بررسی حوادث ناشی از کار در صنعت
بررسی حوادث ناشی از کار در صنعت
بررسی حوادث ناشی از کار در صنعت
فرمت: PDF تعداد صفحات: 19
فهرست:
بخش اول: بررسی حوادث ناشی از کار و نقش زمان و مکان در وقوع آنها
- فصل اول: تشخیص حوادث ناشی از کار
- شرایط وقوع حادثه ناشی از کار
- فصل دوم: نقش زمان و مکان وقوع حادثه در حوادث ناشی از کار
- وقوع حادثه حین مراجعه به درمانگاه یا بیمارستان یا برای معالجات درمانی و توانبخشی
- وقوع حادثه هنگام رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه و بالعکس
بخش دوم: مدارک مورد نیاز جهت بررسی حوادث ناشی از کار
- فصل اول: مدارک مورد نیاز به منظور بررسی حوادث ناشی از کار در کارگاه های مشمول
- گزارش حادثه
- گزارش بازرس کار
- نظریه پزشکی قانونی
- گزارش مقامات انتظامی
- فصل دوم: مدارک مورد نیاز در مورد حوادث ناشی از کار در مشاغل خاص
- مدارک مورد نیاز جهت بررسی حوادث بیمه‌شدگان مشمول قانون بیمه اجتماعی رانندگان
- مدارک مورد نیاز در مورد بررسی حوادث بیمه شدگان شناورهای باری و صیادی
- مدارک مورد نیاز در مورد بررسی حوادث ساختمانی و کارگاهی اتباع بیگانه
- مدارک مورد نیاز جهت حوادث بافندگان فرش
- بیمه اجباری کارگران ساختمانی
بخش سوم: گردش کار و بررسی حادثه (کلیه بیمه شدگان)
نظر به اینکه براساس بازرسی های انجام شده از شعب، نحوه بررسی حوادث و اجرای ماده 66 قانون تأمین اجتماعی از یک ضابطه و رویه یکسان برخوردار نمی‌باشد و به منظور آگاهی هرچه بیشتر و تشخیص حوادث ناشی از کار با سایر حوادث که در کارگاه ها و یا خارج از آن اتفاق می‌افتد به بررسی این نوع حوادث مذکور در قانون تأمین اجتماعی می‌پردازیم.
به موجب ماده 65 قانون تأمین اجتماعی «در صورت وقوع حادثه ناشی از کار، کارفرما مکلف است اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و مراتب را ظرف سه روز اداری کتباً به اطلاع سازمان برساند. در صورتی که کارفرما بابت اقدامات اولیه مذکور متحمل هزینه‌ای شده باشد سازمان هزینه‌های مربوط را خواهد پرداخت». این ماده در خصوص حوادث ناشی از کار و تکلیف کارفرما و متعاقباً سازمان در صورت وقوع آن حوادث می‌باشد که در این مقاله سعی شده به بررسی آن پرداخته شود.
بخش اول: بررسی حوادث ناشی از کار و نقش زمان و مکان در وقوع آنها
آشنایی با اصول ایمنی و حوادث ناشی از کار
در این بخش ابتدا به بیان کلیاتی درخصوص تعریف حادثه و انواع آن می‌پردازیم و سپس به بررسی حوادث ناشی از کار مذکور در قانون تأمین اجتماعی و تأثیر زمان و مکان در وقوع آن پرداخته می‌شود.
فصل اول: تشخیص حوادث ناشی از کار
بند اول: تعاریف
الف) حادثه: حادثه از لحاظ قانون تأمین اجتماعی اتفاقی است پیش‌بینی نشده که تحت تأثیر عامل یا عوامل خارجی رخ می‌دهد و موجب صدماتی به جسم یا روان بیمه شده می‌گردد. بدین ترتیب هر اتفاقی را نمی‌توان حادثه تلقی نمود مگر دارای ویژگی 4 گانه زیر باشد:
- اتفاق قابل پیش‌بینی نباشد
- وقوع آن ناگهانی باشد
- متأثر از عامل یا عوامل خارجی باشد
- باعث وارد آمدن صدمه به جسم و روان فرد گردد.
