بررسی روند خواب آلودگی و تطابق نوبت کاری در کارکنان شب کار بیمارستان

فرمت: Word   تعداد صفحات: 11

چکیده:

زمینه و هدف: امروزه عملکرد 24 ساعته یک جز اجتناب ناپذیر در صنایع متعددی می باشد. کار شبانه یک وضعیت ضروری برای شاغلین بخش مهمی از نیروی کاری است. کار شیفتی به کار در خارج از ساعت های معمول روز (تقریبا 7:00 صبح تا 6:00 عصر) است. هدف از این مطالعه، بررسی روند خواب آلودگی در کارگران شبانه و سازگاری با تغییر شب در کارکنان بیمارستان است.

مواد و روش ها: از روش توصیفی استفاده شد. جامعه مورد مطالعه متعلق به یکی از بیمارستان های ایران است. نود کارمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری خواب آلودگی، داده ها از اطلاعات دموگرافیک (جمعیت شناسی) مقیاس استنفورد و پرسشنامه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان می دهد دو گروه مشابه از نمونه های بزرگتر از 4 شب در ساعت 5:00 و سپس ساعت 3:00 و 1:00 صبح است. درجه مکاتبات شب دوم بیشتر از شب اول بود.

نتیجه گیری: این فرود ها می توانند در دقت به افزایش ایمنی و بهره وری محل کار و کارگران کاربرد مهمی داشته باشند.

ترجمان دانش:

این مطالعه نشان می دهد که سطح خواب در شب دوم مطالعه نسبت به شب اول کاهش یافته است. عملکرد و ایمنی کارکنان و کارکنان می تواند با استفاده از این یافته ها بهبود یابد.

با توجه به بررسی به عمل آمده مشخص گردید که دو گروه به صورت کاملا برنامه ریزی شده و با توجه به ویژگی های شبیه هم از لحاظ نوع شغل و مشخصات دموگرافیک انتخاب شده اند و هر یک از افراد در هر شغل در یک گروه قرار گرفته اند. نتایج حاصله نشان داد که در طول شب روند خواب آلودگی صعودی بوده و هر شب نسبت به شب قبل سطح خواب آلودگی کمتر بوده و به نوعی می توان گفت که تطابق با نوبت شب حاصل گردیده است.

کلمات کلیدی: انطباق، کارکنان بیمارستان، خواب آلودگی، تغییر شغل، نوبت کاری

مقدمه:

امروزه عملکرد 24 ساعته یک جز اجتناب ناپذیر در صنایع متعددی می باشد. کار شبانه یک وضعیت ضروری برای شاغلین بخش مهمی از نیروی کاری است. کار شیفتی به کار در خارج از ساعت های معمول روز (تقریبا 7:00 صبح تا 6:00 عصر) است. مثال هایی از عملکرد 24 ساعته در نیروی پلیس، آتش نشان ها، مراقبین بهداشتی و حمل و نقل می باشد. تخمین زده می شود که 25-10% کارگران همه مشاغل کار شیفتی انجام می دهند که بیشتر از نیمی از آنها عصر و شب و حدود 25% شیفت های چرخشی دارند. به دلیل لزوم عملکرد 24 ساعته، کارگران شیفتی اغلب در الگوی متفاوتی با الگوی معمول فعالیت انسان ها زندگی می کنند (که بالاترین فعالیت در روز و ساعت های عصر است). با توجه به اینکه پروسه های فیزیولوژیک (میزان متابولیک) و سایکولژیک (حافظه کوتاه مدت) و اجتماعی (عملکرد متقابل خانوادگی) همه افزایش و کاهش ریتمیک را در فعالیت روزانه نشان می دهند، این تفاوت ها از عملکرد زمان روز، کارگران شیفتی را در تضاد با عملکرد نرمال قرار میدهد.(1)

این الگوهای ریتمیک، ریتم سیرکادین نامیده می شود زیرا آنها یک بار در روز می چرخند و اختلال و desynchronization در ریتم های سیرکادین فاکتور کلیدی میانجی در ایجاد پیامدهای زیانبار سلامتی و ایمنی در کارگران شیفتی است. وجود پیک فعالیت در شب به آسانی منجر به تغییرات ریتم سیرکادین نمی شود که به دلیل پابرجایی نسبی ریتم سیرکادین می باشد. از جمله اثرات فوری کار شیفتی، بی خوابی و کاهش میزان خواب در کارگران شیفتی می باشد، علاوه براینکه خواب روز کارگران شیفتی اغلب سبکتر و تکه تکه و ناآرام است و این خواب کم منجر به کسالت عمومی در کارگران شیفتی می شود.(1)

