مرور کلی تری هالو متان ها در آب
مرور کلی تری هالو متان ها در آب
مرور کلی تری هالو متان ها در آب
در سال ١٩٧۴ میلادی گروهی از محققان به وجود ترکیباتی در آب های گندزدایی شده با کلر پی بردند که تا قبل از آن در آب آشامیدنی مشاهده نشده بود. این ترکیبات که از خانواده ترکیبات آلی کلره هستند تری هالومتان ها (THMs) نام گرفتند. مواد آلی به عنوان پیش ساز در تشکیل تری هالومتان ها مشارکت می نمایند. این پیش ساز ها دارای منابع مختلفی از جمله گیاهان، جلبک ها و فعالیت های انسانی هستند.
برخی از این مواد گیاهی عبارتند از اسید هیومیک و اسید فولویک و تخریب محصولاتی مانند رنگ دانه های گیاهی کلروفیل. تشدید آلودگی منابع آب در دهه های اخیر، باعث افزایش غلظت آلاینده های آلی آب گردیده است. با توجه به استفاده از منابع آب سطحی به عنوان یکی از عمده ترین منابع آب آشامیدنی در کشور و کاربرد سیستم های کلرزنی به عنوان متداول ترین روش گندزدایی آب آشامیدنی، احتمال تولید محصولات جانبی ناشی از گندزدایی (DBPs) در آب تصفیه شده افزایش می یابد. تری هالومتان ها (THMs) اصلی ترین گروه تشکیل دهنده محصولات جانبی ناشی از گندزدایی محسوب گردیده و می توانند خطر بروز عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی را افزایش دهند.
در سال ١٩٧۵تری هالومتان ها از سوی USEPA به عنوان یک ماده سرطانزا برای انسان معرفی گردید و در گروه A مواد سرطان زا قرار گرفت و بدنبال آن سازمان جهانی بهداشت نیز ضرورت عدم وجود آنها را در آبهاس آشامیدنی مورد تاکید قرار داد. مطالعات متعددی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام یافته نشانگر و جود رابطه معنی داری بین خطر ابتلاء به سرطان کولون، مثانه و رکتوم با آب حاوی THMs می باشد.
اثرات دیگری نیز در مورد THMs و بخصوص کلروفرم به عنوان شاخص این ترکیبات گزارش گردیده است. تاثیر بر قابلیت تولید مثل ،خاصیت بروز ناهنجاری های مادرزادی، آسیب به ارگانهای خاص بدن مانند کبد و کلیه، آسیب به سیستم عصبی و بروز اثرات سوء در سیستم گردش خون و شیمی خون از عوارض ناشی از این ترکیبات میباشد. با توجه به مخاطرات ناشی از تری هالومتان ها USEPA حداکثر مقدار قابل قبول این ترکیبات را در آبهای آشامیدنی از سال ١٩٩٨ از ١۴٠ به ٨٠ میکرو گرم در لیتر تقلیل داده است.
موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در سال ١٣٧۶ حداکثر مقدار قابل قبول را برای کلروفرم (به عنوان شاخص ترکیبات THMs) معادل ٢٠٠ میکرو گرم در لیتر مشخص کرده است.روش اندازه گیری تری هالومتان ها در آب آشامیدنی مطابق کتاب استاندارد متد کروماتوگرافی گازی (GC) می باشد. این ترکیبات بروش اسپکتروفتومتری نیز قابل اندازه گیری هستند که در این روش کل تری هالومتانها تحت عنوان THM plus و بر حسب کلروفرم اندازه گیری و گزارش می شوند.
حتما بخوانید:
⇐ کتابچه استفاده از مواد شیمیایی, ضد عفونی کننده و گندزدا
⇐ مکانیسم اثر گندزدای کلر پرمنگنات ازن و اشعه uv
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)