بنابراین با توجه به این ویژگی‌ها اتفاقی نظیر خودکشی که قابل پیش بینی می‌باشد و یا سکته که علی‌الاصول بدون تأثیر عوامل خارجی صورت می‌گیرد را نمی‌توان حادثه تلقی کرد.
ب) انواع حادثه:
- شامل سقوط اشیاء
- سقوط کردن و لغزیدن
- ضرب خوردگی
- گیرکردن داخل یا بین اشیاء
- داخل شدن اجسام در چشم
- داخل شدن اجسام در بدن
- حوادث ناشی از جابجا کردن اشیاء
- سوختگی
- حوادث ناشی از مواد سوزان
- انفجار و آتش سوزی
- ریزش و ماندن زیرآوار
- تصادف با وسیله نقلیه
- بریدگی و قطع اعضاء
- شکستگی اعضاء
- تصادف با اجسام مختلف
- حوادث ناشی از ابزار ماشینی
- حوادث ناشی از ابزار دستی
- برق گرفتگی
- سایر حوادث
حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می‌افتد، منظور از حین انجام وظیفه اوقاتی است که بیمه شده در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول به کار باشد و یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه عهده دار انجام مأموریتی باشد اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان و یا برای معالجات درمانی و توانبخشی و اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه جزء اوقات انجام وظیفه محسوب می‌گردد مشروط بر اینکه حادثه در زمان عادی رفت و برگشت به کارگاه اتفاق افتاده باشد، حوادثی که برای بیمه شده حین اقدام برای نجات سایر بیمه‌شدگان و مساعدت به آنان اتفاق می‌افتد نیز حادثه ناشی از کار محسوب می‌گردد.
بند دوم: شرایط وقوع حادثه ناشی از کار
وقوع حادثه، مبتنی بر دو شرط عمده است که تواماً باید محقق گردد:
الف) حادثه حین انجام وظیفه واقع شده باشد: حین انجام وظیفه عبارت است از آن محدوده زمانی مقرر، که کارگر بکار موظف اشتغال داشته باشد. بنابراین چنانچه در مدت مذکور و به سبب کار موظف حادثه‌ای اتفاق افتد ناشی از کار محسوب می‌شود و در غیر اینصورت حالت ناشی از کار بودن حادثه از بین می‌رود.
به عبارت دیگر با توجه به صراحت ماده 60 قانون تأمین اجتماعی مقصود از حین انجام وظیفه از نظر مدت، تمام اوقاتی است که بیمه شده در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمان ها و محوطه آن مشغول کار باشد و یا به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه عهده دار انجام مأموریتی باشد بنابراین حین انجام وظیفه شامل موارد زیر خواهد بود:
- اوقاتی که بیمه شده در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول کار باشد.
- اوقاتی که بیمه شده به دستور کارفرما در خارج از محوطه کارگاه مأمور انجام کاری می‌باشد.
ب) حادثه به سبب انجام وظیفه (کار بیمه شده) واقع شده باشد: حادثه به سبب انجام وظیفه عبارت است از وجود رابطه سببیت بین کار و حادثه‌ای که برای بیمه شده اتفاق می‌افتد.
در مواردی که حادثه در کارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن وقوع می‌یابد شرط حین انجام وظیفه محقق است، ولی ناشی از کار بودن حادثه محرز نیست و در این مورد قطعیت ناشی از کار بودن حادثه منوط به این است که وجود رابطه سببیت بین حادثه و وظایف و مسئولیت های بیمه شده محقق گردد بنابراین شرط دوم ناشی از کار بودن وجود رابطه سببیت بین کار و حادثه می‌باشد.
