تأثیر برنامه های اجرایی کمیته های کنترل عفونت بر میزان شیوع عفونت های بیمارستانی

فرمت: Word   تعداد صفحات: 6

فایل این بخش ترجمه شده مقاله زیر است:

Vatankhah S, Mokarami H, Karchani M, Hosseini Z, Izadi B, Moradi F. Effect of executive programs of infection control committees on the prevalence of nosocomial infections in Kermanshah’s Hospitals (2010–2011). Electronic physician. 2014 Jan;6(1):768.

چکیده

مقدمه: عفونت بیمارستانی یکی از معضلات و مشکلات مهم پزشکی، اجتماعی، اقتصادی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. این مطالعه با هدف تأثیر برنامه های اجرایی کمیته های کنترل عفونت بر میزان شیوع عفونت های بیمارستانی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در طی سالهای 90 و 89 انجام شد.

مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه تحلیلی، مقطعی و گذشته نگر است. جامعه پژوهش شامل کمیته های کنترل عفونت بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه می باشد، جمع آوری اطلاعات از طریق مراجعه به معاونت درمان و معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه صورت گرفته و در نهایت داده های جمع آوری شده با تعیین ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار spss تحلیل می گردند.

یافته ها: میانگین تعداد بیماران بستری شده درسال 89 و در سال 90 به ترتیب 8084 و 7166 و میانگین میزان عفونت های بیمارستانی در سال 89 و در سال 90 به ترتیب 0.8 و 1.9 بوده است.

میانگین امتیاز کسب شده از تشکیل منظم جلسات کمیته های کنترل عفونت، جمع آوری و ثبت منظم اطلاعات تحلیل نتایج برنامه و پیگیری منظم جلسات در سال 89 به ترتیب 19، 31، 30.5، 41.7 و در سال 90 به ترتیب 20.2، 36.4، 38.1 و 50 امتیاز بوده است.

بحث و نتیجه گیری

نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که برنامه های اجرایی کمیته های کنترل عفونت بر میزان شیوع عفونت های بیمارستانی بدون تأثیر بوده است بنابراین نیاز می­ باشد کارشناسان ارزشیابی بیمارستان ها به نحوه امتیازدهی کمیته های کنترل عفونت بیمارستانی توجه بیشتری داشته و به دقت عملکرد این واحدها را مورد واکاوی قرار دهند.

کلید واژه ها: عفونت بیمارستانی،کمیته کنترل عفونت، برنامه های اجرایی

مقدمه

یکی از مشکلات رایج در بیمارستان­ها، عفونت ­های بیمارستانی است. این مشکل یکی از معضلات مهم پزشکی اجتماعی، اقتصادی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است و قرن هاست که به عنوان یک مشکل حاد مؤثر بر کیفیت مراقبت از سلامتی و علت اصلی نتایج نامطلوب آن شناخته شده اند(1). ابتلا به عفونت های بیمارستانی باعث افزایش مدت اقامت بیمار، درمان های اضافی، افزایش مرگ و میر و ابتلا و افزایش هزینه های بیمارستانی و کاهش سطح سلامت جامعه خواهد شد(2).

عفونت های بیمارستانی به عفونتهایی که به دنبال ارائه خدمات درمانی بهداشتی در واحدهای مراقبتی درمانی ایجاد می شوند اطلاق می گردد. این عفونت­ها می توانند در طی بستری بودن بیمار در بیمارستان و یا بعد ازترخیص بیمار از بیمارستان  تظاهر پیدا کنند (3). به بیان دیگر، عفونت بیمارستانی به عفونتی گفته می شود که پس از پذیرش بیمار در بیمارستان ( 48 یا 72 ساعت بعد) یا طی دوره ای مشخص (10 تا 30 روز) پس از ترخیص بیمار (25 تا 50% عفونت های زخم جراحی، پس از ترخیص بیمار ظاهر می گردند) رخ دهد و در زمان پذیرش بیمار وجود نداشته و در دوره نهفتگی خود نیز نباید قرار داشته باشد. در صورتی که بدنبال اعمال جراحی، در بدن بیماران جسم خارجی کار گذاشته شود (Implant)، عفونت بیمارستانی می تواند تا یکسال پس از اینگونه اعمال، به وقوع بپیوندد. عفونت های بیمارستانی می توانند علاوه بر بیماران، کارکنان و عیادت کنندگان را نیز مبتلا سازند (4).

نتایج تحقیقات نشان می­دهد در امریکا حدود ٢ میلیون نفر در سال به این عفونت­ ها مبتلا می شوند. این عفونت­ ها یازدهمین علت مرگ در ایالت متحده و هزینه ای معادل 6.45 بیلیون دلار در سال دارد (٥). نتایج مطالعه­­ ی انجام گرفته روی 55 بیمارستان در 12 کشور نشان می­دهد که 8.7 درصد از بیماران بستری شده به عفونت ­های بیمارستانی مبتلا شده­ اند (6). در پژوهش های نادری که در زمینه عفونت بیمارستانی در بیمارستان های ایران به عمل آمده است، حاکی از یک این واقعیت تکان دهنده است. مطالعات انجام گرفته نشان می­دهد که میزان شیوع این عفونت­ ها از 3.6 درصد تا 20 بوده است (9-7). این نتایج حاکی از عمق فاجعه و نیاز به پیشگیری و اقدام فوری جهت کنترل این عفونت ­ها است.

اهمیت بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی پیشگیری از عفونت های بیمارستانی به حدی است که از مدت­ها فکر متخصصین بیماریهای عفونی و کارشناسان مسائل بیمارستانی را به خود معطوف داشته است و برای پیدا کردن راه حل مناسب از دیرباز کوشش هایی در این زمینه انجام گرفته است. تعمق در زمینه کوتاه نمودن زمان اقامت بیمار در بیمارستان برطبق اصول بهداشت و درمانی، گذشته از اینکه به جهت بازگشت به کار شخص بیمار که سلامت خود را بازیافته، دارای بازده اقتصادی می باشد با خالی شدن یک تخت بیمارستانی نیز می توان سطح سرویس دهی درمانی – بهداشتی ویا درحقیقت میزان پذیرش بیماران بستری را افزایش داده و به مقدار زیادی ازمخارج زاید کاسته و نیروی انسانی را در جهت مثبت به کار گرفت (1و 2).

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ ایمنی و بهداشت و خطرات کار در بیمارستان