بررسی فعالیت فیزیکی و شاخص توده بدن در دوران پاندمیک کرونا
بررسی فعالیت فیزیکی و شاخص توده بدن در دوران پاندمیک کرونا
بررسی فعالیت فیزیکی و شاخص توده بدن در دوران پاندمیک کرونا
فرمت: PDF تعداد صفحات: 9
تهیه و تنظیم: الهام افتخاری قینانی
استادیار، مرکز تحقیقات طب پزشکی ورزشی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران،
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
مقدمه: ماندن در خانه از مهمترین اقدامات برای جلوگیری از انتقال ویروس از انسان به انسان است، اما از عواقب جدی آن کاهش فعالیت بدنی، تغییر در ترکیب بدنی و تغییر در کیفیت زندگی و عوارض ناشی از بی تحرکی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان فعالیت بدنی، تغییرات وزن و شاخص توده بدن در دوران پاندمیک کرونا می باشد. روش: در این مطالعه مروری از پایگاه های اطلاعاتی science direct ،PubMed و کلمات کلیدی exercise ،BMI ،weight ،covid 19 استفاده شد.
یافته ها: مطالعات متعددی افزایش معنادار وزن و تغییر در شاخص توده بدن کیفیت زندگی در دوران پاندمیک و تعطیلات گزارش کرده اند.
نتیجه گیری: کاهش فعالیت فیزیکی منظم و کاهش کالری مصرفی روزانه و افزایش وزن، افزایش شاخص توده بدن شده که افزایش آن ها خطر ابتلا و یا شدت بخشیدن به بیماری های قلبی عروقی و متابولیک را افزایش می دهد. انجام فعالیت بدنی متوسط در جلسات ۱۰ دقیقه ای، حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته و انجام فعالیت بدنی قدرتی به منظور تقویت عضلات و استخوان که قابلیت اجرا در منزل را دارند توصیه می شود.
کلیدواژه ها: فعالیت بدنی، شاخص توده بدن، کووید -۱۹
مقدمه
ویروس هایی مانند 2- SARS – COV تعداد و عملکرد سلول های ایمنی T را به خطر انداخته و باعث افزایش سطح سیتوکاین های التهابی در بدن می شود که خود می تواند منجر به نتایج مهلکی شود.(۱) ویروس کرونا کوید-۱۹ (19-Covid) در سال ۲۰۱۹ به عنوان عامل عفونت حاد دستگاه تنفسی شناخته شد. كووید -۱۹ در ابتدا در ووهان چین در دسامبر ۲۰۱۹ تشخیص داده شد و پس از آن به طور گسترده ای در سراسر جهان گسترش یافت.
مطالعات نشان دادند اضافه وزن و چاقی با افزایش خطر پنومونی حاد همراه بوده و نیاز به تهویه تهاجمی در بخش مراقبت های ویژه (ICU2) دارد.(۲) میزان مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا در افراد دارای اضافه وزن و شاخص توده بدن (BMI)، و بیماران مبتلا به فشار خون بالا، بیماری کرونر قلب که چاقی منشا آن هاست، افزایش می یابد. (۳) قرنطینه ی خانگی از مهمترین اقدامات برای جلوگیری از انتقال ویروس از انسان به انسان است، ولی از عواقب جدی آن کاهش فعالیت بدنی است. (۴) فعالیت بدنی با شاخص توده بدن رابطه معکوس دارد.(۵) ماندن در خانه به مدت طولانی با افزایش بی تحرکی و رفتارهایی مانند صرف وقت زیاد برای نشستن، دراز کشیدن یا دراز کشیدن هنگام تماشای تلویزیون، استفاده از دستگاه های تلفن لب تاپ همراه بوده که منجر به کاهش فعالیت فیزیکی منظم و کاهش کالری مصرفی روزانه، افزایش وزن، افزایش شاخص توده بدن (۴, ۶) و افزایش ریسک بیماری های مزمن و متابولیک می شود. (۸٫۷) مطالعات متعددی نشانگر افزایش معنادار وزن و تغییر در شاخص توده بدن در دوران تعطیلات گزارش شده است. (۹)
بیماری های قلبی عروقی – تنفسی، کلیوی، افزایش سن از عوامل تشدید خطر برای کووید -۱۹ محسوب می شوند. (۱۰) عدم فعالیت بدنی با افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن و مرگ و میر زودرس همراه است. (۱۱, ۱۲) فعالیت فیزیکی منظم در تقویت سیستم ایمنی نقش داشته و از خطر ابتلا به عفونت و بیماری کوید-۱۹ می کاهد.(۱۳, ۱۴) آمادگی قلبی تنفسی (حداکثر اکسیژن مصرفی) قبل از عفونت، می تواند در طبقه بندی سطح خطر در بیمار و تریاژ نقش داشته باشد. (۱۵) عدم فعالیت بدنی مسئول بخشی از کل هزینه های بهداشتی مستقیم و غیر مستقیم می باشد.(۱۶) هدف از این مطالعه بررسی میزان فعالیت بدنی، تغییرات وزن و کیفیت زندگی در دوران پاندمیک کرونا می باشد.