صدها حادثه حین انجام وظیفه به وقوع می‌پیوندد، ولی به علت فقدان عامل سببیت، حالت ناشی از کار بودن را از دست می‌دهد نظیر حادثه بیمه شده‌ای که حین کار به شوخی کردن با دوستان همکار خود مبادرت می‌ورزد و غفلتاً دچار حادثه می‌شود، یا بیمه‌شده‌ای که در حین کار به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی و حفاظتی، انفارکتوس یا عوارض مشابه در کارگاه فوت می‌نماید و یا راننده‌ای که در هنگام خواب در کابین کامیون دچار گازگرفتگی ناشی از روشن کردن گاز پیک نیک (مسافرتی) می‌گردد و … بطور کلی وقتی رابطه سببیت کار احراز نگردید حادثه، ویژگی حادثه ناشی از کار را پیدا نمی‌کند.
سکته‌های مغزی یا حملات قلبی عموماً غیر ناشی از کار می‌باشند و در صورتی می‌توان این قبیل سکته‌ها را ناشی از کار تلقی نمود که مستنداً محرز گردد. اولاً: در حین انجام وظیفه اتفاق افتاده باشد. ثانیاً: به سبب انجام وظیفه رخ داده باشد و به عبارت دیگر بین وقوع سکته و کار موظف بیمه شده رابطه سببی وجود داشته باشد ضمناً به استناد بخشنامه 1/602 فنی رسیدگی و اظهارنظر در این خصوص بعهده اداره کل امور فنی بیمه شدگان می‌باشد.
البته، مفهوم سببیت در حادثه با مفهوم علت متفاوت می‌باشد؛ منظور از سببیت در حادثه رابطه ایست که بین کار موظف بیمه شده و حادثه وجود دارد در بررسی اولیه هر حادثه بایستی وظایف هر بیمه‌شده توسط بازرس فنی تعریف و وقوع حادثه در چهارچوب وظایف وی بررسی و اظهارنظر گردد. ولی علت عاملی است که حادثه در اثر آن اتفاق می‌افتد مانند نقائص حفاظت فنی ـ وسائل معیوب ـ بی‌احتیاطی ـ وسائل بی حفاظ، نورناقص، تهویه نامطلوب، لباس خطرناک، فقدان اطلاعات و امنیت شغلی و …
ضمناً در بررسی حوادث بسیار اتفاق افتاده است که کار موظف بیمه شده ارتباطی با حادثه رخ داده جهت وی نداشته و بررسی علت امر ما را به غیرناشی از کار بودن حادثه و قصور کارفرما در بروز آن می‌رساند کارگر تراشکاری که جهت تعمیر تابلو برق کارگاه اقدام می‌کند و برقکاری که مبادرت به تعمیر دستگاه تراش نموده و غفلتاً دچار حادثه می‌گردد، همگی از بروز حادثه غیرناشی از کار به دلیل عدم تطابق کار موظف بیمه شده با حادثه رخ داده خبر می‌دهد.
فصل دوم ـ نقش زمان و مکان وقوع حادثه در حوادث ناشی از کار
حوادث ناشی از کار
بند اول: وقوع حادثه حین مراجعه به درمانگاه یا بیمارستان یا برای معالجات درمانی و توانبخشی
قانون تأمین اجتماعی حوادثی را که در جریان عزیمت به درمانگاه یا بیمارستان یا مراکز درمانی و توانبخشی وقوع می‌یابد ناشی از کار اعلام نموده است.
بیمه شده‌ای که به قصد درمان به واحدهای درمانی مراجعه می‌نماید و در حین مراجعه دچار حادثه گردیده است. این بیمه شده اینک دارای 2 عارضه متفاوت خواهد بود یکی عارضه‌ای که به واسطه آن قصد مراجعه به مراکز پزشکی داشته و عارضه دیگر مربوط به حادثه است که با توجه به مدارک مربوطه، از این جهت برای تشخیص صحت و سقم ادعا حائز اهمیت است. البته، با توجه به اینکه بیمه شده در حین اشتغال به مرکز پزشکی عزیمت نموده است باید زمان مراجعه در ساعات کاری باشد.
