، بلکه با گرسنگی و تشنگی منجر به مرگ می شود.” دکتر دایَن فِریس اضافه می کند:

“از آنجایی که همه پستانداران سیستم عصبی مشابه دارند، قادر به تجربه انواع مشابهی از درد و رنج هستند. بنابراین رنج بردن جوندگان درست به اندازه هر پستاندار دیگری است و مثل آنها زخمی می شوند و عذاب می کشند.”

راه حلهای بدون رنج مشکل هجوم جوندگان مي تواند با تمیز نگه داشتن، شرایط بهسازی و بستن سوراخها و شکافهایی که موشها یا جوندگان ممکن است از طریق آنها وارد ساختمان شوند، بطور عمده ای پیشگیری گردد. اگر تله ها برای از حذف موشها یا جوندگان مورد نیازند، نوع جعبه ای و مهربان تله ها در دسترس است. این تله ها یک پلاستیک جعبه مانند یا فلز قفس مانند هستند که یک در تله ای رهاشونده فنری در یک انتها دارند که به محض ورود حیوان به تله از پشت سر بسته می شوند.

تله سپس می تواند به خارج از اماکن جاییکه بتوان حیوان را رها کرد برده شود. هنگامیکه از این تله ها استفاده می شود، بایستی هر چند ساعت آنها را چک کرد، چرا که موشهای وحشتزده بخاطر متابولیسم سریع بسرعت گرسنه و تشنه می شوند.پاستفاده از سموم می تواند منجر به مرگ گربه ها، سگها و دیگر حیواناتی شود که خواه از روی اشتباه و خواه از طریق خوردن لاشه جوندگان مسموم، سم را وارد بدن خود کنند.

ریپلنت ها (دورکننده های) طبیعی یا تله های غیر مهلک تنها روش های واقعاً مهربان در کنترل جوندگان هستند.

• شما چکاری می توانید انجام دهید اعتراض به مغازه هایی که تله چسبان می فروشند، شرح چگونگی ظالمان بودن تله ها.

استفاده از اطلاعات واقعی این برگه برای تایید اعتراض، و راضی کردن آنها برای فروش تله های جعبه ای مهربان بعنوان جایگزین :)

اگر شما با یک حیوان چسبیده به یک تله چسبان مواجه شدید، مقدار کمی از هر نوع روغن پخت و پز یا روغن بچه روی منطقه چسبیده بریزید و با ملایت آنرا آزاد کنید.