روش در این مطالعه مروری از پایگاه های اطلاعاتی science direct, PubMed و کلمات کلیدی 19-exercise , BMI , weight , covid استفاده شد. معیارهای خروج مطالعاتی بودند که همزمان یک گروه از کلمات کلیدی شامل: ۱) فعالیت فیزیکی یا ورزش با ۲) وزن، BMI یا ترکیب بدن 3) کوید-۱۹ و یا کرونا را به همراه نداشتند. در جستجوی تکمیلی از منبع مقالات در این زمینه نیز استفاده شد.
یافته ها:
مطالعات توصیفی متعددی در رابطه با بررسی فعالیت فیزیکی، عادات تغذیه ای کیفیت زندگی و حالات روانی در دوران قرنطینه ناشی از پاندمیک کرونا انجام شده است. این مطالعات بر روی گروه های سنی مختلف، افراد سالم و یا بیمار، افراد بستری در بیمارستان و یا ترخیصی و در جوامع و کشورهای مختلف انجام شده است. متغیرهای مذکور می تواند وزن و BMI را که به عنوان عوامل خطر برای بیماری های قلبی تنفسی و متابولیک هستند را تحت تاثیر قرار دهند. داده های جمع آوری شده، در مطالعات توصیفی که در این مقاله به آن ها اشاره شده است، به صورت مصاحبه تلفنی و یا پرسشنامه های آنلاین بودند، به جز مطالعاتی که آزمودنی ها بیمار بوده به دلیل مشکل خاصی به کلنیک و یا بیمارستان مراجعه کرده اند.
در مطالعه ای به بررسی رابطه میزان مرگ و میر و اضافه وزن در بیماران بستری در ICU ناشی از کووید پرداخته شد. این مطالعه بر روی ۲۴۲ بیمار که ۸۰٪ از آنان دارای شرایط بالینی زمینه ای فشار خون شریانی، دیابت و بیماری قلب و عروق بودند، انجام شد. زمان متوسط از بستری شدن در بیمارستان تا پذیرش در ICU چهار روز بود، در حالی که زمان متوسط از بستری شدن در ICU تا مرگ یا ترخیص شش روز بود. میانگین BMI در کل جمعیت ۲۷/۷ کیلوگرم در متر مربع (۲۵/۴ تا ۲۹/۷) بود و هیچ تفاوتی در BMI متوسط بین بازماندگان و غیر بازماندگان مشاهده نشد، اما ارتباط معنی دار بالایی با استفاده از تجزیه و تحلیل چند متغیره بین چاقی شدید با مرگ و میر ۳۰ روزه (۳۰ روز بعد از پذیرش در بیمارستان) پس از حذف سن نشان داده شد. نتایج این تحقیق به ارتباط بین اضافه وزن و چاقی و خطر ابتلا به ایجاد سندرم دیسترس حاد تنفسی شدید (ARDS) در بیماران مبتلا به کوید-۱۹ اشاره داشته، در حالی که خطر مرگ بعد از بستری در ICU تفاوت معناداری را بین افراد چاق با وزن طبیعی نشان نداد.(۳)
شاخص توده بدن متغیری است که نسبت وزن به کیلو گرم به مجذور قد به متر سنجیده می شود. (۱۷) اکثر مطالعات به بررسی این متغیر پرداخته اند. در مطالعه ای توصیفی با استفاده از مصاحبه با تلفن که باریو و همکاران در فاصله زمانی ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۰ آپریل ۲۰۲۰ در ایتالیا بر روی ۱۲۱ ( ۶۵/۵ ٪ زن و ۳۵/۵ ٪ مرد با میانگین سنی ۹/۴۴+ ۱۳/۳ سال) انجام دادند، افزایش معنادار در BMI را ۴۰ طی روز در قرنطینه گزارش کردند. (۱۸) در مطالعه ای دیگر نشان داده شد که زنان و مردان با BMI کمتر از ۲۴ دچار اضافه وزن شدند، در حالی که مردان با BMI بیشتر از ۲۴ ، کاهش وزن، و زنان با BMI بیشتر از ۲۴، افزایش وزن داشتند.(۹) با توجه به کاهش فعالیت بدنی و اضافه وزن الگوی تغذیه از جمله متغیر مورد توجه افراد بوده است به طوری که در یک پژوهش مقطعی آنلاین در لبنان که بین ۳ تا ۱۸ آوریل سال ۲۰۲۰ بر روی ۴۰۷ نفر به منظور مطالعه اختلال در خوردن غذا – برای سنجش ویژگی های رفتاری با استفاده از پرسشنامه (EDE-Q) انجام نشان داد که ترس از کوید-19 با BMI بالاتر رابطه معناداری داشته و نگرانی در مورد شکل بدن و وزن در افراد با BMI بالا به طور معناداری بیشتر بود. در مطالعه ای توصیفی دیگر، به منظور بررسی BMI و الگوی تغذیه ای در دوران پاندمیک کووید- 19 که به شکل پرسشنامه ای -آنلاین در هلند انجام شد.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + فعال کردن اکانت VIP
مزایای اشتراک ویژه : دسترسی به آرشیو هزاران مقالات تخصصی، درخواست مقالات فارسی و انگلیسی، مشاوره رایگان، تخفیف ویژه محصولات سایت و ...
حتما بخوانید:
⇐ اثرات روانی – اجتماعی در بحران همه گیری COVID-19
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)