بند دوم: وقوع حادثه هنگام رفت و برگشت بیمه شده از منزل به کارگاه و بالعکس
در این قبیل موارد باید زمان رفت و آمد، مسیر رفت و آمد و محل سکونت یا اقامت بیمه شده مورد توجه قرار گیرد.
الف) زمان رفت و برگشت بیمه شده از کارگاه به منزل و بالعکس: حوادثی که در فاصله کارگاه و منزل بیمه شده اتفاق می‌افتد از نظر زمان وقوع حادثه حائز اهمیت است، فقط اوقات متعارف را می‌توانیم به عنوان اوقات مراجعه از نظر وقوع حادثه در نظر بگیریم این اوقات شامل زمان متعارف است که بیمه شده برای کار موظف باید به کارگاه برود و نیز زمانی که پس از خاتمه کار به منزل برمی‌گردد. برای احراز واقعیت امر باید ساعات فعالیت کارگاه و ساعات کار بیمه شده را در نظر گرفت برای مثال اگر فعالیت کارگاهی از ساعت هفت آغاز و تا ساعت 15 ادامه داشته باشد حوادثی که قبل از ساعت 7 موقع آمدن به کارگاه و بعد از ساعت 15 هنگام مراجعت از کارگاه به منزل اتفاق می‌افتد ناشی از کار محسوب خواهد شد، مشروط بر اینکه ساعت وقوع حادثه با در نظر گرفتن فاصله منزل بیمه شده و نوع وسیله ایاب و ذهاب با ساعت شروع یا خاتمه کار مقارن باشد. همین کیفیت در مورد کارگرانی هم که کار نوبتی یا اضافه کار یا کار شب انجام می‌دهند نافذ و معتبر خواهد بود.
ب) مسیر رفت و آمد بیمه شده از کارگاه به منزل و بالعکس: حادثه‌ای که در مسیر رفت و آمد بیمه شده به کارگاه و بالعکس اتفاق می‌افتد ناشی از کار تلقی نخواهد شد مگر اینکه در مسیر عادی بین کارگاه و منزل بیمه‌شده واقع شود. مسیر عادی، مسیری است که زمان لازم برای طی آن از زمان عادی‌ترین مسیر برای رسیدن به منزل یا کارگاه با توجه به نوع وسیله نقلیه تجاوز نکند و بایستی کروکی کلیه مسیرهای موجود رفت و برگشت توسط بازرس فنی ترسیم و عادی‌ترین مسیر انتخاب و با مسیر وقوع حادثه انطباق و متعاقباً اظهارنظر گردد.
ج) منزل یا اقامتگاه بیمه شده: در تشریح کلمه منزل باید به مفهوم وسیع کلمه توجه شود تا با هدف قانون تأمین اجتماعی که حوادث را با روشن بینی و وسعت نظر تعریف کرده است هماهنگی لازم به وجود می‌آید. منظور از واژه «منزل» در ماده 60 قانون، معنای خاص و محدود کلمه به معنی محلی که در مالکیت یا اجاره بیمه شده، قرار دارد و یا محلی که از طریق کارفرما برای اسکان بیمه شدگان، در اختیار آنان قرار می‌گیرد، می‌باشد برای مثال بیمه شده دور از زادگاه و شهری که بطور دائم در آن سکونت دارد برای کار به شهرستان دیگری عزیمت و شب‌ها در مسافرخانه‌ای نزدیک کارگاه می‌خوابد و اگر در فاصله کارگاه و مسافرخانه در زمان و مسیر عادی حادثه ببیند حادثه ناشی از کار می‌باشد و حال اینکه مسافرخانه، منزل وی به معنای خاص کلمه نمی‌باشد.
د) وقوع حادثه حین اقدام برای نجات سایر بیمه شدگان آسیب دیده و مساعدت به آنان: از منظر قانون کیفیت و موقعیت حوادث ناشی از کار در ارتباط با وقایعی است که با محیط کار بیمه شدگان در ارتباط باشد.