اثر زیانبار فوری دیگر کمبود خواب، خواب آلودگی در زمان بیداری (هنگام شیفت شب) است. که این خواب آلودگی همراه با افت پروسه های سیرکادین می تواند روی کاهش آگاهی و فقدان عملکرد در کارگران شیفتی اثر بگذارد. به این ترتیب کارگر شیفتی در خطر بالاتری برای خطرهای عملکردی یا حوادث نسبت به کارگر روز می باشد. از دیگر اثرات فوری کار شیفتی می توان به مختل شدن زندگی اجتماعی و فامیلی اشاره کرد زیرا این کارگران اغلب در روز یا عصر که زمان اوج مشارکت اجتماعی و خانوادگی است در خواب یا سرکار می باشند.(1) همچنین کارگران شیفتی در خطر بیشتری از نقایص شناختی و اختلالات هیجانی مانند دپرشن و تحریک پذیری هستند. همچنین ارتباط با وضعیت هایی مثل دیابت شیرین، تیروتوکسیکوز، کانسر برست واپی لپسی و بیماریهای گوارشی یا قلبی-عروقی دیده شده است.(2)

کیفیت خواب بد یا بی‌خوابی منجر به تخریب عملکرد روز می‌شود. برای کارگری که با تکنولوژی، ماشین های دقیق، حمل و نقل یا تصمیم گیری های حساس کار  می کند اثرات فقدان خواب می تواند تراژیک باشد.

اشتباه عملکرد یا خطای قضاوت ناشی از خواب آلودگی بیلیون ها دلار هزینه مستقیم و غیر مستقیم داشته است(1). یک ساعت داخلی در هسته سوپراکیاسماتیک در مغز است که یک سری از ریتم های پیچیده در انسان را تنظیم می کنداز جمله ریتم خواب و بیداری(3). عدم تطابق ریتم سیرکادین داخلی با برنامه خواب و بیداری مورد نیاز یک شغل منجر به اختلال خواب می گردد. به دلیل این عدم هماهنگی سیرکادین، کارگران شب مجبور به کار کردن هستند وقتی که فیزیولوژی بدن آنها تمایل به خواب دارد و باید تلاش به خوابیدن کنند وقتی که فیزیولوژی بدن آنها به سمت بیدار شدن می رود(4).

در مطالعه ای که شیوع خواب آلودگی زیاد از حد را در میان کارگران با شیفت چرخشی، شیفت شب ثابت و روز کار ثابت بررسی کرده بود. افرادی که در گروه کار شیفتی قرار داشتند میزان بالاتری از حوادث مربوط به خواب آلودگی، دپرشن و مشکلات خانوادگی و اجتماعی را در مقایسه با کارگران روز داشتند. و نتیجه گیری شده بود که افراد با اختلال خواب مرتبط با کار شیفتی در خطر بزرگتری از مشکلات سلامتی و رفتاری هستند. و پیشنهاد شده بود که شیوع اختلال خواب کار شیفتی تقریبا 10% در میان کارگران شیفتی و شب کار است. (5)

در مطالعه دیگری که ارتباط اختلالات خواب و صدمات شغلی را در کارگران بررسی کرده بود، کارگران با مشکل در به خواب رفتن، خواب بد شب، خواب ناکافی در معرض شیوع بالاتری از صدمات شغلی بودند. در پایان نتیجه گیری شده بود که عادات خواب شبانه نادرست با صدمات شغلی مرتبط می باشد (6)

در یک مطالعه cross-sectional روی 4407 پرستار پرسشنامه ای جهت بررسی الگوهای خواب و سابقه حوادث شغلی تکمیل شد. شیوع خواب آلودگی در میان پرستاران 26% بود و یک ارتباط آماری قابل توجه با سابقه حوادث شغلی در 12 ماه گذشته و خواب آلودگی وجود داشت.(7)

نتایج مفصلتر تحقیق فوق را می توانید در مقاله تمام متن با رفرنس ذیل مشاهده نمائید:

ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.

حتما بخوانید:

⇐ بررسی اختلالات نوبت کاری و استرس شغلی در پرستاران

⇐ بررسی ارتباط بین سطح خواب آلودگی ذهنی و مشخصات دموگرافیک در رانندگان شب کار

⇐ راهکارهایی برای مطابقت با شیفت کاری

⇐ کارایی نوبت کاران و پیامدهای ایمنی نوبت کاری

Available from: https://www.atmph.org/text.asp?2017/10/4/989/215879 Poursadeghiyan M, Amjad RN, Baneshi MM, Farrokhi M, Poursadeghian A, Rohani M, et al,2017. Drowsiness trend in night workers and adaptation to night shift in hospital staff. Ann Trop med Public Health, 10(4):989-92.