بنابراین وقایعی که برای بیمه شدگان به علت حوادث ناشی یا غیرناشی از کار در کارگاه اتفاق می‌افتد و سایر بیمه شدگان برای نجات آنان اقدامی به عمل می‌آورند که در جریان امر نجات خود، دچار حادثه گردند این حوادث ناشی از کار می‌باشد هرچند با کار موظف آنان مربوط نباشد.
فقط حوادثی که در جریان نجات بیمه شدگان به علت حوادث کارگاه اعم از اینکه ناشی یا غیرناشی از کار باشد به وقوع می‌پیوندد ناشی از کار خواهد بود برای مثال بیمه شده‌ای که به قصد تفریح وارد استخر کارگاه می‌شود به علت آشنا نبودن به فن شنا در معرض غرق شدن قرار می‌گیرد و همکار وی برای نجات او وارد استخر می‌شود ولی او نیز غرق می‌گردد حادثه دوم اصولاً ناشی از کار می‌باشد.
بخش دوم: مدارک مورد نیاز جهت بررسی حوادث ناشی از کار
پیشگیری و کنترل حوادث ناشی از کار
فصل اول: مدارک مورد نیاز به منظور بررسی حوادث ناشی از کار در کارگاههای مشمول
بررسی صحیح ادعاهای راجع به وقوع حوادث ناشی از کار منوط به این است که جریان وقوع حادثه و کیفیت آن به ترتیبی که قانون تأمین اجتماعی در ماده 65 مقرر داشته است بلافاصله یا لااقل در مهلت متعارف، به واحدهای سازمان گزارش گردد وقتی حادثه‌ای به موقوع گزارش نشود طبعاً بازرسی و تحقیق به موقع نیز ممکن نخواهد بود و به علت تأخیر در گزارش حادثه امکان وقوف به واقعیت از بین می‌رود. به منظور آشنایی بیشتر کارفرمایان به اهمیت و مسئولیتی که در خصوص گزارش فوری حوادث ناشی از کار دارند، فرم هایی که در این زمینه طراحی شده به طریق مقتضی و بطور مستمر در اختیار آنان قرار می‌گیرد. فرم گزارش حادثه در سه نسخه تنظیم و نسخه اول ظرف مهلت مقرر بایستی به سازمان ارائه و نسخه دوم جهت اعزام و اخذ نظریه بازرسین کار به ادارات کار و امور اجتماعی محل و نسخه سوم فرم نیز به منظور استفاده از خدمات درمانی جهت بیمه شده مصدوم و پیگیری موضوع نزد کارفرما نگهداری می‌شود.
عوامل و مدارکی که در تشخیص نوع حادثه، بازرسان فنی را یاری می‌دهد و می‌بایست در تهیه و تنظیم آنها دقت لازم را به عمل آورند به شرح زیر تشریح می‌گردد؛
بند اول: گزارش حادثه
روش اجرایی گزارش و بررسی حوادث و اتفاقات خطرناک
تنظیم گزارش حادثه با توجه به قوانین کار و تأمین اجتماعی به عهده کارفرمایان یا مسئولین کارگاه می‌باشد بطوری که به موجب ماده 65 قانون تأمین اجتماعی کارفرما مکلف است اقدامات اولیه را جهت پیشگیری از تشدید وضعیت حادثه دیده به عمل آورده و با توجه به اینکه تشخیص ناشی یا غیرناشی از کار بودن حادثه در حیطه وظایف وی نیست هرگونه حادثه منجر به مصدومیت پیش آمده جهت بیمه شدگان کارگاه را ظرف مدت سه روز اداری بایستی کتباً به اطلاع سازمان برسانند و به استناد تبصره یک ماده 95 قانون کار موظفند کلیه حوادث ناشی از کار را در دفتر ویژه‌ای که فرم آن از طریق وزارت کار و امور اجتماعی اعلام می‌گردد، ثبت و مراتب را سریعاً به صورت کتبی به اطلاع اداره کار و امور اجتماعی محل برسانند.
گزارش حادثه بایستی الزاماً به وسیله کارفرما، نماینده رسمی یا هر شخص مجاز دیگری که قبلاً امضاء وی به واحد مربوطه معرفی شده است تنظیم شود. گزارش حادثه بلافاصله پس از ارائه به شعبه باید در دفتر ثبت، شماره و و تاریخ ثبت مشخص شود و پس از ثبت گزارش حادثه در دفتر شعبه اگر دلائل، قرائن و شواهد قاطعی موید صحت مندرجات گزارش حادثه و انطباق آن با ماده 60 قانون باشد ناشی از کار بودن حادثه به وسیله بازرس و مسئول فنی شعبه در فرم گزراش بررسی حادثه درج و در غیر این صورت فوراً باید نسبت به اعزام بازرس فنی به محل و انجام تحقیق اقدام گردد. تأخیر در انجام تحقیق و بازرسی فنی، به لحاظ از بین رفتن آثار و علائم حادثه، بررسی و اظهارنظر در مورد حادثه را مواجه با اشکال می‌کند و احتمالاً حقوق بیمه شده یا سازمان را در معرض تضییع قرار می‌دهد.
در مواقعی که با ارائه دلایل و مدارک مستند و قابل قبول نظیر تصویر برابر با اصل گزارش مقامات انتظامی، کروکی ترسیمی پلیس راه و گزارش بازرسی اداره کار و … پس از زمان معقولی گزارش حادثه به شعبه ارائه می‌گردد در صورت قابل بررسی بودن حادثه اخذ مدارک و فرم گزارش تکمیل شده حادثه بعد از گذشت 3 روز مهلت قانونی بلامانع می‌باشد.
بند دوم: گزارش بازرس کار
بازرسی کار
کارفرما یا مسئولان کارگاه ها موظفند گزارش کلیه حوادث را به صورت کتبی به اطلاع اداره کار و امور اجتماعی محل برسانند و گزارش بررسی حادثه تنظیم شده توسط بازرسان اداره مذکور در تشخیص عامل و موجبات وقوع حادثه و انطباق آن با مفاد مواد 60 و 66 قانون تأمین اجتماعی در مواردی که به علت عدم رعایت حفاظت فنی باشد حائز اهمیت است.
بنابراین در مواردی که حوادث کارگاه ها در دستور کار واحدهای اجرایی قرار می‌گیرد با توجه به هماهنگی‌های بعمل آمده با وزارت کار و امور اجتماعی براساس بند 9 تفاهم نامه مورخ 1/12/84 مقتضی است نسبت به اخذ گزارش و نظریه بازرس اداره کار اقدام گردد و در صورت عدم همکاری، کارفرما مکلف است ظرف 3 ماه از تاریخ ابلاغ فرم نمونه یک گزارش را به سازمان ارائه نماید.
بند سوم: نظریه پزشکی قانونی
پزشک قانونی
در مواردی که حوادث ناشی از کار منجر به فوت بیمه شدگان می‌گردد نظریه پزشک قانونی در مورد علت فوت یا نظریه پزشک یا بیمارستانی که با تعیین علت مرگ اجازه دفن را صادر نموده است باید اخذ گردد، این تأکید از آن جهت دارای اهمیت است که در بسیاری از موارد حادثه ناشی از کار علت واقعی مرگ بیمه شده نیست و بیمه شده همزمان با وقوع حادثه یا متعاقب آن به علت دیگری فوت می‌کند و تقارن مرگ با حادثه باعث می‌شود تصور شود که مرگ به علت حادثه مورد ادعا صورت گرفته است، برای مثال بیمه‌شده‌ای به علت سکته قلبی از چوب بست سقوط می‌کند ظاهر قضیه این است که وی به علت سقوط از چوب بست فوت کرده است ولی نظریه پزشک قانونی عکس قضیه را اثبات می‌کند.
بند چهارم: گزارش مقامات انتظامی
در برخی از مواقع که بیمه شده به علت تصادف با اتومبیل حادثه می‌بیند گزارش مأمورین قضایی و نیروی انتظامی، راهنمای بسیار مفیدی برای بازرس فنی می‌باشد؛ زیرا در این قبیل گزارشات به نکات و مطالبی اشاره می‌شود که دسترسی به آنها برای بازرس به سادگی امکان پذیر نبوده و چه بسا ممکن است در صورت دسترسی نیز، به صحت اطلاعات جمع‌آوری شده اطمینان نباشد مثلاً بیمه شده‌ای که ادعا می‌نماید در حین آمدن از منزل به کارگاه و بالعکس با اتومبیل تصادف نموده گزارش مأمورین انتظامی مسیر حرکت و ساعت حرکت وقوع حادثه را کاملاً مشخص و تعیین می‌کند و بازرس با این اطلاعات می‌تواند به صحت و سقم گزارش حادثه پی ببرد.
موارد ذیل نیز می‌توانند به عنوان مدارکی جهت بررسی و تشخیص حوادث ناشی از کار باشد؛ آراء قطعی صادره از سوی مراجع قضایی در صورتی که موضوع در دادگاه طرح و منجر به صدور رأی شده باشد. چنانچه فرد حادثه دیده راننده وسیله نقلیه باشد و دچار حادثه گردد تصویر گواهینامه رانندگی وی اخذ شود. البته، چنانچه بیمه شده فاقد گواهی نامه رانندگی بوده یا گواهینامه رانندگی وی متناسب با وسیله نقلیه‌ای که رانندگی آن را بعهده داشته، نباشد و کارفرما یا نماینده او بدون در نظر گرفتن این موضوع وسیله نقلیه را در اختیار او قرار داده می‌بایست در اجرای ماده 66 قانون نسبت به وصول خسارات وارده از کارفرما اقدام گردد.
همچنین، در صورتی که وسیله نقلیه متعلق به کارگاه باشد و رانندگی وسیله را فرد دیگری به عهده داشته، گواهینامه رانندگی فرد راننده اخذ و چنانچه فرد مذکور فاقد گواهینامه بوده و یا گواهینامه وی متناسب با وسیله‌ای که رانندگی آن را به عهده داشته، نباشد و کارفرما یا نماینده او بدون در نظر گرفتن این موضوع وسیله نقلیه را در اختیار او قرار داده می‌بایست در اجرای ماده 66 قانون نسبت به وصول خسارات وارده از کارفرما اقدام گردد.
در اجرای تبصره ماده 66 قانون و بخشنامه حقوقی هرگاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی شخصاً کمکهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهند داد و شرکتهای بیمه موظفند خسارات وارده به سازمانها را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند.
لازم به ذکر است به موجب ماده 92 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مصوب 1383 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف به درمان فوری و بدون قید و شرط مصدومین حوادث رانندگی بوده و به منظور تأمین منابع لازم همه ساله (تا پایان برنامه مذکور) 10% از حق بیمه شخص ثالث از سازمانهای بیمه‌گر تجاری وصول خواهد شد و وزارت موصوف مکلف است این مبلغ را میان سازمانهای بیمه‌گر پایه‌ای که سازمان تأمین اجتماعی در صدر آنهاست توزیع نماید.
بنابراین در مورد خسارت دیدگان حوادث رانندگی پرداختهای سازمان در بخش هزینه درمان و معالجه از مسئول حادثه و بیمه‌گر او قابل دریافت نبوده و حکم ماده 66 قانون در مورد هزینه‌های مذکور بوسیله ماده 92 قانون برنامه چهارم توسعه اجرا شده است.
ادامه مطلب را با دانلود فایل پیوستی مشاهده کنید.
ورود یا ثبـــت نــــام + اکــانت VIP
حتما بخوانید:
⇐ قوانین مربوط به حوادث ناشی از کار
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.